All Chapters of Whispers of what Could have been: Chapter 1 - Chapter 10

Pagkapasok ko sa classroom namin ay ingay agad ang bumungad sakin, mukhang walang dumating na Professor para mag turo sa mga gunggung nato. "Kse, owemge!"- naglakad ako papunta sa pwesto ng dalawang kaibigan ko, as usual nakita kung pinalilibutan si Beau ng mga kaklase naming lalaki. "Tabi."- sabi ko sa mahinang boses, bigla akong nakaramdam ng pagod kaya wala ako sa mood. Mukhang si Polly lang ang nakapansin sakin dahil nasa kabila syang upuan kausap ang dalawang kambal na nakatingin din sakin at mukhang alam ang mood ko. "Tabi."- nilakasan ko pa ang pagkakasabi na kahit ang mga nasa kaliwa at kanan ko ay napatingin sakin at napatahimik, pero imbes na tumabi sila ay nagpatuloy lang sila sa kakatanung kay Beau na awkward na ang pag kakangiti. "SINABI NANG TUMABI KAYO EH!"- sinipa ko yung isang upuan na bakante kaya tumapon ito sa paanan ng isa sa siga naming kaklase. "Ano ba! sino yun?"- naagaw ko na din ang mga attention nila kaya mahina akong tinawag ni Beau. "Ako, kaya tum

30 Minutes na akong late sa dinner, kanina pa din nila ako tinatawagan. Naiuwi ko na din si Noella sa bahay, ako naman ay bumalik dito sa bahay nila Tito Nikon. "Tito Nikon."- ngumiti ito ng mapait sakin, ang lungkot ng mga mata nito. Kahit nagalit ako sa kanila kanina hindi ko pa rin maatim ang hindi sila balikan. I'm a soft hearted girl after all. "Aalis kami ng bansa, iuuwi namin sya sa pamilya nya. I'll face the consequences of what happen today."- tumango naman ako at tinignan ang magkapatid na kanina pa tahimik. "How about them?"- tinignan nya lang din ang mga anak nito. "Ako na din ang bahala sa kanila, Wesley can understand. I just don't know about Dren, he's in pain right now, I know that. He loves his Mom very much."- tumango- tango naman na ako. "Kailan ang alis nyo?"- tanong ko. "Later."- yun lang ang sinabi nya kaya namayani sa amin ang katahimikan "This is your fault."- tinignan ako ng masama ni Dren "Shut up, Dren. Go home, kami na bahala dito."- I look

"Paxton Llanes."- biglang nanginig ang tuhod ko sa pangalan nya, bwesit bibigay pa ata ako."Nice to meet you gentlemen, you may seat. I'm Kseniya Castro the SSG President, together with my VP Lemuel Sabandal and My Secretary Claire Fajardo. I did request your presence because of this incident. Someone tip me that this three student, binubogbog nila ang isa sa mga Senior student namin and binabastos ang isa ding Senior Student na babae."- sabi ko."Senior student? Bakit hindi lumaban kung ganun?"- Tinignan ko si Mr. Malvado gamit ang seryoso kung mukha."Fighting is not allowed, yan ang isa sa bawal na gawin sa loob ng unibersidad , and that is one of our rules. Once you step inside of our university at nakapaskil na sa papel namin ang mga pangalan nyo kailangan nyong sundin ang mga batas ng eskwelahan na pinapatupad, mayaman ka man o hindi."- tahimik lang silang nakikinig sakin pero hindi ko maiwasang hindi tignan ang si Mr.Llanes na kanina pa seryoso ang tingin sakin"So now, Kaya h

Nanghina ang ang tuhod ko kaya kahit madaming nagkakalat na bubog ay napaluhod ako."I'm sorry. I'm sorry, if I can't take away that pain. I'm sorry, if I can't make you feel better. I'm sorry, I didn't ask you if your okay. I'm sorry for being a failure sister to the both of you."— nakita ko ang kamay kung nagdudugo at humahalo sa luha kung pumapatak sa sahig."Ate.."—"Akala ko kasi, ayos ang lahat. Akala ko kasi, hindi ko na kailangang talunin ang bangin kasi okay na kayo. Puro akala lang pala, hindi pala sapat na gumawa ako ng hagdan para masalubong ko kayo. Kailangan ko pa palang talunin ang bangin para maramdaman ang sakit at paghihirap nyo. Patawarin nyo si Ate, kung hindi naging sapat yun."—Dahan dahan akong tumayo, hindi ko maramdaman yung hapdi ng sugat sa tuhod at kamay ko kahit kita ko namang nagdudugo ito. Bigla na lang namanhid ang lahat sakin.Pagbukas ko ng pinto ay nandoon silang lahat nakaabang."Jesus Christ, Kseniya your bleeding."— iniwas ko ang kamay ko ng hahaw

Nagising ako sa isang kwarto, at alam ko nasa hospital ako, sa isang private room.Bumaling ang tingin ko sa pinto ng kwarto ng bumukas ito, then pumasok ang isang taong hindi ko lubos inaasahang siyang makikita ko. "Your awake."— walang pa ring mabakasang kahit anong expression sa mukha nito."Are you following me?"— deretsa kung tanong sa kanya. Naglakad ito palapit sakin at umupong naka dekwatro sa isang stool sa may gilid ng hinihigaan ko."Not me but my men. I'm your fiance so I have to make sure you're safe. I don't want to face our family alone when you die."— umismid ako sa sinabi nito, wala manlang ka emoemosyong sinabi yun."Wow salamat ha! Napaka touching naman nun!"— sabi ko pero inirapan ko ito."What?"— nakakabwesit talaga yung lalim ng boses nito, dinaig pa si Hades ng underworld."Wala wala, hirap mong kausap. Dudugo ilong ko nito kaka english mo."— nagulat ako ng mahawakan ko ang ulo kung naka benda, saka tumingin sa kanya with matching awang pa ng bibig."Your react