Share

Chapter 5

last update Last Updated: 2025-04-02 08:56:55

Napabalikwas ako ng bangon ng marinig ko ang pag ingay ng cellphone ko. I look at the caller and it was Tito Migs.

"Good Morning Tito."- bangag bangag pa ako, bwesit nakaka antok talaga

Napaigik naman ako ng masagi ang balikat ko sa head board ng kama.

"What happened last night?"- I sight.

Para naman kasing hindi nila agad malalaman, when in the first place alam nila ang mga nangyayari samin.

"Some goon's, hindi ako puntirya nila. It's Ziall, and I'm thinking about this last night kung anong kasalanan ni Ziall sa kanila nor what was the deal between them."- sabi ko.

"All I can say is, take care of your siblings. It's confidential and we don't want to pressure you so we'll take care of this one, okay?"- tumango naman ako.

"Yes Tito."- nagpaalam na ito kaya naman gumayak na ako may pasok pa kasi ako.

Pagkababa ko ay naabutan ko doon si Ziall and Noella na madiin ang titigan na para bang ilang kibot lang ay magsusuntukan na ito.

"Good Morning."- bati ko sa kanila pero wala manlang lumingon kaya naupo nalang ako at nagsimulang kumain malelate na kasi ako.

"In 5 minutes na hindi kapa tapos kumain, Ziall ay iiwan kita."- tumayo na ako at lumabas ng bahay para magpababa ng kinain.

Hindi talaga magkasundo ang dalawang yun, pero may pag kakataon ding ang sweet nung dalawa kaya nga nakakatuwa sila, kasi away bati ang dalawa.

"I'm here na!"- dere- deretso si Ziall sa kotse kaya lumingon ako kay Noella na nakatayo sa hamba ng pinto

"Alis na kami, if you need something don't hesitate to call me, okay?"- tumango naman naman ito kaya lumapit ako dito para halikan sa pisnge

"Kuya Ziall didn't say his goodbye to me."- anito

"That brat."- tumalikod ako para puntahan si Ziall na kumportable na ang pag upo.

"Say goodbye to Noe."- tinitigan lang ako nito bago bumuntong hininga

"Bye Noe!"- sigaw ni Ziall kaya naman narinig ko ang tawa ni Noella na para bang naisahan nya ang kuya nya.

Pumasok na ako sa driver seat at pinaandar na din ang kotse, 5 minutes lang naman ang biyahe from home to school kaya petiks lang to.

"Simula ngayon, sabay na tayong uuwi at aalis sa school o sa bahay. Pag aalis ka kailangan mag paalam ka muna sakin, naiintindihan mo ba ako Ziall?"- tumango tango ito

"Kailangan ko din malaman kung sino ang mga kasama mo, kung may problema o nasa delikado kang sitwasyon dapat tawagan mo ako agad. Ayoko ng nagsisinungaling kaya umayos ka Ziall."- tango lang nagawa ni Ziall hangang sa nakarating kami sa School.

"I'll go ahead na ate."- paalam nito pagkababa namin ng sasakyan

"Okay."- sabi ko na lang at ni lock ang kotse

Naglalakad na ako papunta sa building namin ng mag ring ang cellphone ko, pagka tingin ko sa caller ay si Beau pala kaya sinagot ko.

"........."- wala ako sa mood magsalita

"Kseniya, pwedy bang dumaan ka sa likod ng amphitheater building, may nakapagsabi kasi na binubogbog daw si Gian nung mga transferee."- napatigil ako sa paglalakad dahil nasa may bandang amphitheater building na ako

"Si Fuertes? Anong klaseng concern yan Beau."- natahimik naman sa kabilang linya

"Daanan mo na lang, okay?"- bigla naman ako nitong pinatayan ng tawag kaya wala na akong nagawa

Habang papalapit ako ay may naririnig akong ingay.

"You piece of sh*t!"- nakita ko si Fuertes na nakahiga at puro pasa at galos ang mukha at katawan madumi na din ang uniporme nito.

"Ano sa tingin nyo ang ginagawa nyo?"- natigil naman sila sa pag sipa kay Fuertes at tumingin sa akin

"Who the f*ck are you?"- tumingin naman ako kay Fuertes na para bang nakahinga ng malalim

"Ah hindi nyo pala ako kilala."- sabi ko.

"Just go the f*ck away if you don't want to get hurt!"- hindi na ako nahirapang hanapin ang mga pangalan nito dahil nasa hulihan sila ng listahan ko

"Ah, transferee."- tiniklop ko na yung notebook ko at binulsa saka tinignan sila isa- isa.

Iba din naman pala, akala ko sa telenovela lang may mga gwapong bully meron din pala sa reyalisasyon.

"Alam nyo bang ako lang ang may karapatang bumogbog dyan?"- tinuro ko si Gian na dahan- dahang umuupo, tibay din naman ng katawan nito.

"T*ng*na mo, Kseniya."- napahagikhik ako

"Tumayo ka dyan Fuertes, baka palayuin kita ng tuluyan kay Beau sa pagiging lampa mo."- sisipain na sana ito nung lalaking puti ang buhok

"Oh! Bwakanang sheytt ka, wag mong sipain yan sasabunin kita ng mas pumuti pa yang buhok mo."- dahan- dahan ang bawat hakbang ni Gian.

"Bugbog sarado ka ah."- ani ko kay Gian

"Shut up! May gusto yung pula ang buhok kay Beau, narinig ko ding binabastos nila si Beau."- napapalakpak naman ako sa sinabi nito

"Talaga? okay lang yan Fuertes, kay Maria ka na lang."- minura lang ako nito dahil sa sinabi ko

"At kayo naman, I'm expecting you three in the SSG office now."- yun lang ang sinabi ko at kinaladkad ko si Gian paalis dun, duh umagang umaga makikipag suntukan ako? No way!

"Aray ko, anak ng plato naman Castro, dahan dahan lang."- Mas binilisan ko pa ang paglalakad kaya naman mura ito ng mura.

"Nurse Miam, pakigamot nga tong basagulero na to at ikulong mo dito sa clinic wag palalabasin hangat di ko sinasabi."- tumawa naman ito sa sinabi ko.

Gaga, mukha ba akong clown para pagtawanan nila?

Umalis na akong clinic at dumeretso sa Opisina ng SCO office. Naabutan ko dun si Claire ang aking Secretary.

"Claire, akin na yung record ng mga transferee this month."-

"Bakit, may problema ba?"- tinignan ko naman ito

"Problema? oo meron, at pakitawag nga si Limuel. Hindi ba't sinabi ko na mag round sya every morning kung nasa loob na lahat ng classroom ang mga studyante?"- aligaga na itong nagpupulot ng mga papel

"Eh Pres, may importante daw na ginagawa si Limuel kaya hindi ata nakapag round."- kinuha ko ang binigay nitong mga papel.

"Ang bewsitin ba kamo si Polly ang importante nyang ginagawa? Eh kung e report ko sya gusto nya?"- lumabas naman ito para tawagan siguro si Lemuel

Tinignan ko isa- isa ang mga records nila, last school choice na pala nila ito. Lahat ng bad records nila ay puro bullying, kaya pala kahit nasa katapusan na ng school year ay nakapasok pa rin sila dito kasi may kapit sila sa taas. Kaano- ano naman kaya ito ni Tito Richard.

"Claire!"- patakbong lumapit sya sakin

"Yes, Pres?"- anito.

"Si Lemuel?"- ani ko.

"Papunta na po sya dito."- anito.

"Matitigas talaga ang ulo ng mga gunggong na to, akala ata nila masisindak nila ako dahil may kapit sila sa taas, eh kung pakapitin ko kaya sila kay Lord."- sabi ko, umagang- umaga ginigigil ako.

"Pres, relax."- huminga naman ako ng malalim at hinilot ang sentido ko, sumasakit ang ulo umagang- umaga

"Tawagin mo ang mga transferee na to at papuntahin mo sila agad dito."- Dali- dali naman itong lumabas, ilang saglit pa ay dumating na si Limuel ang Vice President ng SSG.

"Buti at buhay kapa, tawagan mo ang mga Guardians ng mga studyante na to."- Agad naman itong sumunod, ramdam siguro nitong stress na ako.

Ngayon naman ay tinawagan ko si Tito Richard. Ilang ring lang ay sumagot na agad ito.

"Kseniya.."- looks like serious mood din sya

"That transferee did something to one of our student I'm calling out their guardian para malaman nila ang ginawa ng mga anak nila."-

"Kaya pala tumawag sakin ang secretary ni Mr. Llanes. Kseniya, pwedy bang isantabi na muna natin to and give them second chance?"- tumaas ang kilay ko sa sinabi ni Tito Richard.

"You know how I hate bullying, and you know na kilala ko ang binugbog nila. I won't just seat at the corner at tignan lang sila. How about the safety ng ibang student, should we risk? No, we can't allow this and I will handle this if you can't, Sir."-sabi ko.

"Kseniya..."- para bang naiipit ito sa gitna namin ng Mr.Llanes na to.

"What's with you and this Mr.Llanes, Sir?"-

"It's confidential, Serene."- Masasama ang mga tingin sakin ng mga bagong pasok.

"Eyes on the floor idiots, bago ko pag huhugotin yang mga mata nyo."- padabog namang umupo ang tatlong to

"Hinay- hinay lang sa kanila Kseniya, I will be there."-

Naputol na yung tawag kaya naman tinignan ko ng maiigi ang tatlong to, base sa mga mukha nito, kaedad lang nila si Ziall.

"Zane Malvado, Rae Hiroshima, Levi Llanes. You're already in college but your still on bullying your co- block mate, anong nakukuha nyo sa pang bubully?"- walang sumagot sa kanila at malayo lang ang mga tingin

"Pres, Mr. Malvado and Mr. Hiroshima are already here."- bigla namang nagsiayos ng upo ang dalawa

"Let them in."- dalawang lalaking nasa mid 40's ang pumasok, I can feel their aura ang bigat, the superiority is there. You can see it in their faces. Huling pumasok ay si Tito Richard the Dean.

"Richard, i thought we already talk about this."- alanganin ang tingin ni Tito sa akin at sa dalawang lalaki.

"I know but, hindi sakin nagreport."- Nabaling ang tingin sakin ng dalawang lalaki.

"Kseniya Castro."- tumaas ang kilay ko, aba syempre kasi kilala nila ako.

"You know me, Sir's? So it means, you know how I take action in this kind of situation?"- gah, hindi lang sila ang marunong magpasabog ng superiority, ako din dzaii!

"Richard, Llanes is in good hand. Lucky Guy."- isang ngiti ang ginawad nito sakin na nagpagaan ng atmosphere sa loob ng silid.

"I'm Theorodirico Malvado, his best friend."- tinuro nito si Tito Richard na masama ang tingin kay Mr. Malvado.

"Your not my best friend, and don't you dare Hiroshima, you're also not my Best friend."-

"How sweet of you, Chard. I'm Chan Hiroshima, his best friend."- tinuro din nito si Tito Richard.

Magsasalita pa sana ako ng biglang bumukas ang pinto ng silid at pumasok ang isang lalaking napaka gwapo sheytt, hindi ata nagkakalayo ang edad namin.

Kseniya, umayos ka, anlandi mo mamaya na yan. Yahh bwesit kinikilig ako sa seryoso at gwapo nitong mukha.

"Ehem... and you are?"- kakaibang ngiti ang binibigay nila Tito sakin at doon sa lalaking kapapasok lang.

"Paxton Llanes."- sabi nito.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Related chapters

  • Whispers of what Could have been   Chapter 6

    "Paxton Llanes."- biglang nanginig ang tuhod ko sa pangalan nya, bwesit bibigay pa ata ako."Nice to meet you gentlemen, you may seat. I'm Kseniya Castro the SSG President, together with my VP Lemuel Sabandal and My Secretary Claire Fajardo. I did request your presence because of this incident. Someone tip me that this three student, binubogbog nila ang isa sa mga Senior student namin and binabastos ang isa ding Senior Student na babae."- sabi ko."Senior student? Bakit hindi lumaban kung ganun?"- Tinignan ko si Mr. Malvado gamit ang seryoso kung mukha."Fighting is not allowed, yan ang isa sa bawal na gawin sa loob ng unibersidad , and that is one of our rules. Once you step inside of our university at nakapaskil na sa papel namin ang mga pangalan nyo kailangan nyong sundin ang mga batas ng eskwelahan na pinapatupad, mayaman ka man o hindi."- tahimik lang silang nakikinig sakin pero hindi ko maiwasang hindi tignan ang si Mr.Llanes na kanina pa seryoso ang tingin sakin"So now, Kaya h

    Last Updated : 2025-04-04
  • Whispers of what Could have been   Chapter 7

    After the meeting, umuwi ako agad. Hindi talaga ako makapaniwala sa mga nangyari kanina, until now kinikilabutan pa rin ako. Sa likod ako dumaan kung saan kusina agad ang mapapasukan ko. Nakarinig ako ng nag aaway sa loob ng bahay kaya naman dahan dahan ang bawat hakbang ko. "Do you think, I already forgiven you? hah! I still hate you Noella! I loathe you! I don't want you to be my sister, cause you're a murderer! You killed Mom and Dad!"— nagulat ako sa sigaw na yun ni Ziall, nakita ko silang dalawa sa hapag kainan, basag ang mga plato sa mesa at nasa sahig ang pagkain. Akala ko ba, akala ko okay na sila? Akala ko bati na sila, kasi yun naman ang nakikita ko eh. I saw them happily chatting but.... bakit ganito? Bakit, Bakit ganito? "Kuya, I'm sorry..."— I saw Noella crying while asking forgiveness to Ziall. Their Pain, bakit nararamdaman ko yun. Pero bakit mas masakit para sakin na makita silang ganito? "Your sorry won't change anything Noella! Pinakikisamahan lang kita ka

    Last Updated : 2025-04-04
  • Whispers of what Could have been   Chapter 8

    Nanghina ang ang tuhod ko kaya kahit madaming nagkakalat na bubog ay napaluhod ako."I'm sorry. I'm sorry, if I can't take away that pain. I'm sorry, if I can't make you feel better. I'm sorry, I didn't ask you if your okay. I'm sorry for being a failure sister to the both of you."— nakita ko ang kamay kung nagdudugo at humahalo sa luha kung pumapatak sa sahig."Ate.."—"Akala ko kasi, ayos ang lahat. Akala ko kasi, hindi ko na kailangang talunin ang bangin kasi okay na kayo. Puro akala lang pala, hindi pala sapat na gumawa ako ng hagdan para masalubong ko kayo. Kailangan ko pa palang talunin ang bangin para maramdaman ang sakit at paghihirap nyo. Patawarin nyo si Ate, kung hindi naging sapat yun."—Dahan dahan akong tumayo, hindi ko maramdaman yung hapdi ng sugat sa tuhod at kamay ko kahit kita ko namang nagdudugo ito. Bigla na lang namanhid ang lahat sakin.Pagbukas ko ng pinto ay nandoon silang lahat nakaabang."Jesus Christ, Kseniya your bleeding."— iniwas ko ang kamay ko ng hahaw

    Last Updated : 2025-04-05
  • Whispers of what Could have been   Chapter 9

    "Kseniya Castro."— nanindig ang balahibo ko sa pagkakabigkas nito sa pangalan ko.Malik Islamado, the President's Elder Son. Believe me or not, one of my Father's friend is a President of the Philippines!"What are you doing here, Kuya Malik?"— kahit nakakatakot ang presensya nya, kailangan ko pa rin syang pantayan. Pero kinikilabutan talaga ako lalo na pag nagkakatitigan kami.He's somewhat an expressionless man, kasi never pa namin syang nakitaan ng ano mang emosyon sa mukha. Bakit kaya lahat ng nakikilala kung lalaki ay puro expressionless, di ba sila minamahal pabalik? Kawawa naman sila kung ganun.Umupo si Kuya Malik sa katapat kung couch sumunod naman dito ang tatlo nitong kasama na tumayo sa likuran nito, which is his, secretary, his hacker and his bodyguard. Even them are also expressionless. Nakatayo naman sa gilid ko si Mino, which is kabado. Kasi alam nya ang ugali ng kaharap namin, hindi ito basta basta."Tanner called me."— naiintindihan ko naman ang mga kulang kulang n

    Last Updated : 2025-04-06
  • Whispers of what Could have been   Chapter 10

    Nagising ako sa isang kwarto, at alam ko nasa hospital ako, sa isang private room.Bumaling ang tingin ko sa pinto ng kwarto ng bumukas ito, then pumasok ang isang taong hindi ko lubos inaasahang siyang makikita ko. "Your awake."— walang pa ring mabakasang kahit anong expression sa mukha nito."Are you following me?"— deretsa kung tanong sa kanya. Naglakad ito palapit sakin at umupong naka dekwatro sa isang stool sa may gilid ng hinihigaan ko."Not me but my men. I'm your fiance so I have to make sure you're safe. I don't want to face our family alone when you die."— umismid ako sa sinabi nito, wala manlang ka emoemosyong sinabi yun."Wow salamat ha! Napaka touching naman nun!"— sabi ko pero inirapan ko ito."What?"— nakakabwesit talaga yung lalim ng boses nito, dinaig pa si Hades ng underworld."Wala wala, hirap mong kausap. Dudugo ilong ko nito kaka english mo."— nagulat ako ng mahawakan ko ang ulo kung naka benda, saka tumingin sa kanya with matching awang pa ng bibig."Your react

    Last Updated : 2025-04-06
  • Whispers of what Could have been   Chapter 11

    The day has come, Despidida Party nang university namin. It's been 3 days na rin simula ng makalabas ako ng hospital, at talaga ngang tinutuo nito ang sinabing nakamasid lang ang mga tauhan nito."Ziall."— tumingin naman sya sakin kaya lumapit ako dito at hinawakan ito sa balikat."You're a grown up man now. I hope whatever decision you've made, you'll think it carefully. Always stick to where you'll be happy, and take care of Noella. No matter how mad you are to her, your still her big brother, she's still your little sister."— nakita ko ang pag kunot ng nuo nito."Your being dramatic this past few days."— napatawa naman ako sa sinabi nito."Am I? After this party we'll talk something important."— inayos ko na lang ang tie nito, pagkatapos ay pinat ko ang balikat nya."Go, ipakita mo kung gaano ka kagwapo. I'm proud."— nginitian ko sya saka ako lumabas sa kwarto nya, nandito pa rin kasi sya sa bahay nila Tito Adam kaya pinuntahan ko muna to make sure na okay syang dadalo sa party."K

    Last Updated : 2025-04-07
  • Whispers of what Could have been   Chapter 12

    Kasalukuyan siyang nakaupo sa loob ng detention room, patay ang ilaw habang hinihintay ang pagdating nila Devon.Ilang saglit pa ay lumagabog ang pinto at para bang may initsang tao papasok.Naramdaman ko sa gilid ko si Devon at binuksan ang ilaw."Who are you people?! I'm going to kill all of you!"— isang sampal ang umalingawngaw sa loob ng silid."Shut up, bast*rd!"— sinubukang tumayo ni Matsunaga pero sinipa agad sya ng isa sa mga Elite ko."You b*tch!"— natigil lang ito ng ibinaling nito ang tingin sakin"C-castro?"— tumayo ako at dahan dahang lumapit dito saka ko sya hinawakan sa panga"Didn't I tell you, that don't touch what I own? And didn't I tell you, that I will kill you if I see you again? Nagbingibingihan ka nanaman, alam mo namang hindi ako marunong magbiro pag sinabi ko ng seryoso, hindi ba?"— tinignan ako nito ng masama"Hindi mo yan magagawa Kseniya, alam kong alam mong anak ako ng gobernador at malapit ang gobernador sa Presidente. Isang sabi ko lang, may nakapatong

    Last Updated : 2025-04-11
  • Whispers of what Could have been   Chapter 1

    Sa hindi inaasahang Pagkatagpo ng mga mundo May minsan lang na nagdugtong Damang dama na ang ugong nito. Hindi paba sapat ang -- sakit at lahat na hinding hindi ko ipararanas sayo ibinubunyaga ng iyong matang sinisigaw ng pagsinta Ba't di papatulan ang pag suyong nakulang tayong umaasang, hilaga't kanluran ikaw ang hantungan, at bilang kanlungan mo, ako ang sasagip say-- "Kseniya Castro!!"— napatayo ako sa kinauupuan ko at na long tab ko ang piano board kaya umalingaw-ngaw ito sa buong music room. "Nakakabwesit ka talaga!!"— kung makakaya ko lang buhatin yung piano, yun na siguro yung nabato ko sa babaeng to. "Kseniya bakit nandito ka lang?"— sinamaan ko naman ito ng tingin bago ko ito hampasin sa balikat ng makalapit ito sakin. "Ano nanaman ba kasi? Pag yang sasabihin mo hindi importante, titiklupin kita at ibabalik sa tiyan ni Tita."— hinimas nito ang balikat na pinalo ko pero inirapan ko lang ito. "For your information Miss President, dapat ikaw ang unang nakakaal

    Last Updated : 2025-04-01

Latest chapter

  • Whispers of what Could have been   Chapter 12

    Kasalukuyan siyang nakaupo sa loob ng detention room, patay ang ilaw habang hinihintay ang pagdating nila Devon.Ilang saglit pa ay lumagabog ang pinto at para bang may initsang tao papasok.Naramdaman ko sa gilid ko si Devon at binuksan ang ilaw."Who are you people?! I'm going to kill all of you!"— isang sampal ang umalingawngaw sa loob ng silid."Shut up, bast*rd!"— sinubukang tumayo ni Matsunaga pero sinipa agad sya ng isa sa mga Elite ko."You b*tch!"— natigil lang ito ng ibinaling nito ang tingin sakin"C-castro?"— tumayo ako at dahan dahang lumapit dito saka ko sya hinawakan sa panga"Didn't I tell you, that don't touch what I own? And didn't I tell you, that I will kill you if I see you again? Nagbingibingihan ka nanaman, alam mo namang hindi ako marunong magbiro pag sinabi ko ng seryoso, hindi ba?"— tinignan ako nito ng masama"Hindi mo yan magagawa Kseniya, alam kong alam mong anak ako ng gobernador at malapit ang gobernador sa Presidente. Isang sabi ko lang, may nakapatong

  • Whispers of what Could have been   Chapter 11

    The day has come, Despidida Party nang university namin. It's been 3 days na rin simula ng makalabas ako ng hospital, at talaga ngang tinutuo nito ang sinabing nakamasid lang ang mga tauhan nito."Ziall."— tumingin naman sya sakin kaya lumapit ako dito at hinawakan ito sa balikat."You're a grown up man now. I hope whatever decision you've made, you'll think it carefully. Always stick to where you'll be happy, and take care of Noella. No matter how mad you are to her, your still her big brother, she's still your little sister."— nakita ko ang pag kunot ng nuo nito."Your being dramatic this past few days."— napatawa naman ako sa sinabi nito."Am I? After this party we'll talk something important."— inayos ko na lang ang tie nito, pagkatapos ay pinat ko ang balikat nya."Go, ipakita mo kung gaano ka kagwapo. I'm proud."— nginitian ko sya saka ako lumabas sa kwarto nya, nandito pa rin kasi sya sa bahay nila Tito Adam kaya pinuntahan ko muna to make sure na okay syang dadalo sa party."K

  • Whispers of what Could have been   Chapter 10

    Nagising ako sa isang kwarto, at alam ko nasa hospital ako, sa isang private room.Bumaling ang tingin ko sa pinto ng kwarto ng bumukas ito, then pumasok ang isang taong hindi ko lubos inaasahang siyang makikita ko. "Your awake."— walang pa ring mabakasang kahit anong expression sa mukha nito."Are you following me?"— deretsa kung tanong sa kanya. Naglakad ito palapit sakin at umupong naka dekwatro sa isang stool sa may gilid ng hinihigaan ko."Not me but my men. I'm your fiance so I have to make sure you're safe. I don't want to face our family alone when you die."— umismid ako sa sinabi nito, wala manlang ka emoemosyong sinabi yun."Wow salamat ha! Napaka touching naman nun!"— sabi ko pero inirapan ko ito."What?"— nakakabwesit talaga yung lalim ng boses nito, dinaig pa si Hades ng underworld."Wala wala, hirap mong kausap. Dudugo ilong ko nito kaka english mo."— nagulat ako ng mahawakan ko ang ulo kung naka benda, saka tumingin sa kanya with matching awang pa ng bibig."Your react

  • Whispers of what Could have been   Chapter 9

    "Kseniya Castro."— nanindig ang balahibo ko sa pagkakabigkas nito sa pangalan ko.Malik Islamado, the President's Elder Son. Believe me or not, one of my Father's friend is a President of the Philippines!"What are you doing here, Kuya Malik?"— kahit nakakatakot ang presensya nya, kailangan ko pa rin syang pantayan. Pero kinikilabutan talaga ako lalo na pag nagkakatitigan kami.He's somewhat an expressionless man, kasi never pa namin syang nakitaan ng ano mang emosyon sa mukha. Bakit kaya lahat ng nakikilala kung lalaki ay puro expressionless, di ba sila minamahal pabalik? Kawawa naman sila kung ganun.Umupo si Kuya Malik sa katapat kung couch sumunod naman dito ang tatlo nitong kasama na tumayo sa likuran nito, which is his, secretary, his hacker and his bodyguard. Even them are also expressionless. Nakatayo naman sa gilid ko si Mino, which is kabado. Kasi alam nya ang ugali ng kaharap namin, hindi ito basta basta."Tanner called me."— naiintindihan ko naman ang mga kulang kulang n

  • Whispers of what Could have been   Chapter 8

    Nanghina ang ang tuhod ko kaya kahit madaming nagkakalat na bubog ay napaluhod ako."I'm sorry. I'm sorry, if I can't take away that pain. I'm sorry, if I can't make you feel better. I'm sorry, I didn't ask you if your okay. I'm sorry for being a failure sister to the both of you."— nakita ko ang kamay kung nagdudugo at humahalo sa luha kung pumapatak sa sahig."Ate.."—"Akala ko kasi, ayos ang lahat. Akala ko kasi, hindi ko na kailangang talunin ang bangin kasi okay na kayo. Puro akala lang pala, hindi pala sapat na gumawa ako ng hagdan para masalubong ko kayo. Kailangan ko pa palang talunin ang bangin para maramdaman ang sakit at paghihirap nyo. Patawarin nyo si Ate, kung hindi naging sapat yun."—Dahan dahan akong tumayo, hindi ko maramdaman yung hapdi ng sugat sa tuhod at kamay ko kahit kita ko namang nagdudugo ito. Bigla na lang namanhid ang lahat sakin.Pagbukas ko ng pinto ay nandoon silang lahat nakaabang."Jesus Christ, Kseniya your bleeding."— iniwas ko ang kamay ko ng hahaw

  • Whispers of what Could have been   Chapter 7

    After the meeting, umuwi ako agad. Hindi talaga ako makapaniwala sa mga nangyari kanina, until now kinikilabutan pa rin ako. Sa likod ako dumaan kung saan kusina agad ang mapapasukan ko. Nakarinig ako ng nag aaway sa loob ng bahay kaya naman dahan dahan ang bawat hakbang ko. "Do you think, I already forgiven you? hah! I still hate you Noella! I loathe you! I don't want you to be my sister, cause you're a murderer! You killed Mom and Dad!"— nagulat ako sa sigaw na yun ni Ziall, nakita ko silang dalawa sa hapag kainan, basag ang mga plato sa mesa at nasa sahig ang pagkain. Akala ko ba, akala ko okay na sila? Akala ko bati na sila, kasi yun naman ang nakikita ko eh. I saw them happily chatting but.... bakit ganito? Bakit, Bakit ganito? "Kuya, I'm sorry..."— I saw Noella crying while asking forgiveness to Ziall. Their Pain, bakit nararamdaman ko yun. Pero bakit mas masakit para sakin na makita silang ganito? "Your sorry won't change anything Noella! Pinakikisamahan lang kita ka

  • Whispers of what Could have been   Chapter 6

    "Paxton Llanes."- biglang nanginig ang tuhod ko sa pangalan nya, bwesit bibigay pa ata ako."Nice to meet you gentlemen, you may seat. I'm Kseniya Castro the SSG President, together with my VP Lemuel Sabandal and My Secretary Claire Fajardo. I did request your presence because of this incident. Someone tip me that this three student, binubogbog nila ang isa sa mga Senior student namin and binabastos ang isa ding Senior Student na babae."- sabi ko."Senior student? Bakit hindi lumaban kung ganun?"- Tinignan ko si Mr. Malvado gamit ang seryoso kung mukha."Fighting is not allowed, yan ang isa sa bawal na gawin sa loob ng unibersidad , and that is one of our rules. Once you step inside of our university at nakapaskil na sa papel namin ang mga pangalan nyo kailangan nyong sundin ang mga batas ng eskwelahan na pinapatupad, mayaman ka man o hindi."- tahimik lang silang nakikinig sakin pero hindi ko maiwasang hindi tignan ang si Mr.Llanes na kanina pa seryoso ang tingin sakin"So now, Kaya h

  • Whispers of what Could have been   Chapter 5

    Napabalikwas ako ng bangon ng marinig ko ang pag ingay ng cellphone ko. I look at the caller and it was Tito Migs. "Good Morning Tito."- bangag bangag pa ako, bwesit nakaka antok talaga Napaigik naman ako ng masagi ang balikat ko sa head board ng kama. "What happened last night?"- I sight. Para naman kasing hindi nila agad malalaman, when in the first place alam nila ang mga nangyayari samin. "Some goon's, hindi ako puntirya nila. It's Ziall, and I'm thinking about this last night kung anong kasalanan ni Ziall sa kanila nor what was the deal between them."- sabi ko. "All I can say is, take care of your siblings. It's confidential and we don't want to pressure you so we'll take care of this one, okay?"- tumango naman ako. "Yes Tito."- nagpaalam na ito kaya naman gumayak na ako may pasok pa kasi ako. Pagkababa ko ay naabutan ko doon si Ziall and Noella na madiin ang titigan na para bang ilang kibot lang ay magsusuntukan na ito. "Good Morning."- bati ko sa kanila pero w

  • Whispers of what Could have been   Chapter 4

    30 Minutes na akong late sa dinner, kanina pa din nila ako tinatawagan. Naiuwi ko na din si Noella sa bahay, ako naman ay bumalik dito sa bahay nila Tito Nikon. "Tito Nikon."- ngumiti ito ng mapait sakin, ang lungkot ng mga mata nito. Kahit nagalit ako sa kanila kanina hindi ko pa rin maatim ang hindi sila balikan. I'm a soft hearted girl after all. "Aalis kami ng bansa, iuuwi namin sya sa pamilya nya. I'll face the consequences of what happen today."- tumango naman ako at tinignan ang magkapatid na kanina pa tahimik. "How about them?"- tinignan nya lang din ang mga anak nito. "Ako na din ang bahala sa kanila, Wesley can understand. I just don't know about Dren, he's in pain right now, I know that. He loves his Mom very much."- tumango- tango naman na ako. "Kailan ang alis nyo?"- tanong ko. "Later."- yun lang ang sinabi nya kaya namayani sa amin ang katahimikan "This is your fault."- tinignan ako ng masama ni Dren "Shut up, Dren. Go home, kami na bahala dito."- I look

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status