LOGINShare
Chapter 6
Last Updated:
2025-04-04 10:40:30"Paxton Llanes."- biglang nanginig ang tuhod ko sa pangalan nya, bwesit bibigay pa ata ako.
"Nice to meet you gentlemen, you may seat. I'm Kseniya Castro the SSG President, together with my VP Lemuel Sabandal and My Secretary Claire Fajardo. I did request your presence because of this incident. Someone tip me that this three student, binubogbog nila ang isa sa mga Senior student namin and binabastos ang isa ding Senior Student na babae."- sabi ko. "Senior student? Bakit hindi lumaban kung ganun?"- Tinignan ko si Mr. Malvado gamit ang seryoso kung mukha. "Fighting is not allowed, yan ang isa sa bawal na gawin sa loob ng unibersidad , and that is one of our rules. Once you step inside of our university at nakapaskil na sa papel namin ang mga pangalan nyo kailangan nyong sundin ang mga batas ng eskwelahan na pinapatupad, mayaman ka man o hindi."- tahimik lang silang nakikinig sakin pero hindi ko maiwasang hindi tignan ang si Mr.Llanes na kanina pa seryoso ang tingin sakin "So now, Kaya hindi lumalaban ang Senior Student na ito na si Mr. Gian Fuertes, because sinusunod nya lamang ang patakaran at batas ng unibersidad. Para naman dito sa mga anak nyo---"- sabi ko at tinignan ang tatlong studyante. "He's not my son."- nagulat ako ng biglang magsalita si Mr. Llanes "Brother?"- tumango- tango naman sila. "For these young men, they're suspended for 1 month and they're going to do the public service that will be heard on our beloving Dean."- tinuro ko si Tito Richard na kanina pa tahimik at nakikinig lang, mukha na syang tanga kakatingin sakin na para bang proud na proud sya sakin. "Beloving my *ss!"- napangiti naman ako sa sinabi ni Mr. Hiroshima. "Yah!"- binatukan nito si Mr. Hiroshima "Sa office ko na tayo, masyado nang crowded dito sa Office ni Ms.Castro."- sabi ni Tito Richard "Paxton, bakit ikaw ang nandito at hindi ang Tatay mo?"- tinignan lang sya ng seryoso ng isa. "He's with Mom, they're having a good time in Paris."- bigla namang nagsitaasan ang mga balahibo ko dahil para bang double meaning ang sinabi nito. "Napakalandi talaga nung tatay mo, kaya dumadami kayo."- tumingin naman sakin si Tito Richard at ngumiti. "Get out."- inunahan ko na ito dahil kung ano- ano nanaman ang sasabihin sakin eh. "I'm still your Dean, Ms. Castro."-sinamaan ako nito ng tingin. "Get out, SIR."- talagang inimphasize ko pa ang Sir para ma gets nya, jusko mas lalo akong na stress. Nahuli kami sa paglabas nitong Paxton na to, kasunod ko sya sa hulihan. Ramdam ko ang titig nya sa likuran ko. "So your, Kseniya.."- napatigil ako at nilingon ito. "Why?"- tinitigan lang ako nito sa mukha. "Do you know that your ---- nevermind."- nauna na itong naglakad palabas. "Ate."- kunot nuo itong nakatingin sakin na nakatulala. "Anong ginagawa mo dito?"— tanong ko sa kanya. "Breaktime."— iginala ko naman ang panigin ko at naglalabasan na nga talaga ang mga studyante ang iba ay nakatingin pa samin. "What was that?"— sinara ko ang pinto ng office namin. "That's nothing."- Naglakad na kami papuntang cafeteria pero naalala ko si Gian kaya dumaan muna kami sa Clinic, baka kasi natuluyan na yun. Nakita ko itong sinusuri ni Beau, kung minamalas ka nga naman ang lalandi ng mga tutubi na to. "Ano yan hah? ang lalandi nyo, at ikaw buti buhay kapa."— tinaasan ko si Gian ng kilay. "Kseniya.."- ani Beau. Sinamaan ako ng tingin ni Gian pero inirapan ko lang ito. "Umayos ka, Fuertes kundi pasasabugin kita."- Iniwan ko na yung dalawang tutubi na yun at naglakad na kami papuntang parking Area. "May pasok kapa ba ngayon."- "Wala na kaming sunod na subject."- sumakay na kami sa kotse kaya pinaandar ko na ito. "Sa bahay na lang tayo para may kasama si Noella."- hindi naman ito umangal kaya siguro okay lang Biglang tumunog ang cellphone ko hudyat na may tumatawag. "Pakikuha ng cellphone ko, nasa bulsa ng bag ko."- kinuha naman nya ito at sinagot ng makitang Si Tito Val ang tumatawag. "Kseniya, emergency. Pwedy ka bang pumunta dito sa office ko. "- iniliko ko ang manibela kaya lang napwersa ata ang balikat ko kanina at biglang humapdi ang sugat kung nabaril. "Kailangan ko lang ng perma mo."- kumunot ang nuo ko. "Okay, I'm on my way."- tinapos na nito ang tawag kaya naman hinatid ko muna pauwi si Ziall. "Take care of Noe."- yun lang ang sinabi ko at nagmaneho na papuntang Kumpanya nila Tito Val. Wala naman kasi akong alam sa kumpanya na yan kaya parang baliwala lang sakin ang mga nangyayari sa loob nito. May mga naiwan kasing shares sila Mama at Papa kaya si Tito Val na muna ang namamahala. Maybe kapag responsible na si Ziall, sa kanya yun mapupunta lahat ng negosyo nila Mama tapos Kay Noella naman ang mga Negosyo ni Papa. Ako kaya kung mabuhay kahit wala ang mga bagay na yun, hanap ako sugar daddy. Nakarating na ako sa kumpanya ni Tito, sumakay na akong elevator papuntang 20th floor kasi nandoon office ni Tito pagkarating ko doon ay nakaabang ang Secretary nya. "Ms. Kseniya, nasa conference room po sila."- iginaya ako nito doon, pagkabukas ng pinto ay bumungad sakin ang hindi pamilyar na tao. Tito Migs and Tito Adam is also here, I can sense that they're from high profile. "Tito?"— seryoso akong binalingan ni Tito na ipinagtaka ko, naupo ako sa kinauupuan ni Tito Val which is ang head chair sa gitna. "Meet Ms. Kseniya Castro Vadèboncoèr, the head and the body of Vadèboncoèr Empire, the Princess and the Third eldest daughter in the Vadèboncoèr house of Italy."— mahabang sabi ni Tito Migs, at doon pa lang alam ko na kung sino ang mga kaharap namin. Kaya pala napaka formal nila mula pa kanina. Tumango lang ang mga kaharap namin, kasi no need to shake hands in this kind of situation. "We're nice to finally meet you Ms. Vadèboncoèr. Let me Introduce to you our Young master Caius Haven Cantrell from the house of Cantrell, the First born and the next head of the house."— I think its his butler who just spoke. "Nice to meet you, what is your agenda of coming here?"— deretsa kung sabi at pinakatitigan ang Young Master ng mga Cantrell na tahimik lang at walang makitang kahit na anong emosyon sa mukha. "The head of your house, your eldest brother Mr. Thrax Vadèboncoèr, sent a letter stating the arrange marriage of the Young Master Caius Cantrell and Your Lady Kseniya Vadèboncoèr. That is why we are here to have a talk with Lady Kseniya."— kumunot ang nuo ko at namuo yung galit sa loob ko. "Ito ba yun?"— tanong ko kay Tito Val tumango naman ito kaya marahas akong napabuntong hininga. "Akala ko ba, kasal niya pero bakit parang kasal ko na ata ngayon ang pinag uusapan?"— tinignan ko yung lalaking wala pa ring reaksyon ang mukha at tahimik lang, ampt ipapakasal pa ata ako sa Pipi. "Kaya kailangan na din nating magpunta ng Italy para pag usapan ito kasama si Thax."— napahilot ako sa nuo ko sa sinabi ni Tito Val. "I don't want this f*ck*ng marriage."— madiin kong ani. "I already sign the contract."— nanindig ang balahibo ko mula batok ng marinig ang malalim at malamig na boses ng lalaki.
Related chapters
Whispers of what Could have been Chapter 7
After the meeting, umuwi ako agad. Hindi talaga ako makapaniwala sa mga nangyari kanina, until now kinikilabutan pa rin ako. Sa likod ako dumaan kung saan kusina agad ang mapapasukan ko. Nakarinig ako ng nag aaway sa loob ng bahay kaya naman dahan dahan ang bawat hakbang ko. "Do you think, I already forgiven you? hah! I still hate you Noella! I loathe you! I don't want you to be my sister, cause you're a murderer! You killed Mom and Dad!"— nagulat ako sa sigaw na yun ni Ziall, nakita ko silang dalawa sa hapag kainan, basag ang mga plato sa mesa at nasa sahig ang pagkain. Akala ko ba, akala ko okay na sila? Akala ko bati na sila, kasi yun naman ang nakikita ko eh. I saw them happily chatting but.... bakit ganito? Bakit, Bakit ganito? "Kuya, I'm sorry..."— I saw Noella crying while asking forgiveness to Ziall. Their Pain, bakit nararamdaman ko yun. Pero bakit mas masakit para sakin na makita silang ganito? "Your sorry won't change anything Noella! Pinakikisamahan lang kita ka
Last Updated : 2025-04-04Whispers of what Could have been Chapter 8
Nanghina ang ang tuhod ko kaya kahit madaming nagkakalat na bubog ay napaluhod ako."I'm sorry. I'm sorry, if I can't take away that pain. I'm sorry, if I can't make you feel better. I'm sorry, I didn't ask you if your okay. I'm sorry for being a failure sister to the both of you."— nakita ko ang kamay kung nagdudugo at humahalo sa luha kung pumapatak sa sahig."Ate.."—"Akala ko kasi, ayos ang lahat. Akala ko kasi, hindi ko na kailangang talunin ang bangin kasi okay na kayo. Puro akala lang pala, hindi pala sapat na gumawa ako ng hagdan para masalubong ko kayo. Kailangan ko pa palang talunin ang bangin para maramdaman ang sakit at paghihirap nyo. Patawarin nyo si Ate, kung hindi naging sapat yun."—Dahan dahan akong tumayo, hindi ko maramdaman yung hapdi ng sugat sa tuhod at kamay ko kahit kita ko namang nagdudugo ito. Bigla na lang namanhid ang lahat sakin.Pagbukas ko ng pinto ay nandoon silang lahat nakaabang."Jesus Christ, Kseniya your bleeding."— iniwas ko ang kamay ko ng hahaw
Last Updated : 2025-04-05Whispers of what Could have been Chapter 9
"Kseniya Castro."— nanindig ang balahibo ko sa pagkakabigkas nito sa pangalan ko.Malik Islamado, the President's Elder Son. Believe me or not, one of my Father's friend is a President of the Philippines!"What are you doing here, Kuya Malik?"— kahit nakakatakot ang presensya nya, kailangan ko pa rin syang pantayan. Pero kinikilabutan talaga ako lalo na pag nagkakatitigan kami.He's somewhat an expressionless man, kasi never pa namin syang nakitaan ng ano mang emosyon sa mukha. Bakit kaya lahat ng nakikilala kung lalaki ay puro expressionless, di ba sila minamahal pabalik? Kawawa naman sila kung ganun.Umupo si Kuya Malik sa katapat kung couch sumunod naman dito ang tatlo nitong kasama na tumayo sa likuran nito, which is his, secretary, his hacker and his bodyguard. Even them are also expressionless. Nakatayo naman sa gilid ko si Mino, which is kabado. Kasi alam nya ang ugali ng kaharap namin, hindi ito basta basta."Tanner called me."— naiintindihan ko naman ang mga kulang kulang n
Last Updated : 2025-04-06Whispers of what Could have been Chapter 10
Nagising ako sa isang kwarto, at alam ko nasa hospital ako, sa isang private room.Bumaling ang tingin ko sa pinto ng kwarto ng bumukas ito, then pumasok ang isang taong hindi ko lubos inaasahang siyang makikita ko. "Your awake."— walang pa ring mabakasang kahit anong expression sa mukha nito."Are you following me?"— deretsa kung tanong sa kanya. Naglakad ito palapit sakin at umupong naka dekwatro sa isang stool sa may gilid ng hinihigaan ko."Not me but my men. I'm your fiance so I have to make sure you're safe. I don't want to face our family alone when you die."— umismid ako sa sinabi nito, wala manlang ka emoemosyong sinabi yun."Wow salamat ha! Napaka touching naman nun!"— sabi ko pero inirapan ko ito."What?"— nakakabwesit talaga yung lalim ng boses nito, dinaig pa si Hades ng underworld."Wala wala, hirap mong kausap. Dudugo ilong ko nito kaka english mo."— nagulat ako ng mahawakan ko ang ulo kung naka benda, saka tumingin sa kanya with matching awang pa ng bibig."Your react
Last Updated : 2025-04-06Whispers of what Could have been Chapter 11
The day has come, Despidida Party nang university namin. It's been 3 days na rin simula ng makalabas ako ng hospital, at talaga ngang tinutuo nito ang sinabing nakamasid lang ang mga tauhan nito."Ziall."— tumingin naman sya sakin kaya lumapit ako dito at hinawakan ito sa balikat."You're a grown up man now. I hope whatever decision you've made, you'll think it carefully. Always stick to where you'll be happy, and take care of Noella. No matter how mad you are to her, your still her big brother, she's still your little sister."— nakita ko ang pag kunot ng nuo nito."Your being dramatic this past few days."— napatawa naman ako sa sinabi nito."Am I? After this party we'll talk something important."— inayos ko na lang ang tie nito, pagkatapos ay pinat ko ang balikat nya."Go, ipakita mo kung gaano ka kagwapo. I'm proud."— nginitian ko sya saka ako lumabas sa kwarto nya, nandito pa rin kasi sya sa bahay nila Tito Adam kaya pinuntahan ko muna to make sure na okay syang dadalo sa party."K
Last Updated : 2025-04-07Whispers of what Could have been Chapter 12
Kasalukuyan siyang nakaupo sa loob ng detention room, patay ang ilaw habang hinihintay ang pagdating nila Devon.Ilang saglit pa ay lumagabog ang pinto at para bang may initsang tao papasok.Naramdaman ko sa gilid ko si Devon at binuksan ang ilaw."Who are you people?! I'm going to kill all of you!"— isang sampal ang umalingawngaw sa loob ng silid."Shut up, bast*rd!"— sinubukang tumayo ni Matsunaga pero sinipa agad sya ng isa sa mga Elite ko."You b*tch!"— natigil lang ito ng ibinaling nito ang tingin sakin"C-castro?"— tumayo ako at dahan dahang lumapit dito saka ko sya hinawakan sa panga"Didn't I tell you, that don't touch what I own? And didn't I tell you, that I will kill you if I see you again? Nagbingibingihan ka nanaman, alam mo namang hindi ako marunong magbiro pag sinabi ko ng seryoso, hindi ba?"— tinignan ako nito ng masama"Hindi mo yan magagawa Kseniya, alam kong alam mong anak ako ng gobernador at malapit ang gobernador sa Presidente. Isang sabi ko lang, may nakapatong
Last Updated : 2025-04-11Whispers of what Could have been Chapter 1
Sa hindi inaasahang Pagkatagpo ng mga mundo May minsan lang na nagdugtong Damang dama na ang ugong nito. Hindi paba sapat ang -- sakit at lahat na hinding hindi ko ipararanas sayo ibinubunyaga ng iyong matang sinisigaw ng pagsinta Ba't di papatulan ang pag suyong nakulang tayong umaasang, hilaga't kanluran ikaw ang hantungan, at bilang kanlungan mo, ako ang sasagip say-- "Kseniya Castro!!"— napatayo ako sa kinauupuan ko at na long tab ko ang piano board kaya umalingaw-ngaw ito sa buong music room. "Nakakabwesit ka talaga!!"— kung makakaya ko lang buhatin yung piano, yun na siguro yung nabato ko sa babaeng to. "Kseniya bakit nandito ka lang?"— sinamaan ko naman ito ng tingin bago ko ito hampasin sa balikat ng makalapit ito sakin. "Ano nanaman ba kasi? Pag yang sasabihin mo hindi importante, titiklupin kita at ibabalik sa tiyan ni Tita."— hinimas nito ang balikat na pinalo ko pero inirapan ko lang ito. "For your information Miss President, dapat ikaw ang unang nakakaal
Last Updated : 2025-04-01Whispers of what Could have been Chapter 2
Pagkapasok ko sa classroom namin ay ingay agad ang bumungad sakin, mukhang walang dumating na Professor para mag turo sa mga gunggung nato. "Kse, owemge!"- naglakad ako papunta sa pwesto ng dalawang kaibigan ko, as usual nakita kung pinalilibutan si Beau ng mga kaklase naming lalaki. "Tabi."- sabi ko sa mahinang boses, bigla akong nakaramdam ng pagod kaya wala ako sa mood. Mukhang si Polly lang ang nakapansin sakin dahil nasa kabila syang upuan kausap ang dalawang kambal na nakatingin din sakin at mukhang alam ang mood ko. "Tabi."- nilakasan ko pa ang pagkakasabi na kahit ang mga nasa kaliwa at kanan ko ay napatingin sakin at napatahimik, pero imbes na tumabi sila ay nagpatuloy lang sila sa kakatanung kay Beau na awkward na ang pag kakangiti. "SINABI NANG TUMABI KAYO EH!"- sinipa ko yung isang upuan na bakante kaya tumapon ito sa paanan ng isa sa siga naming kaklase. "Ano ba! sino yun?"- naagaw ko na din ang mga attention nila kaya mahina akong tinawag ni Beau. "Ako, kaya tum
Last Updated : 2025-04-01
Latest chapter
Whispers of what Could have been Chapter 12
Kasalukuyan siyang nakaupo sa loob ng detention room, patay ang ilaw habang hinihintay ang pagdating nila Devon.Ilang saglit pa ay lumagabog ang pinto at para bang may initsang tao papasok.Naramdaman ko sa gilid ko si Devon at binuksan ang ilaw."Who are you people?! I'm going to kill all of you!"— isang sampal ang umalingawngaw sa loob ng silid."Shut up, bast*rd!"— sinubukang tumayo ni Matsunaga pero sinipa agad sya ng isa sa mga Elite ko."You b*tch!"— natigil lang ito ng ibinaling nito ang tingin sakin"C-castro?"— tumayo ako at dahan dahang lumapit dito saka ko sya hinawakan sa panga"Didn't I tell you, that don't touch what I own? And didn't I tell you, that I will kill you if I see you again? Nagbingibingihan ka nanaman, alam mo namang hindi ako marunong magbiro pag sinabi ko ng seryoso, hindi ba?"— tinignan ako nito ng masama"Hindi mo yan magagawa Kseniya, alam kong alam mong anak ako ng gobernador at malapit ang gobernador sa Presidente. Isang sabi ko lang, may nakapatong
Whispers of what Could have been Chapter 11
The day has come, Despidida Party nang university namin. It's been 3 days na rin simula ng makalabas ako ng hospital, at talaga ngang tinutuo nito ang sinabing nakamasid lang ang mga tauhan nito."Ziall."— tumingin naman sya sakin kaya lumapit ako dito at hinawakan ito sa balikat."You're a grown up man now. I hope whatever decision you've made, you'll think it carefully. Always stick to where you'll be happy, and take care of Noella. No matter how mad you are to her, your still her big brother, she's still your little sister."— nakita ko ang pag kunot ng nuo nito."Your being dramatic this past few days."— napatawa naman ako sa sinabi nito."Am I? After this party we'll talk something important."— inayos ko na lang ang tie nito, pagkatapos ay pinat ko ang balikat nya."Go, ipakita mo kung gaano ka kagwapo. I'm proud."— nginitian ko sya saka ako lumabas sa kwarto nya, nandito pa rin kasi sya sa bahay nila Tito Adam kaya pinuntahan ko muna to make sure na okay syang dadalo sa party."K
Whispers of what Could have been Chapter 10
Nagising ako sa isang kwarto, at alam ko nasa hospital ako, sa isang private room.Bumaling ang tingin ko sa pinto ng kwarto ng bumukas ito, then pumasok ang isang taong hindi ko lubos inaasahang siyang makikita ko. "Your awake."— walang pa ring mabakasang kahit anong expression sa mukha nito."Are you following me?"— deretsa kung tanong sa kanya. Naglakad ito palapit sakin at umupong naka dekwatro sa isang stool sa may gilid ng hinihigaan ko."Not me but my men. I'm your fiance so I have to make sure you're safe. I don't want to face our family alone when you die."— umismid ako sa sinabi nito, wala manlang ka emoemosyong sinabi yun."Wow salamat ha! Napaka touching naman nun!"— sabi ko pero inirapan ko ito."What?"— nakakabwesit talaga yung lalim ng boses nito, dinaig pa si Hades ng underworld."Wala wala, hirap mong kausap. Dudugo ilong ko nito kaka english mo."— nagulat ako ng mahawakan ko ang ulo kung naka benda, saka tumingin sa kanya with matching awang pa ng bibig."Your react
Whispers of what Could have been Chapter 9
"Kseniya Castro."— nanindig ang balahibo ko sa pagkakabigkas nito sa pangalan ko.Malik Islamado, the President's Elder Son. Believe me or not, one of my Father's friend is a President of the Philippines!"What are you doing here, Kuya Malik?"— kahit nakakatakot ang presensya nya, kailangan ko pa rin syang pantayan. Pero kinikilabutan talaga ako lalo na pag nagkakatitigan kami.He's somewhat an expressionless man, kasi never pa namin syang nakitaan ng ano mang emosyon sa mukha. Bakit kaya lahat ng nakikilala kung lalaki ay puro expressionless, di ba sila minamahal pabalik? Kawawa naman sila kung ganun.Umupo si Kuya Malik sa katapat kung couch sumunod naman dito ang tatlo nitong kasama na tumayo sa likuran nito, which is his, secretary, his hacker and his bodyguard. Even them are also expressionless. Nakatayo naman sa gilid ko si Mino, which is kabado. Kasi alam nya ang ugali ng kaharap namin, hindi ito basta basta."Tanner called me."— naiintindihan ko naman ang mga kulang kulang n
Whispers of what Could have been Chapter 8
Nanghina ang ang tuhod ko kaya kahit madaming nagkakalat na bubog ay napaluhod ako."I'm sorry. I'm sorry, if I can't take away that pain. I'm sorry, if I can't make you feel better. I'm sorry, I didn't ask you if your okay. I'm sorry for being a failure sister to the both of you."— nakita ko ang kamay kung nagdudugo at humahalo sa luha kung pumapatak sa sahig."Ate.."—"Akala ko kasi, ayos ang lahat. Akala ko kasi, hindi ko na kailangang talunin ang bangin kasi okay na kayo. Puro akala lang pala, hindi pala sapat na gumawa ako ng hagdan para masalubong ko kayo. Kailangan ko pa palang talunin ang bangin para maramdaman ang sakit at paghihirap nyo. Patawarin nyo si Ate, kung hindi naging sapat yun."—Dahan dahan akong tumayo, hindi ko maramdaman yung hapdi ng sugat sa tuhod at kamay ko kahit kita ko namang nagdudugo ito. Bigla na lang namanhid ang lahat sakin.Pagbukas ko ng pinto ay nandoon silang lahat nakaabang."Jesus Christ, Kseniya your bleeding."— iniwas ko ang kamay ko ng hahaw
Whispers of what Could have been Chapter 7
After the meeting, umuwi ako agad. Hindi talaga ako makapaniwala sa mga nangyari kanina, until now kinikilabutan pa rin ako. Sa likod ako dumaan kung saan kusina agad ang mapapasukan ko. Nakarinig ako ng nag aaway sa loob ng bahay kaya naman dahan dahan ang bawat hakbang ko. "Do you think, I already forgiven you? hah! I still hate you Noella! I loathe you! I don't want you to be my sister, cause you're a murderer! You killed Mom and Dad!"— nagulat ako sa sigaw na yun ni Ziall, nakita ko silang dalawa sa hapag kainan, basag ang mga plato sa mesa at nasa sahig ang pagkain. Akala ko ba, akala ko okay na sila? Akala ko bati na sila, kasi yun naman ang nakikita ko eh. I saw them happily chatting but.... bakit ganito? Bakit, Bakit ganito? "Kuya, I'm sorry..."— I saw Noella crying while asking forgiveness to Ziall. Their Pain, bakit nararamdaman ko yun. Pero bakit mas masakit para sakin na makita silang ganito? "Your sorry won't change anything Noella! Pinakikisamahan lang kita ka
Whispers of what Could have been Chapter 6
"Paxton Llanes."- biglang nanginig ang tuhod ko sa pangalan nya, bwesit bibigay pa ata ako."Nice to meet you gentlemen, you may seat. I'm Kseniya Castro the SSG President, together with my VP Lemuel Sabandal and My Secretary Claire Fajardo. I did request your presence because of this incident. Someone tip me that this three student, binubogbog nila ang isa sa mga Senior student namin and binabastos ang isa ding Senior Student na babae."- sabi ko."Senior student? Bakit hindi lumaban kung ganun?"- Tinignan ko si Mr. Malvado gamit ang seryoso kung mukha."Fighting is not allowed, yan ang isa sa bawal na gawin sa loob ng unibersidad , and that is one of our rules. Once you step inside of our university at nakapaskil na sa papel namin ang mga pangalan nyo kailangan nyong sundin ang mga batas ng eskwelahan na pinapatupad, mayaman ka man o hindi."- tahimik lang silang nakikinig sakin pero hindi ko maiwasang hindi tignan ang si Mr.Llanes na kanina pa seryoso ang tingin sakin"So now, Kaya h
Whispers of what Could have been Chapter 5
Napabalikwas ako ng bangon ng marinig ko ang pag ingay ng cellphone ko. I look at the caller and it was Tito Migs. "Good Morning Tito."- bangag bangag pa ako, bwesit nakaka antok talaga Napaigik naman ako ng masagi ang balikat ko sa head board ng kama. "What happened last night?"- I sight. Para naman kasing hindi nila agad malalaman, when in the first place alam nila ang mga nangyayari samin. "Some goon's, hindi ako puntirya nila. It's Ziall, and I'm thinking about this last night kung anong kasalanan ni Ziall sa kanila nor what was the deal between them."- sabi ko. "All I can say is, take care of your siblings. It's confidential and we don't want to pressure you so we'll take care of this one, okay?"- tumango naman ako. "Yes Tito."- nagpaalam na ito kaya naman gumayak na ako may pasok pa kasi ako. Pagkababa ko ay naabutan ko doon si Ziall and Noella na madiin ang titigan na para bang ilang kibot lang ay magsusuntukan na ito. "Good Morning."- bati ko sa kanila pero w
Whispers of what Could have been Chapter 4
30 Minutes na akong late sa dinner, kanina pa din nila ako tinatawagan. Naiuwi ko na din si Noella sa bahay, ako naman ay bumalik dito sa bahay nila Tito Nikon. "Tito Nikon."- ngumiti ito ng mapait sakin, ang lungkot ng mga mata nito. Kahit nagalit ako sa kanila kanina hindi ko pa rin maatim ang hindi sila balikan. I'm a soft hearted girl after all. "Aalis kami ng bansa, iuuwi namin sya sa pamilya nya. I'll face the consequences of what happen today."- tumango naman ako at tinignan ang magkapatid na kanina pa tahimik. "How about them?"- tinignan nya lang din ang mga anak nito. "Ako na din ang bahala sa kanila, Wesley can understand. I just don't know about Dren, he's in pain right now, I know that. He loves his Mom very much."- tumango- tango naman na ako. "Kailan ang alis nyo?"- tanong ko. "Later."- yun lang ang sinabi nya kaya namayani sa amin ang katahimikan "This is your fault."- tinignan ako ng masama ni Dren "Shut up, Dren. Go home, kami na bahala dito."- I look
