Chapter 22

Pierre

Halos dalawang oras din naka idlip si Nika sa ibabaw ko ng hindi ko hinuhugot ang alaga ko sa loob nya. Gusto ko mang gumalaw ay hinayaan ko lang sya munang umidlip dahil alam kong napagod sya sa ginawa namin. Pinagmasdan ko lang sya at pinupog ng halik ang bumbunan nya.

Hindi maipaliwanag ang sayang nadarama ko ng sabihin nyang mahal din nya ako. Nang magising sya ay humirit pa ako ng isa sa kanya na pinagbigyan nya naman. Parang ayoko na nga syang iuwi kung hindi lang may naghihintay sa kanya sa bahay nila. Dumaan pa kami sa isang kilalang bakeshop para ibili ng pasalubong si Aling Sabel, pasado alas syete na kami nakauwi. Tumambay pa ako ng dalawang oras sa bahay nila, kung hindi pa nya ako tinulak pauwi dahil inaantok na sya ay di pa talaga ako uuwi.

-

"Hi Pierre."

Nag angat ako ng paningin mula sa kinakain. Nabungaran ko ang anak ng may ari ng karinderya na lagi kong kinakainan sa tanghali. May matamis syang ngiti sa mga labi at tila nagniningning ang kislap ng mga mat