First day niya sa trabaho sa araw na iyon. Mabuti na lang at malapit lang ang nursery school na nahanap niya para sa anak sa condo nila. Siya na ang naghatid kay Xavier at ang susundo naman sa anak niya mamaya ay ang stay out yaya na nirekomenda ng pinsan niyang si Kate.Alas otso ng umaga ang pasok ng anak at susunduin na ito ni Yaya Meding sa tanghali dahil ilang oras lang din naman ang pasok ng anak.Sa condo mananatili ang yaya ng anak hanggang sa pag-uwi niya galing sa trabaho.Alas nuebe ang in niya sa office at quarter to nine pa lang nang dumating siya. Agad na may sumalubong sa kanyang employee rin ng Glamour Fashion para ituro ang magiging office niya do'n.Laking gulat pa niya nang pumasok sila sa isang malaking opisina. Sasabihin niya sanang baka nagkamali lang ang babae ng pasok pero bago pa niya maisatinig iyon ay nakita nga niya ang pangalan niyang nakapaskil sa harap ng pinto.Jenna Alegria (Junior Designer)Nagpasalamat na lang din siya sa babae bago ito umalis. Excit
"Just wait in my office," sabay talikod na sabi ng babae. "Wait, should't I be here also?" Pahabol na tanong niya bago pa man ito nakalayo sa kanya para bumalik sa loob. Nasa bukana pa rin kasi sila ng pintuan. Mabuti na lang at nasa bagong CEO na ng kompanya nakatuon ang atensiyon ng lahat. Nakataas ang kilay na humarap uli sa kanya ang babae. "Why? Are you expecting an introduction as well just because you're new here?" Nakakaloko pa ang pagngiti nito sa kanya. Mula nang lisanin niya ang tahanan nila ay natuto na rin siyang maging palaban. Wala kasi siyang ibang aasahan na magtatanggol sa kanya at sa anak niya kundi sarili niya lamang. Naging masyadong mabait na siya dati at hindi maganda ang naging resulta no'n. Sa katunayan ang pagiging masyadong mabait pa nga niya ang dahilan kung bakit may kinimkim na galit ang dalawang taong itinuring niyang mga kapatid dati. "I'm also an employee here, Miss Malnegro. I believe I should also be here welcoming our new CEO." Walang anu
Ngani-ngani na niyang patulan ang babae pero pinigilan niya lang ang sarili dahil boss pa rin niya naman ito.Hindi naman big deal sa kanya ang pakikipagpalit nito ng office sa kanya. Baka nga naman kasi nagkamali lang ng bigay sa kanya. Ang hindi lang niya nagustuhan ay ang paraan ng pagpapaalis nito sa kanya sa office na para bang nagpapaalis ng aso.Huminga muna siya nang malalim bago bumalik sa mesa para ligpitin ang mga gamit niya roon."Before you go to your office, make me coffee first." Walang anumang sabi ng babae sa kanya.Aba't ginawa pa siyang personal alalay nito!Nagtatalo ang isip niya kung gagawin nga ang iniutos nito. Hindi niya naman kasi trabaho ang pagsilbihan ito. Sa huli ay napili niyang mas habaan pa ang pasensiya para wala nang dumagdag na gulo sa unang araw niya sa trabaho.Nang mailigpit ang nga gamit ay inilagay niya muna sa isang upuan ang mga iyon saka pumunta sa gilid kung saan may nakita siyang nakahanda nang brewed coffee. Naglagay siya sa isang baso at
Gusto niyang maging productive sa unang araw ng trabaho niya sa Pilipinas sa kabila ng hindi magandang simula nila ng senior niyang si Paula. Habang busy ang dalawang utility staff na lalaki sa kakahakot sa mga gamit ni Paula para ilipat sa opisina niya sana ay hinila niya ang isang upuan at pumuwesto sa gilid ng desk do'n. Inilabas niya ang mga designs na itinabi niya lang dati dahil hindi niya masyadong feel ang mga iyon. Inisa-isa niyang tingnan ang mga iyon para makakuha ng idea sa isang gown na pinagtutuunan niya talaga ng panahon sa ngayon para kay Heather Phillips.Kahit nakaka-distract ang paglabas-pasok ng dalawang tauhan habang may mga bitbit ay pinilit niyang mag-concentrate sa mga designs na inilapag niya sa desk.Hindi pa pumasok muli si Paula mula nang umalis ito kanina. Marahil ay busy ito sa mga gamit na naiwan pa sa dating office nito.Ilalabas na niya sana ang pinakaiingatang design ng gown dahil may nakuha siyang idea nga mula sa mga draft designs niya nang walang
Buong araw nga siyang nasa pantry nakatambay. Do'n na rin siya kumain ng lunch. Hinintay niyang tawagan siya ni Paula upang ipaalam kung pwede na siyang lumipat sa magiging opisina niya pero isang oras na ang lumipas pagkatapos ng lunch ay hindi pa rin ito kumontak sa kanya.Napagpasyahan niyang puntahan ito sa opisina nitong bago para tanungin kung maaari na siyang lumipat sa dating opisina nito.Kumatok muna siya ng tatlong beses sa pinto. Narinig niya ang boses nito para papasukin siya. Tantiya niya ay wala pa rin ito sa mood base sa tono ng boses nito.Nakaupo ang babae sa harap ng mesa nito habang busy pa rin sa pag-aarrange ng mga gamit nito roon.Hindi maikakaila na lalong nawala ito sa mood nang makita siya."So you have the nerve to come back now? I thought you went home at nag-alsa balutan para bumalik ng UK. You shouldn't have come back here in the Philippines." Malditang sabi nito na ibinalik nang muli ang atensiyon sa ginagawa.Naisip niyang huwag nang patulan pa ito kay
Hindi niya tuloy alam kung saan didiretso nang pumasok na siya kinabukasan. Hinanap niya na lang din ang dating opisina ni Paula at umaasang nailipat na nito lahat ng mga gamit nito sa bagong opisina.Nakita niyang pangalan pa rin ng babae ang nakalagay sa pinto. Sinubukan niyang buksan ang pinto pero naka-lock iyon.Napahinga siya nang malalim. Kaaga-aga pa at sisirain na agad ng senior designer ang araw niya. Isang oras pa bago ito papasok kaya't malamang sa pantry na naman siya maglalagi.Nakita niyang may mga empleyado na ring ando'n at hindi maiiwasang mapapatingin sa kanya ang mga ito. Alam ng lahat na siya ang bagong salta sa kompanya. May ibang nginingitian siya, meron namang hindi namamansin.Pumuwesto na agad siya sa sulok na mesa ng pantry. Agad na inilabas ang mga initial designs na isa-submit kay Paula mamaya. Nang buksan niya ang bag ay nakita niya ang nameplate para sa desk kaya't inilapag niya muna sa mesa iyon para mailabas ang ang hinahanap sa ilalim ng bag. Nakali
Nang bumalik siya ng opisina ni Paula ay naabutan niya itong parang naiinis habang kausap ang mga staff na inaalis ang mga gamit nito. "Who told you to bring my things back to my old office? Inutusan ko ba kayo?" Kahit gigil na gigil ang boses nito ay hininaan lamang nito sa takot na baka marinig ni Zian sa kabilang opisina. Maaaring hindi alam ng babae na soundproof ang office na iyon. Natigilan ang dalawang may mga bitbit na gamit saka nagkatinginan. Bakas sa mukha ng mga ito ang kalituhan at takot dahil sa galit na babae. "Napag-utusan ho kami ng-" "I want to talk to whoever that person is!" Medyo lumakas na konti ang boses nito. "Just continue what you're doing." Napalingon sila lahat sa pinanggalingan ng boses. Sa narinig ay tuluyan na ngang lumabas ng opisina ang mga lalaki bitbit ang mga gamit ni Paula. Saglit lang ang pagkatigagal ni Paula saka ito napilitang ngumiti at lumapit kay Zian. "I think there was a slight misunderstanding here, Mr. Escobar. I will han
Kanina pa siya hindi mapakali habang iniisa-isang tingnan ni Zian ang isang folder na puro designs niya. Tatlong araw mula nang pirmahan niya ang bagong posisyon bilang Senior Designer ay saka lang niya uli nakita ang lalaki.Inaamin niya na sa loob ng tatlong araw na iyon ay ilang beses ding napapadako sa bakanteng opisina nito ang mga mata niya, nagbabakasakaling makita uli ito roon.Alam niyang sa dami ng inaasikasong negosyo ng pamilya nito ay inaasahan na niyang hindi ito palaging makikita sa opisina. Kahit pa man ay hindi niya maintindihan kung bakit laging umaasa ang sarili niyang makikita itong pumasok kahit saglit lang.Sa pagbabalik nga nito pagkatapos ng tatlong araw ay ipinatawag agad siya ng lalaki sa opisina nito. Nakakunot ang noo nito habang matamang tinitingnan isa-isa ang mga designs niya.Ngayon lang siya kinakabahang muli nang gano'n. Hindi niya kasi mawari sa expression ng mukha nito kung nagugustuhan ba nito ang mga nakikita.Nang sa wakas ay nasa huling design n
Nang hindi siya umimik ay bumitaw na ito sa kanya. Nagulat na lang siya nang tawagin nito ang mga pulis at itinaas ang dalawang kamay. Nang akmang ipoposas na rin ng isa sa mga pulis ang nakalambitin na posas kay Zian ay saka lang siya parang natauhan. Tinampal niya ang kamay ng pulis bago pa man nito maiposas ang kamay ni Zian. "Bakit ninyo naman siya aarestuhin? Ano bang kasalanan niya?" Galit na sita niya sa pulis. Napakamot sa ulo ang pulis na tinanong niya saka napatingin sa mga kasamahan. "At ikaw, sinong kikilalaning ama ng mga anak ko kung magpapakulong ka? Sira ka ba?" Inis na sabi niya saka sinuntok ito nang mahina sa dibdib. Ang kanina'y naiiyak na mukha ni Zian ay may ngiting unti-unting sumilay sa mga labi. Bigla nitong hinuli ang kamay niyang ayaw na yatang tumigil sa kakasuntok sa dibdib nito. "Ayaw mo akong ipakulong?" Naninigurong tanong nito na hinalikan na ang isang kamay niyang hawak nito. "Bakit? Gusto mo bang takasan itong responsibilidad mo sa a
Inasikaso niya muna ang lahat ng mga dapat asikasuhin para maisampa ang mga kaso kina Amanda at Chelsea .Ang plano niya ay saka na kausaping mabuti ang anak kapag nakabalik na sila ng UK.Sa ngayon ay kailangan niya munang masiguro na makagawa ng hakbang para mapagbayaran ng dalawa ang mga kasalanan sa kanya.Hindi iilang beses na kinontak siya ni Chelsea para iurong niya ang kaso pero bingi na siya sa mga pagmamakaawa ng mga ito sa kanya.Ang araw na iyon ang flight nila pabalik ng UK. Apat na raw nang hindi nagparamdam si Zian sa kanya.Apat na araw nang tahimik ang phone niya sa mga tawag at text nito. Apat na araw nang walang pumupunta ng bahay nila para mangulit.Apat na araw na rin siyang walang tigil sa pag-iyak. Gustong kamuhian ng isip niya ang lalaki pero ang puso niya ay nanatiling tumitibok para rito.Napahawak siya tiyan niyang wala pang umbok pero alam niyang may nagsisimula nang mabuo sa loob.Biglang bumukas ang pinto ng kwarto niya at sumungaw ro'n ang malungkot na m
Hindi maampat-ampat ang mga luha ng ama niya habang nasa harap sila ng libingan ng ina niya.Napag-alaman niyang isang taon mula nang pinalayas siya ng ama ay nalaman nitong patay na ang ina niya.Hinanap siya nito at nalamang nasa UK nga siya pero imbes na puntahan siya ay hinayaan siya ng amang manirahan sa UK. Sa masasakit na salitang binitiwan nito tungkol sa ina niya nang palayasin siya ay wala na raw itong mukhang ihaharap sa kanya para pabalikin siya ng Pilipinas. Nalaman din ng ama niyang hindi totoong sumama sa ibang lalaki ang mama niya dahil ang lahat ng iyon ay puro gawa-gawa ng madrasta niyang si Zenaida para tuluyang mahulog ang loob ng ama niya rito."I'm sorry, Kristine. Alam kong huli na ang lahat para humingi ng tawad sa mga naging kasalanan ko sa'yo," humahagulgol na sabi ng ama niya sa puntod ng ina."Dad, tama na. Alam kong napatawad ka na ng Mama. Huwag mo nang pahirapan ang sarili mo," pilit na pinatatag niya ang sarili upang huwag ding umiyak. Ayaw niyang mas
Mas lalong lumakas ang bulungan ng mga dumalo. Nag-aalalang nilingon niya ang ama. Mahigpit ang pagkakahawak nito sa envelope na inabot kanina ni Amanda.Si Zian ay kinausap saglit si Mrs. Conchita pero umiling-iling lang ang matanda. Sa tingin niya ay gusto ni Zian na paalisin muna ang lola nito do'n para huwag nitong masaksihan ang gulong nagaganap.Nang hindi nga makumbinsi ang matandang babae ay inalalayan na lang ito ni Zian na bumalik sa upuan nito.Si Zenaida naman ay nahuli niyang tahimik na napapangiti. Hindi man lang ito kakitaan ng pag-aalala sa kalagayan ng ama niya.Pinisil niyang muli nang mahigpit ang kamay ng ama."Let me handle this, Dad." Tinatagan na niya ang loob niya saka siya tumayo.Lumapit siya sa kinatatayuan ni Zian pero naglagay din ng konting distansiya sa pagitan nila.Hindi niya kasi alam kung ano ang tumatakbo sa isip nito habang titig na titig sa larawan sa projector. Hindi niya alam kung paano ito haharapin pagkatapos ng gabing iyon pero kailangan niya
"This is a family matter, by the way. However, I also want to take this opportunity to explain my side regarding why I suddenly left before my wedding with Zian. I have already explained my side to Zian, but I also want everyone to know the real reason I had to leave, even though I love Zian so much and have dreamed of nothing else but marrying him."Tumahimik ang lahat at matamang nakikinig kay Heather. Sinenyasan ni Zian si Arthur kaya't mabilis na lumapit ang lalaki sa harap. May ibinulong si Zian dito saka tumango-tango ang lalaki.Agad na lumapit si Arthur sa kanila."Kukunin ko muna si Xavier at ipapasyal sa labas," makahulugang sabi ni Arthur sa kanya.Nakuha niya naman agad ang gustong gawin nito. Iniiwas nito ang anak niya sa kung ano mang tensiyon na sinimulan ni Heather.Tumango siya saka bumaling sa anak na naguguluhan ang mukha."You might get bored with their speech, so Tito Arthur here will drive you around first, okay?" Sabi niya sa anak.Tumayo naman si Xavier saka tu
Thanksgiving PartyNasa bahay sila ng ama niya at kanina pa nakahanda. Hindi niya alam kung bakit kakaiba ang nararamdaman niya sa gabing iyon. Para siyang excited na may halong hindi matukoy na damdamin.Si Arthur ang susundo sa kanila dahil ang sabi ni Zian ay may aasikasuhin muna ito.Sasama rin sa kanila ang madrasta niyang si Zenaida at ang stepsister na si Amanda. Nagtaka pa nga siya nang malaman na sasama ang dalawa. Mas lalong ipinagtaka niya na para bang excited din si Amanda at parang masayang-masaya. Inayos niya muna uli ang ayos ng anak bago sila lumabas ng bahay.Nang makarating sila sa manor ng mga Escobar ay marami-rami na ring mga empleyado ng Glamour Fashion Philippines ang dumating.Agad na sinalubong sila ni Mrs. Conchita Escobar. Hindi rin maikakaila sa mukha nito ang kasiyahan. Napaisip tuloy siya kung nagkaayos na ito at si Zian."I'm so happy to see you and your family, Jenna. I'm sorry at hindi ako nakadalo sa fashion gala but I've seen the video. I'm so proud
Nag-uusap sila ni Patrick sa naka-schedule na meeting sa prospect clients nila nang biglang bumukas ang pinto at pumasok si Zian.Napakunot-noo siya nang makita ang lalaki roon."Didn't you receive the schedule I sent you, Patrick? You are expected to be in the meeting an hour from now." Diretsong si Patrick ang kinausap nito habang papalapit sa kanila."What meeting? The first meeting is at lunchtime," nagtatakang sabi ni Patrick bago tiningnang muli ang schedule sa laptop. Tatawagan sana nito ang bagong hire na secretary nito nang nagsalitang muli si Zian."I'm referring to AXA Steel Company. From now on you will temporarily manage AXA." Nagulat pa siya nang lumapit si Zian sa kanya at yumuko para halikan siya sa labi nang mabilis."Morning, babe," bati nito na parang normal lang ang ginawa nito.Tumikhim si Patrick nang makita ang paghalik ni Zian sa kanya. Hindi naman siya nakaimik sa kabiglaan."So you're back here in Glamour?" Tanong ni Patrick."Yes. Go now at baka ma-late ka p
Hinila siya ni Zian pabalik sa mesa. Naramdaman na lang niyang umangat ang katawan niya nang kargahin siya ni Zian para mapaupo sa itaas ng mahabang mesa sa kusina.Dahil wala na siyang ibang saplot ay ramdam niya agad ang malamig na marmol na mesa nang lumapat ang puwet niya do'n.Agad namang napalitan ng init iyon nang maramdaman ang bibig ni Zian sa leeg niya. Dinidilaan siya nito pababa hanggang sa dumako ang mainit na mga labi nito sa isang dibdib niya. Malayang pinaglaruan ng dila nito ang naninigas na niyang utong habang ang isang kamay ay lumalamas sa isa pa niyang dibdib.Napadaing siya habang napapatingala habang ginugulo na ng mga daliri niya ang buhok ni Zian.Isinubo nito ang isang nipple niya at sinisipsip iyon habang lumipat na ang isang kamay nito sa singit niya. Awtomatikong naghiwalay ang mga hita niya upang bigyang daan ang isang kamay nito sa paglakbay papunta sa kaselanan niya.Hindi na niya napigilan ang malakas na ungol na kumawala sa bibig niya nang masuyong di
Inis na pumiksi siya. "You don't own me, Zian! Huwag mo akong pakialaman kung in love pa rin ako sa isang gago. Dahil pa rin ba ito sa lintek na "utang na loob" na iyan? Please lang! Once na bumalik kami ng UK, tantanan ninyo na kami ng anak ko. Huwag ninyo nang ipagpilitang bayaran ang utang na loob ninyo sa ina ko dahil mas ginugulo ninyo lang ang buhay namin ng anak ko." Pagkasabi no'n ay nagmamadaling umalis na siya sa harap nito."What? Babalik kayo ng UK?" Iyon lang yata ang tumatak sa utak ni Zian sa lahat ng sinabi niya.Napatigil siya sa paglakad at nilingon ito."Yes.""Kasama ang ama ni Xavier?" Napatiim-bagang ito nang itanong iyon."Yes." Mabilis na tugon niya.Biglang nakita niya ang galit sa mukha nito habang malalaki ang mga hakbang na lumapit sa kanya."Don't make a fool of yourself, Jenna. Bakit mo babalikan ang taong inabandona kayo nang ilang taon?" Mahina man ang pagkakasabi no'n ay dinig niya ang pagtatagis ng mga bagang nito, ngunit hindi siya natinag. Bagkus a