Chapter 4

"Uh, Elodie? We'll eat na daw." Someone knocked on my door and it's really loud! Biglang nagising ang kaluluwa ko mula sa mahimbing kong tulog.

I opened my eyes at ginulo ang buhok ko dahil sa pagkairita. May mga kasama nga pala ako rito. Nasanay ako na tahimik lang ang buhay.

I guess things wouldn't stay the same.

I sighed at inayos na lang ang sarili ko para mukhang tao naman ako kapag bumaba ako roon, 'di ba? I opened my door at bumungad saakin si Aira na nakangiti nang malawak saakin.

Isn't it too dark outside to be that happy. Anong mayroon sa kanya?

"What time is it?" I asked her. She looked stunned kahit naman hindi niya first time marinig ang boses ko. Aware naman na siya na ganito ako bakit pa siya magugulat?

"I-it's 7 in the evening," sagot nito. I nodded at nauna sa kanyang maglakad.

Seven pa pala. Akala ko naman kung anong oras na. I will remind kuya later na pagsabihan sila na 'wag akong gisingin sa pagtulog ko. Kusa naman akong bababa kapag trip ko, e.

I was really just tired and all today. Ang sarap pa sanang matulog. Oh, well. Ano pa nga ba ang magagawa ko?

"Loosen up, Aira. I don't bite," sabi ko bago nagpatuloy sa paglalakad. Napansin ko kasing stiff siya.

Para bang may multo siyang kasabay maglakad dahil sa reaksyon niya ngayon. Takot na takot, e. Kahit naman ganito ako ay hindi naman ako basta-bastang nangangat.

I know when and where to show my claws. I am not a bitch. Well, slight siguro.

Pagkababa ko ay naabutan ko sila sa dining area na masayang nag-uusap. I saw kuya sitting beside a vacant chair. When he saw me, he immediately smiled. "Sit beside me, sis."

I did what he said since vacant din naman 'yon. Isa pa, siya pa lang naman talaga ang close ko. Ayaw kong tumabi sa iba baka mamaya isipin nila na gusto kong makipagkaibigan sa kanila kahit hindi naman.

I saw Alyssa putting plates on our table. So, she's the one doing the kitchen jobs? Mukhang hindi nga naman talaga marunong mag luto mga 'to. Si Alyssa lang ang may mother aura rito, e. Iyong tipo na kayang kontrolin ang mga bagay-bagay dito sa dorm.

Kasi kung wala silang taga kontrol they wouldn't look this organized, 'di ba? Kahit papaano naman kasi ay maayos silang tignan lahat.

Good for them.

"How should we call you, Elodie? I mean, your name is long," tanong ni Alyssa na ngayon ay nakaupo na sa kabilang side ni kuya.

May chemistry talaga ang dalawang 'to, e.

"El. Call me El," I answered. Hindi ko namalayang may pagkain na pala sa plate ko. Ang bilis naman kumilos. Siguro si Kuya ang naglagay nito dahil siyempre, siya lang naman ang malapit.

"Ang dami ng students sa labas, may ilang araw ng bakasyon pa naman. Masyado yata silang excited pumasok ulit, "sabi ni kuya. Oo nga, akala ko summer break pa nila, bakit madami ng tao sa school?

Hmm. They love this school that much, huh. Pero kahit sino rin naman siguro. Maganda naman talaga rito.

"The old hag is up to something that's why many students came back early." I stiffened nang marinig ko ang boses ng isa ko pang katabi. It's Clark, the fire boy. Hindi ko naman akalaing ganon kalamig boses nito?

Oo, kita ko sa aura niya na may pagkapareho kami ng ugali but he's way colder than me. Kinain na niya yata ang lahat ng yelo sa mundo.

"Sabagay. Hindi naman kasi mahula-hulaan takbo ng utak non. Ewan ko ba sa uncle mo, Clark," sagot ni kuya. Uncle? Ah, that's why they have the same surname.

And their auras are kind giving. Malakas ang pamilya nito.

"Who'll wash the dishes?" biglang tanong ni Lance na kanina pa tahimik dahil focus sa paglamon ng mga pagkain niya.

"Hindi ako!" mabilis na sabi ni Aira.

"Mas lalong hindi ako, aba!" reklamo rin ni Lance.

"You'll wash it, asshole. Lamon nang lamon, walang dulot!" singhal sa kanya ni Aira.

"Magkakatuluyan kayo niyan," sabi ni Alyssa. Sabay naman siyang tinignan nina Aira at Lance na nakakunot ang noo.

"Hell no!" sabay na sabi nila. Nagkatinginan sila at nagsamaan ng tingin.

"Ginagaya mo ba ako?" inis na sabi ni Lance kay Aira.

"Coincidence 'yon, tanga! Makapal mukha!" singhal ulit ni Aira. Kulang nalang magbatuhan sila, e.

"Nakikita ko na future niyo," sabi ni kuya pertaining to the two.

Just like Kuya and Alyssa, may chemistry din ang dalawang 'to. Hmm. I wonder who will confess first? Pareho silang mataas ang pride, e.

Halata kay Aira na ayaw niyang magpatalo at ganoon din naman si Lance. Mauuna pa yata ang bangayan nila kaysa sa confession na 'yan.

But we'll see. Sabi naman sa mga librong nabasa ko na love can change everything.

Dito ko malalaman kung totoo nga talaga 'yon o hanggang libro na lang talaga.

"Stop na. Sino nga maghuhugas?" tanong ni Alyssa. Kanya-kanyang iwas ng tingin naman ang lahat. Ang tatamad naman ng mga 'to!

Simpleng paghuhugas lang, e.

"I'll do it," sabi ko na nagpalaki ng mga mata nila. I felt Clark's stare too.

What? May mali ba sa sinabi ko? Pwede naman siguro akong maghugas, kumain din naman ako.

"A-ah hehe. Ako nalang pala," sabi ni Aira. A sudden change of mind?

Parang kanina lang ayaw na ayaw niya, e. Siya pa nga pinakaunang tumanggi. Bilis magbago ng desisyon, ah.

"Nako, hayaan mo 'yan si El. Ngayon lang nag volunteer 'yan," nakangising sabi ni kuya. I rolled my eyes at tinapos na ang pagkain. They finished eating too.

Alangan naman hindi ako mag volunteer, e, ang gulo-gulo nila. Baka umabot pa ng bukas bago sila makapag desisyon kung sino ang maghuhugas.

Isa pa, ngayon lang din naman 'to.

"Get out of my sight. Ako na ang bahala rito," sabi ko sa kanila. Agad naman silang nakaalis sa harapan ko.

Ang masunurin, ah?

"I'll help you." I flinched sa biglaang pagsasalita niya. Wow, the least person I expected to help me.

I stared at his eyes and saw how red it was. Mas pula pa sa mga apoy ang kanyang mga mata. Hmm. Buti hindi natutunaw ng mga apoy niya ang yelo niyang ugali?

"No need," I told him pero matigas ata bungo nito dahil nagpatuloy sa pagdala ng mga pinagkainan sa sink. I sighed dahil mukhang wala akong magagawa.

Hindi naman mapililit umalis ang isang 'to. Bahala siya.

"You don't have to help me, you know," I said at nagsimula ng maghugas. Malaki ang sink kaya nagkasya kaming dalawa rito kahit marami ang dapat naming hugasan.

"Let me. Ayaw ko roon, maingay," sabi niya. Oo nga naman. Rinig na rinig ko nga mga sigaw nila, e.

Mga asal bata talaga. Hindi halatang matatanda na mga 'to, e.

"Kumag! Kunan kaya kita ng hangin?" That's Aira, probably shouting at Lance.

"Gusto mo bang matusta, babae?" That's kuya.

Tahimik nalang kaming gumagalaw dito. Ako ang naghuhugas at siya naman ang nagpapatuyo at naglalagay sa lalagyan.

We are silent the whole time which is a good thing for me. Ano naman kasi ang sasabihin ko?

He is doing me a favor. Kung sa iba they would feel uncomfortable kapag hindi nagsasalita ang kasama nila, it's the complete opposite for me. I feel comfortable kapag hindi maingay ang palibot ko.

I wouldn't be force to speak, e.

We finished washing the dishes and cleaning everything. Matapos no'n ay walang kibo kaming pumunta sa living room and only to see the four having small fights. Chaotic but still organized.

Although nagbabangayan sila, halata naman sa kanila na alam nila ang boundaries nila. Which is good. At least they are not completely immature.

"Tangina naman, Kyler! Umaabot 'yong kidlat mo dito!" sigaw ni Lance kay kuya.

"Mukha ka kasing karne, masarap tustahin," sagot ni kuya sa kanya at ngumisi.

"Pareho kayong masarap tustahin!" sabi naman ni Aly.

"Ang bad niyo, hmp!" parang bata na sabi ni Lance. I shrugged at kinuha nalang ang librong nasa taas ng center table.

The books looked interesting. Halatang hindi galing sa mortal world, e. Maybe I could gain new knowledge from here.

Tahimik lang akong nagbabasa rito nang may dumaang waterball saakin at nabasa ako. Everyone went silent. Binaba ko ang librong hawak ko at tinignan sila ng masama.

"Ops," tanging nasabi ni kuya at napalunok.

Aly is now biting her lower lip dahil sa kaba.

I felt my eyes glowed at unti-unting nababalot ng yelo ang sahig. Patitikimin ko lang sila ng kaunting lamig. Konti lang.

"A-ang lamig," sabi ni Lance na nanginginig na sa tabi.

"Tanga kasi, Aly!" sabi ni Aira at binatukan si Aly.

"Ouch naman! Kyler kasi, e!" sumbat naman ni Aly at tinignan ng masama si kuya.

"Enough now. Go to sleep," sabi ni Clark. Napasunod naman silang apat at dali-daling umakyat.

I sighed at umakyat nalang din. Hindi nila alam na pinalamig ko rin mga kwarto nila para matuto talaga.

Although kaya ko naman talagang iwasan 'yon but I let my guard down kasi akala ko hindi ako madadamay sa kalokohan nila.

The next time ay makikiramdam na ako. Baka mamaya ay ano na naman ang mapunta saakin.

"What the hell! Ang lamig!" sigaw ni Kuya na katabi ko lang ang kwarto. Lakas ng boses.

"I think it will snow here!" sigaw naman ni Aira.

Deserve niyo 'yan. Kukulit ng lahi niyo, ah. Tikman niyo ang ganti ko.

I smirked at pumasok nalang sa banyo. I'm still wet dahil sa kagagawan ng mga batang utak na 'yon.

****

Nandito ako ngayon sa garden na nakita ko rito sa Academy kanina. Nag libot libot ako since wala naman akong gagawin sa loob ng dorm. They left earlier dahil pinatawag sila ni Master the oldie.

Kaya naman I decided to use this time to familiarize the whole place para hindi na ako mahirapan sa susunod.

Naupo ako sa bench dito at dinadama ang malamig na hangin. "You are the famous transferee, huh. Puti nga ang buhok mo."

I looked at the girl who said that at napataas ang kilay ko. Coloring book ba 'to? Ang daming kulay sa mukha.

"Is that a big deal?" matabang na tanong ko. Iba-iba naman kulay ng buhok nila, ah! Anong mayroon kung puti buhok ko?

Basta may mapakialaman talaga, e, 'no?

"The deal here is you're with Kyler the other day. Sino ka? Napaka feeling close mo naman?" Oh, kuya's fangirl? Hm, maybe I should play a little.

Tignan ko lang kung gaano kabaliw ang fangirl niyang 'to. Mukhang madali rin naman tong utuin, e.

"Why do you care? Girlfriend ka ba?" tanong ko rito. Her forehead ceased and I think any minute now ay sasabog ito dahil sa inis. I'm just starting, ano ba 'yan pasuko na agad ang isang 'to.

"Yes, I am! You have no rights to go near him!" sigaw nito saakin. Napapikit ako dahil ang tinis ng boses nito.

What the hell. Mas nakakairita pa 'to kaysa sa boses ni Aira.

I stood up at hinarap siya. I stared at her coldly until I can sense her fear.

Ganyan nga. Madala ka sa tingin. Ang kapal ng mukha, pati makeup hindi kinayang takpan ang kapangitan niya.

Bakit kasi may mga ganito ka delusional na mga babae? Hindi ba sila nahihiya? Ayos lang naman sana, e, pero sobra naman 'tong sa kanya.

She would go to such extent na aawayin niya ang kung sinong babae just to protect her delusion.

That's pathetic. She needs to seek mental help. Baka mamaya kung saan saan pa siya dalhin ng pagka delulu niya, e. Mahirap na.

I mentally rolled my eyes when I felt na bahagya siyang nanginig. Titig pa lang ganyan na siya maka reac. Paano pa kaya kapag pinakitaan ko ito ng kapangyarihan?

But of course, I wouldn't waste such energy on her. Hindi naman siya worth it.

"I am his sister, brat. As far as I know wala namang girlfriend ang kuya ko. Now, if you really are his girlfriend then I will tell him to break up with you. He will believe his beloved sister, of course. Mahal na mahal ako non, isang sabi ko lang finish ka na," sabi ko.

Probably the longest sentence I ever said. Bakit nga ba ako nagsasayang ng laway para sa isang 'to? Ang sabi ko I would just play along.

Hindi ko akalain na maiirita ako ng ganito sa kanya.

I didn't wait for her response, the fear in her eyes are more than enough. Umalis na ako sa garden at babalik nalang ako sa dorm namin. Baka may ibang fangirls pa akong makita rito at bigla na naman akong awayin.

Ang dami pa namang mga delusional na tao sa mundo.