Semua Bab ก็ไม่ได้อยากเป็นคนแพ้: Bab 11 - Bab 20

ตอนที่ 42/3หลังเลิกงานพศินขับรถกลับบ้านใหญ่ ก่อนลงจากรถเขาถอนหายใจเหนื่อย ๆ ไม่ใช่เหนื่อยกายแต่เหนื่อยใจซะมากกว่า ปกติพศินแยกไปซื้อคอนโดอยู่ลำพัง จะกลับมาที่บ้านใหญ่ก็ต่อเมื่อศรุตเรียกพบเท่านั้น แต่ครั้งนี้ดั้นด้นมาโดยที่ผู้เป็นพ่อไม่เรียกเพราะอยากคุยเรื่องงานหมั้นให้จบ ๆเขาไม่อยากหมั้นกับลิลลี่ และยิ่งไม่อยากใช้ชีวิตอยู่กับเธอเพราะว่าไม่รักไม่ชอบ...พศินก้าวเท้าเข้าไปในบ้านที่ภายในอุณภูมิเย็นเฉียบ ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเขาเป็นลูกชายที่ได้ดั่งใจศรุตทุกอย่าง แต่ครั้งนี้จะขอฝืนคำสั่งของผู้เป็นพ่อ เพราะการแต่งงานสำหรับเขาคือการเอาทั้งชีวิตผูกติดกับคน ๆ หนึ่งไปจนวันตาย ถ้าต้องเลือกแต่งงานกับใครสักคนเขาก็อยากให้คนนั้นคือคนที่เขารัก...แล้วก็รักเขาพศินยกมือขึ้นเคาะประตูห้อง หลังได้ยินเสียงอนุญาตจึงเดินเข้าไปช้า ๆ เห็นศรุตนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานตัวใหญ่ ในมือถือหนังสือเล่มโปรดและสวมแว่นสายตา เมื่อเห็นว่าคนที่เดินเข้ามาเป็นลูกชาย ศรุตจึงถอดแว่นตาออกวางไว้บนโต๊ะ พร้อมกับปิดหนังสือวางไว้ข้างกัน รู้ดีว่าพศินมาหาตนเพราะเรื่องอะไร"คิดอยู่แล้วว่าแกต้องมา""พ่อครับ ผมอยากจะขอพูดเรื่องงานหมั้นของผมกับลิ

ตอนที่ 51/3เช้าวันรุ่งขึ้นน้ำค้างมาทำงานตามปกติ เธอสวมชุดใหม่ที่ชวิณซื้อให้ เปลี่ยนสไตล์การแต่งตัวใหม่ตั้งแต่ศรีษะจรดปลายเท้า ก้าวแรกที่ย่างกายเข้ามาในบริษัททุกคนต่างเหลียวมองเป็นตาเดียวกัน เดินผ่านพนักงานชายกลุ่มหนึ่งมีเสียงผิวปากแซวตามหลังจะว่าไปน้ำค้างก็ฮอตใช่เล่น แต่นั่นก็ไม่ได้เรียกความมั่นใจให้น้ำค้างเลยสักนิด วันที่สองของการเป็นคนสวยรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองเลยจริง ๆ เมื่อเข้ามาในลิฟต์แล้วเธอพยายามเอี้ยวตัวมองด้านหลังอยู่หลายครั้ง กลัวว่าที่คนมองเยอะเพราะลืมรูดซิปกระโปรงหลังจากนำกระเป๋าไปเก็บที่โต๊ะของตัวเองแล้วน้ำค้างก็เข้ามาในห้องของเจ้านายเพื่อเตรียมเอกสารต่าง ๆ ให้ ทว่าพอเปิดประตูเข้ามาก็ต้องชะงักเพราะชวิณมาถึงก่อนเธอเสียอีก น้ำค้างเงยหน้าขึ้นมองนาฬิกาแขวนตอนนี้เพิ่งเจ็ดโมงครึ่ง เธอไม่ได้เข้างานผิดเวลาแต่เป็นเขานั่นแหละที่มาเช้ากว่าปกติ"สวัสดีตอนเช้าค่ะ"ชวิณนั่งเช็กอีเมลไปทำหน้าเครียดไป เห็นแบบนั้นเธอจึงยกมือขึ้นกล่าวสวัสดีตามมารยาท แต่เขาไม่เงยหน้าขึ้นมองเธอด้วยซ้ำ นั่นจึงทำให้หญิงสาวเริ่มคิดหนัก หรือว่าเมื่อวานเขากินหมูแล้วหูดับก็เลยไม่ได้ยิน?ไม่หรอก...บางทีที่เขาเ

ตอนที่ 53/3แต่คนที่รู้สึกยินดีจนท่วมท้นคือชวิณ ทว่ายินดีได้ไม่นานศรุตก็ได้พาเด็กชายคนหนึ่งที่หน้าตาคล้ายเขาอย่างกับแกะเข้ามาในบ้าน แล้วบอกกับขจีพรว่าจะเอาพศินมาเลี้ยง ขอให้ขจีพรรับเป็นลูกด้วยอีกคน นี่คือความเห็นแก่ตัวอันใหญ่หลวงของคนที่ขึ้นชื่อว่าสามี ขจีพรรับไม่ได้ เธอไม่ยอมรับ ทว่าก็ยังยืนยันคำเดิมว่าจะไม่หย่าขาดจากศรุตเป็นอันขาดกระทั่งผ่านมาถึงตอนนี้ก็หลายปีมากแล้ว ชวิณไปเยี่ยมแม่อยู่บ่อยครั้ง ไปทุกเดือน บางเดือนก็ไปสองครั้ง แม้ว่าขจีพรจะเดินเหินไม่ได้แต่ก็ไม่มีอะไรน่าห่วง การเจ็บป่วยของคนรวยนั้นไม่ได้หนักหนาเท่าคนจน เพราะสามารถจ้างพยาบาลดี ๆ มาดูแลอย่างใกล้ชิดได้โดยไม่ติดขัดเรื่องค่าใช้จ่าย ไม่ว่าจะเป็นสิ่งอำนวยความสะดวกใด ๆ ชวิณหยิบยื่นให้แม่อย่างเต็มที่ตอนอยู่ร่วมบ้านชวิณระหองระแหงกับศรุตบ่อยครั้ง จึงย้ายออกมาอยู่ข้างนอกตั้งแต่เรียนจบ เขาจะแวะเวียนไปบ้านก็ต่อเมื่อไปเยี่ยมแม่เพียงเท่านั้น แล้วไม่ได้โผล่หน้าเข้าไปให้ศรุตเห็นเลย หากบังเอิญเจอกันก็จะเดินผ่านไปเหมือนพ่อไม่มีตัวตน หรือวันไหนคิดสนุกอยากกวนประสาทพ่อก็จะต่อปากต่อคำด้วยสักหน่อย เอาแค่พอให้ศรุตหัวใจเต้นเร็วแล้วตัวเองก็

ตอนที่ 62/3ณ วันงานครบรอบยี่สิบปีก่อตั้งบริษัท ซีวี รอยัล ทุกอย่างถูกจัดเตรียมไว้อย่างยิ่งใหญ่อลังการ มีคนในแวดวงธุรกิจมาร่วมงานมากมาย และมีนักข่าวจากหลายสำนักมารอทำข่าว เพื่อน ๆ ของชวิณมากันทุกคน เพราะวันนั้นฝากการ์ดเชิญเข้างานไปกับอติ นัยน์และกษิดิศจึงได้รับเชิญกันถ้วนหน้าน้ำค้างเองก็คอยทำหน้าที่อยู่ไม่ห่าง ขณะที่เพื่อน ๆ ทุกคนเดินไปนั่งตรงโต๊ะที่จัดเตรียมไว้ ชวิณได้หยิบไวน์ที่บริกรถือมาเสิร์ฟยื่นต่อให้น้ำค้าง เธอยิ้มกว้างแล้วรีบรับมาด้วยความดีใจ เธอไม่เคยเห็นคุณวิณใจดีเท่าวันนี้มาก่อน ทว่าในขณะที่กำลังจะยกขึ้นจิบชวิณก็ได้พูดขึ้น"เอาไปให้ไอ้พศิน""คะ?" จู่ ๆ ก็อยากมีน้ำใจกับพี่ชายซะงั้น หญิงสาวยิ้มเจื่อนมีน้ำใจอย่างงั้นเหรอ? ที่เขาให้น้ำค้างเอาไวน์แก้วนี้ไปให้พศินเพราะอยากให้เธอได้ใกล้ชิดกับมันต่างหาก คนซื่ออย่างน้ำค้างตามไม่ทันแผนการของเขาหรอก เมื่อน้ำค้างเดินจากไปแล้วชวิณก็นั่งกับกลุ่มเพื่อน คอยสังเกตการณ์อย่างใจเย็น มองไปที่คนทั้งสองเห็นว่ากำลังพูดคุยกันอย่างสนิทสนม พศินยิ้มให้น้ำค้างอย่างเป็นกันเอง และยิ่งได้เห็นแววตาที่พี่ชายมองมองเลขาของตน ชวิณก็ยิ่งมั่นใจว่าพศินจะต้องเริ

ตอนที่ 71/3พอชวิณพูดไปแบบนั้น เสียงของคนในงานยิ่งดังกระหึ่มยิ่งกว่าตอนศรุตประกาศเรื่องของพศินกับลิลลี่เสียอีก ชายหนุ่มยกยิ้มมุมปากอย่างมีเลศนัย ลงจากเวทีไปหยุดยืนตรงหน้าน้ำค้าง เธอสบตากับเขาด้วยแววตางุนงง"มีอะไรเหรอคะ อุ๊บ!"ถามเพียงเท่านั้นเสียงหวานก็ถูกกลืนหายไป ชวิณดึงเธอเข้ามาจูบอย่างรวดเร็ว นักข่าวกระหน่ำเก็บรูปจนแสงแฟลชจ้าไปทั่วงาน ทุกคนต่างอึ้งและตกตะลึงกับสิ่งที่เกิดขึ้น หรือนี่จะเป็นเรื่องเซอร์ไพรส์ที่เขาพูดถึง!"ถ่ายไว้ ๆ ต้องเป็นข่าวใหญ่แน่""นี่น่ะเหรอผู้หญิงที่จะเป็นเจ้าสาวคุณชวิณ""จูบกันขนาดนี้ยังจะกล้าถาม""รีบถ่ายไว้เร็วเข้า มัวอึ้งอะไรอยู่"เสียงนักข่าวจากหลายสำนักโต้กันไปมา ศรุตที่ยืนอยู่บนเวทีก็ตกตะลึงไม่แพ้คนอื่น ๆ เรียกได้ว่าตกใจจนแทบหงายหลัง ผู้คนในงานไม่มีใครไม่ตกใจกับสิ่งที่ชวิณทำ กลายเป็นว่าเซอร์ไพรส์ใหญ่ที่แท้จริงคือเรื่องของชวิณไม่ใช่เรื่องของพศินเมื่อเขาคลายจุมพิต น้ำค้างรู้สึกวิงเวียนคล้ายจะเป็นลม เธออยากหยิกแขนตัวเองเพื่อพิสูจน์ว่าเมื่อครู่นี้เรื่องจริงหรือฝัน ทว่าแสงแฟลชที่สาดเข้ามาเป็นเครื่องหมายยืนยันได้ดีว่านี่ไม่ใช่ความฝัน และกลิ่นแอลกอฮอล์จากชว