บททั้งหมดของ คุณมันเลว (ซีรีย์ชุด มาเฟียญี่ปุ่น): บทที่ 31 - บทที่ 40

คุณมันเลว ep 30จ๊วบๆๆๆ! ~เสียงปากหยักดูดดึงหน้าอกอวบอย่างรุนแรง จนหญิงสาวนิ่วหน้าด้วยความเจ็บเธอไม่เคยโดนชายใดดูดหน้าอกมาก่อน จึงยังไม่ชิน มันเจ็บราวกับเม็ดทับทิมจะหลุดออกจากเต้ามือบางยกขึ้นคล้องคอของเขาด้วยความหลงไหล เหมือนโทคิยะกำลังใช้มนต์เสน่ห์สะกดเธอไว้ให้ติดกับ ดวงตากลมโตมองชายหนุ่มผ่านความมืดสลัวเป็นครั้งแรกที่สัมผัสได้ถึงความอ่อนโยน มันอ่อนโยนเหลือเกิน จนเธอคิดว่ามันคือความฝัน...และถ้ามันเป็นความฝัน เธอก็คงไม่อยากตื่นจากฝันหวานนี้เลย“หืมม~” ร่างสูงครางด้วยความพึงพอใจ เพราะเต้าอวบใหญ่นั้นมันแทบจะล้นมือหยาบของเขา มันใหญ่เกินตัวจริงๆ ทั้งใหญ่และกลมกลึ่ง“อ๊ะ!” ยาหยีเผลอครางด้วยความรู้สึกแปลกใหม่ เมื่อเขาซุกหน้าหล่อลงมาที่ซอกคอหอมของเธอ ก่อนจะขบเม้มจนขนแขนของหญิงสาวตั้งชันหน้าคมค่อยๆ เคลื่อนลงไปยังใจกลางร่างของหญิงสาวอย่างอ้อยอิ่ง ก่อนจะใช้มือใหญ่แยกเรียวขางามออกแล้วครอบครองความสดใหม่ด้วยปากยาหยีเผลอดึงทึ่งกลุ่มผมดำขลับยามเมื่อลิ้นของเขาตวัดเกี่ยวกับปุ่มสวาทของเธอก่อนที่เขาจะใช้ลิ้นหนาดันเข้าไปในร่องสวาทนั้นร่างสูงพึงพอใจเมื่อหญิงสาวผลิตน้ำรักออกมาเป็นครั้งแรก ปากหยักดูดกลื

คุณมันเลว ep 32@ผับหรูใจกลางเมือง“ขอวอดก้าสิบช็อต!” มือใหญ่ยกขึ้นสั่งพนักงานเสิร์ฟที่กำลังเดินรับออเดอร์“เอาหน่อยมั้ย” ยาคุชิยื่นบารากุให้มาเฟียเพื่อนสนิท โทคิยะรับไว้ก่อนจะก้มลงดูดบารากุที่เพื่อนพึ่งส่งให้ในมือฟิ้ววว~ควันสีขาวพวยพุ่งเต็มโซนวีไอพี ซึ่งมีเพียงแค่ชายหนุ่มสองคนนั่งอยู่ โทคิยะกับยาคุชิถือว่าเป็นลูกค้าคนสำคัญของผับที่เจ้าของร้านค่อนข้างให้ความเคารพ บรรดาเด็กเสิร์ฟสาวและเด็กนั่งดริ้งต่างอยากเข้ามาบริการพวกเขา เพราะมาเฟียหนุ่มทั้งสองหน้าตาหล่อเหลาเอาการแถมเม็ดเงินยังหนาอีกด้วยถึงแม้พวกเขาจะน่ากลัวเพราะเป็นมาเฟียเบอร์ต้นๆ ของญี่ปุ่น แต่มันก็จะมีผู้หญิงบางประเภทที่ชอบความท้าทาย อยากครอบครองมาเฟียหนุ่มทั้งสองคนที่พวกเขามีกันแค่สองคนมันไม่แปลก เพราะการเป็นมาเฟียไม่สามารถไว้ใจกันได้ ต่างคนต่างก็อยากขึ้นเป็นเบอร์หนึ่ง นั่นเป็นเหตุผลที่ทั้งสองไม่คบค้าสมาคมกับใครอีกเลยทั้งๆ ที่มีหลายคนต่างอยากทำความรู้จักพวกเขา เส้นทางนี้ไม่สามารถไว้ใจใครได้ การหักหลังสามารถเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ!เดิมทีกลุ่มแกงซ์ของเขามีกันสามคน ซึ่งเป็นเพื่อนกันตั้งแต่ครั้งเยาว์วัย แต่ด้วยปัญหาขัดแย้งกันระหว่า

คุณมันเลว ep 34พรึ่บ!เมื่อเปิดประตูห้องเข้ามาโทคิยะก็ต้องตกใจทันที เมื่อเจอชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งดูดบุหรี่อยู่บนโซฟาหรูด้วยความสบายใจ ราวกับว่านี่คือบ้านของตัวเอง“บ้านกูไปเป็นบ้านมึงตั้งแต่เมื่อไหร่” โทคิยะพูดด้วยน้ำเสียงปนหงุดหงิด ก่อนจะเดินผ่านหน้ายาคุชิไป“...” ยาคุชิยักไหล่เล็กน้อย ก่อนจะยกเท้าขึ้นพาดบนโต๊ะ แล้วหรี่ตามองมาเฟียเพื่อนสนิท “กูมานั่งรอมึงได้ชั่วโมงละ ปกติมึงไม่เคยไปนอนที่อื่น”“อย่าเสือกเรื่องของกู”“ฮ่าๆๆๆ กูว่าแล้ว” ยาคุชิยิ้มมุมปากเล็กน้อย ก่อนจะพ่นควันบุหรี่ออกทางจมูก “ติดใจเด็กนั่นขึ้นมาล่ะสิ”“พูดอะไรที่มันมีความเป็นไปได้หน่อย” โทคิยะเดินไปขว้าผ้าขนหนูด้วยความหงุดหงิด เขารู้สึกเบื่อหน้ายาคุชิ“แต่ก็ไม่เห็นมึงทำร้ายน้องแล้วนิ กูก็คิดว่ามึงจะชอบเขาขึ้นมาแล้วซะอีก” พักหลังมานี้ยาคุชิคิดว่าโทคิยะเริ่มหลงยาหยีขึ้นมาแล้ว เพราะชายหนุ่มเลิกทำร้ายร่างกายของเธอ แถมยังถ่อไปนอนกับเธอจนถึงรุ่งเช้า“ไม่รู้อะไรก็หุบปากไป”“ทำไมวะ” ยาคุชิเลิกคิ้วด้วยความสงสัย“ถ้าเกิดไอ้ใหญ่รู้ว่าน้องสาวสุดที่รักของมันเสียตัวให้กู มันคงจะกลั้นใจตาย!” ชายหนุ่มยิ้มมุมปาก แต่มันเป็นรอยยิ้มที่แสนชั

คุณมันเลว ep 36ในที่สุดวันประมูลสินค้าก็มาถึง สองวันที่ผ่านมายาหยีโดนโทคิยะเล่นงานซะจนไม่มีแม้กระทั่งแรงที่จะลุก เหมือนชายหนุ่มอดอยากและหิวกระหายมานานแสนนาน แต่ก็มีเรื่องทำให้หญิงสาวลำบากใจเพราะดันลืมเอายาคุมมา และไม่กล้าบอกเขาว่าลืมเพราะกลัวจะโดนด่า เขายังคงปล่อยในทุกวัน ก็ได้ภาวะนาให้ไม่พลาดเพราะอีกไม่กี่วันก็กลับแล้ว“แค่ไม่กี่ครั้งคงไม่พลาดหรอกมั้ง” หญิงสาวถอนหายใจก่อนจะปรายตามองไปที่กระจกวันนี้เขาให้ช่างจับเธอแต่งหน้าทำผมโดยช่างแต่งหน้าดังจากประเทศฝรั่งเศษ โทคิยะบอกว่าเธอต้องไปงานประมูลกับเขา นั่นคือเหตุผลที่เขาต้องเปลี่ยนลูกเป็นขี้เหร่อย่างเธอให้เป็นหงส์“สวยมากเลยค่ะคุณน้อง” ช่างแต่งหน้าสาวสองเอ่ยปากชม เมื่อเปลี่ยนหญิงสาวธรรมดาๆ คนหนึ่งให้เป็นเจ้าหญิง“หุ่นดีแบบนี้หนุ่มๆ ในงานมองไม่วางตาแน่ๆ” ช่างคนหนึ่งที่พึ่งรูดซิปข้างหลังเสร็จเอ่ยปากชม หญิงสาวอยู่ในชุดเดรสสีครีมรัดรูประยิบระยับเมื่อกระทบกับแสงไฟ และเครื่องประดับจากแบรนด์ดังส่งผลให้เธอสวยราวกับนางฟ้าก็มิปาน บวกกับเครื่องหน้าที่แสนงดงามใครเห็นเป็นต้องหลง“หนูว่ามันโป๊ไปนะคะ” ยาหยีรู้สึกประหม่า เมื่อชุดเดรสที่เธอใส่แหวกซะจนหน

คุณมันเลว ep 38พลัก!ทันทีที่ถึงห้องยาหยีก็โดนโทคิยะผลักลงบนที่นอนทันที ร่างบางงุนงงไม่รู้ว่าทำผิดอะไร เพราะเธอเองก็ทำตามคำสั่งของเขาทุกอย่าง“เจ็บ~” แม้เตียงจะนุ่ม แต่ด้วยแรงกระแทกส่งผลให้หญิงสาวนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ“เธอทำเกินหน้าที่!” ร่างสูงตะคอกเสียงดังลั่นห้อง กรามหนาขบแน่นด้วยความโกรธ“แต่ฉันก็ทำตามที่คุณบอกนะคะ” ยาหยีหยัดกายขึ้นนั่งบนที่นอน ส่งผลให้ชุดเดรสร่นมาอยู่เหนือเอว แวบหนึ่งเธอเห็นโทคิยะปรายตามอง“ฉันให้เธอไปเอาข้อมูลของมันมา ไม่ใช่ให้ไปจูบกับมัน!!!”“ฉะ..ฉันไม่รู้ค่ะ ว่าเขาจะทำแบบนั้น”“หึ! ปากนี่ใช่ไหมที่มันจูบเธอ” โทคิยะกระชากคนตัวเล็กเข้ามาในอ้อมอก“คะ..คุณจะทำอะไร” ยาหยีสั่นไปทั้งตัวเมื่อเห็นแววตาโกรธร้าวในดวงตาคมคู่นั้น“จะลบรอยมันไงล่ะ!!”อุ๊บ!!โทคิยะบดขยี้ริมฝีปากบางด้วยความโกรธจัด จนได้กลิ่นคาวเลือด เมื่อเขี้ยวคมๆ ขบไปที่ปากล่าง ของยาหยีจนเกิดแผล ตรงที่ไหนที่ทาคาชิมันทับรอยเขาจะลบออกให้หมด!!“อื้ออ!! ~” ยาหยียกมือขึ้นผลักอกแกร่งออก แต่โทคิยะกลับไม่สะทกสะท้านจ๊วบบๆๆๆ ~จากจูบอันแสนดุดันแปรเปลี่ยนเป็นจูบอันแสนนุ่มนวล เมื่อเขาล้างรอยมลทินจากทาคาชิเสร็จเขารู้สึก