"Hey po, do you know who my father is?"
Mabilis na nilingon ni Jenna ang anak nang marinig ang boses nito. Hindi niya napansin na bumaba pala ito ng cart bago pa siya naglakad palayo sa mga lalaking sumalubong sa kanila sa airport. "Xavier!" Agad na tawag niya rito sabay hawak sa kamay ng bata. "Sorry," hinging paumanhin niya sa tauhan ni Mrs. Escobar. "Mommy, I just-" Agad na kinarga niya ang anak nang parang ayaw nga nitong paawat sa kakatanong sa lalaki. Nagulat din siya dahil iyon ang unang beses na nagtanong ang anak tungkol sa ama nito sa ibang tao. "Xavier, you cannot just ask anyone about your... d-dad, okay?" Halos ayaw pang lumabas sa bibig niya ang salitang "dad". Biglang lumungkot ang mukha ng bata. "I thought they knew my dad because we're here in the Philippines already, Mom." Imbes na sagutin agad ang anak ay hinalikan niya ito sa noo. Hindi niya kasi alam kung ano ang isasagot dito. Alam niyang simula pa lang iyon at masusundan pa ang mga tanong nito lalo pa at nasa Pilipinas na sila. Kinumpirma niya kasi na nasa Pilipinas nga ang ama nito para may masagot man lang siya sa mga tanong nito tungkol sa ama. "Mommy, I'm hungry." Nalilito pa ang utak niya kung ano ang sasabihin sa anak. Mabuti na lang at ito na ang kusang nag-iba ng topic. "Okay, let's eat first before we go home." Hinalikan niyang muli ito sa noo saka ibinaba. Pumara siya ng taxi at nagpahatid muna sa bukas pa na kainan. Mabuti at hindi pa naman gano'n kalalim ang gabi nang marating nila ang Pilipinas. Pagkakain ay agad na nagpahatid na siya sa tutuluyan nila ng anak. Bago pa sila umuwi ng Pilipinas ay nakahanap na siya ng matitirhan nila ng anak sa tulong ni Kate, ang pinsan niya. Isa rin iyong maliit na condo malapit sa magiging office niya. Napabuntunghininga siya nang maalala ang trabaho. Hindi naging madali ang buhay niya nang mapadpad siya ng UK. Mabuti at may malayong kamag-anak sila sa side ng ina niya na kumupkop sa kanya. Tumutulong siya sa mga gawaing bahay ng kamag-anak habang nag-aaral din siya ng short course ng designing. Iyon ang napili niya dahil mahilig siya sa pagdi-design ng mga damit dati pa. Mas lalong naging kumplikado ang sitwasyon niya nang malaman niyang buntis siya. Talaga nga yatang pinaglaruan siya ng tadhana nang mga panahong iyon dahil nag-iwan pa talaga ng ala-ala ang pangyayaring pilit niyang kinakalimutan. Halo-halong emosyon ang naramdaman niya nang malamang nagbunga ang karahasan ng lalaking isinusumpa niya, mas lamang ang galit niya lalo na kina Chelsea at Amanda. Hindi talaga siya nagsumbong sa pulis dahil ayaw niyang makaladkad ang pangalan ng ama sa iskandalong iyon. Sa katunayan ay maaari pa niyang dalhin ang mga pulis sa kwarto kung saan nanatiling walang malay ang lalaking bumaboy sa kanya. Ayaw niyang tumatak sa utak niya ang pagmumukha ng lalaki kaya't ni hindi man lang niya binuksan ang ilaw para tingnan ang hitsura nito. Kahit nangangapa sa dilim ay pinilit niyang magbihis para makalabas agad ng kwarto habang nanatiling walang kakilos-kilos ang lalaki. Marahil sa sobrang kalasingan kaya't nawalan ito ng malay pagkatapos nitong angkinin siya nang sapilitan. Bakit hindi na lang ito nawalan ng malay bago pa man nito naisakatuparan ang lahat? Napalingon siya kay Xavier. Diyata't may dahilan ang lahat. Pinahintulutan yata ng tadhana na mangyari ang dapat mangyari para dumating sa buhay niya si Xavier. Napangiti siya sa kabila ng mapait na ala-ala. Ni hindi sumagi sa isip niya na ipalaglag ang nasa sinapupunan niya kahit pa mangangahulugan iyon ng panghabang-buhay na pagtakwil ng ama sa kanya. Siguradong mas isusuka siya nito bilang anak kapag nalamang nagkaanak siya at wala man lang maipakilalang ama ng bata. Lalong iigting ang mga maling akala nito sa kanya na itinanim ng stepsister niyang si Amanda at ng dating kaibigan na si Chelsea. Kahit nasa malayo siya ay ilang beses siyang kumukontak sa ama pero lagi ay ayaw nitong tanggapin ang kanyang tawag. Wala siyang itinanim na galit para rito. Naiintindihan niya ang nararamdaman nito bilang ama. Hindi siya nawawalan ng pag-asa na darating ang araw na pakikinggan siya nito para maituwid niya ang mga maling iniisip nito sa kanya. Sa ngayon ay magfo-focus muna siya sa trabaho niya. Tatlong taon na siyang nagtatrabaho sa Glamour Fashion. Naging matalik na kaibigan niya ang isa sa mga naging kaklase sa designing course at nagta-trabaho na ito sa Glamour Fashion nang panahong iyon. Nang matapos niya ang associate degree for designing ay sumubok siyang mag-apply sa Glamour Fashion na sikat din sa UK. Nabigyan siya ng part time job lang pero makalipas ang isang taon ay inabsorb na rin siya ng kompanya dahil naging mabenta ang designs niya. Ngayon nga ay hindi siya makahindi nang alukin siya ng kompanya na lumipat sa Pilipinas dahil nagpatayo sila ng branch sa bansa. Isa siya sa mga napili na ma-relocate dahil na rin sa kaalaman na isa siyang pinay. Magiging advantage daw kasi iyon lalo at taga Pilipinas siya. Malaki ang itataas ng sweldo niya kaya't pumayag na rin siya. Ang totoo rin kasi ay masidhi ang kagustuhan niyang makabalik ng Pilipinas lalo pa at nalaman niya na may dinaramdam ng sakit ang ama. Nakikibalita kasi siya lagi sa pinakamalapit niyang pinsan na si Kate. Napag-alaman niyang halos kalahati ng mga negosyo nila ay sina Amanda at Zenaida na ang namamahala. Wala naman siyang pakialam na sa mga ari-arian ng ama. Mas iniisip niya ang kalusugan nito kaya't ipinagpasalamat na rin niya na hinahayaan na nitong tulungan ito ng iba sa pamamahala ng mga negosyo nito. Sa susunod na linggo na agad siyang magsisimula sa trabaho niya. Mag-iisang taon na ang Glamour Fashion sa Pilipinas nang alukin siya ng kompanya na lumipat sa branch nila sa Pilipinas. Agad na pumatok ang mga designs ng Glamour Fashion sa Pilipinas kahit kakasimula pa lang nito sa bansa. Gusto ng kompanyang i-introduce ang designs niya sa sariling bansa dahil naniniwala sila na mas lalong papatok iyon dahil na rin mas alam niya ang taste ng mga Pinoy. Sa Europe ang main branch ng Glamour Fashion at nabalitaan niyang may mga Filipino models ng company ang ipapadala rin ng kompanya na siyang gagawing models ng mga gawa niya. Kahit kakarating pa lang ay agad na sumabak na siya sa trabaho nang mapatulog na si Xavier. Tiningnan niya ang design ng isang gown na di niya matapos-tapos. Kailangang maging mabusisi siya sa design na iyon dahil iyon ang gown na isusuot ng main model sa Europe ng kompanya. Iyon ang gown na isusuot ni Heather Phillips. Isang half Filipina, half American model na uuwi rin ng Pilipinas sa taong iyon."Did you introduce yourself to Jenna already?" Kahit matanda na ang lola niya ay hindi pa rin maikakaila ang pagiging demanding at bossy nito sa tono ng pananalita.Kung naiiba lang ay siguradong manginginig na sa boses pa lang ng abuela.Kalmadong umupo si Zian sa swivel chair sa harap ng mesa ng lola."Well, I was about to, but I saw this little boy-""This cute kid?" Bago pa man niya natapos ang sasabihin ay may inilapag na picture ang matanda sa mesa.Natuon ang paningin niya sa malaking picture ng mestisong bata na nakangiti. Cute indeed.Wala sa loob na napangiti siya nang makita ang picture. Nang makita niya kasi ito sa airport ay hindi niya rin gaanong nakita nang lubusan ang mukha ng bata."Yeah, that kid. I bet he got his looks from his-""His father, I believe. Jenna doesn't have a mestiza look. She has this pinay beauty, and she looks gorgeous because of her morena look."Ipinagkibit-balikat niya lang ang sinabi ng lola niya pero hindi niya inaalis ang tingin sa picture n
First day niya sa trabaho sa araw na iyon. Mabuti na lang at malapit lang ang nursery school na nahanap niya para sa anak sa condo nila. Siya na ang naghatid kay Xavier at ang susundo naman sa anak niya mamaya ay ang stay out yaya na nirekomenda ng pinsan niyang si Kate.Alas otso ng umaga ang pasok ng anak at susunduin na ito ni Yaya Meding sa tanghali dahil ilang oras lang din naman ang pasok ng anak.Sa condo mananatili ang yaya ng anak hanggang sa pag-uwi niya galing sa trabaho.Alas nuebe ang in niya sa office at quarter to nine pa lang nang dumating siya. Agad na may sumalubong sa kanyang employee rin ng Glamour Fashion para ituro ang magiging office niya do'n.Laking gulat pa niya nang pumasok sila sa isang malaking opisina. Sasabihin niya sanang baka nagkamali lang ang babae ng pasok pero bago pa niya maisatinig iyon ay nakita nga niya ang pangalan niyang nakapaskil sa harap ng pinto.Jenna Alegria (Junior Designer)Nagpasalamat na lang din siya sa babae bago ito umalis. Excit
"Just wait in my office," sabay talikod na sabi ng babae."Wait, should't I be here also?" Pahabol na tanong niya bago pa man ito nakalayo sa kanya para bumalik sa loob.Nasa bukana pa rin kasi sila ng pintuan. Mabuti na lang at nasa bagong CEO na ng kompanya nakatuon ang atensiyon ng lahat.Nakataas ang kilay na humarap uli sa kanya ang babae."Why? Are you expecting an introduction as well just because you're new here?" Nakakaloko pa ang pagngiti nito sa kanya.Mula nang lisanin niya ang tahanan nila ay natuto na rin siyang maging palaban. Wala kasi siyang ibang aasahan na magtatanggol sa kanya at sa anak niya kundi sarili niya lamang. Naging masyadong mabait na siya dati at hindi maganda ang naging resulta no'n. Sa katunayan ang pagiging masyadong mabait pa nga niya ang dahilan kung bakit may kinimkim na galit ang dalawang taong itinuring niyang mga kapatid dati."I'm also an employee here, Miss Malnegro. I believe I should also be here welcoming our new CEO." Walang anumang sagot
Pilit na ibinubuka ni Jenna ang mga mata para makita nang maayos ang numero ng kwarto ng inn na iyon. Ipinilig pa niya ang ulo nang sa tingin niya ay naliliyo na siya habang nakahawak sa door knob para lang huwag mabuwal.Pumikit muna siya nang ilang segundo bago itinuong muli ang mga mata sa numero ng kwarto.Pinauna kasi siya ng kaibigan sa kwarto dahil nga lasing na siya. Ang sabi nito ay susunod na ito sa kanya pagkatapos nang ilang minuto. Sinamahan niya ang kaibigan na magpakalasing dahil brokenhearted ito. Hindi siya umiinom talaga pero dahil umiiyak na nakiusap sa kanya si Chelsea ay wala siyang nagawa kundi ang samahan nga ito. Hindi niya naman planong uminom pero pinilit siya ng kaibigan kahit tatlong baso lang daw.Tatlong baso nga lang ba ang nainom niyang alak? Bakit halos hindi na siya makatayo sa kalasingan?Bigla ay parang umiikot na naman ang paningin niya. Kung siya lang ang masusunod ay uuwi na siya sa bahay nila, kaso isa sa pakiusap ng kaibigan ay ang samahan ito
Isang linggo pagkatapos ng gabing iyon..."Hindi kita pinaaral sa mamahaling paaralan para lang tumanggap ng mga ganitong proposals at babuyin ang sarili mo! Kaya pala hindi ka humihingi ng tulong sa akin dahil sa iba ka humihingi ng pera! Gusto mong palabasin na kaya mong buhayin ang sarili mo nang hindi umaasa sa yaman natin kundi umaasa sa mga lalaking hayok sa laman!"Dumadagundong ang malakas na boses ng ama sa loob ng malaking bahay ng mga Alegria. Kaya pala pinag-day off ng ama ang mga maids nila at wala ni isa mang natira nang araw na iyon."D-dad... let me explain," kahit natatakot sa galit nito ay gusto niyang itama ang paratang ng ama."I don't need an explanation for these!" Bigla nitong itinapon sa mukha niya ang mga larawang hawak nito. Kumalat sa sahig ang hindi bababa sa sampung larawan na ayaw niya sanang tingnan.Nanginginig ang mga kamay na pinulot niya ang isang larawan. Isa iyong picture niya na wala siya ni isang saplot habang nakatalikod na nakahiga."Ni hindi k
Naalimpungatan si Jenna sa malalakas na katok sa munting apartment niya. Masakit man ang ulo ay napilitan siyang bumangon para tingnan kung sino ang kumakatok. Napakunot-noo pa siya nang makita ang dalawang lalaking naka-formal attire sa labas ng pinto ng apartment niya."Yes?""Excuse us, are you Miss Jenna Alegria?""Yes?" Mas lalong kumunot ang noo niya lalo pa't hindi siya sanay na may naghahanap sa kanya sa banyagang lugar na iyon, obviously ay Pinoy din ang naghahanap sa kanya.Pinapahanap na ba siya ng ama? Biglang parang gustong mawala ng lahat ng hinanakit niya sa puso para rito."Madam Conchita Escobar spends a lot of time and money trying to locate you. We believe you are Kristine Alegria's daughter, right?"Bakit kilala ng mga ito ang ina niya?Lagi niyang nababasa ang pangalan ni Conchita Escobar. Natatandaan din niyang laging laman ng balita ang mga naglalakihang negosyo ng matandang babae pero hindi niya ito personal na kilala. Kahit na may maraming negosyo rin ang ama
Kamuntik nang mag-file ng bankruptcy si Chelsea dahil mula nang i-take over niya ang boutique na iyon ay hindi man lang ito nakaka-recover. Napilitan na siyang magbenta ng ibang mga gamit para lang maisalba ang boutique.Matagal na niyang pangarap ang makapundar ng sariling business. Hindi naman kasi gano'n kayaman ang pamilya nila. Isa sa mga naibenta niya ay ang singsing na nakita sa kwartong nireserba niya sa Majestic Inn, anim na taon na ang nakalipas.Ayaw na niya sanang bumalik do'n pero tinawagan siya ng manager ng inn na personal niyang kakilala. May nakita raw kasi itong singsing sa loob ng kwarto. Iniisip kasi nitong baka engagement ring niya iyon. Kinuha niya ang singsing at isinilid agad sa bulsa nang hindi man lang ito tinitingnang mabuti. Nakatuon kasi ang utak niya sa pangyayari sa kwartong iyon. Basta na lang niyang nilagay sa drawer ang singsing at hindi na sinilip pa sa loob ng anim na taon.Nahalughog niya lang ito nang maghanap siya ng mga alahas na pwede niyang m
Sa loob naman ng sasakyan ay agad na napasandal si Zian. Hindi niya alam kung bakit imbes na matuwa at sa wakas ay nakita na niya ang babaeng hinanap sa loob ng anim na taon ay kabaliktaran ang nararamdaman niya. Bakit parang iba ang babaeng iyon sa babaeng laging nasa alaala niya? Why did he feel different? Or has she changed after six years? "Saan tayo, Zian?" Sinilip pa siya ni Arthur mula sa rearview mirror ng kotse. Kapag sila lang dalawa ay first name basis ito sa kanya. Anak si Arthur ng isa sa mga katiwalang matagal nang naninilbihan sa kanilang pamilya. Pinaaral nila ito at nang makatapos nga ay ito ang nagboluntaryong maging assistant niya kahit saan. Alam niyang may mga magagandang oportunidad itong natanggap na hindi na kailangan pang manatili sa pamilya nila para manilbihan. Siya mismo ang nagtulak sa lalaki na tanggapin iyon dahil hindi naman nila inoobligang magtrabaho pa sa kanila si Arthur, pero si Arthur ang nagpumilit na manatili sa kanila. Sa tingin niya a