Chapter 3

"I'm enrolling her here, head master," agad na sabi ni kuya pagkapasok namin sa office daw.

When we entered the huge gate ay dito kaagad kami dumeretso ni kuya. I did not have the time to appreciate their city dahil nagmamadali kami ni kuya.

Ang lugar na pinuntahan kaagad namin ay ang Academy. Sabi ni kuya ay rito siya nag-aaral and he will enroll me in here, too.

Habang papasok kami ni kuya rito ay nakita ko kaunti ang academy and all I can say is the place is very amazing. Hindi ko alam that a place could really look this magical.

Halatang makakapangyarihang tao ang mga nandito. I could also sense different auras coming from the students here.

The office is huge, ang ganda ng color palette. It's giving me a modern vibe. It's gray, white, and pastel blue. Maraming books at may mga halaman din sa loob to add on to the overall refreshing look.

It's good. I could stay here and just read books.

"Who's she?" tanong nito kay kuya when he finally landed his eyes on me. Kuya smiled widely kaya napairap ako. Ayan na naman siya sa mga ganyang ngiti niya.

"Elodie Cassiphea Apostle, my dearest sister," nakangising sabi ni kuya. Headmaster's face is now covered with amusement nang marinig niya ang sinabi ni kuya.

Uh... Is my Kuya a big person here para mamangha siya ng ganyan?

"So, she's the princess of Apostle clan. Glad to finally meet you," sabi ni headmaster. He looks a little old, pero may dating pa rin naman siya. You can still see power and authority in him.

Halatang hindi rin siya basta-basta noong kabataan niya. And he mentioned a clan. So our family has a clan here? At mukhang makapangyarihan pa because of the way grandmaster reacted.

"Likewise," tipid na sabi ko. Blanko pa rin ang paningin ko. He was stunned pero agad din niyang tinakpan ng isang ngiti.

Akala niya siguro ay friendly akong tao. Hindi pa ba halata sa aura ko na ayaw kong makipagkaibigan sa iba?

"I'm Dennis Lancaster, call me master. Welcome to Magique Academy." He is smiling wide and he looks really hyper.

For someone his age, ang taas ng energy niya. Sa mundo ng mga tao kasi kapag nasa ganyang edad na ay mahina na.

Pero mortal world nga naman 'yon. Wala lang ang mundong iyon kumpara rito.

"Thanks." I didn't smile back, I just remained my poker face.

Hindi rin naman ako required na ngumiti sa kanya, hindi naman kami close and even if we are, I would not still smile at him.

"Uh, Kyler. Ganyan ba talaga kapatid mo?" bulong niya kay kuya na mas malapit sa kanya. Bulong pa, rinig ko naman. I mentally rolled my eyes for the way he reacted.

First time niya ba makakita ng taong katulad ko? And is it really necessary to talk about someone... Sa harapan ko pa?

Pwede naman sigurong mind your own business na lang, 'no?

"You will get used to it," Kuya said and chuckled. Ngumiti na lang ulit si master because he knew wala siyang magagawa sa ugali ko.

Talaga. Wala ngang nagawa mga magulang ko, e, siya pa kaya?

"We'll be going now," paalam ni kuya sa kanya matapos namin makuha lahat ng kailangan namin.

We also signed some papers to officially declare me their student. Importante to so I could go back to the Academy when I go out. Iyon kasi ang paraan nila to keep track of the students na hawak nila.

Master nodded and waved his hand like a kid to say goodbye.

Tumalikod na kami at lumabas na. I suddenly felt irritated dahil nang makalabas kami ay agad kaming pinagtititigan ng mga estudyante rito.

Wala namang halos students kanina, a? Bakit dumami ata ngayon? I sighed at nag observe nalang. Most of them have different hair colors, cool.

Ang hindi lang cool ay dahil mausisa sila. Ganito ba talaga rito? Kapag may bagong student ay pinagtitinginan.

Hindi ba nila alam that they could make someone uncomfortable. Para namang hindi tinuruan ng manners ang mga 'to.

Para silang si master, hindi marunong mag mind ng sariling business. Hays.

I just tried to ignore the irritating feeling inside me at tumingin na lang sa daan.

"Where are we going?" I asked kuya. He's walking like he's a celebrity here! My god, bakit ganito 'to? Hindi naman gwapo!

Kung makalakad ay taas-noo talaga. Akala mo talaga kilalang kilala siya ng lahat.

Or he really is...?

That's when I noticed na halos mga babae ay nakatingin sa kanya. Iyong iba kinikilig pa habang nakatingin sa kanya.

Ang sarap isigaw na "Nadali kayo nito? Pangit 'yan" but of course, I can't and I won't.

Kaya pala ang taas lagi ng confidence niya, ah. It looks like everyone is admiring him kahit wala namang kahanga hanga sa kanya.

Nakakadiri pa nga siya, e, sa totoo lang.

"Our dorm," he answered and smiled sweetly. Pinitik ko ang noo niya dahil doon.

Kadiri talaga ang taong 'to!

"What the hell is with your smile?" inis na sabi ko at sinamaan siya ng tingin. Ang trying hard mag pa gwapo please lang!

Kung hindi ko lang 'to kapatid ay binura ko na ang mukha niya right here, right now.

"You see, sis. Sikat ako rito dahil gwapo ang kuya mo." He winked and I felt every girl's reaction. Kinilig silang lahat.

Kinilig sila roon?! Grabe naman. Mas mababa yata standards ng mga babae rito kumpara sa mortal world, e.

"Hindi mo naman sinabi na bulag ang mga students dito, poor them." I grinned as I saw his eyes widened.

Akala niya siguro ay susuportahan ko siya sa kalokohan niya. Ha! Akala niya lang 'yon!

"Walang hiya ka talaga, El!" Nakabusangot na sabi nito at binilisan ang lakad. Aba. Iiwan pa talaga ako rito, ah?

Ayaw ko mang habulin ay humabol ako. Baka maligaw ako? Gusto ko ng marating ang dorm na 'yon dahil antok na ako! And wala talaga akong balak mawala rito kasi nakakakilabot ang energy ng mga tao rito. Panay tingin nakakainis.

Huminto si kuya kaya huminto na rin ako. We're now standing in front of a big house? Hindi naman 'to dorm, ah!

"Welcome to Puissance Dorm. The dormitory that is made for us," masayang sabi nito.

"Dorm 'to? It doesn't look like one," sabi ko na nakatunga nga pa rin. It's a Victorian house and it looks really amazing!

Grabe. Kahit mga chismosa students nila, bawin naman sa building structures nila. It's majestic and magical. I have no other words.

"Let's come in." He walked in front of the door and he opened it without knocking. Feel at home so much, ah? I wonder kung may ibang tao sa loob.

"Namiss niyo ba ako?" sigaw nito nang makapasok siya sa loob. I closed my eyes dahil sa kahihiyan.

Gosh. May mga tao nga sa loob. Hindi ko na sense... They are good at concealing their auras. Hmm. Sino kaya ang mga ito? They looked powerful.

"Tubol, nandito ka na! Amoy na amoy kita, ang baho!" sigaw din ng isang babae. What's up with the shouting? I can hear them from here. Nasa labas pa ako dahil nakakahiyang sumabay sa hayop kong kuya.

"Mas mabaho ka, Aly!" sigaw ulit ni kuya. Maybe I should come in para matigil na ang kagaguhan nito? Nakakahiya na, e. Naririnig sila ng mga dumadaan.

"Hayop ka!" Sigaw ulit ng babae kanina. I went inside and as expected, something is coming my way. I touched the water ball that is coming at naging yelo ito.

Hays. Kung mahinang tao ako ay baka nalunod na ako sa waterball na 'yon. Kawawa naman ang biglang papasok dito.

Naka 50/50 na agad ang buhay sa pinto pa lang.

"Oh my god! I'm sorry!" sabi ng babaeng may blue na buhok at aqua blue na mata. Lumapit ito saakin at chineck ako kung may sugat ba ako o ano.

"Are you hurt? Ito kasing kupal na 'to, e!" sabi nito at sinapak ang braso ni kuya na nasa gilid ko.

Hm. I can sense something from them. A growing love, maybe? Mukhang may ka loveteam siya rito, ah.

"Pareho kayong kupal, may muntik pang matamaan," sabi ng isang babae na nasa couch. She has gray hair and gray eyes. May ibang tao pa pala. Kung makasigaw naman kasi sina kuya parang walang kasama.

Ang kapal ng mga mukha.

I looked around at binilang sila sa utak ko. 2 girls and 2 boys.

Now I can feel their aura. Mukhang ang dorm na 'to ang nag coconceal ng aura. Unless you're here inside ay hindi mo malalaman na may tao pala.

Hm. Is it a good thing or what? May advantage at disadvantage 'to, e.

"I'm sorry again. Sino ka?" tanong nito. I looked at kuya na ngayon ay nakatingin saakin na parang nagmamakaawa. Ah, yes. I should kill him dahil siya naman dapat ang patatamaan non!

Itinaas ko ang kilay ko telling him na siya magpakilala saakin dahil tinatamad akong mag salita.

"She's my sister, Elodie Cassiphea Apostle," pakilala nito saakin. Excitement is written all over their faces, well except for that one guy with red hair.

Tuwang tuwa naman sila habang ako rito antok na antok na. Ang dami kong pinagdaan sa araw na 'to! Deserve ko naman sigurong matulog, 'di ba?

"Hi! I'm Alyssa Rane Revington, Princess of the Water Kingdom," pakilala nito. A princess? That's why may kakaiba sa aura niya. I mean, kakaiba naman aura nila talaga at hindi na ako magtataka kung mataas din katungkulan nila.

Sobrang lakas ng mga aura nila, e. Kapag nakita mo sila malalaman mo kaagad na malakas ang kapangyarihang taglay nila.

"I'm Karylle Aira Levino, Princess of Air Kingdom," pakilala ng babaeng may gray na buhok. She's pretty. I mean, Alyssa and her is really pretty.

Pinagkakaguluhan din siguro 'to ng mga lalaki, 'no? They are a head turner, not gonna lie.

"Kyler, dude! Hindi mo naman sinabing may kapatid ka pala. Lance Kyzer Tanaka, Prince of Earth Kingdom at your service, milady." The guy with green hair kissed the back of my hand. Napataas naman ang kilay ko dahil doon.

Uh... I hate being touched.

"You prick, babaero talaga!" inis na sabi ni Aira at kinurot ang tenga ni Lance. Yeah, I prefer calling her Aira because Karylle is too long for me.

"The red-haired guy right there is Clark Phyro Lancaster, the Prince of Fire Kingdom," pakilala ni kuya sa lalaking mukhang walang pake sa mundo.

Ah. Someone just like me pero mukhang hindi ko siya magugustuhan. I can senses arrogance inside him. Whatever, ayaw ko rin namang makipagkaibigan sa kanya.

"Can I go now in my room?" I asked them. I saw how they stiffened dahil sa boses kong walang emosyon. Wala akong balak makipag kaibigan, pasensya na kayo.

Hindi ibigsabihin na kaibigan kayo ng kuya ko at ka dormmate ko kayo ay magiging kaibigan niyo na ako.

"You scared them, sis. Sasamahan na kita," sabi ni kuya. I just shrugged at sumunod kay kuya paakyat.

Mas mabuti nga 'yong takot sila so they wouldn't dare to cross the boundary. Para hindi rin nila ako piliting makipagkaibigan sa kanila.

Hindi ko nga intensyon mapunta rito, e. Bigla lang may nangyari kaya ako nandito.

And speaking of that... Kumusta kaya sina mommy at daddy? Kailan ko kaya sila makikita ulit? I have so many questions to ask them.

Hindi talaga ako matatahimik dahil sa mga katanungan ko. And this growing fear inside me... Kinakabahan ako dahil baka may nangyari na sa kanila sa mortal world.

I just hope they're doing well. Alam konh malakas sila pero hindi ko alam kung gaano kalakas din ang makakaharap nila roon kung sakali.

I sighed and erased those thoughts inside my head. May tiwala ako sa kanila. Kakayanin nila kahit anong pagsubok.

"Your room is beside the that door sa dulo." Pinuntahan namin ang pintong iyon at agad na binuksan.

A gold room welcomed me. It looks Victorian too. The interior is nice, sobra. It looks like a princess's room. This is great.

"Maiwan na kita. I know you want to sleep," sabi ni kuya. I just nodded at lumabas na nga siya. I closed my door at umupo sa bed. Ang lambot, ah. Everything here is almost gold!

There are 2 doors inside. Maybe that's the bathroom and the walk-in closet. I opened the first door I saw at bumungad saakin ang walk-in closet nga. Dinala ko ang maleta ko sa loob. To my surprise ay umilaw ito at nagsiliparan ang damit ko papunta sa lalagyan.

I shrugged at hinayaan nalang. Mamaya ko na titignan kung anong meron sa closet ko. I went out of the closet at sumampa kaagad sa kama ko.

Now is the beginning of searching for answers. I'm finally here and I will make the most out of it.