(EL POV)
Ito ang makukuha ng mga taong gahaman sa kapangyarihan.
Pagkasakal.
Narito si Tonette sa piling ng aking ama dahil sa kayamanan at kakayanan. Minaliit ata ni Tonette ang Grand Alpha.
Medyo nakakatawa ang pagkatao ng babaeng to. Dahil pumatol siya sa mga mapera at may kapangyarihan na magmanipula ng lipunan. Habol niya, di pagmamahal ng aking ama kundi pera at kayamanan.
Kaya natatawa ako sa kanya.
Kita namang nagsisi ang Grand Alpha na patulan siya.
Nagsikilos ang mga utusan na ipaghanda ako ng makakain.
Maya-maya, sinalubong ko ng ngiti ang dalawang anak ni Uncle Rankin. Kinakaladkad papunta sa amin.
Si Seven at Steve. Sinusubukan nilang makawala sa tauhan ng aking ama, but they can’t.
Bata eh. Saka nasa likuran lang nila ang kanilang ama.
Napatango sa akin si Uncle Rankin. Mga mata niya na di nagustuhan ang ginawa ng kanyang mga anak.
“She’s a wo—.”
Bago pa man sila makapagsalita, titig ko na ang sumalubong. Saka ngumiti ako, bilang isang kaibigan na iniisip lang ang kaligtasan nila.
Ang gusto nilang iprotesta…
“She is a whore and bitch.”
But I stop them, by using my telepathy. At ngumiti ako sa kanila.
Be nice. Since human are not nice to us, but they are weak.
Kasabihan na kapag binato ka ng bato, batuhin mo ng tinapay.
Pikon ang manakit.
Napakindat sa kanila.
Bago pa man makaharap ng Grand Alpha ang dalawang bata, yumuko na si Uncle Rankin para sa kanila. Humingi ng despensa sa inasal na naman ng kanyang mga anak.
“Next time brother, I won’t bring them.”
Parang tuta na nagtago sa akin ang dalawa. Umiling ako sa kanila. Ngunit di maalis ang ngiti ko sa kanila.
Wag masyadong kumulo ang dugo sa mga tao. Kahit halata naman ang layunin nila sa atin.
“Seven and Steve, we need to go.”
Wala nang nagawa ang dalawang bata kundi sumunod kay Uncle Rankin.
Tahimik ang aking ama at pinapalagpas ang kaartehan ni Tonette. Pero sa tingin ko, nagpipigil lamang ang Grand Alpha kay Tonette.
Somehow, the Grand Alpha stills stands his promise to love and respect her.
“Ayusin mo ang pamilya mo Tyros!” Inis niyang bulyaw saka tumalikod at umalis.
Gusto kong tumawa, kaya lang pinigilan ko dahil napakalaki ng respeto ko sa aking ama.
Natatawa ako, kasi akala ni Tonette madadala niya ng ganito ang Grand Alpha. Ngunit kung ano man ang nangyayari sa pagitan nila, at di rin naman bulag ang aking ama. Problema na nila yun.
Naiwan kami ng Grand Alpha.
Nagkatitigan…
Di namin kasalo ngayon ang ilan kong kapatid dahil mas malala ang mga ugali noon kesa sa akin.
“You need to come with me tomorrow, EL.”
He is referring about our family business.
Ngumisi ako sa kanya.
“Do I have a choice, Dad?”
Napainom ako ng alak.
I am his official heir na kailangan maraming malaman at kilalanin ang mundong ito.
Tahimik kaming kumain ng Grand Alpha. Sinasamyo ang katahimikan ng paligid. Habang mahinang pumapatak ang butil ng ulan.
Medyo nga nasasarapan na sa pagka-upo. Hangang sa lumapit sa akin si Butler Guan. Mahinang sinabi ang susunod kong gagawin.
Kaya naman tumayo na ako. Nagpaalam sa Grand Alpha.
Iniyuko ko lang ang aking ulo dito. Alam kong mayroon itong hinihintay na bisita.
Naghihintay si Uncle Rankin sa akin. Tuturuan ako nito tungkol sa edukasyon kung paano pinapalakad ng mga tao ang mundong ito. Politics, business, and money.
Pera-pera lang ulit.
Kung pera ang makakapagbigay ng respeto at ikakatahimik namin mamuhay, I need to deal with it then.
Balitang-balita na maraming nagtatago at nagkukunwaring hindi taong lobo para lang namumuhay at makisalamuha sa mga tao. Ngunit kahirapan ang umuudyok sa kanila para mahuli ng mga bampira.
Tss.
Vampire title in this surface of the world was a human hero.
Fuck!
Kung alam lang ng mga tao na inuuto sila ng mga bampira. Tsk. O baka sadyang nagpapakontrol dahil natatakot.
Talaga namang nakakatakot ang mga bampira sa mga tao. Talagang nanganganib sila.
May mga sasakyan na nagsidatingan.
Inaasahang mga bisita ng aking ama.
Pag-uusapan na naman ata nila ang kinakaharap na problema ng mga uri namin. Pauli-ulit na pinag-uusapan ngunit sa huli, mahirap parin makaahon sa malaking problema na kinakaharap namin.
Goodluck then.
Napahilot ako ng sintido dahil napakarami kong iniisip at talagang gumugulo.
Maaga pa para mag-isip ako ng ganito. Pero alam ko naman sa aking sarili na darating ang panahon na kailangan ko panindigan ang tungkulin ko bilang susunod na Grand Alpha.
Umaasa ang aking ama na magagawa ko ng walang kahirap-hirap ang mga responsibilidad ko bilang tagapag-mana niya.
Kaya naman habang maaga pa tinatangap ko na ang pagsubok sa akin.
Pagdating ko sa study room, nadatnan kong tahimik na pinaparusahan ni Uncle Rankin ang kanyang mga anak sa pamagitan ng mga nagkapatong-patong na libro.
Nakasimangot ang dalawang bata. Tinatamad nga sa pag-aaral.
Dahil ang mga kagaya namin, mas pipillin na mag-ensayo sa pakikilaban kesa sa maupo at humawak ng ballpen.
“Hindi kayo aalis riyan kapag di niyo naubos basahin at masagutan ang mga tanong na nakahanda para sa inyo.”
Parusa ni Uncle Rankin. At kapag sinabi niya, alam kong walang sino man ang maaring bumali.
Kahit ako. O kahit ang Grand Alpha.
Kawawang mga bulingit.
“Relaxs Uncle Rankin.” Bati ko sa kanila.
Ngumiti ako sa kanila. Babangon sana sa kinakaupuan ang dalawa ng hinila ni Uncle Rankin ang mga damit nito pabalik sa upuan.
Kakasabi ko lang na kahit ako di ko mababali ang utos ni Uncle Rankin.
“Better to do it Guys. Kung yun ayaw niyo nang bumalik dito.”
Pagbabanta ko din sa dalawang bata.
Ngunit parang nakuha ko ang attention ni Uncle Rankin dahil sa ginawa ko. Mukha nito, parang di maganda ang sinabi ko.
Oh well, I’m sorry Uncle Rankin.
“EL, should we start?”
Ayan na.
Walang lingon sa apprentice niyang napasenyas. Upang ilapag sa mesa ko ang napakaraming libro.
Medyo ako napakamot sa leeg ko ngunit napangiti na lang talaga ako.
Are you kidding me Uncle Rankin?
Thank you then. I love studying.
“Uurungan mo?”
Panunuya sa akin ni Uncle Rankin.
Ang itinugon ko isang matamis na ngiti.
@DeathWish
“Uurungan mo?”Panunuya sa akin ni Uncle Rankin.Ang itinugon ko isang matamis na ngiti.“Of course not.” Siyang napakaluskos ako ng aking sleeve.“Don’t cooperate with the kids, bullying their sensitive auntie.”Sa hindi naman talaga. Ako pa nga ang humarang sa maaring maging reaction ni Tonette kanina.Bakit parang ako pa talaga ang may ginawang mali dito?Your being unfair Uncle Rankin.But it was fine. I am good at these books.Napakindat ako sa mga batang nakatitig sa akin. Nang inihampas sa harapan nila ni Uncle Rankin ang mahabang stick kaya naiyuko ang mga mata nila sa librong binabasa.Naupo na din ako.Sinimulan ang nasa ibabaw na libro.Let’s finish this immediately EL, habang wala pa ang pagka-bored ko. Dahil nga napakabilis ko magbasa, tulo-laway akong pinag
(EL POV)Bumalik ang aking ama, bahagyang may pinupunas sa kanyang bibig. May talamsik ng dugo ang damit nito.Di na ako nagtanong pa. Alam kong merong madugong nangyaring inkwentro sa loob ng kagubatan.Ang bilis napatahimik ng Grand Alpha. Dahilan ba para madugisan ang damit ng aking ama?Sa naamoy ko at narinig kanina, ang kinaharap niya ay mga taong bampira. Meron na naman atang papatayin na pamilyang lobo.Ang lakas na ng loob nila para pumasok ng tuluyan sa territoryo namin.Di na nadala ang mga bampira.Gusto ata nilang sila lang mamuno sa mundong ito.Walang hadlang. Walang kokontra sa kanila.Tahimik ang aking ama at walang oras nga para magkwento sa nangyari. Never naman siyang nagkwento. Pagdating namin sa harapan ng isang napakataas na gusali, sinalubong kami ng mga tauhan ng Grand Alpha.Nakahelerang nakayuko.Walang lingo
(EL POV)“Ang mundong to El, di pinababayaan ng aking kapatid na maging maayos. Kaya sana magtagumpay siya, kung hindi ikaw ang sasalo ng lahat nang to.”Napabuntong hininga ulit ako.Magkapatid nga ang Grand Alpha at si Uncle Rankin.Nga naman, bakit hindi naintindihan ng mga tao na di namin sinasadya magkaroon ng sakit. Sakit na hindi namin mahanap-hanap ang lunas kaagad?Hindi.Di nila kailangan intindihin. Kundi kailangan nila buksan at tangapin ang katotohanan na sakit nga itong nangyayari sa aming angkan.Sa katunayan, kailangan din namin ng tulong ng mga tao. Pero pilit na sinasarahan kami ng pinto.Kaya sa abot ng makakaya namin. Hindi kami tumitigil sa paghahanap ng lunas. Ang sakit, na di mahanapan ng lunas. Kahit ilang taon nang pinagtuunan ng pansin ng aking ama.Sa kabila ng lahat na pagpapagod ng Grand Alpha,
(EL POV)“Ngunit kung nagawan nga ng mga tao ang mga bampira ng panglunas, baka di impossible na tulungan nila tayo. Kung maririnig lang nila sana ang totoong nangyayari sa atin.”“Yung balita kanina, nadiskobre nilang maaari nang maglakad at magbilad sa ilalim ng araw ang mga bampira dahil sa tulong ng mga tao. Tama. Yun diba ang mga kakayanan ng mga tao? Bakit di na lang din tayo humingi ng tulong sa kanila?” sabat pa ng isang Alpha.“Teka. May mas madaling paraan. Bakit di natin subukan paikutin ang mga tao para gumawa din ng serum para sa atin? Yun diba ang stratehiya na ginagawa ng mga bampira?”Napatango ang ilan. Nagkaroon ng bulong-bulungan.Naniniwala sila na merong kakayanan ang tao hanapin ang lunas.Nang biglang may tumawa.Napalingon kaming lahat.Yung agrabyadong Alpha kanina.Gusto ata nito mawala a
(Samantha POV)“Kapag ganyan ka Albert, siguradong di tayo matutuloy sa programang hinanda nila para sayo.” Dahil may nararamdaman na naman akong sensation.Lalong lumaki ang ngiti ni Albert.“Oh. I am not. Ikaw lang ang nag-iisip ng ganyan.” Tangi nito sa pinag-gagawa niya.“Naglalambing lang ako.”Tuluyang kinalas ang kamay niya.Nagtampo bigla.Sa akala kong tatalikuran na ako, bigla itong lumingon. Parang may kinuha sa drawer. Saka humarap ulit sa akin. Kita ang refleksyon niya sa salamin na meron itong inihandang supresa sa akin.Lumapit. Saka inabala ang sarili.Naramdaman ko ang malamig na bakal sa aking leeg.Isinusuot niya sa akin ang isang kwintas.Napahawak ako sa pendant nito.Malamig.Lumingon ako at napatitig ako sa kanyang mga mata.“As a sign, bi
(Samantha POV)“Thank you.”Mga salitang gusto ko nga kaagad tapusin ang pakikipag-usap sa kanila.“Hay naku Bess, magkakaroon na ng oras sayo ang asawa mo! Almost two years na kayong mag-asawa ngunit wala parin kayong anak. Yun na ba ang susunod niyong gagawin?”Napakindat sa akin si Leneth.Medyo napangiti ako sa kanyang sinabi.Ngunit…Bakit kailangan pa niya sa harapan ng mga taong di ko naman kilala sabihin ang bagay na yun?Tuloy, mukha nila biglang nacurious sa akin.“Wala parin kayong anak ni Dr. Albert?”Wala akong nagawa kundi tumango.“Dapat lang Mrs. Curie marami kayong maging anak ng asawa mo. Matalino kayong dalawa. Sayang ng katalinuhan kung tipid masyado sa anak.”Sinabi ng isa.“Sana laging may oras si Dr. Albert para makagawa kayo
(Samantha POV)“I am here to meet your husband personally. Of course, to thanks his generosity.”Saka niya inabot sa akin ang kamay.May mga ngiti ang labi niya.Alucard.Ibig lang sabihin, isa nga siyang pure blood vampire. He even emphasizes na siya lang ang anak ni Alucard.Alucard, the vampire lord.Tss. Kailan ba mawawala sa ibabaw ng mundo ang mga demonyong to?Yung kamay niya. Kunyari di ko napansin. Yun lang ang maari kong gawin. Di ko na hahayaan na may makuha pa siyang impormasyon sa akin. Dahil ang ngiti niya, parang pinagtatawanan ako.“Nice to meet you, Aiden. We are glad na nakakarating ka.”Napansin kong tuluyan kaming iniwan ng mga kasamahan ko.Lumingon si Leneth at napakindat siya sa akin.What for?Napailing ulit ako.“Have a se
(Samantha POV)“Mr. Aiden, I respect you as a special guest tonight. We don’t need an aid from you. It is my responsibility to greet our guest. If you don’t mind, enjoy and have a drink first.”Di ko na napigilan ang sarili ko, iparinig sa kanya ang pagkairita ko sa presensya nito.“We have a special drink prepared for you and your companion. For sure they will love it.”Tuluyan ko ng sinelyuhan ang inbitasyon laban sa kanya.“Sweet mouth. Excuse me?”Mga mata niya may tanong kung seryoso ako sa ginagawa kong ito.Ngumisi lamang ako at inirapan ito.Tuluyan akong tumalikod.Hindi lahat ng tao madadala nila sa pananakot.Nahanap ko ang aking sarili, sinalubong ang ilang negosyante.May nagsidatingan pa. Mga negosyanteng bampira. Masamang paningin ang ipinukol sa akin.Pakiramdam ko nga lahat