All Chapters of You're my sunshine เธอคือดวงดาว..ของหัวใจ: Chapter 1 - Chapter 10

2. อ้อมกอดที่แสนอบอุ่นDao talks“พาย ทำไมพี่ซายน์ไม่มาซะทีสองชั่วโมงกว่าแล้วนะ” ฉันนั่งรอพี่ชายของเพื่อนรักที่ทางออกหมายเลขสิบสองนานจนรากจะงอกแล้ว แต่ไม่มีวี่แววพี่ซายน์จะมารับเลย ฉันนึกเกรงใจจึงเอาเบอร์โทรพี่ซายน์ที่ยัยพายให้มาโทรไปแค่สายเดียวแต่ไม่มีใครรับสาย[ ฉันก็โทรไปตั้งยี่สิบสาย พี่ซายน์นะพี่ซายน์ถ้าเจอหน้าฉันดีดหน้าผากซักที หงุดหงิดโว้ย ] เสียงเพื่อนสาวดูไม่สบอารมณ์มากๆ“ไม่เป็นไรแก เดี๋ยวพี่ซายน์คงมาแหละ อาจจะติดงานเลยมาช้า” ฉันมองโลกในแง่ดีพี่ซายน์คงทำงานติดพันเลยออกมาช้า หมอก็แบบนี้แหละไม่มีเวลาตายตัว[ ติดหญิงน่ะสิไม่ว่า อุ้ย!! ]“ติดหญิงอะไรแก” ฉันฟังไม่ชัดเลยสงสัยสัญญาณไม่ดี[ คนไข้หญิงน่ะแก งั้นก็รอหน่อยละกัน ขอโทษแทนพี่ด้วย ] พอยัยพายวางสาย ฉันก็เริ่มหิวขณะที่กำลังจะไปหาอะไรกินรองท้อง หนุ่มตาน้ำข้าวตัวโตยืนอยู่ตรงหน้า เขาสวมเสื้อยืดกางเกงขาสั้นรองเท้าแตะสบายๆ เหมือนนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติหลายๆคน“Hey girl ! you are so cute. What’s your name? (คุณน่ารักจัง ชื่ออะไร)” ฉันไม่ชอบภาษาอังกฤษการสื่อสารอยู่ในระดับแย่มากถึงมากที่สุดแต่ประโยคง่ายๆก็พอได้บ้าง แล้วคนต่างชาติก็ช

4. แผนลับแผนร้าย (2)ในความฝันฉันเหมือนคนที่กำลังจมน้ำ หายใจไม่ออก ชูมือไขว่คว้าหาใครสักคนให้ช่วยฉันให้พ้นจากอันตรายนี้ ร่างของฉันจมลงไปในน้ำครั้งแล้วครั้งเล่า ในขณะที่ฉันกำลังจะยอมแพ้ต่อโชคชะตา ปล่อยร่างตัวเองจมลงสู่แม่น้ำอันดำมืดหาจุดสิ้นสุดไม่ได้ หมับ!! มือฉันคว้าไปโดนมือหนาของใครสักคน มือที่แสนจะอบอุ่นนั้นดึงฉันให้โผล่พ้นจากพื้นน้ำเฮือก!! ฉันหายใจเข้าเต็มปอดอย่างแรง สะดุ้งเฮือก ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมา ในห้องมืดมากมองไม่เห็นอะไรเลย ฉันพยายามขยับร่างกายที่ปวดร้าวไปทั่วทั้งร่างโดยเฉพาะแก่นกลางกาย ที่พอขยับตัวแต่ละทีความปวดแปลกๆแถมยังแสบส่วนนั้นอีกด้วย เมื่อคืนก่อนที่จะฝันว่าจมน้ำยังฝันว่ากำลังมีอะไรกับผู้ชายสักคน บ้าบอดีแท้..ฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นมายังรู้สึกเจ็บจริงอีกด้วย ความเย็นจากเครื่องปรับอากาศปะทะผิวกายเปลือยเปล่าที่โผล่พ้นจากผ้าห่ม เมื่อคืนจำได้ว่าดื่มไวน์กับสเต็กเนื้อ จากนั้นความทรงจำก็เลือนลางจำอะไรไม่ได้ สงสัยจะเมาจนถอดเสื้อตัวเองแถมยังถอดเสื้อชั้นในอีกด้วย ที่สำคัญรู้สึกว่าท่อนล่างก็โล่งๆ ฉันมองหาสวิตช์โคมไฟที่หัวเตียงจะหาเสื้อผ้ามาใส่เพราะรู้สึกหนาว พอมือแตะไปที่สวิทช์ ไฟสีน

6. แต่งงานกันครอบครัวของพี่ซายน์มาถึงบ้านฉันในช่วงเช้า พี่ซายน์สวมเสื้อเชิร์ตพับแขนสีขาวกางเกงยีนส์สีเข้มผมที่ปกติเซททรงเปิดหน้าผากวันนี้ปล่อยหน้าม้าเป็นธรรมชาติดูอ่อนเยาว์เหมือนหนุ่มนักศึกษา ดวงตาสีเข้มยังคงมองฉันด้วยความรู้สึกผิด บ้านฉันถึงจะเก่าและโทรมแต่เราสองแม่ลูกทำความสะอาดอยู่เสมอ หน้าบ้านปลูกต้นมะม่วง ต้นมะยม มีดอกลีลาวดีและดอกไม้หลากชนิดสร้างความร่มรื่น ฉันพาแขกทุกคนไปนั่งอยู่ระเบียงหลังบ้านซึ่งมีคลองที่ผู้คนใช้สัญจรไปมา“บ้านหนูดาวน่าอยู่นะ ด้านหลังติดคลองไว้นั่งพักผ่อนหย่อนใจมองไปทางไหนก็มีแต่พื้นที่สีเขียว” แม่พั้นซ์ชี้ชวนให้พ่อไพรซ์ผู้เป็นสามีดูผู้คนที่ใช้เรือสัญจรไปมา มีทั้งพ่อค้าแม่ค้าที่ขายอาหาร ผลไม้ หรือขนมโดยใช้เรือเป็นยานพาหนะ แม่เดือนนั่งเกร็งบีบมือแน่นอาจเพราะครอบครัวพี่ซายน์เป็นมหาเศรษฐีส่วนครอบครัวฉันเป็นแค่แม่ค้าทำอาชีพขายข้าวแกง วันนี้แม่ไม่ได้ไปขายของและฉันกดเงินจากบัตรเอทีเอ็มไว้จ่ายหนี้นอกระบบให้แม่เป็นที่เรีนบร้อยแล้ว ฉันกำลังคิดวิธีหาเงินมาใช้หนี้ให้แม่ตอนนี้ยังคิดไม่ออกแต่ฉันจะไม่ยอมให้แม่ลำบากอีกต่อไปแล้ว“ที่เรามาวันนี้ จะมาคุยเรื่องหมอซายน์กับหนูดา

8. งานมงคลสมรส (ไม่) สมรัก (2)Sine talksผมมองแขกผู้มีเกียรติที่เข้าคิวรดน้ำสังข์และอวยพรให้คู่บ่าวสาวแล้วหันไปมองเจ้าสาวซึ่งอยู่ในชุดไทยจักรีสีชมพูอ่อนเปลือยไหล่ขาวนวลเนียน ทรงผมแสกกลางปล่อยเรือนผมดำสนิทประดับผมด้วยดอกไม้สีขาว สวมต่างหูรูปดอกไม้เข้าชุดกัน ใบหน้าตกแต่งด้วยช่างมืออาชีพทำให้ดูสวยกว่าปกติ ถึงผมจะไม่ชอบน้องดาวแต่ก็ต้องยอมรับว่า น้องดาวเป็นหญิงสาวที่มีใบหน้าสวยหวาน ดวงตากลมโตล้อมกรอบด้วยขนตาหนาเป็นแพ จมูกโด่งรับกับใบหน้า แก้มเนียนที่มีเลือดฝาดธรรมชาติในยามที่ไม่แต่งหน้า ผิวขาวเนียนละเอียดที่โผล่พ้นผ้าสไบนั้นน่าสัมผัส ผมสะบัดหน้าพรืดที่รู้ว่าตัวเองเผลอนั่งมองเจ้าสาวมาเกือบห้านาที ตลอดเวลาที่เข้าพิธีน้องดาวเอาแต่ยิ้ม ยิ้มและยิ้ม คงดีใจมากสินะที่ได้แต่งงานกับผม แล้วเธอจะได้เห็นว่านรกมีจริงผมจะเอาคืนให้สาสมกับเงินที่บ้านของผมจ่ายไป“ขอให้มีความสุขมากๆนะครับ หมอซายน์ ครูดาว” ไอ้หมอฟินเดินเคียงคู่มากับยัยพายน้องสาวผมที่สวมชุดไทยสีคล้ายกับเจ้าสาวแต่ดูเรียบกว่าในฐานะเพื่อนเจ้าสาว“พี่ซายน์ยิ้มหน่อยสิ ทำยังกะโดนบังคับให้แต่งงาน” ยัยพายจิ๊ปากอย่างไม่พอใจ ก็ใช่ไง..โดนบังคับให้แต่งงา

10. แสดงตัวตน“ซายน์ นี่จะไปทำงานแล้วเหรอ?” แม่พั้นซ์พูดขึ้นเสียงดังและแสดงสีหน้าไม่พอใจเมื่อเห็นลูกชายคนโตใส่ชุดเสื้อกาวน์พร้อมไปปฏิบัติงาน หมอหนุ่มบอกทุกคนว่าเขาลาห้าวันแต่เพิ่งใช้สิทธิ์วันลาวันแรกไปกับงานแต่งงานวันที่สองพอใส่บาตรเสร็จ นอกจากทำเรื่องอย่างว่าร่างสูงก็เอาแต่นอน ข้าวปลาแทบไม่ค่อยแตะ เช้าวันที่สามก็ขอออกไปทำงานทันที“ครับ..”หมอซายน์ตอบสั้นๆ“แม่โทรบอกแม่บ้านทำความสะอาดบ้านพักที่หัวหินให้แล้วนะ” แม่พั้นซ์เสนอให้เราไปฮันนีมูนที่บ้านพักตากอากาศของครอบครัวที่หัวหิน หลังจากงานแต่งงานเสร็จสิ้นแต่ทว่าฉันกลับรู้สึกโล่งใจที่ไม่ได้อยู่กับพี่ซายน์สองต่อสองที่หัวหิน ขนาดอยู่ที่บ้านมีคนอยู่ด้วยตั้งหลายคน เขายังจ้องที่จะรังแกฉัน ถ้าอยู่กันตามลำพังฉันอาจจะไม่มีชีวิตรอดกลับมาก็เป็นได้“ซายน์ไม่อยากไป อยากไปทำงาน ใครอยากไปก็ไปคนเดียว” พี่ซายน์หันมามองฉันแล้วยกยิ้มที่มุมปาก ดวงตาสีเข้มคู่นั้นไม่เคยมองฉันด้วยความรู้สึกที่ดีอยู่แล้ว“รีบไปทำงานอยากไปเจอใครรึเปล่า?” ยัยพายตวัดสายตามองพี่ชายคนเดียวอย่างไม่พอใจ พี่ซายน์นิ่งไปนิดนึงก่อนจะไหวไหล่อย่างไม่ใส่ใจ“ก็ต้องไปเจอคนไข้สิ คิดว่าพี่อยากเจ