Semua Bab เมียหลวงที่(ชื่อ)แสนดี: Bab 11 - Bab 20

แสนดีtalk"ถ้าคืนนี้เฮียอยากนอนกับแสนดี คืนนี้ก็นอนกับแสนดีเลยค่ะ"คงงงกันล่ะสิคะว่าทำไมฉันถึงพูดแบบนั้นออกไป ก็เพราะฉันเหลือบไปเห็นนังเมียน้อยของเฮียนะสิในขณะที่ฉันกำลังคุยกับเฮียเรื่องนั้น ฉันบอกตรงๆเลยนะคะว่าฉันโกรธและเคืองเฮียอาวุธอยู่ จู่ๆก็มาขอโทษในวันที่มันสายไปนี่สินะเขาถึงว่าคิดได้ในวันที่มันสาย ถึงแม้เขาจะขอโทษและพยายามง้อฉันให้กลับไปเป็นเหมือนเดิม แต่ฉันไม่มีวันใจอ่อนง่ายๆหรอกค่ะแต่ในตอนนั้นหางตาของฉันเหลือบไปเห็นพี่แยมที่กำลังเดินมาจากบันไดพอดี ฉันเลยคิดอะไรออกและอยากจะทำให้คนหมั่นไส้เล่น แล้วมันก็ได้ผลค่ะ"ห้ะ!" เฮียคงตกใจเพราะจู่ๆฉันก็พูดแบบนั้นขึ้นมา พร้อมกับเอามือคล้องคอเฮีย"หรือว่าเฮียไม่อยากจะนอนกับแสนดี" ฉันทำหน้าออดอ้อนเฮีย แล้วเหลือบหางตามองพี่แยมที่กำลังกำหมัดแน่น นี่สินะเขาเรียกการเอาคืนอย่างสะใจ"เฮียอยากนอนกับแสนดี" เฮียตอบฉันพร้อมกับยิ้มให้ นี่คือรอยยิ้มแรกที่ฉันได้รับจากเฮียมันเป็นรอยยิ้มที่ฉันมองว่ามันอบอุ่น ฉันนิ่งอยู่สักพักก่อนจะใช้มือลูบหน้าของเฮียเบาๆ"..." "แสนดี""ไหนเฮียลองพูดซิ ว่าเฮียต้องการแสนดีหรือเปล่า" ฉันมั่นใจว่าคนอย่างเฮียต้องตอบว่าต้อง

"งั้นเธอก็อย่าทำแบบนี้ เฮียจะไม่ทำอะไรแสนดีแน่นอน ถ้าแสนดีไม่มาอ่อยให้เฮียแหกกฏ""แสนดีเปล่าอ่อยนะคะ แค่อยากอยู่ใกล้ๆแค่นั้นเอง" ไม่ได้อ่อยเลยแสนดี เธอยื่นหน้ามาใกล้ผมขนาดนี้เธอไม่ได้อ่อยผมเลยจริงๆ กลิ่นตัวของเธอมันช่างหอมยั่วยวน มันติดจมูกผมเอามากๆผมหันไปมองเธอที่กำลังมองผมอยู่ใกล้ๆ ทั้งสายตาและท่าทางของแสนดี มันบ่งบอกได้ชัดเจนว่าเธอกำลังอ่อยผม"เฮ้อ แสนดีปวดคอจังเลยค่ะ" เธอลุกขึ้นแล้วหันหลังให้ผมก่อนจะรวบผมของเธอไปข้างๆตัว แผ่นหลังขาวๆนั้นมันทำให้ใจผมไม่อยู่กับเนื้อกับตัว "เฮียช่วยนวดไหล่ให้แสนดีหน่อยได้ไหม"แค่นั่งมองผมก็แทบอดใจไม่ไหว นี่เธอจะให้ผมมานวดหรือจับตามตัวเธออีกผมคงคลั่งตายแน่ๆ"ปวดตรงไหน""ตรงนี้ค่ะ" เธอจับมือผมไปจับไหล่ของเธอและตามลำคอเขาขาวๆ ผมค่อยๆบีบนวดพร้อมกับผมอารมณ์ไปหากเป็นผู้ชายคนอื่นคงจับเธอปล้ำไปแล้ว ไม่มาทนมองอยู่แบบนี้หรอก แต่ผมจะไม่ทำอะไรแสนดี ต่อให้ผมจะอยากทำแค่ไหนก็ตาม ผมจะรอวันที่แสนดีพร้อมที่จะเป็นภรรยาของผมจริงๆ ต่อให้เธออ่อยแค่ไหน ผมก็ต้องอดทนให้กับความหน้าลิ้มลองของเธอให้ได้"...""เฮียว่าปากของแสนดีน่าจูบไหมคะ""..." ผมมองใบหน้าสวยหวานแล้วจูบที่ริ

อาวุธ t a l kมันก็สมควรแล้วที่ผมโดนเธอตอกหน้าแบบนั้น แสนดีพูดทุกคำที่ผมเคยพูด เธอพูดออกมาทำเอาผมไปต่อไม่เป็นเลยย้อนกลับไปเมื่อ 10 เดือนก่อนเริ่มแรกที่ผมย้ายเข้ามาอยู่กับแสนดี ชีวิตของผมมันเป็นอะไรที่โคตรน่าเบื่อ ผมไม่อยากจะกลับมานอนบ้านด้วยซ้ำ ในวันนั้นก็เป็นวันที่ผมเริ่มพาเด็กและคนอื่นๆเข้าบ้านจะด้วยความเชี่ยด้วยความเลวระยำของผมก็แล้วแต่ ผมทำเลวสารพัดทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้แสนดีทนอยู่กับผมได้ จนกระทั่ง..."ตอนนี้ยังไม่มีแม่บ้าน เธอช่วยทำความสะอาดห้องรับแขกข้างๆห้องเฮียด้วยนะ" ตอนนั้นผมยืนเอามือล้วงกระเป๋าสั่งให้เธอทำความสะอาดห้องนอนห้องข้างๆห้องผม ผมทำราวกับว่าเธอเป็นคนใช้ไม่ใช่ภรรยา"ทำความสะอาดทำไมเหรอคะ?" เธอเอ่ยถามผมด้วยสีหน้างุนงงราวกับคนปัญญาอ่อนฟังภาษาคนไม่รู้เรื่อง"เฮียจะให้เด็กของเฮียเข้ามาอยู่น่ะสิ เวลาที่เด็กเฮียมา พวกเขาจะได้มีที่นอน""เด็กเฮีย?" เธอขมวดคิ้วเป็นปมด้วยความสงสัย"ก็เมียเฮียนั่นแหละ.ผู้หญิงของเฮียที่เฮียเลี้ยงอยู่ พวกเธอจะมาหาเฮียเมื่อไหร่ก็ได้ แต่ต้องมีห้องคอยต้อนรับพวกเธอ เฮียก็เลยอยากจะให้แสนดีทำความสะอาดไว้ให้""แต่ตอนนี้มันเป็นบ้านของเรานะคะ เฮียจะให

"ฉันก็แค่ถามนายตามมารยาท นายไม่เคยเรียนเลยหรือไง?" ฉันจ้องเขาเขม็ง ชักสีหน้าเหมือนไม่พอใจ ตอนแรกฉันก็ห่วงใยเขา แต่พอได้ยินคำพูดกวนบาทา ฉันก็มีบ้างที่ไม่พอใจ"ก็เคยเรียนแต่ไม่ได้สนใจ แล้วเธอลุกไหวไหมเนี่ย!""ไหวสิ!" ฉันค่อยๆลุกขึ้นยืน แต่ดูเหมือนเท้าของฉันจะไม่ค่อยเป็นใจเท่าไหร่นัก มันเจ็บจัง เจ็บมากๆเลย"นี่เธอ! ถ้าไม่ไหวก็อย่าฝืน อย่าอวดเก่ง!" เขายังคงปากปีจอใส่ฉันเหมือนเดิม"เอ้า! ฉันก็แค่ไม่อยากพึ่งนาย ฉันอวดเก่งตรงไหนเนี่ย!""มานี่เดี๋ยวช่วยเอง""ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวฉันช่วยตัวเองเอง""อย่ามาอวดเก่งนะ ฉันจะช่วยเธอก็คือช่วยเธอไม่มีสิทธิ์มาปฏิเสธฉัน" คนอะไรเอาแต่ใจชะมัด เขาเอามือมาพยุงฉันให้ลุกขึ้น แล้วให้ฉันจับไปที่ไหล่ของเขา เพื่อพยุงร่างกายของฉันไม่ให้ล้มฉันไม่ได้พูดอะไร นอกจากมองข้อเท้าของตัวเอง ที่ความเจ็บมันกำลังเล่นงานฉันอย่างหนัก"เธอถอดรองเท้าดีกว่าไหม!""อืม เดี๋ยวฉันถอดเอง ...เฮ้ย!" ฉันอุทานออกมาอย่างตกใจ จู่ๆผู้ชายคนนี้เขาก็ก้มตัวลงแล้วยกเท้าของฉันขึ้นเบาๆ ก่อนจะถอดรองเท้าส้นสูงที่เท้าของฉันออก แล้วจับสายรัดถือเอาไว้ในมือของเขา "นะ...นาย""ห้องเรียนอยู่ไหนจะไปส่ง!""ฉันคิดว

"โอ๊ย ปล่อยกู เฮียช่วยแยมด้วยกรี๊ด! อีแสนดี!" พี่แยมพยายามแกะมือของฉันออกจากหัวมัน ฉันกระชากหัวมันเดินออกมาจากห้อง ฉุดกระชากด้วยแรงทั้งหมดของฉันที่มี"แสนดีหยุดนะแสนดี เฮียบอกให้หยุด!" เฮียพยายามเข้ามาห้ามปรามฉัน ไม่ให้กระชากหัวเมียน้อยของเขา มันยิ่งทำให้ฉันกระชากหัวแรงมากกว่าเดิม"หยุดเหรอ! มึงสิต้องหยุด!"ปึก! ฉันถีบไปที่ท้องของเขาแรงๆ เฮียที่ยังไม่ทันได้ตั้งตัวก็ถึงกับเซไปชนประตู ความอดทนของฉันมันเดือดถึงขีดสุดแล้ว ในเมื่อทุกคนใจร้ายกับฉัน ก็ไม่จำเป็นที่ฉันจะต้องอดทน หรือพูดดีด้วย"อย่าเสือก ส่วนมึงมานี่อีเเยม กูจะไม่ทนให้มึงข่มเหงกูอีกต่อไป กูดีกับมึงมึงไม่ชอบ งั้นกูจะสอนสกิลนางร้ายให้มึงดู มึงจะได้รู้ว่าสกิลนางร้ายของมึงมันอนุบาลมากแค่ไหน!" ว่าจบก็กระชากหัวให้แรงขึ้นกว่าเดิม"โอ๊ย! กรี๊ด! เฮียช่วยแยมด้วย ปล่อยกูอีแสนดีกูเจ็บนะอีเชี่ย มึงปล่อยกูสิวะอีเวร!" ฉันลากพี่แยมจากชั้นบนจนมาถึงข้างล่างจากนั้นก็ลากไปที่ห้องครัว ฉันไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมฉันถึงได้เดือดขนาดนี้ ในหัวของฉันตอนนี้มีแต่คำว่าต้องเอาให้สุด เลยหยุดที่คำว่าสะใจบ้างเฮียไม่ได้วิ่งตามลงมา ดีแล้วแหละที่เขาไม่ได้ลงมาเพราะม