All Chapters of YOU BOY FRIEND เผลอใจรักนายเพื่อนสนิท: Chapter 1 - Chapter 10

“เฮ้! คริสตัลทางนี้”เสียงที่คุ้นเคยดังมาจากโต๊ะที่อยู่ไม่ไกลเท่าไหร่ ทำให้ฉันต้องรีบหันไปมองตามเสียงเรียก แล้วก็รู้สึกได้ว่าตอนนี้ผู้คนที่อยู่ภายในร้านต่างก็จ้องมองมาที่ฉันเป็นสายตาเดียวกัน อาจจะเป็นเพราะชุดที่ฉันใส่เรียกได้ว่าโชว์ทุกส่วนของเรือนร่างเลยก็ว่าได้ ก็คนมันแซ่บอะนะ คนก็ต้องมองเป็นธรรมดา“จะเสียงดังทำไม เกรงใจลูกค้ากูบ้างสิ!”พอเดินมาถึงโต๊ะฉันก็ได้ยินเสียงฮันน่าบ่นให้ไทเกอร์ที่ตะโกนเรียกชื่อฉันเสียงดังอย่างไม่มีมารยาท และไม่มีความเกรงใจลูกค้าที่เปรียบเสมือนพระเจ้าของเจ้าของร้านอย่างฮันน่าเลยสักนิด“หยุดเถียงกันเลยนะ แล้วนี่ยังมากันไม่ครบอีกเหรอ?” ฉันถามขึ้นทันทีเมื่อเดินมาถึงโต๊ะที่มีเพื่อนๆ นั่งกันอยู่“ไอ้ตินโทรมาบอกว่าใกล้ถึงแล้ว”เสียงกวินพูดขึ้นเมื่อเดินมาจากหลังร้านด้วยสภาพที่ไม่เรียบร้อยเท่าไหร่“มึงไปไหนมา” ไทเกอร์ถามขึ้นด้วยความอยากรู้เมื่อเห็นว่าเพื่อนหายไปนาน“อย่าบอกนะ ว่ามึงแอบไปกินเด็กเสิร์ฟอีกอะ”ตามด้วยเสียงของยัยเดียหรือนาเดียที่จ้องมองกวินอย่างไม่ละสายตา ต่างจากยัยรินที่เอาแต่นั่งก้มหน้าอยู่ข้างๆ ยัยเดีย สองคนนี้อยู่บ้านเดียวกัน แต่สถานะต่างกันราวกับฟ้าก

บ้านหลังใหญ่ตั้งตระหง่านบนเกาะส่วนตัวในเนื้อที่กว่าหลายสิบไร่ ห้องนอนหลายห้องถูก จัดสรรเอาไว้ต้อนรับทุกคนเป็นอย่างดี พอมาถึงทุกคนต่างจับจองห้องนอนก่อนจะแยกย้ายกันไปพักผ่อนเอาแรง เพราะตอนเย็นต้องใช้แรงกันอีกเยอะ“กูขอเปลี่ยนไปนอนห้องข้างบนนะ” ยังไม่ทันที่ทุกคนจะแยกย้ายกันไปพักฉันก็พูดแทรกขึ้นทันที“ทำไมวะ นอนห้องข้างล่างสบายดีออก” เป็นเสียงของยัยเดียที่พูดขัดจังหวะขึ้นมา“นั่นดิ! มึงไม่ขี้เกียจเดินขึ้นเดินลงเหรอวะ” ตามด้วยเสียงแหลมๆ ของยัยฮันน่า“กูอยากดูวิวทะเลแบบชัดๆ” ฉันรีบหาข้ออ้างทันที แต่จะว่าไปนอนข้างล่างก็ดีนะ สบายดีไม่ต้องเดินขึ้นเดินลงให้เมื่อยเหมือนที่ยัยฮันน่าบอก แต่มันคงจะดีกว่านี้ถ้าไม่ติดตรงที่ว่าฉันได้นอนห้องที่ติดกับห้องของออสติน ฉันก็เลยต้องรีบเปลี่ยนใจไปนอนห้องข้างบนที่มีเพียงแค่ฉันกับไทเกอร์ที่จะขึ้นไปพักอยู่ข้างบน“เออๆ แล้วแต่มึงแล้วกัน” โชคดีที่ยัยฮันน่าอยากนอนพักก็เลยไม่ต้องพูดกันยาวจากนั้นทุกคนก็แยกย้ายกันเข้าพักในห้องโดยชั้นล่างจะพักกันทั้งหมดห้าห้อง ห้องแรกคือห้องของออสตินกับแฟนที่เป็นห้องที่ใหญ่ที่สุดของบ้าน และมีฮันน่า นาเดีย ไอริน และกวินที่พักกันคนละห้อง

หนึ่งเดือนต่อมา@TK PUB (ผับของไทเกอร์)หลังจากไปเที่ยวทะเลกลับมาเพื่อนๆ ก็นัดกันไปเที่ยวตามปกติ อย่างน้อยๆ ก็นัดเที่ยวกันอาทิตย์ละครั้ง เพราะช่วงนี้ปิดเทอมอาจจะไม่ได้เจอกันบ่อยเหมือนตอนที่เปิดเรียนอยู่ถึงเพื่อนๆ จะนัดกันไปเที่ยวหลายครั้งแล้วก็ตาม แต่ออสตินก็ยังปฏิเสธที่จะไปด้วยทุกครั้ง อ้างว่าติดธุระบ้างแหละ ติดงานบ้างแหละ ไม่ว่างบ้างแหละ ไม่รู้ว่าจะเหตุผลเยอะไปไหน ตอนนี้เรียกได้ว่าที่ไหนมีฉัน ที่นั่นจะไม่มีออสติน จนบางครั้งมันก็ทำให้ฉันรู้สึกอะไรบางอย่างอยู่ภายในใจ“นี่กูกำลังเป็นตัวปัญหาใช่มั้ยวะ!” ฉันถามขึ้นด้วยท่าทางเซ็งๆ เพราะทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันทำให้ฉันอดคิดแบบนี้ไม่ได้เลยจริงๆ“มึงจะคิดมากไปทำไมวะ” ยัยนาเดียพูดขึ้นมาอย่างปลอบใจฉัน (ฉันรู้สึกได้)“คริสอย่าคิดมากนะ ตินเขาอาจจะไม่ว่างจริงๆ ก็ได้” ตามด้วยเสียงของยัยไอรินที่นั่งอยู่ข้างๆ ฉัน ที่ยังคงพูดอย่างให้กำลังใจฉันไม่ต่างกัน“ถ้าวันไหนมันว่างมันก็คงมาเองแหละ” กวินที่กำลังนั่งมองสาวๆ โต๊ะข้างๆ อยู่ก็หันมาบอกฉัน“มาๆ ชนแก้วกันหน่อย มึงจะไปคิดมากทำไม” ยัยฮันน่าที่ยืนเต้นอยู่ไกลออกไปก็พูดขึ้นมาซะเสียงดังเชียว สงสัยจะกลัวว่าฉัน

เวลา 03:00 น.“โชนนนน” ยัยฮันน่าพูดขึ้นเสียงยาน ตอนนี้สภาพของแต่ละคนดูแทบไม่ได้ เพราะดื่มกันอย่างต่อเนื่องมาหลายชั่วโมงแล้วมีไอรินกับกวินที่นอนคอพับกอดขวดเหล้าอย่างหมดสภาพ ส่วนคนที่เหลืออยู่สภาพตอนนี้ก็ดูแย่ไม่แพ้กันฉันนั่งมองทุกคนแล้วฉันก็เผลอยิ้มออกมา นานแล้วนะที่ไม่ได้อยู่กันครบแบบนี้ ล่าสุดคงจะเป็นตอนที่ไปเที่ยวเกาะส่วนตัวของออสตินล่ะมั้งอยู่ๆ ฉันก็รู้สึกปวดฉี่ขึ้นมา ฉันพาตัวเองลุกขึ้นยืนอย่างทุลักทุเล เพราะฉันเองก็เมาไม่ต่างจากคนอื่นๆ“จะไปไหนวะ?” เสียงยัยเดียถามฉันทันที เมื่อเห็นฉันยืนขึ้น“จะไปเข้าห้องน้ำ ไปด้วยมั้ย” ฉันตอบพร้อมกับถามกลับอย่างไม่รอช้าไร้เสียงตอบรับจากทั้งสองคน ทั้งยัยเดียและยัยฮันน่าต่างก็ส่ายหน้ากันไปมาแทนคำตอบ“ทำไมมืดจังเลยเนี่ย! รวยก็รวยไม่รู้ว่าจะประหยัดไฟไปเพื่ออะไร” ฉันเดินไปบ่นไปให้กับทางมืดๆ ฉันรีบเข้าห้องน้ำแล้วรีบเดินออกมาล้างหน้าซักหน่อย เผื่อจะสดชื่นขึ้นมาบ้างในขณะที่ฉันกำลังจะเดินกลับไปหาเพื่อนๆ ฉันก็เจอออสตินที่ยืนขวางทางฉันอยู่ ฉันพยายามเดินหลีกไปอีกทาง แต่ไม่ว่าฉันจะเดินไปทางไหนออสตินก็ขวางทางฉันไว้อยู่ดี“หลบไป!” ฉันพูดไปเพียงสั้นๆ ด้วยน้

@ห้างสรรพสินค้าพอมาถึงห้างฯ ยัยเดียกับยัยฮันน่าก็ชวนกันถ่ายรูปโพสต์ลงไอจีกันแบบรัวๆ เรียกได้ว่าไปที่ไหนก็ต้องเช็กอินให้คนทั้งโซเชียลได้รับรู้ แถมยังตั้งแคปชั่นเหมือนกับว่าฉันไม่ได้ไปไหนมาไหนเป็นชาติอีกด้วย‘พาเพื่อนรักมาเปิดหูเปิดตา’หลังจากถ่ายรูปลงไอจีกันจนเป็นที่พอใจแล้ว ยัยฮันน่าก็รีบเดินตรงดิ่งเข้าช็อปกระเป๋าแบรนด์ดังที่เล็งเอาไว้ทันทีกระเป๋าคอลเลคชั่นใหม่ถูกตั้งโชว์เอาไว้ตรงกลางร้านอย่างสวยงาม ซึ่งเวลานี้มันคือสวรรค์ของผู้หญิงอย่างฉันจริงๆ ทำเอาฉันลืมเรื่องออสตินไปอย่างสนิทใจ นานแล้วนะที่ฉันไม่ได้ออกมาช็อปปิ้งอะไรแบบนี้ ไม่ว่าจะมองไปทางไหนสายตาของฉันก็แพรวพราวไปหมด กิเลสก็เกิดขึ้นมาทันที“ฉิบหายแล้วงานนี้ สวยทุกสีเลยว่ะ” เสียงยัยฮันน่าที่กำลังลองสะพายกระเป๋าคอลเลคชั่นใหม่อยู่ก็พูดขึ้น สวยทุกสีเลยจริงๆ ตัดสินใจยากแน่งานนี้“สวยจริง เอาคนละสีไปเลยมั้ย เผื่อวันไหนเบื่อจะได้เปลี่ยนกันใช้” ฉันรีบพูดขึ้น เมื่อเห็นว่ากระเป๋ามีอยู่สี่สีพอดี“เออ…ความคิดดี” ยัยเดียรีบเห็นด้วยทันที ก่อนจะหันไปสนใจเลือกกระเป๋ากับยัยฮันน่าต่อ“รินไม่เอานะ” ยัยรินรีบปฏิเสธขึ้นมาด้วยความเกรงใจ เพราะไม่อยากเ