Semua Bab ยากูซ่าสีน้ำผึ้ง: Bab 11 - Bab 20

ชายหนุ่มไม่ได้ตอบคำถามของเธอ เพราะจับใจความไม่ได้ สมองกำลังสั่งให้ความรู้สึก ทั้งหมดของร่างกายเริ่มตื่นตัว จนไร้แรงต้านทานมันได้อีกต่อไปร่างนุ่มนิ่ม ผิวเนียนขาวอมชมพู ที่เขาอยากสัมผัสมานาน อยู่ในอ้อมแขนตรงหน้ามือใหญ่เริ่มปัดป่ายไปทั่วหลังบอบบาง ไล่ลงมาบริเวณเอวเล็กนอกผ้าขนหนู ลูบไล้ไปที่ขาอ่อน ไม่มีอะไรปกปิดไว้เลยเพราะหญิงสาวพันกาย ปิดได้เพียงช่วงบน ช่วงล่างบัดนี้ ชายผ้าขนหนู ได้ถูกรั้งลอยขึ้นมาเพราะอยู่ใต้น้ำ ไอโกะตัวแข็ง เมื่อถูกสัมผัสลูบไล้จากฝ่ามือหนา และเริ่มตัวอ่อนตามมา เมื่อริมฝีปากอุ่นจัด บดจูบเธออย่างเร่าร้อน หิวกระหาย จนทำให้สติของหญิงสาวแตกกระเจิง รู้สึกอ่อนแรงลงทุกขณะ อะไรบางอย่างกำลังก่อตัวขึ้นอย่างรุนแรง ทันทีที่ริมฝีปากได้สัมผัส กับริมฝีปากนุ่มแสนหวาน จูบนั้นทำให้ชายหนุ่ม ลืมทุกสิ่งทุกอย่างจนหมดสิ้น ลืมสิ่งที่ตัวเองตั้งใจไว้แต่แรก หญิงสาวช่างมีแรงดึงดูดมหาศาล ทำให้ชายหนุ่มเสียการควบคุมตัวเอง อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ยิ่งเห็นเธองดงามไปทั้งเนื้อทั้งตัวแบบนี้ ทำให้เขาหมดความยั้งคิด อารมณ์ปรารถนาที่เคยถูกปิดกั้นมาก่อน ต่างประดังเข้ามาอย่างไม่หยุดยั

วันนี้คือครั้งแรกที่ฮินาตะจะพาไอโกะ เข้าที่ประชุมใหญ่ ร่วมกับหุ้นส่วนนักธุรกิจที่มาจากประเทศต่างๆ รวมไปถึงหุ้นส่วนที่อยู่ในประเทศญี่ปุ่นไอโกะในชุดสูททันสมัย เดินหลังตรงตามบิดาของเธอไป หญิงสาวเกล้าผมสูง เปิดให้เห็นหน้าผากมน แต่งหน้าเข้มขึ้น ริมฝีปากอิ่มสีแดงสด ดวงตาที่เคยฉายประกายดื้อรั้น มาบัดนี้ ดวงตายาวรี ฉายประกายแววหวานท้าทาย เด็ดเดี่ยวและมั่นใจ ตามอายุที่เพิ่มขึ้น เมื่อก้าวเข้าห้องโถงใหญ่ เพื่อรอเวลาก่อนเข้าห้องประชุม หัวใจของหญิงสาวเต้นแรง เมื่อไม่คิดว่าจะได้เจอ คนที่เธอไม่อยากจะเจอ นับจากวันที่เขาจากไป โดยไม่สนใจความรู้สึก ไม่แคร์ ไม่ให้เธอติดต่อเขาได้ และไม่เคยคิดที่จะติดต่อกลับมา นับเป็นเวลานานเกือบห้าปีสายตาของทั้งคู่ สบประสานกัน...ด้วยความตั้งใจของชายหนุ่ม ดวงตาแววหวานกระพริบถี่ ก่อนเบือนหน้าหนีไปอีกทางสายตาของทุกคู่ ในห้อง ต่างหันมามองหญิงสาว ที่เดินตามหลังฮินาตะ เป็นตาเดียว เคยได้ยินแต่ชื่อหรือรูปที่ถูกถ่ายตามสื่อทั้งหลาย ว่าลูกสาวของฮินาตะ สวยบาดตาบาดใจ บางคน ยังไม่เคยเห็นหญิงสาว ถนัดตาดังเช่นวันนี้ฮิโรชิ มองหญิงสาวเต็มตา ชายหนุ่มเคยถูกเธอปฏิเสธการหมั้น เมื่

คนร้ายประกบรถของหญิงสาว ขนาบทั้งสองข้าง และด้านหลังอีกคัน บังคับให้ไปในทิศทาง ที่ต้องการให้เธอไป ในเมื่อช้าเร็วต้องเผชิญหน้า จะทอดเวลาไปทำไมถ้าต้องการตัวเธอเป็น ๆ ไม่มีทาง! จะเอาตัวเธอไปได้ ต้องปราศจากลมหายใจเท่านั้นหญิงสาวรู้ดีว่า ยากูซ่าพวกนี้โหดร้าย เห็นคนตายเป็นเหมือนขนมหวาน ไม่เคยคิดปราณีใคร เธอไม่ยอมให้พวกมันจับไป ต่อรองกับบิดาโดยเด็ดขาด ถ้าเธอรอดไปไม่ได้ ก็ขอยอมตายอยู่ตรงนี้หญิงสาวหักพวงมาลัย เบียดคันที่อยู่ด้านซ้าย อย่างไม่กลัวตาย จนมันเสียหลักลงข้างทาง...ฝุ่นตลบ...แล้วประคองรถของตัวเองจอดสนิท รีบลงจากรถ แล้วยิงใส่รถอีกสองคัน ที่กำลังจอดตามมา ในระยะใกล้ โดยไม่ให้พวกมันตั้งตัวได้เมื่อถูกหญิงสาวยิงปืนใส่ ในขณะเดียวกัน ยังมีรถรถเก๋งสีดำ ตามมาจ่อท้ายอีกสี่คัน พวกมันจึงรีบออกรถเพื่อหนี เพราะเห็นว่าพวกของเธอมีมากกว่า“โกโร่ ตามไป!ฉันอยากรู้ว่ามันเป็นใคร” หญิงสาวออกคำสั่ง เมื่อเห็นโกโร่โผล่ออกมาจากรถ“ไม่ต้องตาม ถามไอ้คัน ที่อยู่ข้างล่างนั่นก็รู้แล้ว”ยูตะ โผล่จากประตูหลังออกมาตอบเมื่อเห็นหน้าคนพูด หญิงสาวรีบสะบัดตูดหนี...กลับไปขึ้นรถของตัวเองทันที ตั้งใจว่าจะขับหนีเขาต่อไปให้ไ

หญิงสาวยกมืออีกข้างตะครุบสาบเสื้อเอาใว้ กลับถูกคนตัวใหญ่เอ็ดให้ด้วยสายตา เขาจับมือเธอออกก่อนจัดการกับกระดุมเม็ดสุดท้าย...“สวย..สวยเหมือนวันนั้น”หน้าอกอวบเนียน...สวยลานตาไปหมด ปลายยอดสีชมพูเล็กดังเม็ดทับทิม อวดสายตาชายหนุ่มอยู่ตรงหน้า ทำให้หัวใจของเขาเต้นแรงขึ้นเรื่อย ๆ ต้องกลืนน้ำลายลงคอ สะกดความพุ่งพล่านที่กำลังก่อตัวขึ้น มือที่กำลังจับผ้าชุบน้ำเริ่มสั่นไอโกะรู้สึกอายจนต้องเบือนหน้าหนีไปอีกทาง ด้วยไม่มีแรงจะต่อต้านเขาไว้ได้ อีกทั้งสายตาวาวหวานที่กำลังจ้องมองหน้าอกของเธอเหมือนจะจดจำให้ขึ้นใจ ทั้ง ๆ ที่เอ่ยกับเธอเองว่า เห็นหมดทุกซอกทุกมุม...เหมือนกับว่าถ้าเห็นอีกครั้งคงไม่คิดอะไรหญิงสาวนิ่วหน้าเมื่อรู้สึกว่า ไม่ใช่ผ้าชุบน้ำที่กำลังลูบเช็ดหน้าอกให้ แต่มันกลับกลายเป็นนิ้วมือเรียวแข็งนั่นต่างหาก ที่กำลังลูบไล้บีบเคล้น จนทำให้ยอดอกของเธอแข็งเป็นไตสู้มือหนา“ไหนคุณบอกว่าจะไม่ฉวยโอกาสกับคนป่วย” หญิงสาวพยายามเอ่ยเตือนชายหนุ่มเสียงแผ่ว“นิดหนึ่งคงไม่เป็นไร ขอแค่ชื่นใจก็พอ”เรียวปากหนาก้มลงมาหาปลายยอดอก ครอบครองมันด้วยริมฝีปากและปลายลิ้นร้อน พอ ๆ กับอุณภูมิในร่างกายของหญิงสาวเวลานี้ระอุจา

คำบอกเล่าของฮินาตะไม่ได้ทำให้แค่ไอโกะตกใจเท่านั้น แต่ทำให้คนตรงข้าม ขยับ… รู้สึกใจเสีย แต่ยังคงนิ่งเฉย เก็บความรู้สึกเอาไว้ภายใน“หนูไม่แต่ง!”ไอโกะตอบออกไปทันทีที่ได้ยิน“การแต่งงานของหนูกับฮิโรชิจะทำให้เราแข็งแกร่งขึ้น ไอ้พวกที่จ้องจะทำร้ายเรา จะต้องถอยไปถ้าเรารวมกลุ่มสำเร็จ” ฮินาตะพยายามอธิบาย เหมือนเมื่อห้าปีที่แล้วไม่มีผิด“หนูไม่ชอบผู้ชายแบบนั้น ยังไงหนูก็ไม่แต่ง ถ้าพ่อบังคับหนูจะหนี”“ไอโกะ” ฮินาตะเรียกบุตรสาวอย่างอ่อนใจ“หนูดูแลแก๊งแทนพ่อได้โดยไม่ต้องแต่งงาน ไม่ต้องการใครหน้าไหนมาช่วย และหนูจะทำให้อาณาจักรของพ่อกลายเป็นสีขาวไม่ใช่สีเทาแบบทุกวันนี้ ทุกอย่างที่ผิดกฎหมายหนูจะเลิก ล้างมือให้หมด”“มันทำยากนะลูก คนของเราหลายพันคน ที่เห็นด้วยก็มี ไม่เห็นด้วยก็เยอะ” ฮินาตะถอนหายใจยาวยืด“เอาชีวิตหนูเป็นเดิมพัน”หญิงสาวลุกขึ้นตอบผู้ให้กำเนิด อย่างมั่นอกมั่นใจ ดวงตาเด็ดเดี่ยวอย่างที่ฮินาตะไม่เคยเห็น....ก่อนเดินออกไป...ทิ้งให้ชายหนุ่มมองตามแผ่นหลังบอบบางไปอย่างห่วงใย หญิงสาวโตเป็นผู้ใหญ่แล้วจริงๆหลังจากนั้น ฮินาตะ พาไอโกะเข้าร่วมประชุมแก๊ง เพื่อแนะนำให้ทุกคนรู้จัก ว่าเธอคือ ว่าที่หัวหน้า