All Chapters of The Congressman’s Bride: A Deal with My Ex’s Uncle: Chapter 1 - Chapter 8

Sa loob ng isang maliit at amoy gamot na silid sa ospital, tahimik na nakaupo si Amara Santos sa tabi ng kama ng kanyang kambal na si Selene. Hawak niya ang malamig at payat na kamay ng kapatid habang pinagmamasdan ang mahinang pagtaas-baba ng dibdib nito. Sa ngayon, tulog si Selene—isang bihirang pagkakataon kung saan mukhang payapa ito, malaya sa sakit na bumabalot sa kanya buong buhay niya.Ang buhay ni Amara ay isang paulit-ulit na lang na siklo ng sakripisyo at paghihirap. Simula nang mawala ang kanilang ina noong ipinanganak sila at iwanan sila ng kanyang ama, siya na ang naging sandigan ni Selene. Habang lumalaki sila, hindi niya naranasan ang buhay ng isang normal na bata—walang laruan, walang masayang alaala na kasama ang pamilya, walang pangarap na para sa kanya.Ang tanging pangarap ng pinanghahawakan niya ay ang isang araw na mailigtas si Selene sa bingit ng kamatayan.Mula sa pagkabata pa lang, natutunan na ni Amara ang magbanat ng buto. Sa murang edad, naglako na siya ng

Matigas ang ekspresyon ni Ethan habang nakaupo sa harapan ng isang matandang babae sa loob ng marangyang dining hall. Sa tabi niya, si Amara, nakayuko, pinipigilan ang kaba habang pinagmamasdan ang eleganteng pagkaing hindi niya kayang bilhin kailanman sa buong buhay niya.Nasa harap nila si Lola Corazon Alcantara—ang matriarka ng kanilang makapangyarihang pamilya, ang babaeng may kontrol sa political empire ng mga Alcantara, at ang nag-iisang tao na hindi kayang suwayin ni Ethan.“Pakasal? Nagpakasal na kayo?”Matalim ang tono ni Lola Corazon, puno ng pagdududa. “Bakit wala akong alam tungkol dito? Parang nais pa ninyong itago sa akin ang kasalang ito.”Napatingin si Amara kay Ethan, naghihintay ng sagot. Sa ilalim ng mesa, naramdaman niyang mahigpit ang hawak ni Ethan sa kanyang kamay—hindi bilang paglalambing, kundi isang babala, babala na tila magwawakas sa pagkatao niya.Bawal siyang magkamali.Bawal siyang magpahalata.Kaya kahit nanginginig ang loob niya, ginaya niya ang kumpiy

Madaling araw pa lang ay nagising na agad si Amara. Hindi pa rin siya sanay sa lambot ng kama na kanyang hinigaan, sa malamig na simoy ng aircon, at higit sa lahat, sa presensya ng lalaking natutulog sa kabilang dulo ng higaan.Si Ethan Alcantara.Ang asawa niya—kahit peke lang ang kasal nila. Nakaramdam pa rin siya ng kapanatagan at pahingang di niya kailanman naranasan. Ngunit kasabay ng ginhawang iyon ay ang matinding pangamba. Isa itong panaginip na maaaring maglaho anumang oras.Dahan-dahan siyang bumangon, nag-iingat siya na huwag gumawa ng kahit anong ingay para hindi maistorbo ang tulog ni Ethan. Pero nang matapak siya sa sahig, isang malalim na tinig ang nagpagising sa kanyang diwa.“Anong ginagawa mo?”Boses na parang mayroong pagkamuhi at pagtataka.Napalunok si Amara. Dahan-dahan siyang napalingon at nakita niyang nakadilat na si Ethan, nakapangalumbaba habang nakatingin sa kanya. Sa malamlam na ilaw ng kwarto, mas lalong naging kapansin-pansin ang matitigas nitong panga,

Dalawang araw matapos ang charity gala, hindi pa rin maalis sa isip ni Amara ang sinabi ni Ethan."Dahil asawa na kita, Amara. At ako lang ang dapat mong tinitingnan."May ibig sabihin ba iyon? O sadyang nilalaro lang niya ang kasunduan nilang dalawa?Gusto niyang isipin na parte lang iyon ng palabas—na ginagawa lang ni Ethan ang dapat nilang gawin bilang mag-asawa sa mata ng publiko. Pero bakit may bumabagabag sa kanya?Nakahalukipkip siya sa kanilang pribadong hardin sa mansion, ang mga mata’y nakapako sa lawak ng berdeng damuhan. Ang malamig na hangin ay dumadampi sa kanyang balat, pero hindi nito kayang palamigin ang nag-aalab niyang isipan.Tumunog ang kanyang cellphone.📩 Amara, please. Kailangan kitang makausap.📩 Bigyan mo lang ako ng isang pagkakataon. Magkita tayo bukas sa dati nating lugar.Napabuntong-hininga siya. Ilang beses nang nag-text si Liam mula nang magkrus ang landas nila. Hindi siya sigurado kung dapat niya ba itong pansinin, pero sa loob-loob niya, gusto niya