All Chapters of คุณมันเลว (ซีรีย์ชุด มาเฟียญี่ปุ่น): Chapter 51 - Chapter 60

คุณมันเลว ep 51ยาหยีถือแจกันดอกไม้ขึ้นไปยังห้องของโทคิยะด้วยความอารมณ์ดี กะว่าจะนำไปวางไว้ก่อนชายหนุ่มจะกลับมา เพราะอยากให้เขารู้สึกผ่อนคลายจากกลิ่นดอกไม้หอมๆวันนี้ทั้งวันหญิงสาวหมกหมุ่นอยู่แต่กับการจัดดอกไม้ กว่าจะเลือกดอกไม้ได้ก็ใช้เวลานานพอสมควรเพราะดอกไม้ต้องไม่อ่อนหรือแก่จนเกินไปและสีสันต้องสด มือบางผลักประตูเข้าไปด้วยหน้างามที่เปื้อยรอยยิ้ม แต่พอประตูห้องถูกเปิดออก แจกันที่ถืออยู่ในมือถึงกับร่วงลงบนพื้นห้องทันทีเพล้ง!เศษแจกันแตกกระจัดกระจาย จนมันบาดเท้าเรียวของเธอ ในขณะที่ดวงตากลมเบิกโพล้งด้วยความตกใจไม่จริง!“นะ..นี่มันอะไร! ” ดวงตากลมโตสั่นไหวระริก แทบไม่อยากเชื่อสายตาว่าภาพตรงหน้าจะเป็นความจริง!สองหนุ่มสาวที่นอนเปลือยกายอยู่บนเตียงผละออกจากกันทันที หญิงสาวไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นผู้หญิงที่ชื่อซากิ ที่ครั้งหนึ่งเขาเคยบอกว่าพาเธอมาคุยเรื่องงานหัวใจดวงน้อยกระตุกวาบมันชาไปทั้งตัวราวกับโดนคำสาบ ปากบางสั่นระริก เมื่อเตียงที่เขานอนกับเธอบัดนี้มีผู้หญิงคนอื่นมาทับรอยชายหนุ่มคว้าผ้าขนหนูขึ้นมาพันรอบตัวราวกับว่าไม่ได้เกิดอะไรขึ้น ในขณะที่ซากิเองรีบควานหาเสื้อผ้าขึ้นมาใส่ทันที“ตอ

คุณมันเลว ep 53“ฉันไม่คิดว่าคุณจะเลวได้ถึงเพียงนี้” เสียงหนึ่งดังมาจากด้านหลังทำให้โทคิยะหันขวับทันที ก่อนจะพบว่าเป็นยาหยีแทบมาแอบฟังเขาคุยโทรศัพท์“นี่เธอมาแอบฟังฉันคุยโทรศัพท์หรอ! ” โทคิยะมองด้วยความไม่พอใจแล้วเก็บโทรศัพท์ไว้ในกระเป๋ากางเกง ก่อนจะสาวเท้ามาหาคนที่ยืนมองหน้าเขาด้วยความเสียใจ“ไม่คิดเลยว่าผู้ชายที่ฉันรักจะทำกันแบบนี้ได้ลงคอ” หยาดน้ำตาค่อยๆเอ่อล้นดวงตางามที่สั่นไหวระริกเขาเห็นเธอเป็นแค่เครื่องมือในการใช้หาข้อมูลจากทาคาชิ ถ้าไม่ได้ยินที่เขาคุยโทรศัพท์ในวันนี้คงไม่ตาสว่าง ว่าผู้ชายคนนี้เลวแค่ไหนหมาป่ายังไงมันก็คือหมาป่าอยู่วันยังค่ำ!ผู้ชายที่มีแต่ด้านมืดไม่เห็นใจใคร ไม่มีความรู้สึกไม่มีหัวใจ เธอไปหน้ามืดลงรักได้ยังไง“ได้ยินอย่างนั้นแล้วยังจะหน้าด้านอยู่อีกไหม” โทคิยะยักไหล่ราวกับไม่ได้รู้สึกอะไรที่เห็นคนตัวเล็กเสียใจ“ฉันมันโง่เอง ที่หลงไปคิดว่าคนเลวๆแบบคุณจะกลายมาเป็นคนดีได้ แต่วันนี้ฉันคิดผิด หมามันก็คือหมาอยู่วันยังค่ำ! ”“นี่เธอกล้าว่าฉันหรอ” มือใหญ่คว้ามับเข้าที่ต้นแขนเรียว แม้จะเจ็บตายาหยีกลับฝืนยิ้มทั้งน้ำตายิ้มให้กับความโง่ของตัวเอง“เอาเลยค่ะ จะตบจะตีฉันเหม

คุณมันเลว ep 55“มาแล้วสินะ” ร่างสูงในชุดดำนั่งดูดบุหรี่อยู่บนเก้าอี้ด้วยความสบายใจ ก่อนจะค่อยๆ หมุนตัวมาหาชายหนุ่ม ที่อยู่ในการจับกุมของลูกน้อง มือทั้งสองถูกมัดไขว้หลังไว้“น้องสาวกูอยู่ไหน!!!”“มาถึงก็ถามหาน้องสาวทันทีเลยนะ” โทคิยะกระตุกยิ้มมุมปาก ก่อนจะหยัดกายลุกจากเก้าอี้แล้วสาวเท้ามาหาคนที่นั่งคุกเข่าอยู่บนพื้นหลังจากเห็นคลิปของน้องสาวที่โดนอดีตเจ้านายทารุณกรรม รวมถึงรูปต่างๆ ของน้องสาวที่ถูกส่งไป ถึงกับเข้าอ่อนทันที ไม่คาดคิดว่าโทคิยะจะสืบจนรู้ว่าเขาแอบมีน้องสาวจะเป็นตาร้ายดีอย่างไรต้องช่วยยาหยีออกมาให้ได้ แม้จะแลกด้วยชีวิตก็ตาม!!“ปล่อยน้องสาวกูด้วยเดี๋ยวนี้!!!” ใหญ่ตะโกนลั่นห้อง อารมณ์ของเขาในตอนนี้พุ่งจนถึงขีดสุดไม่คิดว่าโทคิยะจะทำร้ายยาหยีได้ขนาดนี้ ป่านนี้น้องสาวของเขาจะเป็นอย่างไรบ้าง จะเจ็บตรงไหนมั้ย โกรธตัวเองทิ้งที่น้องสาวไว้เผชิญชะตากรรมเพียงคนเดียวพี่ขอโทษนะยาหยี...“น้องสาวของมึงหรอ หึ” โทคิยะเหยียดยิ้ม ก่อนจะใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มด้วยท่าทางยียวน ส่งผลให้อดีตลูกน้องโกรธหัวรัดฟัดเหวี่ยงทันที เมื่อโทคิยะกำลังเล่นสงครามประสาท “กูปล่อยแล้ว แต่หมายถึงปล่อยใน”“ไอ้สวะ!

คุณมันเลว ep 57โทคิยะปรายตามองหญิงสาวที่นอนกุมแขนซ้ายด้วยความเจ็บปวด เดือดสีแดงสดไหลออกมาจากหัวไหล่ซ้ายของเธอ ร่างสูงยืนค้างชั่วขณะก่อนจะก้มลงมือฝ่ามือใหญ่ที่ถือปืนอยู่ในมือ“หยีเจ็บไหม ฮื้อๆๆๆ ~” ใหญ่ร้องไห้โฮเมื่อเห็นน้องสาวสุดที่รักโดนโทคิยะยิง แม้กระสุนจะเฉียดแต่ยาหยีคงเจ็บน่าดู“อ๊ะ!” หญิงสาวยกมือกุมหัวไหล่ซ้ายไว้ หน้างามเห่ยเกด้วยความเจ็บปวด ก่อนปรายตามองผู้ชายที่รักทั้งน้ำตา เขากล้ายิงเธอได้ลงคอเชียวหรอจิตใจของเขาโหดเหี้ยมเหลือเกิน ความรักมันกำลังจะฆ่าเธอให้ตายทั้งเป็น น้ำตาไหลนองออกมาจากดวงตากลมโตที่ชอบมองโทคิยะด้วยสายตาตัดพ้อ สิ่งหนึ่งที่เจ็บมากกว่ากายนั่นก็คือใจ เจ็บจนสามารถลบล้างความเจ็บจากทุกสิ่งทุกอย่างได้แวบหนึ่งยาหยีเห็นโทคิยะชะงัก แต่เขากลับไม่ได้แสดงความรู้สึกใดๆ ออกมา นั้นทำให้ยาหยีรู้ว่าที่ผ่านมาเธอหลงรักปีศาจในร่างคน!“เอาสองคนนี้ไปขังไว้ในคุก!” โทคิยะหันไปสั่งลูกน้องที่ยืนอยู่ข้างหลัง ก่อนที่ดวงตาคมจะปรายตามองหญิงสาวที่นอนในอ้อมกอดของพี่ชายอีกรอบ แววตาเจ็บปวดของเธอมันทำให้เขาต้องเบือนหน้าหนี มือใหญ่กำหมัดแน่นก่อนจะรีบสาวเท้าออกจากที่นี่ทันที“โอ้ไม่ ฮึก!” ใหญ่ร

คุณมันเลว ep 59หลังจากที่หมอมาถึงโทคิยะก็รีบให้เช็คอาการของยาหยีทันที เพราะเขาเองก็ร้อนใจเหมือนกันกลัวร่างบางจะเป็นอะไรไป ชายหนุ่มยืนมองหมอหนุ่มตรวจอาการด้วยความหวาดระแวงเพราะกลัวหมอจะเห็นของลับและส่วนสงวนของเธอหึงแม้กระทั่งหมอ...หมอหนุ่มทำหน้าเครียดเมื่อตรวจอาการเสร็จ พึ่งรู้ว่าโทคิยะเป็นคนยิงหญิงสาวเอง“เธอเป็นยังไงบ้าง” โทคิยะถามด้วยอาการร้อนรน เมื่อเห็นหมอหนุมมีสีหน้าเคร่งเครียด“เธอแค่มีไข้จากบาดแผลที่เกิดการติดเชื้อ หมอให้ยาไปทานละ อีกไม่กี่วันอาการจะดีขึ้นตามลำดับ”“ขอบคุณ” โทคิยะพ่นลมหายใจด้วยความโล่งอก โชคดีที่คนตัวเล็กไม่ได้เป็นอะไรมาก“แต่คุณไม่ควรทำรุนแรงแบบนี้กับเธออีกนะ เพราะยังไงเธอก็เป็นผู้หญิงและที่สำคัญอาจจะกระทบไปถึงเด็กในท้องด้วย”“เด็กในท้อง? ” โทคิยะอุทานอย่างไม่เชื่อหูเมื่อได้ยินคำนั้นจากปากหมอหนุ่ม เหมือนหอกแทงลงกลางใจ“ใช่ครับ เธอท้องได้สองสับดาห์แล้ว หมอแนะนำให้พาเธอไปฝากครรน์นะครับ แล้วอีกอย่างอ่อนโยนกับเธอบ้างก็ดีอย่างน้อยๆเด็กในท้องก็เป็นลูกของคุณ” หมอหนุ่มพูดด้วยความไม่สบอารมณ์ ตระกูลของเขาเป็นหมอประจำตระกลูโยชิทากะรู้ดีว่าตระกูลนี้บ้าดีเดือดตั้งแต่รุ่