Semua Bab ยากูซ่าสีน้ำผึ้ง: Bab 21 - Bab 30

หญิงสาวกับชายหนุ่มเดินจับมือกันออกมาจากห้องซ้อม ด้วยใบหน้าและท่าทางอารมณ์ดี จนลูกน้องทั้งสองคน อดแปลกใจในอาการตัวเบา ของลูกพี่ไม่ได้...ช่วงหลังล๊อกประตูห้องซ้อมตลอด และไล่ไม่ให้ยืนเฝ้าด้วย เดินออกมายังหน้าบานขนาดนี้อีก แล้วนั่นกำลังเดินไปที่โรงรถ ลูกพี่ของเขากับลูกสาวเจ้านาย กำลังจะไปไหนกันโกโร่รีบวิ่งมาดักหน้า ทำใจกล้าเอ่ยทักขึ้น“ลูกพี่!จะไปไหนครับ ให้ผมเป็นคนขับให้เหมือนเดิมนะครับ”ฮิบาริ ยืนหอบ เพราะวิ่งมาไกลกว่ารีบเอ่ยตามมาอีกว่า“ให้ผมไปดูแล รับใช้ลูกพี่กับคุณไอโกะด้วยนะครับ”“ใครต้องการพวกแก!” ชายหนุ่มเอ่ยกับลูกน้องเสียงเข้ม แถมยังทำตาดุใส่ ผิดกับอาการหน้าบานเมื่อกี้อย่างเห็นได้ชัด“เอ้อ...คุณไอครับ...”เมื่อไปทางลูกพี่ไม่ได้ จึงหันมาหาหญิงสาวแทน“ฉันจะพาลูกพี่ของพวกนายไปดูดอกไม้...อย่าร้องตามสิ” หญิงสาวแกล้งแหย่“ไอ!รีบไปกันเถอะ!”ชายหนุ่มหันมาเอ็ดหญิงสาว ที่มัวแต่ต่อปากต่อคำกับลูกน้อง เอ่ยเร่งโดยไม่สนใจสายตาอยากรู้อยากเห็น และอยากตามไปด้วย ของลูกน้องทั้งสองคน ปล่อยให้ทั้งคู่ยืนงง...ก่อนหันมานินทาลูกพี่ตามหลังอย่างน้อยอกน้อยใจ“พอเขาดีกัน เราก็กลายเป็นหมาหัวเน่า ใช่ไหมวะโกโ

“ตื่นได้แล้ว”เสียงกระซิบและจุมพิตที่ชายหนุ่มพรหมจูบ ไปทั่วทั้งใบหูและแก้มนวลจากด้านหลัง ปลุกหญิงสาวให้ตื่น ทั้ง ๆ ที่เพิ่งหลับตาไปได้เพียงชั่วครู่เธอพลิกตัวหันมาหาร่างสูง ที่นอนตะแคงเท้าศอกกับที่นอน ขยับร่างกลมกลึงแนบชิดอกกว้าง ทอดแขนขึ้นไปรั้งต้นคอของชายหนุ่มให้ริมฝีปากของเขาแนบลงมาหาริมฝีปากของเธอ จูบเขาก่อนอย่างดูดดื่ม ชายหนุ่มถึงกับหัวเราะในลำคออย่างพอใจร่างกายอันแข็งแกร่งสมส่วน รูบงามไปทุกตารางนิ้ว...สวมกอดร่างกลมกลึงเอาไว้กระชับชิด ดึงร่างเปลือยเปล่าของเธอให้แนบไปกับร่างของเขา ได้สัมผัสกันและกันอย่างแนบแน่นทรวงอกอิ่มเบียดไปกับอกกว้างแข็งแรง.. แนบแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อของเขา เอวเล็กถูกกอดไว้ แล้วรั้งให้ขึ้นไปอยู่บนร่างสูงใหญ่มือหนาลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลัง เรื่อยลงไปที่เอวเล็กขอด จนถึงแก้มก้นงอนงามนุ่มนวล เต็มไม้เต็มมือไปหมด เขาบีบเค้นอย่างมันเขี้ยว ก่อนพลิกหญิงสาวกลับมาอยู่ใต้ร่าง มองสบตายั่วยวน อย่างหลงใหล ก่อนก้มลงไปจูบเธออีกครั้งอย่างเนิ่นนาน..ก่อนผละออกมาเอ่ยกับหญิงสาวอย่างรู้สึกเกรงใจว่า“ถ้าฉันขอเบิ้ลอีกสักสองสามทีเธอจะไหวไหม”ไอโกะหัวเราะคิก ขณะมือเรียวบางลูบไล้ชายผม ตรงท้า

ฮิโรชิยกยิ้มมุมปากอยากถูกใจ...แต่ต้องหุบยิ้มทันที...กับประโยคที่หญิงสาวเอ่ยตามมาทีหลัง “แต่มีเงื่อนไข”“ว่ามา!”เจ้าพ่อยากูซ่า เอ่ยออกมาเสียงขรึม...อุตส่ามาเจรจาถึงที่ แต่ดูเหมือนฝ่ายนี้ไม่ยินดียินร้าย แถมยังมีเงื่อนไขอะไรอีก…“ หนูชอบผู้ชายเก่ง...เก่งทุกด้าน... ต้องมีฝีมือในระดับ A คุณฮิโรชิอยู่ระดับไหนเหรอคะ”“A+” ฮิโรชิเอ่ยออกมาเอง เหนือระดับกว่าที่ไอโกะบอกไว้เสียอีกแน่ะ...เท่าที่หญิงสาวรู้มา ฝีมือด้านการบริหารธุรกิจ และฝีมือการต่อสู้ของฮิโรชินั้น เก่งไม่เป็นสองรองใคร...เหมือนที่เขาบอกเธอจริงนั่นแหละ แต่ไม่ต้องอวยตัวเองขนาดนั้นไหม... ยูตะนิ่งฟังพลางครุ่นคิด กลัวใจของหญิงสาวขึ้นมาอีก ถ้าเธอท้าดวลกับฮิโรชิ เขาไม่แน่ใจสักเท่าไหร่...ว่าหญิงสาวจะเอาชนะหมอนั่นได้“ฉันอยากเห็นฝีมือคุณ ว่าจะเก่งจริงดังข่าวลือไหม...ถ้าคุณเอาชนะได้ ฉันจะยอมแต่งงานกับคุณ”สายตาสี่คู่เพ่งตรงมาที่หญิงสาวพร้อมกัน...เหมือนจะย้ำถามว่า จริงเหรอ...เธอจึงเน้นเงื่อนไขข้อนี้ ให้ทุกคนฟังอีกที...อย่างชัด ๆ “ถ้าคุณฮิโรชิ เอาชนะการต่อสู้กับ “ยู” ได้...ฉันจะแต่งงานกับคุณ”ทุกคนในที่นี้ถึงกับอึ้งไป กับเงื่อนไ

“จูบทั้งตัว!” หญิงสาวย้ำคำ...กระพริบตาปริบๆ...เพิ่งคิดออกหลังจากที่ปล่อยให้เขาจูบเธออย่างเนิ่นนาน...จูบเธอขนาดนั้น เครื่องเธอคงร้อนฉ่า ยอมให้เขาพาไปไหนต่อไหนแล้ว....เห็นยิ้มเจ้าเล่ห์แบบนั้น...ในใจกำลังหาวิธีแบบนี้อยู่ละสิท่า...ไว้ใจไม่ได้เลย“ยู..ฉันไม่เอา!..”“จะเอา!”“ฉันไม่อุ่นเครื่อง...อี้อ...”เธอถูกเขาจูบปิดปากอีกรอบ...เริ่มตัวอ่อนแล้วทีนี้ ...เมื่อถูกมือใหญ่เริ่มลูบไล้ลงมาจากไหล่บางและเลื่อนมากอบกุมที่ทรวงอกอวบ สัมผัสเบาๆ และค่อยๆ เพิ่มน้ำหนักขึ้น..แต่รู้สึกเหมือนมันจะทะลุเนื้อผ้าเข้าไปได้ เร้าอารมณ์ของหญิงสาวให้พุ่งสูงขึ้นตามน้ำหนักมือนั้น…ยังไม่ทันได้จูบเธอทั้งตัว เขาทำเพียงแค่นี้ก็ทำให้หญิงสาว Heat เกินพิกัดไปแล้วชายหนุ่มค่อย ๆ ปลดกระดุมทีละเม็ดด้วยมือเดียวอย่างชำนาญ...ในที่สุดก็หมดทั้งแถวมืออีกข้างสอดเข้าไปด้านหลังปลดตะขอบราเซียของเธอออกไปจากตัวพร้อมกับเสื้อตัวสวย...เวลานี้ช่วงบนของเธอไม่มีอะไรปกปิดสายตาของเขาได้อีกแล้วชายหนุ่มกำลังหลอกล่อให้หญิงสาวโอนอ่อนผ่อนตามเขาไป โดยไม่มีทางปฏิเสธ...ความจริง...เธอก็ยินยอมพร้อมใจไปกับเขาตั้งแต่ต้น...ขัดขืนตามจริตหญิง พอเป็นพิธีเท่

ยูตะกอดปลอบหญิงสาวอยู่พักใหญ่...ไม่กล้าเอ่ยอะไรกับเธอมาก...เพราะกลัวว่าอาจจะเข้าตัว...ก่อนยอมปล่อยเธอกลับห้องไป...แต่สุดท้ายยังทำใจกล้าเอ่ยกับหญิงสาวออกไปอีกว่า“คืนนี้อย่าล๊อคประตูห้องนะ”เธอหันมาค้อนให้...ทำตาเขียวปัด.!..โกรธง่าย...แต่หายยาก อย่าทำให้แม่คุณโกรธขึ้นมาทีเดียวเชียว..คงข้ามภพข้ามชาติแหละถึงจะลืมได้แต่ไม่รู้ล่ะ..ถ้าคืนนี้เธอล๊อคประตูห้องนะ..เขาจะพังเข้าไปเลยเถอะ!แล้วก็ยิ้มออก...เมื่อเธอปลดล๊อคประตูไว้...แถมยังใส่ชุดนอน...แบบไม่ได้นอนไว้รอเขาเสียอีก...หายโกรธเขาแล้วแน่...ชายหนุ่มจึงสมนาคุณด้วยการ....จัดชุดใหญ่...ให้ยันสว่างคาตา...นอนหมดเรี่ยวหมดแรงคาอกเขาอีกตามเคย....ไม่รู้ใครกันแน่ที่จะตายคาอกใคร...“สายแล้วคุณยังไม่กลับห้องอีกเหรอคะ”ไอโกะปรือตาขึ้นมาถาม เมื่อเห็นชายหนุ่มยังนอนกอดเธออยู่บนที่นอนไม่ไปไหน“เธออยากให้ฉันกลับ..ฉันก็จะกลับเดี๋ยวนี้แล้ว”ยูตะทำท่าลุก แต่ถูกแขนเล็กรั้งเอวเขาเอาไว้ ทั้ง ๆ ที่ยังหลับตา“ฮื้อ...คุณพูดอย่างอื่นเป็นไหมคะ...แบบหวาน ๆ อย่างเช่น...”เมื่อเอ่ยถึงตรงนี้ หญิงสาวถึงกับตาสว่างลุกขึ้นนั่ง...กรอกตามองบนทำท่าคิดแล้วพูดต่อจากนั้นว่า“เช่นพ