Semua Bab พลาดรักคุณสามี: Bab 71 - Bab 80

"แม่ให้คนจัดห้องไว้ให้แล้วนะ" พอทานข้าวเย็นเสร็จ สโรชาก็ให้คนทำความสะอาดห้องไว้ให้ลูกชาย"......" มะนาวไม่รู้ว่าคืนนี้เขาจะค้างที่บ้าน เธอเพิ่งรู้ตอนทานข้าวเสร็จ และแม่ของเขาบอกนี่แหละ"ขอบคุณครับแม่ ผมกำลังง่วงอยู่พอดีเลย เราขึ้นข้างบนกันเถอะ" ว่าแล้วราชันย์ก็คว้าแขน มะนาวให้เดินตามขึ้นไปชั้นบน โดยไม่รอให้เธอถาม"ทำไมคุณไม่บอกว่าเราจะค้างที่นี่คะ" เข้ามาถึงในห้องหญิงสาวก็เริ่มถามจนได้"ไม่ค้างที่นี่แล้วจะค้างที่ไหน อย่าบอกนะว่ายังจะกลับไปค้างบริษัทอีก""แต่กระเป๋าฉันอยู่ที่นั่น""พรุ่งนี้ค่อยเอามา""ฉันยังไม่อาบน้ำเลยนะคุณ""ชุดของผมไงก็ใส่ไปสิ""แล้วพรุ่งนี้ฉันจะใส่อะไรไปทำงาน""เดี๋ยวผมจัดการให้"เขาพูดเหมือนอะไรก็ง่ายไปหมด ใช่สิมีพ่อรวยนี่ วาสนาของเราจะเป็นลูกสะใภ้เจ้าของบริษัทจริงเหรอ หรือว่าเรากำลังฝันไป ไม่ใช่มั้งแล้วนี่เขาจะจริงจังกับเรานานไหม เขาจบมาจากเมืองนอกแถมมีพ่อเป็นมหาเศรษฐี แต่ดูเธอสิเด็กบ้านนอกต้องเลี้ยงดูแม่กับน้องที่ป่วยออดๆ แอดๆ เป็นใครก็มีความคิดแบบนี้ทั้งนั้น"พอเราแต่งงานกัน เราก็จะจดทะเบียนสมรสกันเลย" เห็นสีหน้าเธอก็พอจะรู้แล้ว ว่าคงกำลังคิดเรื่องอนาคตอยู่"ไม

"ฉันออกไปทำงานก่อนนะคะ" หลังจากที่คุยหยอกเย้ากันอยู่ครู่หนึ่ง มะนาวคิดว่ามันคงถึงเวลาที่เธอต้องออกไปทำงานแล้ว"ยังไม่ต้องไป อยู่ในห้องนี้แหละ""แต่ฉันต้องทำงาน""รอให้พวกนั้นไปกันหมดก่อนค่อยออกไป" เขาไม่ห้ามถ้าเธออยากทำงาน แต่ถ้าออกไปตอนนี้กลัวว่าจะไม่ปลอดภัย"พวกเขาไม่ทำอะไรฉันหรอก""ไม่ทำผมก็ไม่ไว้ใจ..นั่งลง"ถึงแม้มันจะเป็นคำพูดดุๆ แต่ทำไมเธอถึงหัวใจเต้นแรง หญิงสาวนั่งลงที่โซฟาตามคำสั่งที่ราชันย์รับตำแหน่งเป็นรองประธาน เพราะช่วงนี้รามิลต้องดูแลภรรยาแบบใกล้ชิด ก็เลยไม่มีเวลาเข้าบริษัทมากนัก แต่ถ้าหวานใจคลอดแล้ว รามสูรก็จะปล่อยตำแหน่งประธานบริษัทให้ลูกชายคนโตบริหารต่อบ่ายคล้อยวันเดียวกัน..วันนี้สโรชาออกมาซื้อของใช้ส่วนตัว รวมถึงดูของให้ลูกสะใภ้ทั้งสองด้วย พอได้ของที่ต้องการครบแล้ว สโรชาก็มาที่รถ"เกศ?" จังหวะที่สโรชาขึ้นรถ แต่รถยังไม่ออกตัว ก็เห็นมีผู้หญิงคุ้นตาคนหนึ่งเดินผ่านหน้ารถไป "เกศริน"เสียงนี้ดังมาจนผู้หญิงที่สโรชาเรียกหยุด แล้วหันกลับไปมอง"คุณแม่?""เกศ จริงๆ ด้วยลูกมาทำอะไรที่นี่" ที่จริงนางก็ยังคงคุยกับเกศรินมาตลอด บางทีเกศรินก็เข้าไปดูดอกไม้อยู่บ้าง"เกศมากับแฟนค่ะ"

"เอาเหมือนเดิมค่ะไม่เผ็ด ใส่พริกหนึ่งเม็ด กระเทียมสองกลีบ""จำได้แล้วค่ะ นั่งรอเลยนะคะคุณลูกค้า" วันไหนถ้าปลาวาฬทานข้าวที่โชว์รูม เขาจะใช้ให้เกศรินออกมาซื้อ เธอเคยมาซื้อให้เขาหลายครั้งจนแม่ค้าจำหน้าได้ และรู้ด้วยว่าลูกค้าคนนี้สั่งแบบไหน แต่กว่าที่เธอจะรู้ว่าเขาทานแบบไหน ก็มาเปลี่ยนอยู่หลายรอบ บางทีก็คิดว่าเขาแกล้งหรือเปล่า ทำไมไม่บอกว่าต้องทำรสชาติไหนพอได้อาหารตามสั่งเกศรินก็เดินกลับมาที่โชว์รูมกึก!"??" ถุงอาหารในมือร่วงลงพื้นแบบไม่รู้ตัว เมื่อเห็นว่าใครนั่งอยู่โต๊ะรับแขกของโชว์รูม "คุณแม่?" จะหลบก็ไม่ทันแล้ว เพราะพวกท่านมองมาพอดี ถ้ามองเห็นมาแต่ไกลเธอคงไม่เดินเข้ามาจนให้พวกท่านเห็นแบบนี้แน่"ไปไหนมาเหรอลูก"เกศรินกลืนน้ำลายลงคอแบบยากลำบาก เพราะคนที่นั่งร่วมโต๊ะกับพวกท่านอยู่ก็คือเขาคนที่เธอแอบอ้างว่าเป็นแฟน"หนูเกศมานั่งนี่สิลูก" วันงานแต่งแก้วใจพอเห็นหน้าเกศรินผ่านๆ ตาอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ได้พูดคุยอะไรกัน แต่แก้วใจก็รู้จักเกศรินจากแม่ของเธอ ว่าเป็นลูกสาวคนโต แต่เกศรินไม่รู้ว่าแก้วใจเป็นใคร เพราะวันนั้นเธอไม่อยากมาร่วมงานเลยด้วยซ้ำแต่ถ้าไม่มาก็ไม่ได้"สวัสดีค่ะ" หญิงสาวไม่ได้ก้มลงไปหย

พอเสร็จธุระจากห้องน้ำแล้วถึงรู้สึกอาย เราทำลงไปได้ยังไงเนี่ย ตอนนั้นมันไม่ไหวแล้วจริงๆโชคดีที่ออกจากห้องน้ำมาเขาไม่อยู่ในห้องนี้แล้ว"โอ๊ย" เกศรินมีปัญหาเรื่องกระเพาะปัสสาวะอยู่แล้ว ถ้าเธอกลั้นปัสสาวะนานๆ ก็จะเจ็บ และตอนนี้ก็รู้สึกว่ามันกำลังอักเสบด้วยแต่เธอก็กลั้นใจขับรถออกมาที่โชว์รูมก่อนเพราะสายแล้ว"นี่เธอทำอะไรอยู่ จนป่านนี้แล้วเพิ่งมาเปิดโชว์รูม" พนักงานของโชว์รูมที่รอเข้าไปเริ่มโวยวาย เพราะยืนรอนานแล้วร้อนก็ร้อน"ขอโทษค่ะฉันจะรีบเปิดให้ตอนนี้เลย รบกวนพวกคุณขยับออกมาหน่อยค่ะ" เกศรินไม่รู้หรอกว่าทำไมหน้าที่นี้เขาถึงยกให้เธอรับผิดชอบคนเดียว ที่จริงมันต้องเป็นหน้าที่รปภ.หรือไม่ก็หน่วยรักษาความปลอดภัยไปเลย เพราะรถแต่ละคันราคาเกือบ 100 ล้านแต่ในความคิดของเกศรินแล้ว เขาคงจะใช้เธอให้คุ้มกับเงินเดือนหลักแสนที่เธอได้มา ..แต่ความเป็นจริงแล้วไม่ใช่เลย เขากักตัวเธอไว้ที่นี่ก็ต้องหาอะไรให้ทำกันหน่อยอึบ!"โอ๊ย" จังหวะที่เธอกำลังเบียดเข้าไปเพื่อเปิดประตูโชว์รูม ตุ๊กตาที่ไม่พอใจเกศรินอยู่แล้วก็เดินมาชนร่างของเธอ ที่ร้องโอ๊ยไม่ได้เจ็บตรงที่ถูกชนเลย แต่เจ็บตรงกระเพาะปัสสาวะที่มันอักเสบ ทีแรกค

"ไปตายซะ" เธอเกลียดที่สุดคือผู้ชายเจ้าชู้แถมยังเห็นแก่ตัว"ปากดี เธอรู้ไหมว่าแผลที่เธอทำมูลค่าเท่าไร""เท่ารอยแมวข่วน ถ้าไม่ตั้งใจมองจริงๆ คงไม่มีใครเห็นหรอก""แต่ฉันเห็น และเธอรู้ไหมว่าลูกค้าเจ้าของรถคันนี้เป็นใคร ถ้าเจ้าของที่วางเงินมาแล้วรู้ว่ารถของเขามีรอย..ถึงแม้จะเท่าแมวข่วน เธอคิดว่าเขาจะทำยังไง""ฉันว่าคุณไม่กล้าพูดหรอก เพราะคนที่ทำคือแฟนของคุณ เอาสิคะฉันไม่ยอมตายคนเดียวแน่""มีอะไรกัน" เอ็มม่าเห็นว่ากำพลยืนคุยกับแม่บ้านนานแล้วก็เลยไม่พอใจ"เราค่อยคุยกันวันหลังนะคะคุณกำพล ส่วนวันนี้คงไม่ได้แล้วล่ะ" เกศรินพูดด้วยท่าทางที่อ่อนหวาน ถึงแม้กำพลจะรู้ว่าที่เกศรินพูดไปนั้นเพราะอยากให้เขาเดือดร้อน เพราะเกศรินรู้ว่าทั้งสองคนมีความสัมพันธ์กันแบบไหน แต่มันกลับทำให้กำพลมองเห็นความน่ารักในตัวเธอ"พี่กำพลมองอะไรนักหนา ไหนบอกจะหยุดแค่ฉันไง" เอ็มม่าเห็นสายตาที่กำพลมองตามหลังแม่บ้านไปเริ่มจะไม่พอใจอีกแล้ว"อะไรของเธอเนี่ย ฉันจะไปทำงานแล้ว" นอกจากจะเจ้าชู้แล้วกำพลยังเบื่อง่าย ยิ่งผู้หญิงที่เจ้าจี้เจ้าการ ถ้าตุ๊กตาไม่เป็นสายเปย์หน่อยเขาก็คงทิ้งไปแล้วพอหลบออกมาได้เกศรินก็ยืนทำใจอยู่มุมหนึ่งของห้อ