แก้แค้น

ในวันครบรอบแต่งงานห้าปีกับฉินเฟิงคืนนั้น เขานอนทับหรงจิ้งเพื่อนสนิทของฉันลงบนเตียงแต่งงานของเรา เสียงอ่อนวัยของลูกชายดังเล็ดลอดกล้องเข้ามา “น้าเสี่ยวจิ้ง ผมจะเฝ้าหน้าประตูให้ดี ไม่ให้แม่เข้ามาเด็ดขาด!” หรงจิ้งจูบเป็นรางวัลให้ฉินเฟิงทีหนึ่ง “ลูกชายคุณไม่เลวเลยนี่ ไม่คิดอยากมีลูกกับชิงชิงอีกคนเหรอ?” ชิงเฟิงเอาหมอนปิดหน้าเธอไว้ เขาพูด “แค่ผมเห็นแผลเป็นบนหน้าท้องเธอก็รู้สึกสะอิดสะเอียนแล้ว”

“หย่ากันเถอะ เธอกลับมาแล้ว” ในวันครบรอบแต่งงานปีที่สอง เฉินหยุนอู้กลับถูกฉินเย่ทอดทิ้งอย่างไร้ซึ่งความปราณี เธอกำผลตรวจการตั้งครรภ์เอาไว้เงียบ ๆ นับตั้งแต่นั้นก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย แต่แล้วใครจะไปคิดล่ะว่า นับตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ฉินเย่ก็เกิดอาการบ้าคลั่ง ออกตามหาเธอไปทั่วทุกหนทุกแห่ง มีอยู่วันหนึ่ง เขาเห็นผู้หญิงที่เขาตามหามานานเดินจูงมือเด็กน้อยผ่านไปอย่างมีความสุข “เด็กคนนี้เป็นลูกของใครกัน?” ดวงตาของฉินซ่าวแดงก่ำ เขาตะโกนคำรามขึ้นมา

พี่ชายต่างแม่ของฉันเกลียดฉันมาก เขารังเกียจการมาของฉันกับแม่ เกลียดชังที่พวกเราทำลายครอบครัวที่ดูเหมือนจะอบอุ่นของเขา เวลาเขาเห็นฉัน เขามักจะทำสีหน้าเย็นชาบอกว่าฉันน่าสะอิดสะเอียน ถามฉันอย่างร้ายกาจว่าเมื่อไหร่จะไปตาย ต่อมา ฉันเป็นไปตามความปรารถนาของเขา แต่เขากลับเสียใจ ร้องไห้อ้อนวอนให้ฉันกลับมา บอกว่าตอนนั้นไม่ควรเลิกกับฉัน ไม่ควรร้ายกับฉัน แต่ฉันตายไปแล้ว ความรู้สึกอันลึกซึ้งนี้ แสดงให้ใครดูงั้นเหรอ?

สามีของฉันเป็นหัวหน้าหน่วยกู้ภัย ตอนที่ฉันติดอยู่ในถ้ำและถูกฝูงหมาป่าล้อม ฉันพยายามโทรหาสามีอย่างบ้าคลั่ง แต่เขาก็ตัดสายใส่ครั้งแล้วครั้งเล่า เมื่อกองไฟเริ่มมอดดับ ฝูงหมาป่าค่อยๆ เข้ามาใกล้ฉัน สามีก็โทรกลับมา พร้อมต่อว่าฉันด้วยความโกรธ "คุณช่วยเลิกเปลืองทรัพยากรสาธารณะได้ไหม ผมเป็นหัวหน้าทีมกู้ภัยก่อนที่จะเป็นสามีของคุณ " เสียงโกรธเกรี้ยวของเขาถูกแทรกด้วยเสียงอ่อนหวานของหญิงสาว "พี่หวยเอวี่ยน แขนฉันบาดเจ็บ พี่ช่วยพาฉันไปส่งโรงพยาบาลได้ไหม" เสียงนั้นฉันจำได้ดี เธอคือรักแรกของสามี ตั้งแต่สามีของเธอเสียไป เธอก็เกาะติดสามีของฉันเหมือนผีดูดเลือด และสามีของฉันก็ไม่ปฏิเสธ ดูเหมือนเขาจะสนุกกับมันเสียด้วยซ้ำ... ฉันตัดสายด้วยความสิ้นหวัง มือสั่นเทาพยายามจะโทรแจ้งตำรวจ แต่จู่ๆ หัวหน้าหมาป่าก็กระโจนใส่ฉัน ฉันถูกหัวหน้าหมาป่ากระโจนใส่จนล้มลงกับพื้นและหมาป่าตัวอื่นๆ รีบวิ่งเข้ามาเหมือนได้รับสัญญาณอย่างบ้าคลั่ง ฉันไม่มีแม้แต่โอกาสจะขัดขืน ถูกฉีกกระชากเป็นชิ้นๆ ในชั่วพริบตา ก่อนที่สติสัมปชัญญะของฉันจะดับวูบ ฉันพยายามมองไปยังท้องของตัวเอง "แม่ขอโทษนะลูก..."

[หมอเทวดา + หญิงสาวยอดฝีมือ + ฟินจิกหมอน + ข้ามเวลามายังยุคนี้] จั๋วซือหราน เป็นปรมาจารย์ที่เชี่ยวชาญในด้านการแพทย์และศิลปะการต่อสู้ เมื่อคนเช่นเธอเดินทางข้ามเวลา เธอจะกลายเป็นผู้ที่ฝ่าฝืนลิขิตของสวรรค์ เธอมักมีการกระทำปรำจำ เช่น ด่อยชายและหญิงที่นอกใจ โจมตีพวกญาติ ๆ ที่ร้ายกาจ นางนั้นยังต้องการร่ำสุราอันร้อนแรงที่สุดและเสาะหาชายผู้ที่มีพละกำลังอันมหาศาล ชายหนุ่มได้ขมวดคิ้วและจูบนางอย่างแรง “ทำไม หากข้ามิได้เป็นผู้ที่แข็งแกร่งสุดในใต้หล้านี้ ข้าก็จะไม่สามารถแต่งงานกับเจ้านนั้นหรือ”

หลังจากใช้ชีวิตแต่งงานมาสามปี สุดท้ายฉู่เหมียนก็ไม่อาจเอาชนะใจกู้ว่างเชินได้ หลังเกิดเหตุการณ์เข้าใจผิด เธอก็หย่าจากเขาอย่างเด็ดขาดและกลับไปหาตระกูลฉู่เพื่อเป็นคุณหนูแก้วตาดวงใจของครอบครัวตามเดิม ผู้เป็นพ่อออดอ้อนชวนให้ใจอ่อน “ลูกสาวที่รัก เมื่อไหร่จะกลับมารับมรดกหลายพันล้านของพ่อล่ะ?” ผู้เป็นแม่ยิ้มร่าเหมือนดอกไม้บาน “มาทำงานดีไซน์เนอร์กับแม่ดีกว่า! ตราบใดที่มีแม่คอยสนับสนุน ลูกต้องโด่งดังในวงการแน่!” คุณย่าทำหน้าจริงจัง “เหมียนเหมียนของเราเรียนจบหมอมา ทักษะทางการแพทย์ไม่มีใครเทียบ ไม่เห็นต้องเสียใจกับผู้ชายพรรค์นั้น!” ฉู่เหมียน “คุณปู่ คิดว่าหนูควรเลือกอะไรดีคะ?” คุณปู่พูดอย่างภาคภูมิใจ “เรามาจิบชา ปลูกดอกไม้นานาชนิด ดื่มด่ำกับชีวิตก่อนเกษียณด้วยกันดีไหม?” ฉู่เหมียนคิดว่าทั้งหมดนี้คือสิ่งที่จะพาเธอไปสู่จุดสูงสุดของชีวิตแล้วเชียว แต่ใครจะรู้ว่าคนไม่รักดีที่เพิ่งหย่าขาดจากเธอจะกลับมาหาเธออีกครั้ง “เหมียนเหมียน ผมผิดไปแล้ว…” ผู้ชายคนนี้มึนเมาเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ ดวงตาแดงก่ำ อ้อนวอนด้วยเสียงสะอื้น “เรียกผมว่าสามีเหมือนเดิมได้ไหม…” ฉู่เหมียนพูดกลั้วหัวเราะ “อดีตสามี ไม่รู้สึกละอายบ้างเลยเหรอ?” อดีตสามี “ศักดิ์ศรีหรือจะสำคัญเท่าเมีย”

เธอชื่อเฉิดไฉไล เป็น ผอออ คนสวย เจ้าของวิทยาลัยการศึกษาเอกชนแห่งหนึ่ง และยังเป็นเจ้าของทีมว่ายน้ำ แน่นอนเธอมีสถานภาพโสด ที่มีลูกสาวสวยหนึ่งคน คือน้องชมพู และเธอยังสุดแสนไฉไล เร่าร้อน จนลุกไหม้ทุกเพศทุกนามที่เข้ามาในชีวิตเธอ ไม่ว่าหนุ่มหรือแก่ ไม่ว่าชายหรือหญิง แต่ใครจะรู้ว่าเบื้องหลังความเร่าร้อน ใช้ชีวิตเปล่าเปลืองทางเพศอย่างไม่ยี่หระสังคมหรือศีลธรรมใดๆ เธอคือผู้หญิงน่าสงสารที่ถูกพรากรักแรกไปจากชีวิต ชายคนรัก...คนแรก ของชีวิตสาว คุณณัฐ...ลามีที่พลัดพรากจากไกลทิ้งแต่ลูกสาว เธอแต่งงานใหม่แต่ก็ล้มเหลว อดีตสามีคนที่สองกลายเป็นคู่ปรับในเรื่องของทีมว่ายน้ำ แต่เฉิดไฉไลหาได้พรั่นพรึง นอกจากเจ้าของทีมว่ายน้ำ เธอยังเป็นเจ้าของชีวิตโค้ชหนุ่ม-สาว นักกีฬาว่ายน้ำหนุ่ม-สาว เธอเก็บคะแนนทำโปรไฟล์ และเธอว่ายน้ำไม่เป็น! มาสัมผัสเฉิดไฉไลกันเถิดว่าชีวิตเธอจะไปจบตรงไหน

“กูไม่ได้จะเอาเพราะชอบ แต่เป็นเพราะเธอคือลูกสาวของผู้ชายคนนั้นต่างหาก!” ความผิดเดียวที่เธอมีก็คือเกิดมาเป็นลูกสาวสุดที่รักของคนที่ทำให้พ่อเขาต้องตาย!

เดือนลดา เทอร์รี่ เมย์ ต้องบากหน้าไปหา เอเดรียน สมิธ เจ้าของโรงแรมหรูและบ่อนคาสิโนชื่อดังในลาสเวกัส เพื่อขอให้เขาลดหย่อนหนี้แก่มารดาบุญธรรม แต่สิ่งที่หญิงสาวได้รับกลับเป็นคำดูถูกเหยียดหยามจากเจ้าพ่อคาสิโนเขามองเธอเป็นผู้หญิงหิวเงิน ไร้ยางอาย และสิ่งที่มาเฟียหนุ่มผู้เย็นชาและทระนงจะช่วยเหลือได้ คือการยื่นข้อเสนอให้เธอเป็น นางบำเรอของเขา!!!

ข้าเป็นลูกสาวของบ่าวล้างเท้าในจวนตระกูลเสิ่น แต่กลับบังเอิญช่วยชีวิตฮ่องเต้ไว้ ฮองเฮาที่ลือกันว่าเป็นเทพธิดากลับชาติมาเกิดได้สวมรอยแย่งความดีความชอบของข้าไป แล้วยังจับข้าไปขังไว้ในคุกใต้ดินล่างตำหนักบรรทม “แกมันก็เหมือนกับแม่ชั้นต่ำของแกนั่นแหละ เป็นนางจิ้งจอกแพศยา! คิดแต่จะยั่วยวนเจ้านายเพื่อปีนป่ายสู่ที่สูง แต่ช่างน่าเสียดาย ไก่ป่าก็เป็นได้แค่ไก่ป่า ชาตินี้ไม่มีวันกลายเป็นหงส์ได้หรอก!” จนกระทั่งวันที่ข้าถูกนางจับยัดลงไปในถังใส่เศษอาหาร จวนเจียนจะลำสักขาดใจตาย สายฟ้าจำนวนหนึ่งผ่าลงมายังวังหลวง เกือบจะฆ่าฮ่องเต้ตาย ในที่สุดข้าก็เข้าใจ ฮองเฮาเป็นเพียงตัวปลอม ข้าต่างหากที่เป็นสตรีแห่งโชคชะตาของแคว้นอย่างแท้จริง หากข้าสิ้นชีพ คนทั้งหมดในแคว้นฉู่จะต้องตายไปพร้อมกัน