Nobela ni bluessomme

Misha's POVAfter the crazy encounter I had sa tagong eskinita na 'yon ay kaagad na umuwi ako.Nang makauwi ako ay nagtungo ako sa kwarto ko. I locked my door at inilabas ko ang librong binigay saakin ng matanda.I scanned the cover of the book and it looked... very magical.I tried to open the book pero nagulat ako no'ng ayaw nitong bumukas. I searched for the lock but I could not find any.Bakit ayaw mabuksan, e, wala naman palang lock? Inikot ikot ko na ang libro pero wala talaga akong nakita.I sighed at napaisip na naman. Mukhang wala na nga talagang pag-asa.I was about to set aside the book nang bigla itong umilaw. My eyes widened when letters appeared in front of me."This is an agreement note. If you agree to bind your soul to this book then you will have access to this."Ayan ang nakasabi sa mga letrang biglang lumitaw sa harapan ko. Hindi na ako nagdalawang isip at sumagot."Yes.""We got that. There is no turning back. May your decision bring you what you want."Those were

Misha's POV"You are eighteen now, Misha. Makikilala mo na ang mate mo na makakasama mo sa pamamahala rito," Sabi ng aking nakakatandang kapatid.I smiled excitedly habang nakatingin saaking sarili sa salamin. I looked extravagant tonight. Pinaghandaan ko talaga ang gabing ito kasi ngayon ko na makikilala ang mate ko. "You think he will be great just like you, Kuya?" I asked my brother, Tim."Of course. Hindi naman pwedeng sa asungot ka ibigay, 'di ba?" Natatawang sabi ni Kuya.I smiled when I heard what he said. Oo nga naman. Magiging reyna ako, e. Siyempre matino talaga ang ibibigay saakin na mate."It's almost 12 midnight. We must go now, Misha. Everyone is waiting for you outside," Sabi saakin ni Kuya.I glanced at the mirror once again before I stood up upang lumabas na.Nang makapunta kami ni Kuya Tim sa malaking garden ng aming kaharian ay doon ko naabutan ang napakaraming tao.Everyone was just as excited as me. Siyempre, malalaman din nila kung sino ang magiging hari nila.

"Is there any other way to know where my mate is?" Misha asked."I am very sorry, Misha. You know how much we tried to find your mate pero wala talaga, e. I think it's time... It is now time for you to give up," Her friend, Fiery, said."You're... you're telling me to give up? Ganoon na ba talaga kawalang pag-asa, Fiery?" Misha asked her with a broken voice. She was so close to crying."It's been 200 years already, Misha. Ganoon na katagal natin hinahanap kung sino ang posibleng mate mo, but we always fail. Give it a rest, Misha. Ako na 'yong nasasaktan para sa 'yo, e," Fiery told her. She was also close to crying but she did her best to act tough in front of her best friend, Misha.Of course, what would a real friend want? She just wanted to give Misha her peace. Kasi sa tuwing nakikita niya ang dismayadong mukha ni Misha araw-araw ay nasasaktan din siya.Hindi na niya kayang makita ang kaibigan sa ganoong sitwasyon. "Go away, Fiery. Give me space."Misha was then left alone inside

My god! Nakikipag meet na siya. Papayag ba ako o ano? Kahit kailan ay hindi pa ako umabot sa ganito, e, kaloka.Baka mamaya kidnapper pala 'to? O baka manloloko? Baka poser? Shet. Ngayon ko lang naisip 'to, sana pala di na ako sumabay sa mga trip niya."Laki ng problema mo," Sabi saakin ni Cassie nang mapansin niya ang problemado kong mukha."W-wala!" Kaagad na tanggi ko.Kapag sinabi ko sa kanya na makikipag meet saakin si Zheid ay sure akong magwawala 'yon. Itatali ako no'n dito sa dorm para hindi makaalis.Pero... papayag ba ako sa meet up na 'yan? Kinakabahan ako, e. Paano kung ma turn-off din siya saakin?Ang dami ko na kaagad naiisip pero hindi pa ako nakakapag reply kay Zheid. E, hindi ko alam kung papayag ako o hindi. "Uhm... Can I ask instead? So, hey. Do you wanna meet?" I asked him. Hindi ko alam bakit ito ang naging sagot ko. Bahala na talaga.Nag typing naman kaagad siya nang makapag reply ako. Grabe, mare! Ang bilis mag reply ng isang 'to. Bilib na bilib talaga ako sa k

"Ano ba 'yan, Ana? Pang-ilang lalaki mo na 'yan sa dating app na 'yan," My friend, Cassie, told me. I rolled my eyes at hindi na lang pinansin ang mga panenermon niya. Bakit ba? Alam ko naman itong mga lalaki rito ay hindi lang din ako ang kausap, e. So, why be loyal to them?Why settle for one when you can have many? "Ngayon ayaw na akong pansinin. Ang galing talaga ng isang Cheana Rain, 'no?" Sabi niya na naman.Nako, ayan na. Beastmode na 'yan kasi sinabi na ang pangalan ko."Cassie, you have to chill. Alangan namang seryosohin ko ang mga tao sa dating app na 'to? Ako lang ang lugi niyan, e. Hindi rin naman kasi seryoso 'tong mga ito," I said."Whatever! Do what you want, malaki ka naman na," Sabi niya saakin at nag buntong-hininga na lang siya.I just went back to what I was doing; as usual ay ang mag scroll sa dating app na 'to to find someone interesting.Ano ba 'yan. Ang boboring na ng mga tao rito. Wala akong mahanap na interesting. Iyon bang mapapasabi ako ng "wow" dahil sa

"Oh my god! This guy is so fucking hot!" Tili ko nang makita ko ang lalaking naka match-up ko sa isang dating site.Tili ako nang tili dahil hindi pa ako nakakita ng lalaking ganito ka gwapo. Mind you, hindi pa gaano kita ang mukha niya rito sa picture niya.We started conversing with each other and hell, it was fun! Ang sayang kausap ng lalaking 'to. Parehas kami ng sense of humor. "So, hey. Do you wanna meet?" I asked him. Nag typing naman kaagad siya. Grabe, mare! Ang bilis mag reply ng isang 'to. Iba rin 'to, ah!"Yeah, sure. I would love to meet an interesting woman. When are you free?" He replied.Tumili ako ulit at nagtalon-talon sa higaan ko. My god! Totoo ba 'to?"Tomorrow. I am free anytime tomorrow. Ikaw ba?" I asked him.Na-seen naman niya kaagad ang reply kong 'yon."Sure thing. Let's meet eleven in the morning at Dues cafe?" He asked."Sure!"Dahil sa sobrang excited ko ay halos hindi na ako nakatulog. Noong dumating na ang umaga ay mabilis akong nag-ayos.Todo paganda

"El! Gising na! Baka malate tayo!" I groaned when I heard Aly's voice outside my room.May pasok na naman. Hindi ba pwedeng summer na lang palagi? Nakakatamad."Five minutes!" tamad na sigaw ko pabalik. Mabilis naman akong nakabalik sa pagtulog.Napabalikwas ako nang mabasa ako. Tinignan ko ang may gawa no'n at bumungad saakin ang nakangising si Aly. What the hell? It's too early in the morning para mang asar ng ganito!"Damn you!" singhal ko rito. I was about to throw her some ice balls pero agad itong tumakbo paalis habang tumatawa. Kainis naman!I have no choice but to do my morning routine dahil basa na rin naman na ako. Alangan naman bumalik pa ako sa pagtulog? Nakakatamad pumasok, ewan. Basta tinatamad ako. I finished doing everything I needed to do at bumaba na ako kaagad. Naabutan ko naman sila na kumakain ng sandwich. Bumaba ako at lumapit kay Lance. I bit his bread at huli na nang mapansin niya ang ginawa ko."El naman! Gusto mo pala ng indirect kiss, hindi mo agad sinabi,

"Free day daw muna ngayon!" masayang announce ni Lance saamin. Nandito kami ngayon sa living room ng dorm namin,, except kay Clark. Ewan, hindi ko alam kung saan na naman nagsusuot ang isang 'yon. Hindi naman kasi mapirmi 'yon dito lagi. Madalas sa labas kasi tahimik daw. Well, I can somehow understand him. Maingay kasi talaga rito, e, lalo na kung nandito sina Lance at Aira. Hinding-hindi ka magkakaroon ng tahimik na oras dito dahil sa kaingayan nila. "We already know that, Lance. The magic watch, remember?" sabi sa kanya ni Aira sabay taas ng kamay nito upang ipakita ang magic watch na hawak niya.The purpose of that watch is to check all the announcements of the academy. Lahat kami ay mayroon niyan para updated kami sa lahat ng mga trip ni master."Sabi ko nga alam niyo," sabi na lamang nito at napakamot sa ulo. I stood up at lahat naman sila ay napatingin saakin. "Labas lang ako," I said and left them inside. Hindi pa sila magulo sa ngayon, mamaya niyan magpapatayan na sila.

"Anong trip mo, master?" tanong sa kanya ni Lance na ngayon ay nakatunganga dahil sa bumungad saamin. Taray naman kasi, may pa confetti pang nalalaman ang matandang 'to.Wala namang fiesta."I want a small celebration dahil nadagdagan kayo. Isn't it exciting?! Come on! Na excite kayo, 'di ba?" excited na sabi nito. Napa facepalm na lang ako dahil sa rason niya.So, dahil saakin? Pwede naman sigurong batiin na lang ako, 'di ba? Hay nako."Seriously? Ano nasan pagkain?" agad na tanong ko rito. Total sabi niya naman ay celebration 'to. Hanapin ko na lang din kung nasaan ang mga pagkain.Gutom na kami, e. Kanina pa sana kami nakakain kung hindi kami pinapunta ni tanda rito."Ang takaw niyong mababaho kayo! Nandiyan," sabi niya at itunuro ang isang gawi. Tumingin kami kung saan siya nakaturo ay may mahabang lamesa kaming nakita na punong-puno ng mga pagkain. Amoy na amoy din namin ang mga iyon.Halatang masarap. Mukhang mapapadami ang kain ko nito.I can really feel my tummy asking for it

Time flies so fast at pasukan na ngayon. Parang kailan lang ay kararating ko pa rito. Ngayon ay papasok na talaga ako.Kinakabahan? Nah. I feel bored, to be honest. What do I need to learn here? Feeling ko ay naituro na saakin lahat nina mom and dad.And speaking of them... Simula noong dumating ako rito ay hindi ko pa sila nakikita. Kinakabahan ako pero pinanghahawakan ko na lang na malakas sila kaya kaya nilang lumaban.Dumating kahapon ang set of uniforms ko at mapapangiwi ka nalang talaga sa sobrang ikli ng skirt nila.Hindi ko tuloy alam kung makakagalaw ako nang maayos dito. Baka panay hawak na lang ako sa skirt ko. Ano ba naman 'to.Uniforms should be comfortable. Why do I feel like shit in this? Hindi ko pa nga nasusuot ay gusto ko na hubarin.I did my morning routine at isinuot na ang uniform ko. It's a white long sleeve na pinatungan ng maroon coat at pleated skirt na maroon ending 3 inches above my knee. A long black sock and a black shoes. MWF lang ang pagsuot ng uniform n

"Uh, Elodie? We'll eat na daw." Someone knocked on my door and it's really loud! Biglang nagising ang kaluluwa ko mula sa mahimbing kong tulog.I opened my eyes at ginulo ang buhok ko dahil sa pagkairita. May mga kasama nga pala ako rito. Nasanay ako na tahimik lang ang buhay.I guess things wouldn't stay the same.I sighed at inayos na lang ang sarili ko para mukhang tao naman ako kapag bumaba ako roon, 'di ba? I opened my door at bumungad saakin si Aira na nakangiti nang malawak saakin.Isn't it too dark outside to be that happy. Anong mayroon sa kanya?"What time is it?" I asked her. She looked stunned kahit naman hindi niya first time marinig ang boses ko. Aware naman na siya na ganito ako bakit pa siya magugulat?"I-it's 7 in the evening," sagot nito. I nodded at nauna sa kanyang maglakad.Seven pa pala. Akala ko naman kung anong oras na. I will remind kuya later na pagsabihan sila na 'wag akong gisingin sa pagtulog ko. Kusa naman akong bababa kapag trip ko, e.I was really just

"I'm enrolling her here, head master," agad na sabi ni kuya pagkapasok namin sa office daw.When we entered the huge gate ay dito kaagad kami dumeretso ni kuya. I did not have the time to appreciate their city dahil nagmamadali kami ni kuya.Ang lugar na pinuntahan kaagad namin ay ang Academy. Sabi ni kuya ay rito siya nag-aaral and he will enroll me in here, too.Habang papasok kami ni kuya rito ay nakita ko kaunti ang academy and all I can say is the place is very amazing. Hindi ko alam that a place could really look this magical.Halatang makakapangyarihang tao ang mga nandito. I could also sense different auras coming from the students here. The office is huge, ang ganda ng color palette. It's giving me a modern vibe. It's gray, white, and pastel blue. Maraming books at may mga halaman din sa loob to add on to the overall refreshing look.It's good. I could stay here and just read books."Who's she?" tanong nito kay kuya when he finally landed his eyes on me. Kuya smiled widely k