15 สะใจ

อาวุธ t a l k

มันก็สมควรแล้วที่ผมโดนเธอตอกหน้าแบบนั้น แสนดีพูดทุกคำที่ผมเคยพูด เธอพูดออกมาทำเอาผมไปต่อไม่เป็นเลย

ย้อนกลับไปเมื่อ 10 เดือนก่อน

เริ่มแรกที่ผมย้ายเข้ามาอยู่กับแสนดี ชีวิตของผมมันเป็นอะไรที่โคตรน่าเบื่อ ผมไม่อยากจะกลับมานอนบ้านด้วยซ้ำ ในวันนั้นก็เป็นวันที่ผมเริ่มพาเด็กและคนอื่นๆเข้าบ้าน

จะด้วยความเชี่ยด้วยความเลวระยำของผมก็แล้วแต่ ผมทำเลวสารพัดทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้แสนดีทนอยู่กับผมได้ จนกระทั่ง...

"ตอนนี้ยังไม่มีแม่บ้าน เธอช่วยทำความสะอาดห้องรับแขกข้างๆห้องเฮียด้วยนะ" ตอนนั้นผมยืนเอามือล้วงกระเป๋าสั่งให้เธอทำความสะอาดห้องนอนห้องข้างๆห้องผม ผมทำราวกับว่าเธอเป็นคนใช้ไม่ใช่ภรรยา

"ทำความสะอาดทำไมเหรอคะ?" เธอเอ่ยถามผมด้วยสีหน้างุนงงราวกับคนปัญญาอ่อนฟังภาษาคนไม่รู้เรื่อง

"เฮียจะให้เด็กของเฮียเข้ามาอยู่น่ะสิ เวลาที่เด็กเฮียมา พวกเขาจะได้มีที่นอน"

"เด็กเฮีย?" เธอขมวดคิ้วเป็นปมด้วยความสงสัย

"ก็เมียเฮียนั่นแหละ.ผู้หญิงของเฮียที่เฮียเลี้ยงอยู่ พวกเธอจะมาหาเฮียเมื่อไหร่ก็ได้ แต่ต้องมีห้องคอยต้อนรับพวกเธอ เฮียก็เลยอยากจะให้แสนดีทำความสะอาดไว้ให้"

"แต่ตอนนี้มันเป็นบ้านของเรานะคะ เฮียจะให้คนอื่นเข้ามาอยู่เหรอ?"

"นี่แสนดี เฮียจะเอาใครมาอยู่ก็ได้มันเป็นสิทธิ์ของเฮีย เธอไม่มีสิทธิ์มาล้ำเส้นหรือก้าวก่ายชีวิตของเฮีย เราแค่แต่งงานกันไม่ใช่เจ้าชีวิตกัน เธอไม่ต้องมายุ่งเรื่องของเฮีย ต่างคนต่างอยู่ เธอเป็นแค่เมียในใบสมรสจำเอาไว้'

"มะ ...เมียในใบสมรส" แสนดีพูดเสียงสั่นเธอดูอึ้งไป ที่ผมพูดไปในแบบนั้น จิตใจของผมมีแต่อยากให้เธอออกไปจากชีวิต

"ใช่เมียในใบสมรส เธอจะได้ครอบครองแค่ชื่อของฉัน.แต่ตัวและหัวใจของฉันมันคือของฉันไม่ใช่ของเธอ เธอไม่มีสิทธิ์จะมาทำอะไรกับชีวิตของฉัน เธอไม่มีสิทธิ์มายุ่งหรือก้าวก่ายเข้าใจไหม ฉันสั่งอะไรเธอก็ทำไปแต่อย่ามาล้ำเส้นกัน"

"..." แววตาของแสนดีสั่นระริกก่อนจะเริ่มแดงกล่ำขึ้นมา ผมไม่ได้สงสารเธอเลยสักนิด ตอนนั้นแค่อยากจะตอกย้ำให้แรงกว่านี้ด้วยซ้ำ แต่ตอนนั้นคิดคำพูดไม่ค่อยออกด้วย แสนดีเงยหน้ามองผมแล้วก็เม้มปากตัวเองแน่น

"ค่ะ" เธอเอ่ยออกมาสั้นๆแค่นั้นจริงๆ แต่ผมรู้ว่าตอนนั้นเธอไม่โอเคในคำพูดของผมมากๆ แต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไรไปมากกว่านั้น

"ดี ฉันไปทำเลยเสร็จวันนี้ยิ่งดี เพราะไม่แน่คืนนี้เฮียอาจจะต้องใช้ห้องนั้นกับคนของเฮีย"

"ค่ะ" แสนดีขอตัวนะคะ"

"อ้อ อีกอย่าง อย่าเที่ยวไปประกาศตัวบอกใครต่อใครว่าเฮียคือสามีของเธอ ไม่ต้องเสนอหน้าแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ เฮียไม่ชอบ"

"ค่ะ แสนดีจะไม่ทำ แสนดีจะจำไว้ว่าเฮียไม่ใช่ของแสนดี"

"ดี เพราะถ้าคนอื่นรู้ว่าเฮียมีเมียแล้วเนี่ย เฮียจะอัพเกรดตัวเองไม่ได้ เข้าใจนะแสนดี"

"ค่ะแสนดีเข้าใจ ขอตัวไปทำความสะอาดก่อนนะคะ"

"อืม รีบทำให้เรียบร้อยนะ พอเด็กเฮียรักความสะอาด"

"ค่ะ"

แล้ววันนั้นผมก็ทำทุกอย่างที่เธอน่าจะรับไม่ได้ ผมพาสาวๆมาเต็มบ้าน ปาร์ตี้เมานัวเนียกันอยู่ภายในบ้าน ตอนนั้นผมคิดแค่ว่าผมมีความสุขและสนุกกับสิ่งที่ทำ ผมไม่เคยคิดและไม่นึกถึงจิตใจของแสนดีเลยสักนิด

สิ่งที่ผมเห็นในวันนั้นคือน้ำตาของแสนดีที่ไหลล่วงริน เธอแอบร้องไห้อยู่สวนหลังบ้าน ตอนนั้นผมมันเลวไม่ใช่คนจริงๆ แต่เป็นไอ้ระยำสารเลว ผมทำร้ายจิตใจเธออย่างเลือดเย็น ไม่เคยแยแสความรู้สึกของเธอเลยสักนิด

ผมยังพูดตอกย้ำต่อหน้าเธออีกว่า เธอไม่ใช่ภรรยาของผม เธอเป็นเพียงเด็กในบ้านที่คอยดูแลความสะอาดบ้านช่องต่างๆ แต่สิ่งที่ผมทำกับเธอในวันนั้น มันมากกว่านั้น

ผมปล่อยให้สาวๆของผมทำร้ายเธอ เพียงเพราะเธอทำอะไรไม่ถูกใจพวกเขา หนิงเด็กในสต๊อกของผมคนหนึ่ง ไหว้วานให้แสนดีไปเปิดน้ำอุ่นเตรียมรอเธอในห้องน้ำ แล้วเรื่องก็เกิดขึ้น

"อีแสนดี!"

"ฮือๆ คุณหนิงปล่อยแสนดีค่ะแสนดีเจ็บ"

"กูบอกให้มึงเตรียมน้ำอุ่นให้ไง มึงแหกตาดูสิว่านี่มันน้ำร้อน"

"ฮือๆโอ๊ยปล่อยแสนดีเถอะค่ะแสนดีเจ็บ"

เสียงเอะอะโวยวายมันดังออกมา ผมรีบวิ่งไปดูเห็นหนิงกำลังกดหัวแสนดีลงอ่างน้ำ ผมจึงรีบจับตัวหนิงออก เพราะผมไม่อยากให้ใครมาตายในบ้านผม

"อะไรกันหนิง ทำอะไรของเธอ"

"ก็มันเอาน้ำร้อนมาให้หนิงอาบนิ่คะ ดูนี่สิเฮียมันร้อนจนมือหนิงพองไปหมดแล้ว"

"ฮือๆ แสนดีเปิดผิดเบอร์จริงๆแสนดีไม่ได้ตั้งใจ" แสนดีปากคอสั่นน้ำตาไหลพรากอาบแก้ม

"ขอโทษหนิงซะ"

"ฮือๆเฮีย"

"ยังจะยืนบื้ออยู่อีก ขอโทษหนิงซะ!"ผมเสียงห้วนกระด้างอย่างไม่พอใจ

"แสนดีขอโทษนะคะ" แสนดีไหว้ประหลกๆ ตอนนั้นผมไม่ได้รู้สึกสงสารเลยสักนิด

ผมมีแต่ความสะใจที่ได้ทำร้ายจิตใจเธอ และรู้ด้วยว่าแสนดีคงทนผมอีกไม่นาน ผมทรมานจิตใจของเธอมาโดยตลอด ไม่เคยแยแสเธอเลยสักนิด ในหัวมีแต่คำว่าอยากสลัดเธอออกไปจากชีวิต

ผมไม่เคยเป็นคนดีไม่เคยเป็นสามีที่ดีของเธอเลย ทั้งๆที่รู้ว่าเธอดีกับผมมาตลอดทั้งทำอาหารทั้งดูแลบ้านช่องเธอทำตามที่ผมสั่งหมด ไม่เคยประกาศตัวหรือวุ่นวายกับชีวิตของผม ไม่เคยเลยแม้สักครั้งเดียว เธอทนผมมาตลอดโดยไม่มีคำพูดใดๆมาขัดผมเลย

เธอยอมผมทุกอย่าง ยอมให้ผมมีคนอื่นและข่มเหงเธอได้ตลอด ผมรังแกเธอทุกเรื่องแม้กระทั่งเรื่องของผมและเธอ ผมมันไม่ได้เรื่องจริงๆสมควรแล้วที่เธอจะตอบกลับผมแบบนี้

กลับมาที่ปัจจุบัน...

คงไม่ต้องเดาสีหน้าของผมเพราะผมคงทำหน้าสลดลงอย่างเห็นได้ชัด โดนเธอตอบกลับอย่างที่ผมเคยทำ เธอจำได้ทุกคำพูดจริงๆแม้กระทั่งสีหน้าและท่าทางเธอทำเหมือนที่ผมเคยทำกับเธอ

ผมหันหลังเดินเข้าบ้านอย่างเจ็บร้าวในหัวใจ ผมคงห้ามแสนดีไม่ได้ เธอเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ ผมเดินกลับมาที่ห้องทำงานของตัวเองและเริ่มทำรายงานให้แสนดีต่อ ผมกลัวว่าจะเอาไปให้เธอไม่ทัน

ผมนั่งทำรายงานของแสนดีไปได้สักพัก แยมก็เปิดประตูเข้ามา เธอเดินเข้ามาในชุดบางเนื้อผ้าพริ้วไหวสีดำ หัวนมของเธอนั้นเป็นจุกโผล่ออกมา ในมือถือแก้วกาแฟแก้วนึงมาพร้อมขนมปัง

"เฮีย" ผมไม่ได้พูดอะไรแต่เธอเดินเอาแก้วกาแฟมาวางไว้บนโต๊ะ แล้วเดินมานั่งตักผมซะงั้น เอาแขนทั้งสองคล้องคอผมไว้

"อย่าเพิ่งมายุ่งกับเฮียได้ไหมแยม" ผมเบือนหนีจากเธอเพราะต้องการทำรายงานเล่มนี้ให้เสร็จ

"แยมไม่ได้ยุ่งหรือมาพูดอะไร แยมแค่เห็นเฮียเหนื่อยๆเลยเอากาแฟมาให้ ทานก่อนสิคะจะได้มีแรง" ถึงแยมเธอจะดูก้าวก่ายในชีวิต แต่ก็ใช่ว่าเธอจะงี่เง่า ก็มางี่เง่าที่ช่วงนี้แหละ แต่ถ้าเธอคิดได้แล้วไม่ทำอีกผมก็ไม่จำเป็นต้องกลัวเคืองอะไรเธอต่อ

ผมตัดสินใจหยิบกาแฟของเธอขึ้นมาดื่ม ก่อนจะวางลงเพราะไม่อยากให้แยมเสียน้ำใจ

"ออกไปได้แล้วเฮียต้องทำงาน"

"แน่ใจหรอว่าอยากให้แยมออกไป"

"แต่เฮียบอกให้แยมออกไปก็คือออกไปสิ อย่าพูดไม่รู้เรื่อง"

"เฮียต่างหากที่พูดไม่รู้เรื่อง หึ!"

แยมเอามือมาลูบที่ต้นคอของผมเบาๆ แล้วเลื่อนมือไปปลดกระดุมเสื้อของผมออก ร่างกายของผมในตอนนี้มันร้อนรุ่มราวกับมีไฟสุม แล้วผมเองก็ต้องการที่จะปลดปล่อย

ตอนนี้ผมรู้สึกแล้วว่าผมโดนวางยา ผมต้องการเรื่องอย่างว่ามาก ยิ่งเห็นเรือนร่างของแยมตอนนี้ผมยิ่งรู้สึกอยาก

"นี่เธอทำอะไรฉัน เธอวางยาฉันใช่ไหม"

"กาแฟค่ะเฮียอาวุธ"

"อื้อ แยม!" แยมซุกไซร้ที่ลำคอของผมแล้วเลื่อนมือไปจับที่แก่นกายที่กำลังแข็งตัว เธอรูดขึ้นรูดลงจนผมเสียวไปหมดทั้งตัว ผมต้องการทำเรื่องอย่างว่าแล้วมันก็อยากมากกว่านี้ ผมละมือจาก notebook ที่ทำงานของแสนดีคาเอาไว้ แล้วผลักร่างของแยมราบไปกับโต๊ะทำงานทันที

"อ๊า เฮียขา อย่าเสียวจังเลย" ผมไม่ได้สนใจอะไรแล้วนอกจากปลดปล่อยมันออกมา ก้มหน้าก้มตาดูยอดถันของเธออย่างเมามัน ลิ้นของผมละเลงไปทั่ว แล้วเอานิ้ว 2 เข้าไปในรูสว่านก่อนจะแยงนิ้วไปมา

ผมรู้สึกต้องการจนอยากจะกระแทกแล้วปล่อยน้ำแห่งความใคร่พวกนั้นออกมาให้หมด ไม่มีเวลาที่จะมาเล่นเสียวอีกต่อไป

ผมถอดกางเกงของตัวเองออกแล้วสอดแก่นกายเข้าไปในดอกกุหลาบอวบอูมของเธอ ความรู้สึกมันก็เหมือนทุกๆครั้ง

ปึก!ปึก!ปึก!

"อ๊า" ผมเร่งจังหวะให้แรงขึ้นแรงขึ้น เเยมเป็นคนที่ชอบอะไรแรงๆ แม้กระทั่งเวลากระแทกเธอก็ชอบมาก ซึ่งสิ่งที่เธอชอบมันก็ทำให้ผมติดใจเธอ เพราะเธอทนต่อแรงกระแทกของผมได้เวลาที่ผมเร่งจังหวะสุดแรง

ปึกๆๆ

"อ๊า เฮียสุดๆแล้ว"

"อ๊า"

เมื่อใกล้ถึงเวลาเสร็จผมก็ชักน้องชายของผมออกมาทันที แยมรีบก้มตัวลงมาที่แก่นกายของผมแล้วดูดเลียตามปลายหยักที่มีน้ำรัก เธออ้าปากรับน้ำขาวขุ่นของผมอย่างเต็มใจ นี่คือสิ่งที่ทำให้ผมติดใจเธอ

"อ๊า เลียกินให้มันหมด อื้อ"

ถึงผมจะเสร็จไปแล้ว แต่ความต้องการมันยังเพิ่มทวีคูณ และผมก็หยุดความต้องการนี้ไม่ได้ ผมโดนยาปลุกเซ็กส์ ผมถูกเธอวางยา แต่เวลานี้มันยังไม่ใช่เวลาที่ผมจะมาต่อว่าเธอ

"พอแล้วแยมไปที่ห้องเธอกันดีกว่า"

"ค่ะเฮีย" ผมอุ้มเธอแล้วพาไปที่ห้องทันที เวลานี้ไม่สนใจอะไรแล้ว ผมต้องการแค่ความเงี่ย+ของตัวเองเท่านั้น

แยม talk

แกไม่มีวันชนะฉันหรอกอีแสนดีแกไม่มีวันที่จะได้ดีกว่าฉัน ฉันจะเอาทุกอย่างของฉันคืน แม้กระทั่งเฮียอาวุธ รอต่อไปเถอะอีโง่

แกไม่มีวันชนะฉัน แกไม่มีวันที่จะชนะฉัน

ฉันตั้งกล้องเอาไว้ในห้องนอนพร้อมไว้เรียบร้อย เพราะรู้ว่าเฮียต้องพาเข้ามาแน่นอน ยาปลุกเซ็กส์ตัวนี้มันดีมาก ดีจนฉันแทบจะขึ้นสวรรค์เลยแหละ

ฉันโคตรสะใจเลยยังไงเฮียก็ต้องอยู่กับฉัน แกไม่มีวันชนะฉันหรอกอีแสนดี! หึ!