Chapter 2

My god! Nakikipag meet na siya. Papayag ba ako o ano? Kahit kailan ay hindi pa ako umabot sa ganito, e, kaloka.

Baka mamaya kidnapper pala 'to? O baka manloloko? Baka poser? Shet. Ngayon ko lang naisip 'to, sana pala di na ako sumabay sa mga trip niya.

"Laki ng problema mo," Sabi saakin ni Cassie nang mapansin niya ang problemado kong mukha.

"W-wala!" Kaagad na tanggi ko.

Kapag sinabi ko sa kanya na makikipag meet saakin si Zheid ay sure akong magwawala 'yon. Itatali ako no'n dito sa dorm para hindi makaalis.

Pero... papayag ba ako sa meet up na 'yan? Kinakabahan ako, e. Paano kung ma turn-off din siya saakin?

Ang dami ko na kaagad naiisip pero hindi pa ako nakakapag reply kay Zheid. E, hindi ko alam kung papayag ako o hindi.

"Uhm... Can I ask instead? So, hey. Do you wanna meet?" I asked him. Hindi ko alam bakit ito ang naging sagot ko. Bahala na talaga.

Nag typing naman kaagad siya nang makapag reply ako. Grabe, mare! Ang bilis mag reply ng isang 'to. Bilib na bilib talaga ako sa kanya. Parang walang ibang ginagawa. Para ring inaabangan niya talaga ang magiging reply ko.

"Yeah, sure. I would love to meet an interesting woman. When are you free?" He replied. My gosh! Ito na nga ba ang sinasabi ko.

Wala ng atrasan 'to. Nandito na, e. Ano pa ang magagawa ko, 'di ba?

Tumili ako ulit at nagtalon-talon sa higaan ko. My god! Totoo ba 'to? Kahit nagdadalawang isip ako ay hindi ko mapigilan ang kilig kasi, hello?! Ang pogi ni kuya mo, kahit sino ay ma eexcite ma meet siya!

"Tomorrow. I am free anytime tomorrow. Ikaw ba?" I asked him. Timing naman at rest day ko bukas kaya free ako buong araw. Kaya ko naman i clutch ng review 'to sa gabi.

Na-seen naman niya kaagad ang reply kong 'yon.

"Sure thing. Let's meet eleven in the morning at Dues cafe?" He asked.

Hmm. Dues cafe? Hindi ko alam kung saan 'to, aasa na lang ako sa g****e maps ko. Hindi naman siguro ako ipapahamak ng isang 'to, 'no? And if ever man ay ihahanda ko ang emergency number para makatawag kaagad ako ng tulong.

Magdadala rin ako bukas ng mga defensive items just in case.

"Sure!"

Dahil sa sobrang excited ko ay halos hindi na ako nakatulog. Buong gabi ko yata inisip kung ano ang mangyayari sa meet up namin. Kung maganda ba o hindi.

Kung maayos naman ay mabuti, kung hindi ay mabuti pa rin. It's not like may balak akong seryosohin ang bagay na ito. I was just playing around like him.

Kapag talaga sa ganitong bagay alam mo kung saan ka lulugar. Kasi kapag nag seryoso ka, talo ka. Ganyan lang 'yan.

Noong dumating na ang umaga ay mabilis akong nag-ayos. Nagkulot ako ng buhok, I even borrowed Cassie's makeup para magkaroon naman ng kulay ang mukha ko kahit papaano.

Todo paganda si ate mo! Siyempre para hindi siya ma turn off. Kahit ganito naman ako ay alam kong maganda ako, 'no. Madami ngang nanliligaw saakin, e. Hindi ko lang talaga sinasagot kasi hindi ako interesado sa kanila.

When I was satisfied na with how I look ay kaagad akong umalis ng bahay. Siyempre, hindi ko sinakto sa oras 'no. Babae tayo, dapat magpalate tayo ng slight para pa-important, gano'n!

Ang pangit naman tignan kung ako pa maghihintay sa kanya. Nakakasira ng beauty 'yon. Know your worth dapat.

I immediately went to Dues cafe and was shocked by the atmosphere inside. It was so quiet and the place looked luxurious. Glass wall siya and may mga plants sa labas at loob. The chairs and tables looked minimalist.

Perfect pang relaxation ang lugar na ito.

Ngayon ko lang narinig ang cafe na ito pero mukhang mamahalin. Malapit lang ito saamin pero hindi ko talaga napansin. Siguro rin kasi hindi naman ako mahilig sa mga cafe na 'yan.

Ang mamahal kasi, e. Isang drinks ay isang daan mahigit agad. Mabibili ko na 'yon ng ibang bagay 'no. Hirap ng buhay ngayon, dapat marunong ka kung saan gagastos.

Sa tingin ko ay para lang 'to sa mayayaman. Mahahalata mo naman kasi sa mga taong nandito. Kahit simple lang ang damit nila ay elegante pa ring tignan. Iba talaga tindig ng mga mayayaman.

K shrugged at chinat ko na siya kasi baka kanina pa siya naghihintay saakin.

"Hey. I'm here na. Where are you?" I asked.

"I'm wearing a black shirt, left side," He replied.

Pumunta ako kaagad sa sinabi niyang direksyon at nang makita ko ang lalaking naka black na payapang naka-upo ay lumaki ang aking mga mata.

Oh my god!

He is a billionaire's son!

Siya ba talaga 'to?! Baka namali lang ako, ah. Pero siya lang kasi 'yong naka black dito, e. Shet, 'te?! Ano gagawin ko?!

Lalapit ba ako o ano? Bigla tuloy akong nahiya. Ang simple ng suot ko, galing pang ukay mga 'to. Habang siya? Naka Louis Vuitton lang naman na shirt. Halatang mamahalin din ang suot na relo niya.

Ate! Ang pogi ni Kuya mo. Nakikita ko siya dati sa tv pero mas pogi pala talaga siya sa personal. Goddamn. I thought kapangalan niya lang ang Zheid na mayaman, siya ba talaga 'yon?!

Hindi ako makapaniwala na siya ang nakakausap ko sa dating app! Gusto ko na tuloy umuwi at i ghost siya.

Tatalikod na sana ako pero dumapo ang tingin niya saakin. Nanigas ako sa kinatatayuan ko because of the way he looked at me.

I couldn't explain it. Kakaiba siyang tumingin saakin pero not in a bad way. Anong tingin ba 'to?! Nakakatunaw! First time kong matignan ng ganito, anong gagawin ko?!

He smiled at tumayo siya upang lumapit saakin. "You must be Ana? I'm Zheid, it's nice to finally meet you."

Gago, 'te! Pati boses sobrang gwapo. Malalaglag yata panty ko dahil sa kanya. Hindi ko alam anong gagawin! Tulong naman!

"U-uh yeah. I'm Cassie. It's nice to meet you," Sabi ko. I really did my best para hindi ako mautal kasi nakakahiya 'yon.

"Great! Let's sit?" Alok niya saakin.

Tumango naman ako at sabay kaming naglakad papalapit sa table niya. He pulled the chair for me kaya mas lalong nabaliw ang isip ko.

I felt a weird feeling in my stomach! Hindi ko alam bakit ako kinikilig sa ginawa niyang 'yon. Fuck it. Na crush at first sight yata ako. Lala.

"So... Cassie. What do you want to eat? I'll order something for us," He asked. Pinakita niya saakin ang menu at pamilyar ako sa mga 'yon, kaya lang ay hindi ko pa natitikman kaya hindi ko alam kung alin dito ang masarap.

"Uhm... Just this strawberry frappe and croissant," Sabi ko sa kanya.

He nodded his head and smiled. Lumapit na siya sa counter upang mag order.

Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala sa nalaman ko. Hindi ko alam kung paano gumalaw. Alam kong sobrang yaman ng pamilya niya and he is every girl's dream! Bakit saakin siya interesado?

Player 'to, halata. Pang-ilan na kaya ako sa mga babae niya? Bukas tuloy feeling ko i g-ghost na ako nito tapos hahanap na ulit siya ng iba. Bahala na. Mas mabuti 'yon kasi ang layo rin naman ng agwat namin sa buhay.

Nakaka pressure siyang kausapin.

He went back with a tray of food at inilapag niya isa-isa 'yon sa table namin. "Let's eat."

Tahimik lang kaming kumain dahil hindi ko alam ang sasabihin ko sa kanya. Baka mamaya may masabi akong hindi maganda, e.

"You're so quiet and awkward. Loosen up a bit, Ana. Ako lang naman 'to," Sabi niya saakin.

Tinignan ko siya at alanganin na ngumiti. "Anong ikaw lang 'yan? Ikaw si Zheid Kendrick Alwarte, right?"

He smiled. "So? Ano naman kung ako 'yon."

"You are out of my league, pre! Bakit hindi mo sinasabi saakin agad!" Reklamo ko sa kanya.

"Would you still agree to meet me kung sinabi ko sa 'yo?" Tanong niya saakin.

Hm. May point siya. Kung nalaman ko kaagad ay auto ghost 'yan saakin. Talagang hindi na ako makikipag-usap sa kanya.

Pero dahil umabot na kami sa ganito ay hihilingin ko na lang na sana ay i ghost na niya ako after nito. Hindi ko talaga alam ang gagawin, 'te! Ang layo nito sa plano ko!

"Bakit naman kasi magkaka interes ang isang tulad mo saakin? I am not someone special or someone at your level," Sagot ko sa kanya.

He stared at me kaya nailang ako. May dumi ba sa mukha ko? May mali ba sa sinabi ko? Lord, bakit naman ganito?

"Why not? The first time I laid my eyes on you I know you are interesting," Sagot niya saakin.

Ilang babae na sinabihan niya ng ganito?! Halatang sanay na sanay bumanat sa mga babae, e.

"I am not rich like you, Zheid. Ang layo-layo mo talaga saakin. Sure ako 'yong mga babaeng nakilala mo before me were so much better," I said.

He laughed when he heard what I said. "You think I met a lot of girls? Wala naman. I only have one ex but let's not discuss that."

"Weh? May dating app ka nga, e. Ibigsabihin madami kang ka chat. Halata namang maraming magkaka gusto sa 'yo roon," Sabi ko sa kanya at tinaasan ko siya ng kilay.

"My friend made that account for me the night when we first talked kasi pinilit niya ako para hindi na raw boring ang buhay ko. That's when I found your profile," He said.

Nagsasabi ba 'to ng totoo? Wala sa itsura niya na wala siyang babae, e. Kahit sinong babae naman kasi ay makukuha nito.

"I find it hard to believe. Mukha kang maraming babae, e," Deretsang sabi ko sa kanya.

Tumawa siya at kinuha niya ang cellphone niya sa bulsa niya. "Here. You can check."

He showed me the dating app at nakalagay nga roon na kagagawa nga lang ng account niya at hindi niya pinapansin ang mga nag chat sa kanya na mga babae.

Naka favorite pa nga 'yong convo namin. Damn! Totoo ba talaga 'to o joke time lang? Baka planado niya 'to, ah.

"Baka set up 'yan, ah," Pabirong sabi ko sa kanya.

"Ayaw pa maniwala," Sabi niya saakin. I laughed at tinapos ko ang kinakain ko.

"Paano ba naman kasi. Sa itsura mong 'yan? Hakot babae 'yan, e!" Sabi ko sa kanya.

"Hindi naman ako interesadong maghakot, e," Sabi niya saakin.

"Sabi mo 'yan, ah."

"Oo nga. It's good that you're being comfortable na. That's right, treat me like how you treat me sa chat," Sabi niya saakin.

I smiled at pinakiramdaman ang sarili ko. Although I still feel a little shy, his presence is very welcoming. Iyong para bang sinasabi niya na I can still be myself when I'm around him.

Ang bait niya for someone who has all the power and money. Hindi ko akalain, pero siyempre lalaki pa rin 'yan. I shouldn't trust so much pa rin kasi baka magsisi ako sa huli.

I should still keep my guard up dahil hindi ko alam ang takbo ng future at ang takbo ng isip niya. He can be lying anytime and he can use it to hurt me.

I don't want that.

"Ang landi ko sa chat, 'wag na!" Sabi ko sa kanya.

He chuckled at tinaasan ako ng kilay. "Ba't ayaw mo na? Ang harot sa chat tapos dito tiklop."

Aba. Ginaganyan na ako?! First time ko 'to, e! Wala pa naman akong nahaharot na lalaki sa personal, 'no! Siya pa nga lang nakaka meet up ko, e.

"Ewan ko nga sa 'yo," Mataray na sabi ko sa kanya.

He laughed a little at tinignan ang relo niya. "We still have plenty of time. Where do you want to spend the rest of the day?"

"Hmm. Gusto ko talagang mag arcade, e. Wala kasi akong time pumunta roon. Gusto ko ma try, you know... To have fun?" I suggested.

He nodded his head at tumayo siya. "Okay, then. Let's go?"

I smiled wisely at tumayo na rin. Sabay kaming lumabas ng cafe at pumunta sa parking area. His car was parked just in front of the cafe and damn... This car sure looks expensive.

Hindi ako magaling sa mga sasakyan na 'yan pero halatang mamahalin itong sa kanya.

I was about to open the door sa backseat pero binuksan niya ang pinto sa harap. "You sit here."

Tumango naman ako at pumasok na. What the hell. Sa libro at palabas ko lang nakikita 'yong mga ganito, e. Nakakakilig pala, 'te. Matutunaw na yata ako dito sa kinauupuan ko.

It was a quiet drive pero hindi naman awkward na tahimik. Minutes later ay dumating na kami sa mall.

It looks like the guard knew him kasi tinanguan siya nito. He parked his car at kaagad siyang bumaba upang pagbuksan ako.

Nahiya naman akong lumabas. Muntik pa akong matumba dahil nanghihina ako sa mga ginagawa niya.

"Hey, careful," He said gently.

Shet naman. Mas lalong nanghina si ate niyo!

We went inside the mall at panay tingin saamin ang mga tao— particularly sa kanya. Siyempre, sikat siya, e. Ang gwapo pa at lakas ng dating. Kahit sino naman ay mapapatingin sa kanya.

The arcade was on the fourth floor kaya naman nag elevator kami and man! The people gave space for us. Hindi sila sumabay sa elevator! Grabe naman 'to kasama.

"Sikat ka rito, 'no?" I asked him.

"Siguro? Hindi naman nila ako kailangan i special treatment but they are insisting. I got tired telling them to treat me like a normal customer so I just let them do whatever they want as long as it's not hurting me," Sabi niya saakin.

"Bigatin ka masyado. Ayaw ko na lumapit sa 'yo, diyan ka," Pabirong sabi ko sa kanya.

"Sira. Magtatampo ako niyan," Sabi niya saakin.

We had a nice chit chat hanggang sa makarating kami sa arcade. When we arrived there ay hindi gaanong madami ang tao.

Maaga pa naman kasi, kakabukas lang ng mall kaya hindi pa masyadong madami ang mga tao rito.

I immediately went to play at sumunod naman saakin si Zheid ng tahimik.

We played together and I can't believe I'm experiencing this with the most unexpected person.

"Are you enjoying ba? Baka napilitan ka lang, e, tapos ayaw mo pala sa mga ganitong lugar," Sabi ko sa kanya.

"No. I am actually loving this. Bata pa ako noong huling punta ko sa mga ganito, e. Thank you for reminding me how enjoyable these things are," Sagot niya saakin at ngumiti.

Bigla namang bumilis ang tibok ng puso ko dahil sa sinabi niya. Really...? I never thought he would appreciate this.

"That's good to hear!"

We played basketball, we sang different songs, we played tekken. Everything was so fan that I did not notice the time, lunch na pala.

"Gutom ka na ba? We can eat," Zheid asked me. Pinakiramdaman ko naman ang sarili ko.

Gutom na nga...

"Yeah..."

"Okay, let's go and find some place to eat."

Lumabas na kami ng arcade at naghanap na kami ng pwedeng kainan. Dinala naman niya ako sa isang fast food chain.

We found a seat at nag volunteer na siyang mag order. Hindi naman ganoon katagal ang hinintay namin dahil dumating kaagad ang mga pagkain namin.

Ang dami niyang binili, pwede na 'to pang tatlong tao. May mga chicken, spaghetti, fries, float, and ice cream.

Grabe naman bumili ang isang 'to. Kung ako lang mag-isa rito ay iyong tag-89 lang ang bibilhin ko para tipid.

Pero dahil libre niya naman, nagpasalamat na ako. Minsan lang ako makakain ng ganito kadami kaya susulitin ko na 'to.

Sumubo na ako ng pagkain and just when I was about to chew my food he said something that made me choke.

"I really like you."