Naalimpungatan si Jenna sa malalakas na katok sa munting apartment niya. Masakit man ang ulo ay napilitan siyang bumangon para tingnan kung sino ang kumakatok. Napakunot-noo pa siya nang makita ang dalawang lalaking naka-formal attire sa labas ng pinto ng apartment niya.
"Yes?"
"Excuse us, are you Miss Jenna Alegria?"
"Yes?" Mas lalong kumunot ang noo niya lalo pa't hindi siya sanay na may naghahanap sa kanya sa banyagang lugar na iyon, obviously ay Pinoy din ang naghahanap sa kanya.
Pinapahanap na ba siya ng ama? Biglang parang gustong mawala ng lahat ng hinanakit niya sa puso para rito.
"Madam Conchita Escobar spends a lot of time and money trying to locate you. We believe you are Kristine Alegria's daughter, right?"
Bakit kilala ng mga ito ang ina niya?
Lagi niyang nababasa ang pangalan ni Conchita Escobar. Natatandaan din niyang laging laman ng balita ang mga naglalakihang negosyo ng matandang babae pero hindi niya ito personal na kilala. Kahit na may maraming negosyo rin ang ama niya ay malayo pa rin ang agwat ng kayamanan ng pamilya nila sa pamilyang Escobar.
Bakit hinahanap siya ng isang Conchita Escobar? At ano ang kinalaman ng pagiging anak niya ni Kristine Alegria?
Nabasa yata ng lalaki ang mga katanungan sa mukha niya.
"Ang ina mo ang nagligtas sa buhay ng paboritong apo ni Madam Conchita."
"A-ang Mama? Alam ninyo kung saan ko makikita ang Mama?" Biglang nabuhayan siya ng loob.
Sinilip pa niya ang likod ng dalawang lalaki at nagbabakasaling kasama ang ina niya.
Nagugulumihang nagkatinginan ang mga ito.
"Hindi ninyo ba alam na matagal nang patay si Kristine Alegria? Iniligtas niya ang buhay ng bata pa noon na si Sir Zian na masasagasaan na sana ng isang kotse. Kung hindi siya hinila ng ina mo at itinulak ay namatay na sana ang apo ni Madam Conchita. Ang nakakalungkot lang ay ang ina mo ang nasagasaan na ikinamatay niya. Sobra dalawampung taon na ang lumipas."
Parang bombang sumabog sa tenga niya ang mga narinig.
Patay na ang Mama niya?
All these years ay umaasa siyang makikita pa ang ina. Matagal na niya itong pinatawad sa pag-iwan sa kanila kung sakaling totoo ngang sumama ito sa ibang lalaki.
Hindi ba hinanap man lang ng ama ang ina? Alam ba nitong patay na ang Mama niya?
Ang daming tanong...
Napatitig siya sa dalawang lalaki sa harap niya. Maibibigay ba ng mga ito ang mga kasagutan tungkol sa ina niya?
"Gusto ka pong makausap nang personal ni Madam Conchita, Miss Alegria."
Matagal na hindi siya umimik dahil sa kalituhan. Ilang segundo rin bago niya nahanap ang boses.
"Sorry, ayaw ko siyang makaharap. Hindi naman ako ang sumagip sa apo niya." Sa tingin niya ay gustong tumanaw ng utang na loob ng matanda, at ayaw niyang tanggapin iyon.
"Mommy, who is it?" curious na tanong ng anak.
"It's okay," mabilis na bumaling siya uli sa mga hindi inaasahang panauhin sa labas, bago pa man mapagmasdang mabuti ni Xavier ang mga lalaki at magtanong pa.
"If it's okay with you both, I'm not feeling too good right now."
Agad na isinara niya ang pinto nang hindi na hinintay pang sumagot ang mga ito.
Sa Pilipinas, sa loob ng marangyang mansiyon, kunot na kunot ang noo ni Zian habang nakikinig sa kausap sa telepono.
"May bagong impromasyon ba kayo?"
"Nakita po namin ang singsing na iyon sa online market. Hinahanap na namin ang pagkakakilanlan ng nagbenta."
"Buy the ring and get her details!" Magkahalong emosyon ang kalakip ng demanding at authoritative na boses na iyon.
"Okay, Sir Zian, may mga kinakalap na po kaming impormasyon tungkol sa babae."
Wala sa loob na ibinaba na niya ang teleponong hawak.
Kahit mapusyaw ang ilaw sa kwarto ay maaaninag pa rin ang gwapong mukha ng lalaki na para bang isang Greek god na naligaw sa lupa. Hindi naitago ng mamahaling suot nito ang naglalakihang muscles ng lalaki. Kusa itong bumabakat sa tela ng branded na damit.
May hindi maarok na kalamigan ang mababanaag sa mga mata ni Zian Walton Escobar habang paulit-ulit na naririnig ang matigas at demanding na boses ng lola sa isip niya, "Zian, kailangang pakasalan mo si Jenna Alegria. Sa pamilyang Escobar, siya lang ang tatanggapin ko bilang asawa mo."
Habang umaalingawngaw pa rin ang boses ng lola niya na binabanggit ang pangalan ni Jenna Alegria, ibang imahe ng babae naman ang nasa utak niya. Hindi man niya makikita sa imahinasyon ang mukha ng babae dahil sa dilim na bumabalot ay alam na alam naman ng utak niya ang pigura ng babaeng inangkin niya sa dilim.
Sa gabing iyon ay pilit niyang nilulunod ang sarili sa alak dahil sa pagtalikod ni Heather sa kanilang kasal sana. Hindi man lang nagpaalam nang personal ang babae sa kanya bago ito lumipad patungong Europe. Idinahilan nito na hindi pa ito ready na magpakasal dahil marami pa itong gustong mangyari sa buhay.
Gusto niyang magwala nang panahong iyon kaya mag-isa siyang pumunta at nagpakalasing sa isang bar na hindi na niya matandaan kung paano siya napadpad do'n. Dahil na rin nasaktan ang pagkalalaki niya ay inutusan pa niya ang lalaking nakilala lang sa bar na iyon na dalhan siya ng babae sa kwarto.
Ni hindi na niya maalala ang buong pangyayari maliban sa putol-putol na alaala ng babaeng iyon na nasa ilalim ng katawan niya habang umiiyak. Paulit-ulit itong nagmamakaawa sa kanya.
Ang buong akala niya ay isa itong babaeng bayaran kaya't hindi niya alam kung bakit nagmamakaawa ito nang angkinin niya.
Malabo na agad ang mga pangyayari pagkatapos no'n. Basta ang alam lang niya ay ibinigay niya sa babae ang wedding ring na sana ay ibibigay niya kay Heather sa araw ng kasal nila. Ipinasadya niya talaga ang singsing na iyon para sa kasintahan pero dahil nilayasan siya nito ay naisipan niyang ibigay sa babae at bigla ay nawalan na siya ng malay pagkatapos.
Anim na taon na ang lumipas mula nang mangyari iyon, at hindi siya tumigil sa paghahanap sa babaeng ni hindi niya alam ang mukha. Ang tanging meron siya ay ang alaala ng malambot na katawan nito.
Last week lang din niya nalaman na ang singsing na ibinigay niya rito ay ibinenta sa isa sa mga naglipanang second-hand market online.
Kung kailan mayroon na siyang lead na pwedeng sundan para ma-track ang babae ay saka naman paulit-ulit na ipinagpipilitan ng lola niyang si Conchita Escobar na pakasalan niya si Jenna Alegria.
Sino nga ba si Jenna Alegria? Ni wala siyang ideya kung ano ang hitsura ng babae. Hindi rin pamilyar sa kanya ang angkan na kinabibilangan nito.
Bakit bigla ay gustong pakialaman ng lola niya ang tungkol sa pagpapakasal niya? Ano'ng meron ang isang Jenna Alegria para ipilit ng matanda na pakasalan niya ito?
Naputol lang siya sa malalim na pag-iisip nang biglang tumunog muli ang phone niya.
"Hello."
"Sir Zian, nakita ko na ang babaeng pinapahanap mo. Ang pangalan niya ay si Chelsea Rivera. Galing sa kanya ang singsing na ibinibenta online."
"Ibigay mo sa akin ang address niya." Hindi niya mapigilan ang excitement na nararamdaman, lalo pa at may pangalan na siya ng babaeng hindi nagpatahimik sa kanya sa loob ng limang taon.
Sa wakas ay mahahanap niya na rin ang misteryosong babae.
Kailangan niya itong makita sa lalong madaling panahon!
Kailangan niyang bumawi sa malaking kasalanan niya rito kahit pa nga sabihing hindi niya kagustuhan ang nangyari sa kanila nang gabing iyon.
Sa tingin niya kasi ay hindi ito isang bayarang babae lalo pa at paulit-ulit niyang naririnig sa isip ang paghikbi nito pagkatapos niya itong maangkin.
Kamuntik nang mag-file ng bankruptcy si Chelsea dahil mula nang i-take over niya ang boutique na iyon ay hindi man lang ito nakaka-recover. Napilitan na siyang magbenta ng ibang mga gamit para lang maisalba ang boutique. Matagal na niyang pangarap ang makapundar ng sariling business. Hindi naman kasi gano'n kayaman ang pamilya nila. Isa sa mga naibenta niya ay ang singsing na nakita sa kwartong nireserba niya sa Majestic Inn, anim na taon na ang nakalipas. Ayaw na niya sanang bumalik do'n pero tinawagan siya ng manager ng inn na personal niyang kakilala. May nakita raw kasi itong singsing sa loob ng kwarto. Iniisip kasi nitong baka engagement ring niya iyon. Kinuha niya ang singsing at isinilid agad sa bulsa nang hindi man lang ito tinitingnang mabuti. Nakatuon kasi ang utak niya sa pangyayari sa kwartong iyon. Basta na lang niyang nilagay sa drawer ang singsing at hindi na sinilip pa sa loob ng anim na taon. Nahalughog niya lang ito nang maghanap siya ng mga alahas na pwede niyan
Sa loob naman ng sasakyan ay agad na napasandal si Zian. Hindi niya alam kung bakit imbes na matuwa at sa wakas ay nakita na niya ang babaeng hinanap sa loob ng anim na taon ay kabaliktaran ang nararamdaman niya. Bakit parang iba ang babaeng iyon sa babaeng laging nasa alaala niya? Why did he feel different? Or has she changed after six years? "Saan tayo, Zian?" Sinilip pa siya ni Arthur mula sa rearview mirror ng kotse. Kapag sila lang dalawa ay first name basis ito sa kanya. Anak si Arthur ng isa sa mga katiwalang matagal nang naninilbihan sa kanilang pamilya. Pinaaral nila ito at nang makatapos nga ay ito ang nagboluntaryong maging assistant niya kahit saan. Alam niyang may mga magagandang oportunidad itong natanggap na hindi na kailangan pang manatili sa pamilya nila para manilbihan. Siya mismo ang nagtulak sa lalaki na tanggapin iyon dahil hindi naman nila inoobligang magtrabaho pa sa kanila si Arthur, pero si Arthur ang nagpumilit na manatili sa kanila. Sa tingin niya a
"Yes! Wherever mommy goes, I'll go!" Kumikislap pa ang namimilog na mga mata ng batang lalaki habang sinasabi iyon na tumatalon-talon pa. Jenna couldn't help but stare at him in amazement. Sa tuwing tinititigan niya ang mukha ng anak ay hindi niya mapigilan ang kagalakan ng puso. Hindi pa rin siya makapaniwala na iniluwal niya ang batang iyon na may mala-anghel na mukha. "Okay, then let's pack up and go to the airport tomorrow afternoon." "Yeah!" Excited pa rin na tumango-tango ang anak niya habang patakbong tinungo ang kwarto nito para mag-impake ng mga gamit. Actually, nakaimpake na lahat ng mga gamit nila. Binibigyan niya lang ng pagkakataon na tingnan ng anak ang mga naiwang gamit at baka may mga gusto pa itong dalhin sa pag-alis nila, lalo na ang mga laruan nito. Sa dinami-dami kasi ng mga iyon ay imposibleng madadala nila ang lahat kaya't pinapipili niya lang ito sa mga iyon. Napabuntung-hininga siya. Pinalayas at itinakwil siya ng ama six years ago. Ilang taon siyang
"Hey po, do you know who my father is?"Mabilis na nilingon ni Jenna ang anak nang marinig ang boses nito. Hindi niya napansin na bumaba pala ito ng cart bago pa siya naglakad palayo sa mga lalaking sumalubong sa kanila sa airport."Xavier!" Agad na tawag niya rito sabay hawak sa kamay ng bata."Sorry," hinging paumanhin niya sa tauhan ni Mrs. Escobar."Mommy, I just-"Agad na kinarga niya ang anak nang parang ayaw nga nitong paawat sa kakatanong sa lalaki. Nagulat din siya dahil iyon ang unang beses na nagtanong ang anak tungkol sa ama nito sa ibang tao."Xavier, you cannot just ask anyone about your... d-dad, okay?" Halos ayaw pang lumabas sa bibig niya ang salitang "dad".Biglang lumungkot ang mukha ng bata."I thought they knew my dad because we're here in the Philippines already, Mom."Imbes na sagutin agad ang anak ay hinalikan niya ito sa noo. Hindi niya kasi alam kung ano ang isasagot dito. Alam niyang simula pa lang iyon at masusundan pa ang mga tanong nito lalo pa at nasa Pi
"Did you introduce yourself to Jenna already?" Kahit matanda na ang lola niya ay hindi pa rin maikakaila ang pagiging demanding at bossy nito sa tono ng pananalita.Kung naiiba lang ay siguradong manginginig na sa boses pa lang ng abuela.Kalmadong umupo si Zian sa swivel chair sa harap ng mesa ng lola."Well, I was about to, but I saw this little boy-""This cute kid?" Bago pa man niya natapos ang sasabihin ay may inilapag na picture ang matanda sa mesa.Natuon ang paningin niya sa malaking picture ng mestisong bata na nakangiti. Cute indeed.Wala sa loob na napangiti siya nang makita ang picture. Nang makita niya kasi ito sa airport ay hindi niya rin gaanong nakita nang lubusan ang mukha ng bata."Yeah, that kid. I bet he got his looks from his-""His father, I believe. Jenna doesn't have a mestiza look. She has this pinay beauty, and she looks gorgeous because of her morena look."Ipinagkibit-balikat niya lang ang sinabi ng lola niya pero hindi niya inaalis ang tingin sa picture n
First day niya sa trabaho sa araw na iyon. Mabuti na lang at malapit lang ang nursery school na nahanap niya para sa anak sa condo nila. Siya na ang naghatid kay Xavier at ang susundo naman sa anak niya mamaya ay ang stay out yaya na nirekomenda ng pinsan niyang si Kate.Alas otso ng umaga ang pasok ng anak at susunduin na ito ni Yaya Meding sa tanghali dahil ilang oras lang din naman ang pasok ng anak.Sa condo mananatili ang yaya ng anak hanggang sa pag-uwi niya galing sa trabaho.Alas nuebe ang in niya sa office at quarter to nine pa lang nang dumating siya. Agad na may sumalubong sa kanyang employee rin ng Glamour Fashion para ituro ang magiging office niya do'n.Laking gulat pa niya nang pumasok sila sa isang malaking opisina. Sasabihin niya sanang baka nagkamali lang ang babae ng pasok pero bago pa niya maisatinig iyon ay nakita nga niya ang pangalan niyang nakapaskil sa harap ng pinto.Jenna Alegria (Junior Designer)Nagpasalamat na lang din siya sa babae bago ito umalis. Excit
"Just wait in my office," sabay talikod na sabi ng babae. "Wait, should't I be here also?" Pahabol na tanong niya bago pa man ito nakalayo sa kanya para bumalik sa loob. Nasa bukana pa rin kasi sila ng pintuan. Mabuti na lang at nasa bagong CEO na ng kompanya nakatuon ang atensiyon ng lahat. Nakataas ang kilay na humarap uli sa kanya ang babae. "Why? Are you expecting an introduction as well just because you're new here?" Nakakaloko pa ang pagngiti nito sa kanya. Mula nang lisanin niya ang tahanan nila ay natuto na rin siyang maging palaban. Wala kasi siyang ibang aasahan na magtatanggol sa kanya at sa anak niya kundi sarili niya lamang. Naging masyadong mabait na siya dati at hindi maganda ang naging resulta no'n. Sa katunayan ang pagiging masyadong mabait pa nga niya ang dahilan kung bakit may kinimkim na galit ang dalawang taong itinuring niyang mga kapatid dati. "I'm also an employee here, Miss Malnegro. I believe I should also be here welcoming our new CEO." Walang anu
Ngani-ngani na niyang patulan ang babae pero pinigilan niya lang ang sarili dahil boss pa rin niya naman ito.Hindi naman big deal sa kanya ang pakikipagpalit nito ng office sa kanya. Baka nga naman kasi nagkamali lang ng bigay sa kanya. Ang hindi lang niya nagustuhan ay ang paraan ng pagpapaalis nito sa kanya sa office na para bang nagpapaalis ng aso.Huminga muna siya nang malalim bago bumalik sa mesa para ligpitin ang mga gamit niya roon."Before you go to your office, make me coffee first." Walang anumang sabi ng babae sa kanya.Aba't ginawa pa siyang personal alalay nito!Nagtatalo ang isip niya kung gagawin nga ang iniutos nito. Hindi niya naman kasi trabaho ang pagsilbihan ito. Sa huli ay napili niyang mas habaan pa ang pasensiya para wala nang dumagdag na gulo sa unang araw niya sa trabaho.Nang mailigpit ang nga gamit ay inilagay niya muna sa isang upuan ang mga iyon saka pumunta sa gilid kung saan may nakita siyang nakahanda nang brewed coffee. Naglagay siya sa isang baso at
Nang hindi siya umimik ay bumitaw na ito sa kanya. Nagulat na lang siya nang tawagin nito ang mga pulis at itinaas ang dalawang kamay. Nang akmang ipoposas na rin ng isa sa mga pulis ang nakalambitin na posas kay Zian ay saka lang siya parang natauhan. Tinampal niya ang kamay ng pulis bago pa man nito maiposas ang kamay ni Zian. "Bakit ninyo naman siya aarestuhin? Ano bang kasalanan niya?" Galit na sita niya sa pulis. Napakamot sa ulo ang pulis na tinanong niya saka napatingin sa mga kasamahan. "At ikaw, sinong kikilalaning ama ng mga anak ko kung magpapakulong ka? Sira ka ba?" Inis na sabi niya saka sinuntok ito nang mahina sa dibdib. Ang kanina'y naiiyak na mukha ni Zian ay may ngiting unti-unting sumilay sa mga labi. Bigla nitong hinuli ang kamay niyang ayaw na yatang tumigil sa kakasuntok sa dibdib nito. "Ayaw mo akong ipakulong?" Naninigurong tanong nito na hinalikan na ang isang kamay niyang hawak nito. "Bakit? Gusto mo bang takasan itong responsibilidad mo sa a
Inasikaso niya muna ang lahat ng mga dapat asikasuhin para maisampa ang mga kaso kina Amanda at Chelsea .Ang plano niya ay saka na kausaping mabuti ang anak kapag nakabalik na sila ng UK.Sa ngayon ay kailangan niya munang masiguro na makagawa ng hakbang para mapagbayaran ng dalawa ang mga kasalanan sa kanya.Hindi iilang beses na kinontak siya ni Chelsea para iurong niya ang kaso pero bingi na siya sa mga pagmamakaawa ng mga ito sa kanya.Ang araw na iyon ang flight nila pabalik ng UK. Apat na raw nang hindi nagparamdam si Zian sa kanya.Apat na araw nang tahimik ang phone niya sa mga tawag at text nito. Apat na araw nang walang pumupunta ng bahay nila para mangulit.Apat na araw na rin siyang walang tigil sa pag-iyak. Gustong kamuhian ng isip niya ang lalaki pero ang puso niya ay nanatiling tumitibok para rito.Napahawak siya tiyan niyang wala pang umbok pero alam niyang may nagsisimula nang mabuo sa loob.Biglang bumukas ang pinto ng kwarto niya at sumungaw ro'n ang malungkot na m
Hindi maampat-ampat ang mga luha ng ama niya habang nasa harap sila ng libingan ng ina niya.Napag-alaman niyang isang taon mula nang pinalayas siya ng ama ay nalaman nitong patay na ang ina niya.Hinanap siya nito at nalamang nasa UK nga siya pero imbes na puntahan siya ay hinayaan siya ng amang manirahan sa UK. Sa masasakit na salitang binitiwan nito tungkol sa ina niya nang palayasin siya ay wala na raw itong mukhang ihaharap sa kanya para pabalikin siya ng Pilipinas. Nalaman din ng ama niyang hindi totoong sumama sa ibang lalaki ang mama niya dahil ang lahat ng iyon ay puro gawa-gawa ng madrasta niyang si Zenaida para tuluyang mahulog ang loob ng ama niya rito."I'm sorry, Kristine. Alam kong huli na ang lahat para humingi ng tawad sa mga naging kasalanan ko sa'yo," humahagulgol na sabi ng ama niya sa puntod ng ina."Dad, tama na. Alam kong napatawad ka na ng Mama. Huwag mo nang pahirapan ang sarili mo," pilit na pinatatag niya ang sarili upang huwag ding umiyak. Ayaw niyang mas
Mas lalong lumakas ang bulungan ng mga dumalo. Nag-aalalang nilingon niya ang ama. Mahigpit ang pagkakahawak nito sa envelope na inabot kanina ni Amanda.Si Zian ay kinausap saglit si Mrs. Conchita pero umiling-iling lang ang matanda. Sa tingin niya ay gusto ni Zian na paalisin muna ang lola nito do'n para huwag nitong masaksihan ang gulong nagaganap.Nang hindi nga makumbinsi ang matandang babae ay inalalayan na lang ito ni Zian na bumalik sa upuan nito.Si Zenaida naman ay nahuli niyang tahimik na napapangiti. Hindi man lang ito kakitaan ng pag-aalala sa kalagayan ng ama niya.Pinisil niyang muli nang mahigpit ang kamay ng ama."Let me handle this, Dad." Tinatagan na niya ang loob niya saka siya tumayo.Lumapit siya sa kinatatayuan ni Zian pero naglagay din ng konting distansiya sa pagitan nila.Hindi niya kasi alam kung ano ang tumatakbo sa isip nito habang titig na titig sa larawan sa projector. Hindi niya alam kung paano ito haharapin pagkatapos ng gabing iyon pero kailangan niya
"This is a family matter, by the way. However, I also want to take this opportunity to explain my side regarding why I suddenly left before my wedding with Zian. I have already explained my side to Zian, but I also want everyone to know the real reason I had to leave, even though I love Zian so much and have dreamed of nothing else but marrying him."Tumahimik ang lahat at matamang nakikinig kay Heather. Sinenyasan ni Zian si Arthur kaya't mabilis na lumapit ang lalaki sa harap. May ibinulong si Zian dito saka tumango-tango ang lalaki.Agad na lumapit si Arthur sa kanila."Kukunin ko muna si Xavier at ipapasyal sa labas," makahulugang sabi ni Arthur sa kanya.Nakuha niya naman agad ang gustong gawin nito. Iniiwas nito ang anak niya sa kung ano mang tensiyon na sinimulan ni Heather.Tumango siya saka bumaling sa anak na naguguluhan ang mukha."You might get bored with their speech, so Tito Arthur here will drive you around first, okay?" Sabi niya sa anak.Tumayo naman si Xavier saka tu
Thanksgiving PartyNasa bahay sila ng ama niya at kanina pa nakahanda. Hindi niya alam kung bakit kakaiba ang nararamdaman niya sa gabing iyon. Para siyang excited na may halong hindi matukoy na damdamin.Si Arthur ang susundo sa kanila dahil ang sabi ni Zian ay may aasikasuhin muna ito.Sasama rin sa kanila ang madrasta niyang si Zenaida at ang stepsister na si Amanda. Nagtaka pa nga siya nang malaman na sasama ang dalawa. Mas lalong ipinagtaka niya na para bang excited din si Amanda at parang masayang-masaya. Inayos niya muna uli ang ayos ng anak bago sila lumabas ng bahay.Nang makarating sila sa manor ng mga Escobar ay marami-rami na ring mga empleyado ng Glamour Fashion Philippines ang dumating.Agad na sinalubong sila ni Mrs. Conchita Escobar. Hindi rin maikakaila sa mukha nito ang kasiyahan. Napaisip tuloy siya kung nagkaayos na ito at si Zian."I'm so happy to see you and your family, Jenna. I'm sorry at hindi ako nakadalo sa fashion gala but I've seen the video. I'm so proud
Nag-uusap sila ni Patrick sa naka-schedule na meeting sa prospect clients nila nang biglang bumukas ang pinto at pumasok si Zian.Napakunot-noo siya nang makita ang lalaki roon."Didn't you receive the schedule I sent you, Patrick? You are expected to be in the meeting an hour from now." Diretsong si Patrick ang kinausap nito habang papalapit sa kanila."What meeting? The first meeting is at lunchtime," nagtatakang sabi ni Patrick bago tiningnang muli ang schedule sa laptop. Tatawagan sana nito ang bagong hire na secretary nito nang nagsalitang muli si Zian."I'm referring to AXA Steel Company. From now on you will temporarily manage AXA." Nagulat pa siya nang lumapit si Zian sa kanya at yumuko para halikan siya sa labi nang mabilis."Morning, babe," bati nito na parang normal lang ang ginawa nito.Tumikhim si Patrick nang makita ang paghalik ni Zian sa kanya. Hindi naman siya nakaimik sa kabiglaan."So you're back here in Glamour?" Tanong ni Patrick."Yes. Go now at baka ma-late ka p
Hinila siya ni Zian pabalik sa mesa. Naramdaman na lang niyang umangat ang katawan niya nang kargahin siya ni Zian para mapaupo sa itaas ng mahabang mesa sa kusina.Dahil wala na siyang ibang saplot ay ramdam niya agad ang malamig na marmol na mesa nang lumapat ang puwet niya do'n.Agad namang napalitan ng init iyon nang maramdaman ang bibig ni Zian sa leeg niya. Dinidilaan siya nito pababa hanggang sa dumako ang mainit na mga labi nito sa isang dibdib niya. Malayang pinaglaruan ng dila nito ang naninigas na niyang utong habang ang isang kamay ay lumalamas sa isa pa niyang dibdib.Napadaing siya habang napapatingala habang ginugulo na ng mga daliri niya ang buhok ni Zian.Isinubo nito ang isang nipple niya at sinisipsip iyon habang lumipat na ang isang kamay nito sa singit niya. Awtomatikong naghiwalay ang mga hita niya upang bigyang daan ang isang kamay nito sa paglakbay papunta sa kaselanan niya.Hindi na niya napigilan ang malakas na ungol na kumawala sa bibig niya nang masuyong di
Inis na pumiksi siya. "You don't own me, Zian! Huwag mo akong pakialaman kung in love pa rin ako sa isang gago. Dahil pa rin ba ito sa lintek na "utang na loob" na iyan? Please lang! Once na bumalik kami ng UK, tantanan ninyo na kami ng anak ko. Huwag ninyo nang ipagpilitang bayaran ang utang na loob ninyo sa ina ko dahil mas ginugulo ninyo lang ang buhay namin ng anak ko." Pagkasabi no'n ay nagmamadaling umalis na siya sa harap nito."What? Babalik kayo ng UK?" Iyon lang yata ang tumatak sa utak ni Zian sa lahat ng sinabi niya.Napatigil siya sa paglakad at nilingon ito."Yes.""Kasama ang ama ni Xavier?" Napatiim-bagang ito nang itanong iyon."Yes." Mabilis na tugon niya.Biglang nakita niya ang galit sa mukha nito habang malalaki ang mga hakbang na lumapit sa kanya."Don't make a fool of yourself, Jenna. Bakit mo babalikan ang taong inabandona kayo nang ilang taon?" Mahina man ang pagkakasabi no'n ay dinig niya ang pagtatagis ng mga bagang nito, ngunit hindi siya natinag. Bagkus a