Mag-log inShare
อุ่นเครื่อง
Huling Na-update:
2025-04-13 02:03:58
Kaugnay na kabanata
ยากูซ่าสีน้ำผึ้ง ครั้งแรกที่น่าประทับใจ1 NC
ไอโกะกระโดดกอดคอชายหนุ่ม เอาขาคาบเอวเขาไว้เหมือนลิงอุ้มแตง เมื่อประสานสายตา กับยานพาหนะของเทพเจ้าเข้าอย่างจัง“ไหนคุณบอกว่ามันไปเกิดแล้วไงคะ ทำไมมันยังอยู่อีก” หญิงสาวเอ่ยถามชายหนุ่มเสียงสั่นเวลาจะเข้าด้ายเข้าเข็ม ดันโผล่มาเพื่ออะไร…ช่างไม่รู้เวลาเสียบ้างเลย…“มันมีตัวเดียวซะที่ไหน...เวียนว่ายตายเกิดแบบคนเรานี่แหละ...ยิ่งกลัวเธอยิ่งต้องมอง ต้องอยู่กับมันให้ได้ เคยได้ยินไหม ยิ่งเกลียดยิ่งเจอน่ะ”ชายหนุ่มพยายามสอนให้เธอทำใจ เพราะมันมีอยู่ทุกที่ เหมือนตัวเองไม่ชอบเด็ก โดยเฉพาะเด็กนักเรียนปกเสื้อกะลาสี แต่กลับมาหลงรักเธอหัวปักหัวปำอยู่นี่...“ฉันต้องรักมันเหรอ...ไม่เอา!รักไม่ลง”หญิงสาวส่ายหัวยิกในขณะที่ชายหนุ่มอธิบาย เขาก็อุ้มเธอท่านั้น พาเดินไปยังเตียงกว้าง โดยที่หญิงสาวไม่รู้ตัว...รู้ก็ต่อเมื่อเขาวางเธอลง...หลังของหญิงสาวแนบไปบนที่นอนนุ่ม ร่างใหญ่เกยทับอยู่ด้านบน“มองหน้าฉัน... รักฉัน...คิดถึงแต่ฉัน...แทนมันได้ไหม...”ดวงตาคมที่กำลังประสานสายตากับดวงตาวาวหวาน ทำให้หญิงสาวลืมสิ่งรอบกายไปจนหมดสิ้น ลืมความกลัวที่เพิ่งเกิดขึ้น เพราะมีชายหนุ่มเข้ามาแทนที่ จนไม่เหลือสมอง...จำอย่างอื่นได้อีก
Huling Na-update : 2025-04-14ยากูซ่าสีน้ำผึ้ง ครั้งแรกที่น่าประทับใจ 2 NC
“ตื่นได้แล้ว”เสียงกระซิบและจุมพิตที่ชายหนุ่มพรหมจูบ ไปทั่วทั้งใบหูและแก้มนวลจากด้านหลัง ปลุกหญิงสาวให้ตื่น ทั้ง ๆ ที่เพิ่งหลับตาไปได้เพียงชั่วครู่เธอพลิกตัวหันมาหาร่างสูง ที่นอนตะแคงเท้าศอกกับที่นอน ขยับร่างกลมกลึงแนบชิดอกกว้าง ทอดแขนขึ้นไปรั้งต้นคอของชายหนุ่มให้ริมฝีปากของเขาแนบลงมาหาริมฝีปากของเธอ จูบเขาก่อนอย่างดูดดื่ม ชายหนุ่มถึงกับหัวเราะในลำคออย่างพอใจร่างกายอันแข็งแกร่งสมส่วน รูบงามไปทุกตารางนิ้ว...สวมกอดร่างกลมกลึงเอาไว้กระชับชิด ดึงร่างเปลือยเปล่าของเธอให้แนบไปกับร่างของเขา ได้สัมผัสกันและกันอย่างแนบแน่นทรวงอกอิ่มเบียดไปกับอกกว้างแข็งแรง.. แนบแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อของเขา เอวเล็กถูกกอดไว้ แล้วรั้งให้ขึ้นไปอยู่บนร่างสูงใหญ่มือหนาลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลัง เรื่อยลงไปที่เอวเล็กขอด จนถึงแก้มก้นงอนงามนุ่มนวล เต็มไม้เต็มมือไปหมด เขาบีบเค้นอย่างมันเขี้ยว ก่อนพลิกหญิงสาวกลับมาอยู่ใต้ร่าง มองสบตายั่วยวน อย่างหลงใหล ก่อนก้มลงไปจูบเธออีกครั้งอย่างเนิ่นนาน..ก่อนผละออกมาเอ่ยกับหญิงสาวอย่างรู้สึกเกรงใจว่า“ถ้าฉันขอเบิ้ลอีกสักสองสามทีเธอจะไหวไหม”ไอโกะหัวเราะคิก ขณะมือเรียวบางลูบไล้ชายผม ตรงท้า
Huling Na-update : 2025-04-14ยากูซ่าสีน้ำผึ้ง ครั้งแรกที่น่าประทับใจ 3
ติ๊ด...ติ๊ด...ติ๊ด...ยูตะหันไปมองโทรศัพท์ที่มีเสียงเรียกเข้าดังมาขัดจังหวะ ไอโกะจึงเอี้ยวตัวไปหยิบมาส่งให้ เพราะเธออยู่ใกล้พอดี“ของคุณ...โกโร่โทรมา”“จะโทรมาทำไม ตามจริงพวกนี้”ชายหนุ่มบ่นให้อย่างหัวเสีย ก่อนกดรับ แล้วเอ่ยกับคนปลายสายเสียงเข้ม “มีอะไรโกโร่”“ลูกพี่กับคุณไอ อยู่ไหนครับ นี่มันข้ามวันแล้วนะครับ พวกผมอยู่หน้าสวนดอกไม้ ลูกพี่กับคุณไออยู่โซนไหนกันครับเนี่ย” “โซนในสุดเลย อยู่จนสวนปิดไปเลยนะ เห็นแกบอกว่าชอบที่นั่น ห้ามโทรหาฉันอีก รอฉันโทรกลับไป”ชายหนุ่มวางสาย กดปิดเครื่องทันที โดยไม่สนใจลูกน้อง ที่ตะโกนเรียกลูกพี่ เข้ามาในโทรศัพท์เสียงดังลั่น “คุณแกล้งลูกน้อง...เขาเป็นการ์ด ต้องตามคุ้มกันเรานะคะ”“ตอนนี้ยังไม่ต้องการ ฉันดูแลเธอได้...ไปอาบน้ำกันไหม ฉันจะอาบให้”หญิงสาวจ้องเขาตาเป๋ง..กำผ้าห่มที่ปิดหน้าอกและร่างเปลือยเปล่าเอาไว้แน่น...แล้วรีบเอ่ยออกไปว่า“อาบเองดีกว่าค่ะ”“ไม่เอา..จะอาบให้”แล้วจะถามความเห็นเธอเพื่ออะไร...ไม่พูดเปล่ายังรวบหญิงสาวเข้ามากอด หลุบเปลือกตามองมือเล็กที่กำผ้าห่มไว้...แล้วจับมันออก...เหวี่ยงผ้าห่มที่เกะกะสายตาตัวเองออกไป โดยไม่สนใจดวงตากลมโต
Huling Na-update : 2025-04-14ยากูซ่าสีน้ำผึ้ง ท้าประลอง1
ฮิโรชิยกยิ้มมุมปากอยากถูกใจ...แต่ต้องหุบยิ้มทันที...กับประโยคที่หญิงสาวเอ่ยตามมาทีหลัง “แต่มีเงื่อนไข”“ว่ามา!”เจ้าพ่อยากูซ่า เอ่ยออกมาเสียงขรึม...อุตส่ามาเจรจาถึงที่ แต่ดูเหมือนฝ่ายนี้ไม่ยินดียินร้าย แถมยังมีเงื่อนไขอะไรอีก…“ หนูชอบผู้ชายเก่ง...เก่งทุกด้าน... ต้องมีฝีมือในระดับ A คุณฮิโรชิอยู่ระดับไหนเหรอคะ”“A+” ฮิโรชิเอ่ยออกมาเอง เหนือระดับกว่าที่ไอโกะบอกไว้เสียอีกแน่ะ...เท่าที่หญิงสาวรู้มา ฝีมือด้านการบริหารธุรกิจ และฝีมือการต่อสู้ของฮิโรชินั้น เก่งไม่เป็นสองรองใคร...เหมือนที่เขาบอกเธอจริงนั่นแหละ แต่ไม่ต้องอวยตัวเองขนาดนั้นไหม... ยูตะนิ่งฟังพลางครุ่นคิด กลัวใจของหญิงสาวขึ้นมาอีก ถ้าเธอท้าดวลกับฮิโรชิ เขาไม่แน่ใจสักเท่าไหร่...ว่าหญิงสาวจะเอาชนะหมอนั่นได้“ฉันอยากเห็นฝีมือคุณ ว่าจะเก่งจริงดังข่าวลือไหม...ถ้าคุณเอาชนะได้ ฉันจะยอมแต่งงานกับคุณ”สายตาสี่คู่เพ่งตรงมาที่หญิงสาวพร้อมกัน...เหมือนจะย้ำถามว่า จริงเหรอ...เธอจึงเน้นเงื่อนไขข้อนี้ ให้ทุกคนฟังอีกที...อย่างชัด ๆ “ถ้าคุณฮิโรชิ เอาชนะการต่อสู้กับ “ยู” ได้...ฉันจะแต่งงานกับคุณ”ทุกคนในที่นี้ถึงกับอึ้งไป กับเงื่อนไ
Huling Na-update : 2025-04-14ยากูซ่าสีน้ำผึ้ง ท้าประลอง2
ไอโกะถอนหายใจ..เดินกลับไปดูการต่อสู้อย่างเอาเป็นเอาตาย ของชายหนุ่มทั้งสองคนที่เดิม...เวลานี้ เหมือนพยายามจะห้ำหั่นให้ตายกันไปข้างหนึ่งฮิโรชิ ส่งมีดสั้นไปหายูตะเล่มแล้วเล่มเล่า แต่ไม่เข้าเป้าเลยสักนิด เพราะยูตะหลบหลีกมันได้อย่างคล่องแคล่งว่องไป เขามีสติ และสมาธิเป็นเลิศอยู่แล้ว แต่อีกฝ่ายใช้อารมณ์เป็นที่ตั้งเสียมากกว่าฟุมิโอะยืนมองบุตรชายตัวเองหน้านิ่ว คิ้วเข้มขมวดปมเข้าหากัน เมื่อเห็นว่าลูกชายของตน เป็นรองมากกว่า...ไอ้หนุ่มนั่นมันเป็นใครมาจากไหน หน้าตาดูคุ้นนัก แล้วทำไมมันถึงได้เก่งกาจขนาดนี้…เมื่อฮิโรชิใช้มีดสั้นจนหมดแผง ยังไม่สามารถล้มช้างอย่างยูตะลงได้ ทั้งๆ ที่ยูตะเป็นฝ่ายตั้งรับ ไม่มีโต้ตอบกลับไปเลยแม้แต่น้อยฮิโรชิหันไปหยิบดาบซามูไร โยนไปให้ยูตะเพื่อต่อสู้กันเป็นลำดับสุดท้าย...และฟันลงมาที่ยูตะทันที ที่เขาก้มลงไปหยิบดาบขึ้นมาจากพื้น โดยไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายได้ทันตั้งตัว...แต่ความเร็วของชายหนุ่มทำให้เขาม้วนตัว หลบปลายดาบซามูไรไปได้อย่างฉิวเฉียดไอโกะเห็นแล้วถึงกลับใจหาย ก่อนพ่นลมหายใจออกมาอย่างโล่งอก...ยูตะต้องการจบ...เขาจึงกลายเป็นฝ่ายรุก เดินหน้าเข้าหาฮิโรชิ...จนฝ่ายนั้น
Huling Na-update : 2025-04-14ยากูซ่าสีน้ำผึ้ง Heat เกินพิกัดไปแล้ว1 NC
“จูบทั้งตัว!” หญิงสาวย้ำคำ...กระพริบตาปริบๆ...เพิ่งคิดออกหลังจากที่ปล่อยให้เขาจูบเธออย่างเนิ่นนาน...จูบเธอขนาดนั้น เครื่องเธอคงร้อนฉ่า ยอมให้เขาพาไปไหนต่อไหนแล้ว....เห็นยิ้มเจ้าเล่ห์แบบนั้น...ในใจกำลังหาวิธีแบบนี้อยู่ละสิท่า...ไว้ใจไม่ได้เลย“ยู..ฉันไม่เอา!..”“จะเอา!”“ฉันไม่อุ่นเครื่อง...อี้อ...”เธอถูกเขาจูบปิดปากอีกรอบ...เริ่มตัวอ่อนแล้วทีนี้ ...เมื่อถูกมือใหญ่เริ่มลูบไล้ลงมาจากไหล่บางและเลื่อนมากอบกุมที่ทรวงอกอวบ สัมผัสเบาๆ และค่อยๆ เพิ่มน้ำหนักขึ้น..แต่รู้สึกเหมือนมันจะทะลุเนื้อผ้าเข้าไปได้ เร้าอารมณ์ของหญิงสาวให้พุ่งสูงขึ้นตามน้ำหนักมือนั้น…ยังไม่ทันได้จูบเธอทั้งตัว เขาทำเพียงแค่นี้ก็ทำให้หญิงสาว Heat เกินพิกัดไปแล้วชายหนุ่มค่อย ๆ ปลดกระดุมทีละเม็ดด้วยมือเดียวอย่างชำนาญ...ในที่สุดก็หมดทั้งแถวมืออีกข้างสอดเข้าไปด้านหลังปลดตะขอบราเซียของเธอออกไปจากตัวพร้อมกับเสื้อตัวสวย...เวลานี้ช่วงบนของเธอไม่มีอะไรปกปิดสายตาของเขาได้อีกแล้วชายหนุ่มกำลังหลอกล่อให้หญิงสาวโอนอ่อนผ่อนตามเขาไป โดยไม่มีทางปฏิเสธ...ความจริง...เธอก็ยินยอมพร้อมใจไปกับเขาตั้งแต่ต้น...ขัดขืนตามจริตหญิง พอเป็นพิธีเท่
Huling Na-update : 2025-04-14ยากูซ่าสีน้ำผึ้ง Heat เกินพิกัดไปแล้ว2 NC
“ตูดสวยชะมัด”เพี๊ยะ!! ชายหนุ่มเอ่ยชมพร้อมกับใช้ฝ่ามือตีลงไปเบาๆ อย่างมันเขี้ยว...ยังไม่พอ..เขานั่งลงมองกลีบดอกไม้ของเธอจากด้านหลัง..ก่อนใช้ลิ้นกับมันจนหญิงสาวสะดุ้ง จากความเสียวซ่านที่ส่งผ่านจากปลายลิ้นนั่น...เมื่อเขาพอใจ...แล้วลุกขึ้นพรมจูบเธอไปทั่วไหล่ ไล่ลงมาจึงถึงกลางหลัง ก่อนจะแทรกความเป็นชายที่แข็งแกร่ง เข้ามาสู่รางกายเธออีกครั้ง…เฮือก!หญิงสาวสะดุ้ง เพราะยังไม่ทันได้ตั้งตัว…แต่รู้สึกเสียวซ่านตามมาเมื่ออีกฝ่ายเริ่มเคลื่อนไหวร่างกายให้หนักขึ้น ถี่ขึ้น..แรงขึ้นอีกเธอฟุบหน้าลงกับโต๊ะอย่างไม่รู้จะผ่อนคลาย อารมณ์ร้อนแรงของอีกฝ่ายอย่างไรดี...บทรักของเขามันดุดัน..ร้อนแรงจนหญิงสาวทนไม่ไหว ไร้แรงต้านทานได้..ยอมให้เขาทำตามใจกับร่างกาย เหมือนไม่เป็นตัวของตัวเองชายหนุ่มโน้มตัวลงมาจูบไปทั่วแผ่นหลัง ขณะที่ช่วงล่างของเขาทำงานไม่ได้หยุดพัก ราวกับเครื่องจักรกล...หญิงสาวรับรู้ว่าเขาแข็งแรงมาก…ดูจากคราวแรกที่เขาทำกับเธอนับครั้งไม่ถ้วน...ทำให้เธอพ่ายแพ้อย่างยอมจำนนไปกับเขาทุกครั้ง..เธอตอบสนองเขากลับไปอย่างรู้งาน เรียกเสียงหอบหายใจถี่หนัก ๆ ของเขาให้ดังขึ้น แข่งกับเสียงร้องครางของหญิงสาวที่ตอ
Huling Na-update : 2025-04-14ยากูซ่าสีน้ำผึ้ง จัดชุดใหญ่1
ยูตะกอดปลอบหญิงสาวอยู่พักใหญ่...ไม่กล้าเอ่ยอะไรกับเธอมาก...เพราะกลัวว่าอาจจะเข้าตัว...ก่อนยอมปล่อยเธอกลับห้องไป...แต่สุดท้ายยังทำใจกล้าเอ่ยกับหญิงสาวออกไปอีกว่า“คืนนี้อย่าล๊อคประตูห้องนะ”เธอหันมาค้อนให้...ทำตาเขียวปัด.!..โกรธง่าย...แต่หายยาก อย่าทำให้แม่คุณโกรธขึ้นมาทีเดียวเชียว..คงข้ามภพข้ามชาติแหละถึงจะลืมได้แต่ไม่รู้ล่ะ..ถ้าคืนนี้เธอล๊อคประตูห้องนะ..เขาจะพังเข้าไปเลยเถอะ!แล้วก็ยิ้มออก...เมื่อเธอปลดล๊อคประตูไว้...แถมยังใส่ชุดนอน...แบบไม่ได้นอนไว้รอเขาเสียอีก...หายโกรธเขาแล้วแน่...ชายหนุ่มจึงสมนาคุณด้วยการ....จัดชุดใหญ่...ให้ยันสว่างคาตา...นอนหมดเรี่ยวหมดแรงคาอกเขาอีกตามเคย....ไม่รู้ใครกันแน่ที่จะตายคาอกใคร...“สายแล้วคุณยังไม่กลับห้องอีกเหรอคะ”ไอโกะปรือตาขึ้นมาถาม เมื่อเห็นชายหนุ่มยังนอนกอดเธออยู่บนที่นอนไม่ไปไหน“เธออยากให้ฉันกลับ..ฉันก็จะกลับเดี๋ยวนี้แล้ว”ยูตะทำท่าลุก แต่ถูกแขนเล็กรั้งเอวเขาเอาไว้ ทั้ง ๆ ที่ยังหลับตา“ฮื้อ...คุณพูดอย่างอื่นเป็นไหมคะ...แบบหวาน ๆ อย่างเช่น...”เมื่อเอ่ยถึงตรงนี้ หญิงสาวถึงกับตาสว่างลุกขึ้นนั่ง...กรอกตามองบนทำท่าคิดแล้วพูดต่อจากนั้นว่า“เช่นพ
Huling Na-update : 2025-04-14
Pinakabagong kabanata
ยากูซ่าสีน้ำผึ้ง ลูกค้ารายใหญ่2
ในห้องทำงานของยูตะ..“ดินเนอร์ใต้แสงเทียน..เฮอะ!...ฉันยังไม่เคยเลยสักครั้ง”ไอโกะบ่นหน้ามุ่ย กรอกตามองบน...ริมฝีปากบนยกขึ้นจนเกือบติดจมูกรั้น ๆ นั่น...เธอลุกขึ้นเดินกลับไปกลับมา จนโกโร่กับฮิบาริเริ่มมึนหัวแทน“จะบ่นทำไม..เธอเป็นคนวางแผนทั้งหมดเองนี่...ใช้ฉันเป็นเหยื่อล่อ..แน่ใจนะว่าจะไม่ก่อเรื่องอะไรขึ้นมา...ให้เสียงานใหญ่น่ะ”เขาถามเธออีกครั้งเพื่อให้เธอยืนยัน...ให้แน่ใจอีกที..ขณะเดียวกันก็ลุกไปนั่งที่โซฟา..ยกขาเหยียดยาวของตัวเองขึ้นพาดกับโต๊ะกระจกตรงกลาง อย่างสบายอารมณ์..มองดูร่างบางที่เดินไปมา..แล้วถึงกับส่ายหน้า..ขำในใจ...แต่ไม่แสดงออก....คงแสดงออกได้เหอะ!โกโร่กับฮิบาริที่ยืนอยู่ใกล้...ก็พากันรอลุ้นแหละว่า...คุณหนูอารมณ์ร้าย...เหวี่ยง...วีน...เอาแต่ใจ...จะจัดการลูกค้าสาวแสนสวยจอมตื้อนั่นอย่างไร...พวกเขาเห็นหล่อนแล้ว...ทั้งสวย...หุ่นสะบึม..เซ็กซี่ไปทั้งตัว...จ้องจะเขมือบลูกพี่ของเขาเสียให้ได้...แต่คุณไอโกะกลับยกปลาย่าง...ถวายให้แมวจนถึงปากขนาดนี้...จะไหวไหมวะ...ไอโกะหยุดเดินแล้วหันองศาหน้ามาหาลูกน้อง เอ่ยเรียกพวกเขาเสียงเข้ม“โกโร่…ฮิบาริ!”“ครับ/ครับ”เธอถอนหายใจยาวยืด แล้วเอ่ย
ยากูซ่าสีน้ำผึ้ง ลูกค้ารายใหญ่1
งานนี้จะมีอะไรตามมาอีกวะ..เฮ่อ!เธอมองจ้องโทรศัพท์..สลับกับมองสบตากับเขามันขึ้นโปรไฟล์เดียวกันกับวันนั้น...ผู้หญิง!คนเดิม...ใคร!..ผู้หญิงที่ไหน!ตอบ!บรรยากาศดี ๆ เปลี่ยนไปทันทีทันใดอ่อ...ลูกค้ารายใหญ่ดีกรีนางงามคนนั้น...“ฉันกดรับสายเธอให้นะคะ...” เธอเอ่ยเสียงเย็น..และกดรับให้เขาเองหน้าตาเฉย...เปิดโฟนให้อีกด้วย... ยิ้มเย็นเฉียบ... ขยับปากโดยไม่มีเสียง..บอกให้เขาพูดกลับไป กับอีกคนที่อยู่ปลายสาย..แต่เจ้าตัวก็ยังไม่ยอมลุกออกไปไหน...ต้องการฟังด้วยนะสิ....สบตากันไปมา...จนได้ยินเสียงปลายสายเรียกขาน คนที่ทำหน้าบอกบุญไม่รับเสียงหวาน(“คุณยูคะ...อิจิโอะเองคะ จำได้ไหมเอ่ย”)ใครอนุญาติให้หล่อนเรียกเขาแบบนี้ได้..เรียกชื่อเล่น...สนิทกันแค่ไหน...ห๊ะ!วงแขนเล็กที่โอบรอบคอเขาไว้..เปลี่ยนเป็นจิกเล็บยาวสวยของเธอลงบนบ่าเขาแรง ๆ เพื่อระบายอารมณ์ จนเขารู้สึกได้แม้จะไม่มีเสียงเธอเอ่ยอะไรออกมาก็ตามที...หึงโหดแบบนี้เขาต้องทำไงวะ...เสียวไปถึงตูดเลยสิครับงานนี้...ฝืนยิ้มให้เธอ...อย่างไม่เต็มปาก..ซุกหน้ากับซอกคอหอมกรุ่นกระซิบเบา ๆ เอาใจ..บอกเธอไปว่า“ไม่รับได้เปล่าอ่ะ”“แล้วให้ไอดีไปทำไมล่ะคะ”เธอสะบั
ยากูซ่าสีน้ำผึ้ง ลางเริ่มไม่ดี
หลังจากได้เที่ยวทะเล...ที่ยามากูจิคราวนี้ ไอโกะก็ได้แต่อ้อนให้ยูตะพาไปเที่ยวที่อื่นต่อ เหมือนกับเวลานี้…เจ้าหล่อนก็ไม่ยอมทำงานทำการใดๆ...มานั่งห้อยขาบนโต๊ะทำงานของเขา...มือเล็กข้างขวาวางบนบ่าหนาแล้วเขย่าโยก...เพื่อไม่ให้เขาเซนต์เอกสารหรือให้หยุดทำงานนั่นแหละ...รอให้เขารับปากว่าจะพาเธอไปเที่ยวในที่ที่เธอยังไม่เคยไป..ยั่วกันแต่เช้า...ยั่วกันเข้าไป....แล้วไอ้ต้นขาขาวๆ ที่พ้นชายกระโปรงสั้นออกมาอยู่ใกล้แค่เพียงหางตานี่...เขาควรจะจัดการยังไงดีล่ะ...ทำงานไม่รู้เรื่องแล้วมั้งแบบนี้น่ะ...“ไม่ทำงานหรือไงฮึ...มานั่งบนโต๊ะค้ำหัวผู้ใหญ่แบบนี้ ใครเข้ามาเห็นจะทำยังไง ฉันจะปกครองใครได้อีก”ไอโกะไม่ตอบ...หลุบตาลงมองเขานิดหน่อย ก่อนเสหน้าไปอีกทางเมื่อยังไม่คำตอบที่ชัดเจน…เงียบ..ให้รู้ว่า..งอนแล้ว..“มานี่”เขาว่า...เอาแขนข้างขวาข้างเดียว...เกี่ยวเอวเธอลงมานั่งบนตักเขาพอดี..แล้วหอมแก้มเธอดัง...ฟ่อด!“ยู!”จุ๊บ!“ยู!”ไอโกะยกมือนุ่มหอมขึ้นปิดปากเขาไว้ก่อน แล้วค่อยเอ่ยย้ำคำเดิม“ฉันอยากไปเที่ยว..หมู่บ้านหิมะ....คุณพาฉันไปนะคะ”เอ่ยจบก็เอามือตัวเองออก เปลี่ยนเป็นจูบเขาเบาๆ แล้วผละออกมาจูบแค่นี้...ไม
ยากูซ่าสีน้ำผึ้ง เปลี่ยนบรรยากาศ4
“อยากเล่นกับเธอในน้ำมากกว่า....นะ...ได้ไหม”เธอไม่ตอบ แต่จูบเขากลับไป เมื่อผละริมฝีปากออกมาจึงเอ่ยถามเขาว่า“คุณขออนุญาตฉันเหรอคะ”“เปล่า...ไม่ได้ขอ..ชวนน่ะ”เขาตอบ ขณะริมฝีปากและจมูกเริ่มซุกไซร้ซอกคอเรื่อยลงไปอย่างหนัก มือหนาแอบดึงเชือกของชุดทูพีชออกไปจนหมด...ตอนไหน..เธอยังไม่รู้ตัวเองเลยนี่...มือเขายิ่งกว่าปลาหมึกอีกแน่ะ…“แล้วถ้าฉันไม่..” ร่างกายไม่มีอะไรปกปิดแล้วยังจะปฏิเสธ…ขอเล่นตัวสักหน่อยเถอะนะ“จะเอา”เขาว่า...แล้วยกร่างบางขึ้นมาอุ้มในท่าที่เหมาะสมทางด้านหน้า...ดวงตาเป็นประกายแพรวพราวเมื่อลดสายตามองทรวงอกอวบอิ่มตรงหน้า...ที่เจ้าของบอกว่าไม่...แต่กำลังแอ่นกายรับริมฝีปาก ที่ก้มลงไปดูดดุนขบกัดมันอย่างมันเขี้ยว“ถ้าฉันไม่...อ่า...อื้อ..อุ๊ย!..ยู...!”เธอโอบรั้งต้นคอเขายึดไว้...ร้องครางเสียงหวานเมื่อแก่นกายใต้น้ำของเขารุกเข้าไปสำรวจภายใน..และถูกเขากดสะโพกของเธอ รับแรงส่งหนัก ๆ จากความเป็นชายของเขา...รุกหญิงสาวอย่างรวดเร็ว... “ไอ..อื้ม.. อ่า...”เขาครางหนัก ๆ กัดริมฝีปากล่างเอาไว้จนเลือดซิบริมฝีปากนุ่มถูกบดจูบด้วยริมฝีปากคนตรงหน้า จากเนินนาบเริ่มเร่งเร้าเอาแต่ใจ...หนักขึ้นเรื่อยๆ
ยากูซ่าสีน้ำผึ้ง เปลี่ยนบรรยากาศ3
“รักฉัน...ตั้งแต่เมื่อไหร่” เขาหันมาถาม แต่อีกฝ่ายยังไม่ตอบเพราะมัวแต่ดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมตัวให้เขาและให้ตัวเองไปพร้อมกัน เอียงหัวมาซบที่ไหล่หนาแล้วทวนประโยคที่เขาถาม“รักคุณตั้งแต่เมื่อไหร่เหรอคะ”หลังจากทำท่าคิด เธอจึงตอบเขาไปว่า... “อืม...ตั้งแต่ได้สบตากับคุณ...แล้วคุณก็ใจดีพาฉันเที่ยวตลอดเลย”หึ..ใช่เหรอ...ใครว่าเขาใจดี..ก็แม่คุณเล่นจะหนีทุกครั้งไหม..ให้เขาไล่จับจนปวดหัว...เลยต้องยอมต่างหากล่ะนั่นน่ะ...คิดได้แต่ในใจอีกแล้วเหอะ!“คุณยังไม่ได้บอกฉันเลยว่า คุณรักฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ยังไง ฉันรอคุณเล่าอยู่นะคะเนี่ย” เธอเอ่ยทวงแขนแข็งแรงรั้งเอวบางเข้ามาแนบชิด.หันไปกอดเธอทั้งตัว...จมูกโด่งก้มสูดความหอมจากเรือนผมของเธอหนักๆ ริมฝีปากหยักเอ่ยตอบเธอออกไปว่า“ตั้งแต่เห็นนักเรียนปกเสื้อกะลาสี...แอบรักเด็ก!ทั้ง ๆ ที่บอกตัวเองว่าจะไม่รัก..แต่ก็รักจนได้...ถึงตอนนี้ ยิ่งมากกว่ารักเธอเสียอีกนะ...ฉันดูเธอผ่านวีดีโอที่โกโร่ส่งไปให้ทุกวัน...กรอไปกรอมา..จนในหัวมีเธอเต็มไปหมด...ถ้าฉันตาย จิตสุดท้ายคงอยู่กับเธอนี่แหละมั้ง” เอ่ยถึงตรงนี้ เขาก็หัวเราะหึ...ขำตัวเองชะมัด!ทำไปได้...ก็เพราะรักเธอมากมายนั
ยากูซ่าสีน้ำผึ้ง เปลี่ยนบรรยากาศ2
คืนนี้เป็นคืนเดือนมืด...ไม่มีแสงของดวงจันทร์มาบดบัง..ดวงดาวทั้งหลายจึงเปล่งแสงแข่งกันอย่างสวยงามเต็มท้องฟ้าไปหมด..ไอโกะลดระดับสายตาลง...เพ่งมองไปยังทะเลด้านหน้า เห็นแนวคลื่นเป็นฟองสีขาวสะท้อนแสงแล้วอดใจไม่ไหว..หญิงสาวก้มลงถอดรองเท้า...แล้ววิ่งลงไปย่ำเล่นกับฟองคลื่น...กางแขนหมุนรอบตัว...หัวเราะลั่นเหมือนเด็กๆ...ชายหนุ่มยืนมอง...ยิ้มค้าง...อย่างรู้สึกเอ็นดู...เธอเนี่ย...น่ารักอีกแล้วนะ..ไอโกะ...เขาต้องมาเลี้ยงเด็ก...ไม่ใช่สิ...เลี้ยงลูกให้แทนนายใหญ่...ไม่ใช่อีกนั่นแหละนะ..เธอน่าจะเป็นแทบทุกอย่างเลยละมั้ง...ตั้งแต่...เป็นลูก...ที่เขาต้องคอยโอ๋เอ๋ปลอบประโลม...เป็นเมีย...ที่ให้ความสุขสุดยอดแก่เขาได้ทางร่ายกายและใจ..เป็นแม่...เพราะมีนมให้เขาดูด..นี่เขาคิดถูกไหมนะแบบนี้น่ะ..แต่ทุกอย่างที่เป็นเธอ...เขาก็รักไปหมด...เรียกว่าหลงเลยก็คงได้ละมั้งแบบนี้...“ยู!..มานี่สิคะ..เร็วๆ ”เขาถอดรองเท้า...พับขากางเกงขึ้นไปเล็กน้อย เดินย่ำทรายลงไปหาเธอตามเสียงเรียก...“เล่นน้ำกันนะคะ”หญิงสาวเอ่ยชวน...ขณะเดินเข้ามาจับมือชายหนุ่ม ดึงให้ลงทะเลตามเธอมาด้วยกัน...แต่อีกฝ่ายยื้อไว้....รวบเอวเธอเข้ามากอด แล้
ยากูซ่าสีน้ำผึ้ง เปลี่ยนบรรยากาศ1
ชายหนุ่มร้องเสียงหลง...แล้วรีบกระโจนลงจากเตียงไปรับไว้ได้เสียก่อน...ไม่งั้นคงร่วงลงพื้นแตกกระจายไปแล้ว“โธ่..ไอ..พังกันพอดี”เขาถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก และเริ่มหายใจขัดเมื่อก้มลงมองหน้าจอ ที่เวลานี้ยังมีเสียงเรียกเข้าดังต่อเนื่องเหมือนปลายสายยังไม่ยอมแพ้ แม้อีกฝ่ายจะยังไม่กดรับเสียทีนั่นเขาเหลือบตาคมมองคนที่ยังนอนนิ่ง ไม่ขยับส่วนไหนของร่างกายเลย ซึ่งผิดกับเมื่อครู่…งอนแหละดูออก!เพิ่งดีกันยังไม่ทันข้ามวัน…มีเรื่องให้ปวดกบาลอีกแล้ว...มีธุระอะไรนักหนา ถึงโทรมาหาเขาเช้าขนาดนี้เนี่ย...อิจิโอะตัดสินใจไม่รับ...กดทิ้ง...อย่างยอมเสียมารยาทซะเลยดิ...ช่างหัวมัน!..“ทำไม่ไม่รับเธอล่ะคะ...รับเธอสิ...รับแล้วเปิดโฟนด้วยนะคะ”คนนอนนิ่ง...ตะแคงตัวหันองศาหน้ามาเอ่ยกับชายหนุ่มเสียงเรียบ แต่ดวงตาดุยังกับแม่เสือว่าแล้วต้องโดนแบบนี้...ถึงได้รีบกดทิ้งทันทีไงครับ...“วางสายไปแล้ว”“โทรกลับไปสิคะ”ยังไม่จบ!แล้วบอกไม่หึงไม่หวงสักนิด..ซะเมื่อไหร่ล่ะครับ...อาการแบบนี้มันหนักกว่านั้นอีกเนอะ...“ไม่โทรกลับ..ไม่รับสายใครทั้งนั้น วันนี้ฉันจะพาเธอไปเที่ยวไง...ไปไหมละ”เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ...และทำให้เธออารมณ
ยากูซ่าสีน้ำผึ้ง ไม่หึงไม่หวงเลยสักนิด
ไอโกะเบิกตากว้างก่อนกระพริบตาปริบ ๆ ออกอาการงง...วิ่งสวนชายหนุ่ม ออกไปที่ระเบียง...มองลงไปด้านล่าง แล้วหันองศาหน้ามามองเขาอีกที...ลืมความโกรธที่มีไปชั่วขณะ“คุณขึ้นมาได้ยังไงคะ” เอ่ยถามออกไปแล้วก็นึกขึ้นได้ว่ายังโกรธอยู่ จึงรีบเปลี่ยนคีย์เสียงสูงขึ้นทันที“มาทางไหนคุณกลับไปทางนั้นเลยนะ!”ทั้ง ๆ ที่อยากรู้ว่า เขาปีนขึ้นมาหาเธอได้อย่างไร แต่ความที่ทิฐิมีมากกว่า จึงหยุดความอยากรู้ของตัวเองไว้แค่นั้นชายหนุ่มไม่เอ่ยอะไร นอกจากยิ้มกวนๆ แล้วสาวเท้าเข้ามาหา...เพียงไม่กี่ก้าวก็ถึง“อย่าเข้ามานะ!” มองหาสิ่งของรอบตัวว่ามีอะไรบ้าง...แล้วคว้ามาทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นหวี แป้ง น้ำหอม ครีม กวาดมาเรียบ แล้วขว้างใส่คนตัวสูงที่ย่างสามขุมเข้ามาใกล้เขาหลบได้...รีบคว้าร่างบางเข้ามากอด....ล้มลงไปบนเตียงด้วยกัน...ก่อนที่หญิงสาวจะหยิบอาวุธอย่างอื่นออกมาอีกเฮ้อ!เหนื่อยทุกรอบที่ทำให้เธอโกรธ...แต่ก็มันดี...ล้มลงมาบนที่นอนแบบนี้ ท่ากำลังได้...ดื้อมากๆ...จะฟัดให้จมเตียงเลยคอยดูเหอะ...หงับ!“โอ๊ย!”ยายหมาบ้านี่กัดแขนเขา“เจ็บนะไอ!”โป๊ก!“โอ๊ย!..ไอ.”หญิงสาวเอาหัวตัวเองโขลกกับหน้าผากของชายหนุ่ม แล้วผลักเขาออกจาก
ยากูซ่าสีน้ำผึ้ง อย่าขัดคำสั่ง!2
ไอโกะก้าวเท้านำหน้าลูกน้องนับสิบคน เข้าไปในบ่อนใหญ่ด้วยมาดของนางพญา...ที่เวลานี้ ..เต็มไปด้วยอารมณ์โกรธ และใครหน้าไหนอย่าได้ขวาง...เมื่อไปถึงด้านในทุกคนในที่นี้ต่างหันมามอง และแตกฮือ เมื่อไม่รู้ว่าผู้มาเยือนในที่นี้คือใคร....หญิงสาว..จึงแนะนำตัวเองด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง พยายามระงับอารมณ์ที่คุกรุ่นของตัวเอง ให้ค่อย ๆ เย็นลงตามลำดับ“ฉันไอโกะมาแล้ว...ไอ้ไดจิอยู่ไหนเรียกมันออกมา”เสียงกดต่ำฟังแล้วดูมีอำนาจ กับท่าทางองอาจกล้าหาญ ดวงตาเด็ดเดี่ยว ไม่ทำให้พวกลูกน้องของไดจิเกรงกลัวเลยแม้แต่น้อย กลับพากับหัวเราเยาะกับ ท่าทาง และรูปร่างบอบบางอรชอนอ้อนแอ้น สวยบาดตาบาดใจ..โดยไม่มีคาดคิดว่าผู้หญิงคนนี้จะมีดีอะไร มาต่อกรกับผู้ชายอย่างพวกมันได้“ฉันต้องการพบไอ้ไดจิ มันไปมุดหัวอยู่ใต้กระโปรงใคร แน่จริงให้มันออกมา”แม้จะไม่เกรงกลัวหญิงสาว แต่คำพูดของเธอทำให้ชายร่างใหญ่คนหนึ่งก้าวออกมาด้านหน้า แล้วเอ่ยแนะนำตัวเองว่า“ฉันเองไดจิ เธอเรอะลูกสาวนายใหญ่ ที่เป็นคนสั่งให้ปิดบ่อนทุกที่”“ใช่...แต่แกก็ขัดคำสั่งฉัน"“เพราะพวกฉันไม่เห็นด้วย”“ฉันไม่ได้มาถามความเห็น แต่จะมาดูหน้าไอ้คนที่มันกล้าขัดคำสั่ง..รู้กฎของ
![นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)
