Chapter 154 - Defeat Him

Napagdesisyunan ni Luke na umalis. Dahil sa wala na rin naman doon si Kina ay wala nang punto pang maglaro. Wala rin namang klase ngayon kaya bibisitahin niya nalang muna siguro ang kanyang kumpanya. Marami pa siyang hahabuling pagsasanay. Si Alona nalang muna ang bahalang magbantay kay Kina.

"Saan ka pupunta?" takang tanong ni Andrie. May pag-aalala sa mukha nito.

"Medyo hindi maganda ang pakiramdam ko. Mukha atang hindi na ako makakapaglaro. Humanap nalang kayo ng papalit sa'kin."

Nagsilaglagan ang balikat nina Andrie samantalang nagsitawanan naman ang pangkat ni Oliver.

"What a loser. Tumaas pa man din ng tingin ko sa'yo kanina nang binalaan kami ni Oliver sa'yo." nakaismid na sambit ng isang kakampi ni Oliver.

"Martial Artist my ass," Dumura pa si Nicolo matapos sabihin iyon. Nakasabit ang mga kamay nito sa net. "Anong klase naman ng martial arts ang inaaral mo? Nagsasanay kung paano hindi ilagan ang atake ng kalaban?" pang-aasar nito. Nagsitawanan ang mga kasamahan nito maliban kay Oliver.

Nagsitawanan na rin ang mga nanonood. Ang iba ay nagsimulang insultuhin at maliitin din si Luke.

Hindi sila pinansin ni Luke na nagtuloy lang sa paglakad. Pero hindi pa man siya nakakalayo ay narinig niyang tinawag siya ni Oliver.

"Kung hindi mo itutuloy ang laro, ibig sabihin lang ay tinatanggap mo na ang pagkatalo mo,"

Nahinto si Luke sa paglakad. Maging sina Nicolo ay natigilan din sa sinabing iyon ni Oliver.

"Inaamin mo nang natalo kita ngayon at parehas na ang puntos natin." dagdag pa nito.

Napasinghap si Luke bago humarap. "Katulad nga ng sinabi ko sa'yo ay hindi ako interesadong makipagkompetensya sa'yo. Hindi mo na kailangan pang gawin 'to. Sasayangin mo lang ang oras mo." seryoso niyang sambit.

Noong naglaban sila ni Oliver ay sinabihan niya itong lubayan na si Kina sakaling matalo man niya ito. Pero heto pa rin si Oliver, pursigidong talunin siya at ipakitang mas higit itong mas magaling sa kanya.

Unang araw palang nang pumasok ito sa La Fernandia ay muli na naman siya nitong hinamon at sinabihan niya lang itong hindi siya interesado sa anumang pakikipagkompetensyang imumungkahi nito.

Napakuyom ang kamao ni Oliver. "Are you looking down on me? Bakit hindi mo muna patunayang mas mahusay ka sa'kin sa larong 'to? Kapag natalo mo ako ngayon ay pinapangako kong ngayon din mismong araw na ito ay aalis ako sa paaralang ito."

Napaawang ang bibig ng lahat sa sinabing iyon ni Oliver. Hindi nila maintidihan kung bakit napakataas ng tingin nito kay Luke sa puntong gusto nitong makipagkompetensya sa kanya. Sino ba si Luke? Isa lang naman itong ordinaryong estudyante sa kanilang paningin na hindi kailangan pagtuunan ng atensyon. Hindi pa man banggitin na ikalawang round palang ay napuruhan na kaagad ito ng atake ni Nicolo na ibig sabihin lang ay hindi talaga ito marunong maglaro ng volleyball.

"Are you out of your mind? Bakit sineseryoso mo ang lalaking 'yan? Hindi mo ba nakita kung gaano siya kalampa?" pabulong na sambit ni Nicolo kay Oliver. Natikom din naman agad ang bibig nito nang tingnan ito nang masama ni Oliver.

"It's none of your business. Wala ka sa lugar upang pagsabihan ako. Just do your job at talunin natin siya."

Nagkatinginan nalang sa isa't-isa ang mga kakampi ni Oliver bago nagtatakang pagmasdan si Luke. Saan mang bahagi ng katawan nito ay hindi nila makita ang hinahanap nilang kahusayan katulad ng ipinaparating sa kanila ni Oliver. Baka pinagtitripan lang sila ni Oliver?

Saglit na nag-isip si Luke habang mariing pinagmamasdan si Oliver. Napakamot siya sa kanyang ilong bago muling bumalik sa court. Kung si Oliver na rin mismo ang nangakong aalis ito kapag natalo niya ito ay bakit pa siya tatanggi?

Tahimik na sinundan nila ng tingin si Luke. Ang iba sa kanila ay iniisip kung gaano katanga si Luke upang bumalik sa court. Hindi pa ba ito nadala sa ginawa sa kanya ni Nicolo?

Kabaliktaran naman niyon ang naging reaksyon ni Andrie. Sa mata niya ay si Luke ang tagapagligtas na hiniling niya mula sa langit. Kahit napuruhan ito ni Nicolo ay hindi iyon alintana sa kanya. Sa kanyang mata ay si Luke pa rin ang pinakamahusay sa lahat.

"Luke! Luke! Our savior! Salamat sa muling pagbabalik!" Sinalubong ni Andrie ng yakap si Luke pero mabilis iyong iniwasan ni Luke.

Napapatanong nalang ang ilan sa mga nanonood kung bakit pati si Andrie ay napakataas din ng tingin kay Luke. Dalawang young masters na nagmula sa mga makapangyarihang pamilya, parehas na tinuturing si Luke sa hindi abot ng kanilang kaalaman.

Sino o ano ba si Luke sa kanilang paningin?

Napangisi si Oliver. Nagawa niyang kumbinsihin si Luke. Ngayon ay ipapatikim niya rito ang galing niya sa paglalaro ng volleyball. Walang kaide-ideya si Luke kung gaano siya kagaling. Higit pa man sa mga varsity players na kakampi niya ang kanyang galing kaya imposible para sa pangkat nina Luke ang manalo. Idagdag pang nakita niyang mukhang hindi gaano kagaling si Luke base sa nakita niyang laro nito kanina kahit na palabas lang nito ang ginawa nitong pagtanggap sa atake ni Nicolo.

Siguro ay kaya lang iyon ginawa ni Luke ay upang magkaroon ng dahilan na tumakas sa kanyang pagkatalo. Alam ni Luke na wala siyang tsansang manalo laban sa kanya kaya gumawa nalang ito ng paraan upang umalis.

'Tingin mo ba ay hahayaan nalang kitang tumakas? Ngayon ay ako naman ang gugulpi sa'yo.' nakaismid sa wika ni Oliver sa kanyang isip.

"Sigurado ka bang kaya mong maglaro?" paniniguro ni Novelito. Ang tingin nito ay parang pinag-aaralan ang mukha ni Luke.

Bahagyang ngumiti si Luke at tumango. "Yes Sir."

Muling bumalik sa normal ang lahat. Sa signal ni Novelito ay muling nagbalik sa pwesto ang referee. Nagsibalik na rin sa kani-kanilang pwesto ang mga manlalaro. Ang ilan sa kanila ay diretsahang nakatingin pa kay Luke. Hindi naman naintimida si Luke sa tingin nilang iyon. Ang nasa isip niya lang ngayon ay talunin si Oliver nang matapos na ang pangungulit nito.