bl

นักศึกษาหนุ่มในยุคปัจจุบันได้หลงเข้าไปในอดีตยุค90 เขาต้องไปเป็นนักศึกษาในยุค90 และเจอคนที่เขารักในยุคอดีต แต่เมื่อกลับมาในยุคปัจจุบันเขาอายุมากกว่าเป็น20ปี นักศึกษาหนุ่มต้องฟันฝ่าอุปสรรครักนี้ไปให้ได้

เพียงแค่เห็นหน้า สัญชาตญาณนักล่าก็ถูกกระตุ้น แต่เพราะกลัวว่าเจ้าลูกแกะตัวน้อยจะตกใจและหนีหาย เมคินจึงต้องใช้วิธีอ้อมๆ ต้อนเจ้าแกะน้อยให้เข้ามาใกล้ หลอกให้ตายใจก่อนลงมือขย้ำ

ถึงจะหล่อเหลาเอาเรื่อง เสน่ห์เหลือล้นพอจะดึงดูดใครก็ตาม แต่ความลับน่าอับอายของมิวหนุ่มวัย 24 คือ ‘การแข็งตัว’ ข้อบกพร่องร้ายแรงที่ทำให้เขาไม่อาจสัมพันธุ์ทางกายกับใคร จนกระทั่งการมาถึงของปีศาจแห่งราคะ

ผมชื่อโยธิน ผมมีคอนโดฯ หนึ่งห้องที่ได้มาจากการขายบ้านหลังเก่า หลังจากที่พ่อแม่ของผมพากันลาจากโลกนี้ไป ทิ้งผมไว้เพียงลำพังบนโลกที่โหดร้ายใบนี้ และตอนนี้ผมเองก็กำลังจะตายตามไป เพราะมีใครก็ไม่รู้มาบอกกับผมว่าเขาเป็นเจ้าของห้องนี้…!! “มะ เมื่อกี้คุณพูดว่ายังไงนะครับ!?” “ผมบอกว่า คุณต้องย้ายออกจากห้องนี้ภายในเดือนนี้ ได้ยินชัดเจนไหมครับ” “ย้ายออก! ทำไมผมต้องย้ายออกด้วย นี่มันห้องของผม ผมซื้อ ผมมีหลักฐาน” “ครับ เมื่อก่อนอาจจะใช่ แต่ตอนนี้ห้องนี้ถูกขายให้ผมแล้ว”

ヴァールスの血を引く者は代々、自身の体内で多量の血液を生成する能力を持って生まれる。本家の者の能力は一族の中でも一層強い。ヌェーヴェルは本家の嫡男であり、一族の中でも極めてその能力に優れている。 かつての、吸血鬼と人間の戦で生き残った2人の吸血鬼。生まれてすぐに戦争孤児となったノーヴァを引き取ったヴァニル。ひょんな事から、２人は超優良物件(ヌェーヴェル)に住みつく。 吸血される快楽を知ってしまったヌェーヴェル。 ヌェーヴェルの血を特別美味しく感じるノーヴァとヴァニル。 ３人の歪んだ関係が織り成す、ちょっとふしだらな日常の物語。

‘ตะวัน’ ไม่คิดว่ากวางน้อยที่เขาข่มเหงจะหลุดไปได้ หนึ่งปีต่อมา กลับพบว่า ความทรงจำส่วนหนึ่งของน้ำเหนือที่มีต่อเขาได้หายไป...

เมื่อนักเขียนนิยายมือใหม่อย่างเขา ต้องเข้ามาอยู่ในนิยายที่ยังแต่งไม่จบของตัวเอง ไม่ว่าจะด้วยเพราะความสงสารในตัวร้ายที่ตนเองเป็นคนแต่งขึ้นมาหรือจะด้วยเหตุผลอะไรก็ช่าง! ทำไม? ต้องให้เขามาอยู่ร่วมกับตัวร้ายแบบนี้ด้วย แล้วทำไม? ไม่ว่าจะพระเอก นางเอก หรือแม้แต่ตัวประกอบก็ยังไม่ยอมเดินเรื่องตามบทที่เขาแต่งเอาไว้อีก!!!

ผมลาออกจากงานเพราะเจ้านายห่วยๆ พอไปบ่นกับพี่ๆชาวแก๊งขี้เมาว่าอยากเป็นหมาคนรวยนอนเล่นให้เจ้านายเกาพุงไปวันๆ พี่วศินก็เสนอตัวเป็นเจ้านายพร้อมแพคเกจอยู่ฟรีกินฟรีซะงั้น คนว่างงานอย่างผมก็รับสิครับจะไปเหลือเหรอ ว่าแต่เงื่อนไขอย่างเดียวคือขอกอดนี่กอดแบบไหนนะ?

แนวเรื่อง: ระบบ มหาวิทยาลัย รักเพื่อน ฟีลกู้ด ไม่มีนอกกายนอกใจ ไม่ใช่ mpreg ไม่ใช่ omegaverse คำโปรย: แค่มีเรื่องกับพวกเด็กภาคไฟนิดเดียว จู่ๆ 'เวลา' ก็ปวดหัวจนสลบไป ฟื้นขึ้นมาก็มี "ระบบเด็กเรียน" ติดตัวเสียแล้ว แถมยังบังคับให้เขาทำภารกิจบ้าๆ อย่างการตั้งใจเรียน ตั้งใจอ่านหนังสือก่อนเรียน หาติวเตอร์เตรียมสอบ และอื่นๆ อีกมากมาย เด็กวิศวะปีสองที่ใกล้จะถูกรีไทร์อย่างเขา จะฝ่าฟันเรื่องแปลกๆ เหล่านี้ไปได้อย่างไรกัน!?

คุณหมอหนุ่มแอบรักเด็กหนุ่มวัยมัธยม แต่ยังไม่กล้าทำอะไรเพราะน้องยังเด็ก รอให้โตก่อนเถอะ ค่อยๆ เลี้ยงไว้ทีละนิดค่ะ “พี่หมออย่าเปลี่ยนเรื่อง ตอบผมมาก่อนว่าชอบไหม” “อือ ชอบ” “ก็แค่นั้น” “อะไรก็แค่นั้น” “ก็แค่พูดว่าชอบ มันไม่เห็นอยากตรงไหน” “หวาน ขอกินอีกได้ไหม” “กินช็อกแลตหรือกินผม” ถามออกไปแล้วก็หน้าแดงลามไปถึงใบหู “ใครสอนให้พูดแบบนี้” “ไม่มีใครสอน แค่พูดเพราะอยากพูด” “อย่าพูดกับใครอีก” “แล้วถ้าพูดกับพี่หมอได้ไหมครับ” “พูดแล้วก็ต้องรับผิดชอบในสิ่งที่ตัวเองพูด คิดว่ารับผิดชอบได้ไหม” “คิดว่าได้” “งั้นก็ต้องพิสูจน์” “ผมก็รออยู่” “ยั่วดีนัก”