ROOM 808. It was just a normal night at kwarto lamang ito sa iba, ngunit para kay Rosa, ito ay isang masamang panaginip. She never saw the man who made love with her or even knew his name. Ang naalala lang niya, ang kakaibang init at minty na labi nito. After being planned and trapped sa isang silid ng dahil sa plano ng stepsister at kapatid para mapaalis siya, nagbunga ito ng isang anak na lalaki. After 5 years passed, ang pag-uwi nila sa Pilipinas ang magiging simula ng unti unting paglabas ng katotohanan at ang nalalapit na pagkikita ng dalawa from that night. Will she get the revenge she deserves? Or will she never find the truth about her son’s father?
view moreAng grandeng ballroom ay kumikislap ng karangyaan, ang mga chandelier ay naglalabas ng malambot na liwanag sa mga bisita sa ibaba. Ang hangin ay puno ng tawanan at pag-uusap, ang kalansing ng mga baso, at ang malambing na tunog ng isang string quartet na tumutugtog sa isang sulok. Isang gabi na hindi malilimutan—isang gabi na nagmarka ng pagtatapos ng isang panahon at ang simula ng isang bagong kabanata para sa kumpanya.Gloria, dressed in a stunning gown of midnight blue, stood at the center of the ballroom, ang kanyang mahinahong tindig ay nagtataglay ng atensyon. Itinaas niya ang kanyang baso, at ang ingay sa kuwarto ay humina, bawat mata ay napatingin sa kanya. Isang mainit na ngiti ang dumaan sa kanyang mga labi habang inihahanda niyang magsalita."Maraming salamat sa inyong lahat sa pagdalo ngayong gabi," nagsimula siya, ang boses ay matatag at tiwala. "Ang gabing ito ay hindi lamang isang pagdiriwang ng ating mga tagumpay, kundi isang turning point para sa ating hinaharap."Nag
Ang marangyang restawran ay mahinang naiilawan, the soft clinking of cutlery and hushed conversations adding to the atmosphere of exclusivity.Nakaupo sa mahabang mesa na may malinis na puting mantel at gitnang palamuti ng sariwang mga bulaklak sina Shan, Leah Minx, ang kanyang mga magulang, at sina Mirasol, ang mga magulang ni Shan. Mabigat ang hangin sa tensyon, bawat isa’y mulat sa kahalagahan ng pagtitipon.Shan sat at the head of the table, his usual calm demeanor replaced by a determined expression. Umubo siya nang bahagya, agad na nakuha ang atensyon ng lahat.“Tinawag ko ang pagtitipon na ito,” panimula ni Shan, his voice steady but firm, “to announce something important. After much thought, I’ve decided that I will not proceed with the arranged marriage.”The room erupted in protests. Leah’s mother gasped dramatically, clutching at her pearls, habang ang ama niya’y malakas na tumama ng kamay sa mesa. Ang mga magulang ni Shan ay galit na nakatingin sa kanya, ang kanilang mga e
2 months laterNakaupo si Trojack sa kitchen counter ng kanyang mansion nang biglang nag-vibrate ang kanyang telepono. Lumabas ang pangalan ni Walter sa screen. Kinuha niya ito, alam na niya kung tungkol saan ang tawag.“Walter,” bati niya.“Nasa ospital na si Sheena Sir,” sabi ni Walter, walang paligoy-ligoy. “Psych ward, gaya ng inaasahan natin.”Malalim na bumuntong-hininga si Trojack, hinagod ang kanyang buhok gamit ang kamay. “Gaano kasama?”“Medyo malala,” amin ni Walter. “Hindi siya maayos, at kadalasan, wala sa tamang ulirat. The doctors say her obsession with you and Rosa is at the center of her breakdown. She’s been placed under strict care for now at mananatili siya roon ng walang tiyak na panahon.”Sandaling natahimik si Trojack, dama ang bigat ng mga nagawa ni Sheena at ang mga kahihinatnan nito. Sa kabila ng lahat, nakaramdam siya ng lungkot. Medyo matagal nang bahagi ng kanyang buhay si Sheena, even if it was in ways that were toxic and damaging.“Thanks for letting me
The tension in the parking lot was suffocating, si Sheena ang nasa gitna ng lahat, mahigpit na hawak ang kanyang bag habang nakatayo sa harap nina Rosa at Trojack. Bigla, ang mga nagmamadaling yabag ay umalingawngaw sa paligid. Isang pigura ang lumitaw mula sa mga anino—isang babae, maputla ang mukha, may mga pasa, at bagama’t hindi matatag ang mga galaw, kitang-kita ang determinasyon.“F-flara?” bulalas ni Rosa.Tumango si Flara, ang mga mata niya’y balisang tumingin kay Sheena na nanigas sa pagkilala sa kanya. “Anong ginagawa mo rito?” singhal ni Sheena, ang boses ay punong-puno ng galit. “Dapat nakakulong ka! Hayop ka, iniwan kitang mamatay sa basement tapos babalik ako na wala ka na ron?!”“Nakatakas ako,” sagot ni Flara, nanginginig ang boses ngunit matatag. “At tapos na akong manahimik.”“Ano’ng ibig mong sabihin?” tanong ni Rosa, halatang naguguluhan at nababahala.“Sheena,” nagsimula si Flara, ang boses niya’y mas matatag na ngayon, “kapatid ko. Lumapit ako sa’yo ilang linggo
Natigilan si Rosa, napahinto ang kanyang paghinga nang bumalik ang alaala ng gabing iyon. Ang kahihiyan, ang paglabag, ang sakit—isang sugat na hindi kailanman tuluyang gumaling. "T-tungkol doon? Ano? Paanong nadamay si Trojack rito?""Pinlano ko ang lahat," patuloy ni Sheena, ang kanyang boses ay puno ng lamig at pagkakalkula. "Alam ko kung ano ang mangyayari kapag pinapunta kita sa party na iyon. Alam ko kung sino ang nandoon, naghihintay. At hinayaan kong mangyari iyon, Rosa. Dahil kailangan kang mabali. Sobrang lakas mo, sobrang untouchable. Kailangan kitang gawing mahina."Nangilid ang luha sa mga mata ni Rosa, ang kanyang isip ay nahihirapang tanggapin ang pag-amin ni Sheena. "Ginawa mo... ginawa mo iyon sa akin? Hinayaan mong mangyari iyon?"Pinanlakihan siya ng balikat ni Sheena, walang bahid ng pagsisisi. "Hindi ito personal. Estratehiya ito. At nagtagumpay ako, hindi ba? Bumagsak ka. Naging eksakto ka sa gusto kong maging ikaw—mahina, nakakaawa, madaling manipulahin."Naiip
Kakalabas lang ni Trojack mula sa mansyon ni Sheena, ang isipan niya ay puno ng pag-aalala. Ang pag-uusap nila ni Sheena bago siya umalis ay nag-iwan sa kanya ng pakiramdam ng pagkabalisa at hindi siguradong kalooban. Kumikilos si Sheena ng kakaiba—mabilis at magulo—at hindi niya maialis ang pakiramdam na may mali.Iniwan niya ang mansyon at nagtungo pabalik sa AD Pavilion. His phone buzzed in his pocket as he drove, at kinuha niya ito upang makita ang pangalan ni Detective Turner na naka-flash sa screen. Tumatagilid ang tiyan ni Trojack. Ito na ang tawag na inaasahan niya, pero hindi sa ganitong kalagayan.Agad niyang sinagot."Sir Trojack," narinig niyang sabi ng boses ni Detective Turner mula sa telepono, matalim at direkta. "Kailangan mong makinig ng mabuti."Hinigpitan ni Trojack ang hawak sa manibela. Ang isipan niya ay mabilis na tumakbo, puno ng mga tanong. "Nasa kustodiya na namin ang mga salarin," ipagpatuloy ni Detective Turner, "pero may isang bagay pa kaming kulang—ang s
Walong taon si Andrea nang mapansin niya kung paanong si Jon, ang kanilang ama ay tila kumikinang sa pagmamalaki tuwing ipinapakita ni Rosa sa kanya ang mga bagay na kanyang ginawa. Mapa-simple mang guhit o disenyo ng damit na isinulat sa kalat na papel, si Jon ay ngumiti at itinataas si Rosa sa hangin at tinatawag siyang “my little artist.”Andrea would stand at the side, nakatingin na may hapdi sa kanyang dibdib, hawak ang sarili niyang proyekto sa paaralan—isang di-masyadong maganda, pilit na palayok ng luwad na ginawa niya sa klase ng sining. Hindi ito kasing-ganda ng gawa ni Rosa, at alam niya iyon. Laging pinapaalala ni Kieshna ito.“Makikita mo kung paano palaging pinupuri ng tatay mo si Rosa?” sabi ni Kieshna sa isang malumanay ngunit may lason na tinig habang yumuyuko siya sa tabi ni Andrea isang araw. “Kasi siya ang paborito niya. Hindi ka niya mahal tulad ng pagmamahal niya sa kanya. Alam mo ba kung bakit?”Iniling ni Andrea ang kanyang ulo, ang puso niyang bata ay naghah
Alas-1:30 ng hapon na nang nakaupo si Andrea sa kanyang kama, kabadong nakahawak sa kanyang telepono. Ramdam niya sa kanyang loob na may mali sa plano ni Sheena, pero hindi niya mapigilan ang pakiramdam na kailangan niyang sundin ito—kahit papaano, upang maunawaan kung ano talaga ang binabalak ni Sheena. Dahan-dahan niyang binuksan ang kanyang messaging app at nag-type ng mensahe para kay Rosa.Andrea: Rosa, magkita tayo sa parking lot ng kumpanya bago mag-alas-3 ng hapon. It’s important.Nag-alinlangan ang kanyang daliri sa ibabaw ng send button bago ito pindutin, habang mabilis ang tibok ng kanyang puso. Pagkapadala ng mensahe, agad na sumagi ang pagsisisi sa kanyang dibdib.Ilang sandali pa, nag-vibrate ang kanyang telepono. May sagot na mula kay Rosa.Rosa: Tungkol saan ito? Bakit sa parking lot?Tinitigan ni Andrea ang screen, hindi alam kung paano magbibigay ng makatuwirang sagot. Her sister’s curiosity was valid—hindi karaniwan para kay Andrea na magpatawag nang biglaan, lal
Ang mabigat na katahimikan sa mansiyon ni Sheena ay nilulunod lamang ng tunog ng kanyang takong na tumatama sa marmol na sahig. Ang kanyang isipan ay naglalakbay, paulit-ulit na inuulit ang imahe ni Trojack at Rosa mula noong gabi—lahat ng ilang pagkakataon na kung paano siya tinitingnan nito nang may matinding paghanga, at kung paano si Rosa ay tila likas na nakakaramdam ng ginhawa sa piling ni Trojack, isang bagay na alam ni Sheena na hindi niya kailanman magagaya. It felt like a dagger in her chest, twisting deeper with every passing thought.Bumababa siya sa basement, ang kanyang ligtas na lugar, ang tanging espasyo kung saan nararamdaman niyang kontrolado niya ang lahat. Ang mahinang ilaw ay nagkikislap nang malas habang dahan-dahan siyang bumababa. Ang bawat hakbang ay sumasalamin sa kanyang bumibigat na iniisip, her growing frustration.Ang tagpong sumalubong sa kanya pagdating niya sa ibaba ay nagpahinto sa kanya.The chair was overturned. Ang mga lubid na maingat niyang igina
“Rosa,” nanghihinang sambit ng nakikilala niyang boses, “Minolestiya ako rito sa club, please, puntahan mo ako rito sa 808,” humihikbing dagdag ni Sheena.Biglang nag-end ang call at walang alinlangang umalis si Rosa na galing sa kaniyang bahay, iniisip ang kapakanan ng kaibigan na si Sheena Cruz. Damang dama niya ang panginginig ng mga kamao niya lalo na nung narinig niya ang panginginig at panghihina sa boses mula sa phone call.Room 808.Rosa looked at the doorknob, then tumingin sa itaas na may nakalagay na room number 808. Nakakaramdam siya ng kaba, ngunit mas iniisip niya si Sheena, and entered the room without saying any word.As soon as she opened the door, wala siyang nakita kundi kadiliman. Bigla na lang may humablot sa kanyang kamay, and closed the door.“Bitiwan mo ako! S-sino ka?!” Sigaw ni Rosa na hindi napigilang manginig sa takot.Hindi niya makita ang katawan miski ang mukha ng taong may hawak sa kaniya, but she is sure enough na malaking lalaki at delikado ang nasa ha...
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Mga Comments