“Kumusta ka na riyan, Gertrude?” si Nanay na kausap ko sa telepono. Sa bilis ng panahon ay mag-aapat na buwan na akong nagtatrabaho sa isa sa mga kilalang private hospitals sa Dubai.
“Maayos naman po ang lagay ko. Magpapadala po ako bukas ng pera para sa gamot ni Tatay.”
“Huwag mo na munang masyadong isipin iyan. May pera pa naman akong natitira galing doon sa huli mong padala.”
Inilipat ko ang hawak na cellphone sa kabilang tainga. “Nay, baka masyado na naman po kayong nagtitipid. Bakit may natira pa sa ipinadala kong pera?”
“Hindi naman kami masyadong magastos dito sa bahay at alam mo namang kami lang dalawa ng Tatay mo rito.”
Bumuntonghininga ako at napatanaw na lamang sa bintana ng tinitirhang maliit na apartment.
“May duty ka ba sa ospital mamaya?” tanong niya.
“Opo. May VIP patient na darating mamayang gabi kaya pinag-duty ako dahil sa aki
For so many years, I thought I wouldn't be affected anymore. After so many years, I thought I would be immune against his charms. But seeing him right now, sitting across from me, brings a lot of memories. The good and the bad. Steamy and hot moments. “What do you think, Ava?” Napakurap ako nang marinig ang malalim na boses ng aking asawa na nakaupo lang sa tabi ko. Naibalik ako ng kanyang tanong sa kasalukuyang usapan. Marahan ko siyang nilingon at ginawaran ng ngiti sa kabila ng tila ba nabubungkal na natutulog na emosyon ng nakaraan. “I-I don't know,” sabi ko sa pilit na mahinahong boses. “Wala naman akong alam sa pagnenegosyo.” Ilang segundo niya pa akong mariin lang na tinitigan. I know he is reading my thoughts through carefully looking at the expression on my face. He is good at this. My husband, Damien Altos Ignatius isn't branded as ruthless in the world of business for nothing. Pinutol niya ang
“For the eyes of the Lord are on the righteous, and his ears are open to their prayer. But the face of the Lord is against those who do evil.” Mula sa nagsasalitang pari sa harapan ay iginala ko ang tingin sa mga taong nakikinig sa salita ng Diyos sa loob ng simbahan. Tiningnan ko ang ekspresyon nila sa mukha. Animo ay seryosong nakikinig at sinisipsip ang aral nito. Na para bang pagkatapos ng misa at pagkalabas ng simbahan ay hindi na muling gagawa pa ng kasalanan. Nagpakawala ako ng isang malalim na buntonghininga. Kaagad akong sinipat ng tingin ni Nanay. “Hindi ka yata nakikinig, Gertrude,” sita niya sa akin sa mah
Nakatanga lang ako habang nakatingin sa kanya. Walang pake niyang iminuwestra ang blackboard sa harapan. “Simula ka na, Ma'am,” utos niya. Ngumisi siya sa huling salita. I've noticed that for a guy his age, he already has a deep mature voice. Tumikhim ako at inayos na ang sarili. Binuksan ko na ang expanded envelope at kinuha ang test papers na laman nito. Hindi man tinitingnan si Ryker ay ramdam ko pa rin ang intensidad ng pagsunod ng tingin niya sa bawat galaw ko. Nag-angat ako ng tingin at ibinaling ito sa lahat ng estudyante. “Please, get ready with your pens,” anunsiyo ko.“We shall start shortly.” Isang milagro at sumunod naman ang nga ito. Tama nga ang mga naririnig ko. Takot nga yata talaga sila sa isang Ryker Artemis Gamba. Lumapit na ako sa unang row at binilang ang mga estudyanteng nakaupo rito. Inabutan ko ng sampong test papers ang estudyanteng nakaupo sa unahan. Lumipat kaagad ako sa kasunod na row. Ganoon d
Pumasok na ako sa loob ng traysikel at naupo sa tabi ni Ryker. Kinandong ko sa hita ang mga aklat na hawak ko kanina.“Sa may Robles muna tayo, Loy,”ani Ryker sa drayber na kilala niya pa yata dahil sa pagbanggit niya sa pangalan nito.“May sadya kayo sa kalye namin?”Tiningnan niya ako. “Oo. Ihahatid ka.” Ibinaba niya ang tingin sa mga libro na nasa hita ko. “Nagpapatayo ka ng library sa inyo?”Hindi nakalagpas sa akin ang panunukso niya. “Kailangan ko para sa finals,” pangangatuwiran ko.Inismiran niya ako. “Mag-aaral ka pa malapit na bakasyon?”“Dean's lister ako,” saad ko bilang paliwanag. Napatingin ako sa kanya nang maalala ko ang ikuwenento ni Jandy sa akin tungkol sa babae nito.Napansin niya ang ginagawa kong paninitig sa kanya kaya mula sa pagtingin sa daan ay bumaling siya sa akin.“Ano? May tanong ka?”
Para na akong isang kriminal na palinga-linga sa paligid habang nag-aabang ng traysikel na masasakyan pauwi. Nag-iingat ako at baka makita ni Ryker at sumabay pa talaga sa akin sa pag-uwi gaya ng sinabi niya kaninang tanghali. Kaagad kong pinara ang traysikel na dumaan sa harap ko at awtomatiko naman itong huminto. Sa pagmamadali ko na makatakas ay hindi ko na tiningnan pa ang drayber sa pagpasok ko sa loob nito. “Sa may Robles po tayo, Kuya,” sabi ko sabay ayos ng bag sa kandungan. “Hintayin muna natin si Ryker, ha. Maski may high standards ka,” tugon naman ng pamilyar na boses. Madali akong napatingin sa drayber ng traysikel at nakita ang pamilyar na hitsura nito. Ito iyong sinakyan namin ni Ryker noong nakaraang araw na kaibigan niya pa yata! Kung minamalas ka nga naman— “Nawala ka, ah.” Napahiyaw ako sa gulat sabay hawak sa dibdib sa biglang pagsasalita ni Ryker sa labas ng traysikel. Ngumisi siya at pumasok na sa lo
Nakapako ang seryoso kong tingin sa kanya. Kung ganito niya nabibingwit ang mga babae niya, puwes ibahin niya ako.“Akala ko ba hindi ka nanliligaw?” sabi ko at pinagkrus ang braso sa harapan. “Mamaya niyan at masabunutan pa ako ni Cely ng Business Ad.”Kumunot ang kanyang noo at nanliit ang kanyang mga mata.“Wala namang kami ni Cely,” pagtanggi niya.“Nakita ko kayo doon sa second floor sa campus. Walang kayo pero nakikipaghalikan ka sa kanya. Ang gulo mo rin.” Umirap ako at tinalikuran na siya. Nagpatuloy na ako sa paglalakad at iniwanan na siya.“Matagal na 'yong sa'min.” Nakahabol siya sa akin. “Last na 'yon kasi gusto ko nang manligaw sa'yo nang seryoso.”Huminto ako at binalingan siya ng tingin. “Alam mo kahit magseryoso ka pa sa panliligaw sa'kin, hindi pa rin kita sasagutin at alam mo ang dahilan diyan. Huwag mo nang sayangin ang oras mo sa'k
Unang araw ng pasukan ay binungad kaagad kaming second year college Nursing students ng napakaraming research assignments. Nasanay na kasi ako noong first day pa lang sa first year college na hindi pa masyadong seryoso ang mga unang tatlong araw. Nanibago ako dahil hindi inasahan na magiging ganito na pala kaseryoso sa second year. Isinampa ko ang ulo sa armrest at humugot ng malalim na hininga habang hinihintay pa ang pagpasok ng kasunod na guro. Nang tingnan ko ang mga kaklase ay nakita ko rin ang mga nakabusangot nilang mukha. Inilipat ko ang tingin sa jalousie ng classroom. Nakita ko ang pagdaan ni Ryker sa labas ng bintana kasama ng mga barkada niya noong senior high na pareho rin ang kurso ng sa kanya, Business Ad. Mula sa labas ay napatanaw siya sa bintana ng classroom ko. Nag-angat ako ng mukha at nanliit ang mga mata habang nakatingin sa kanila. Nakita ko ang pagtatawanan ng mga barkada niya at tinapik pa siya sa balikat ng isa. Umilin
Bumalik ang sinabi sa akin ni Jandy kanina. Hindi na mababago ang pagiging gago ni Ryker. Dumapo ang tingin niya sa akin at nahinto siya sa paglalakad. Parang nahihiya pa niyang iniiwas ang mukha kahit na nakita ko na naman ang pasa sa kanyang pisngi. “Mr. Gamba!” galit na pagtawag sa kanya ng Dean. Umigting ang kanyang panga. Nagpatuloy na siya sa paglalakad at hindi na ako muling tiningnan pa. Ilang minuto pa akong nanatili sa kinatatayuan dahil nag-ugat na ang mga paa ko sa lupa. Ano kaya ang nangyari? Halatang napaaway na naman si Ryker. Sinulyapan ko ang suot na relo at nakitang limang minuto na lang ay simula na ng klase ko. Mabilis akong nagpatuloy na sa paglalakad. Nabunutan ako ng tinik pagdating ng classroom namin nang makitang wala pa si Prof. Tinungo ko ang upuan at napansin ang katabi kong si Ems na kausap si Jemima. “ . . . bigla na lang daw nagalit iyong Ryker Gamba.” Dinig kong sinabi ni Ems. “Pat