Semua Bab พลาดรักคุณสามี: Bab 81 - Bab 90

ตั้งแต่เกิดเรื่องตุ๊กตาไม่กล้าเสนอหน้าออกมาเลย แต่โชคดีไม่มีใครพูดพาดพิงถึงตัวเอง ซึ่งผิดแปลกจากแต่ก่อน ตุ๊กตาชอบมีส่วนร่วม แถมพูดกระแนะกระแหนคนอื่น แต่ครั้งนี้เงียบกริบเกศรินยังคงทำความสะอาดจนใกล้เที่ยง เธอก็รออยู่ว่าเมื่อไรเขาจะเรียกไปคุยเรื่องค่าเสียหาย แต่ถึงป่านนี้เขาก็ยังไม่ออกมาจากห้องทำงานที่ปลาวาฬยุ่งเพราะกำลังสั่งรถคันใหม่มาให้ลูกค้า ส่วนรถคันเก่าเขาคิดว่าจะขายราคาต่ำลงมาหน่อย และต้องบอกลูกค้าคนที่จะซื้อว่ามันเคยเป็นรอยตรงนี้ แต่เขาจะให้ช่างผู้เชี่ยวชาญจัดการรอยนั้นไม่ให้เห็นชายหนุ่มเปิดการมองเห็นด้านนอก ห้องของเขาสามารถเปิดและปิดการมองเห็นได้ และนั่งมองรถคันที่เสียหาย ถึงแม้มันจะเป็นแค่รอยแมวข่วน แต่รอยนั้นมีมูลค่าเกือบ 5 ล้านบาท เพราะมันคือราคาที่เขาลดลงมาขณะที่เขากำลังนั่งมองอยู่ เกศรินก็เดินมาทำความสะอาดแถวนั้นพอดี ทำความสะอาดไปได้สักพักเธอก็เลยมองดูร่องรอยรถที่ถูกไม้ถูพื้น พอมองรอยแล้วหญิงสาวก็อดไม่ได้ที่จะมองมาทางห้องทำงานของเขากึก! เห็นสายตาเธอมองมาปากกาในมือก็หล่นลง ทีแรกกำลังจะปิดการมองเห็นของผนังห้อง แต่นึกขึ้นได้ว่าคนข้างนอกมองเข้ามาไม่เห็นเขานี่หว่า มีแค่เขา

ก๊อก ก๊อก "คุณปลาวาฬคะ คุณลินดามารอนานแล้วค่ะ" ลินดาใช้ให้เอ็มม่ามาตามปลาวาฬ เพราะถ้าไม่ใช่ปลาวาฬลินดาจะไม่ตกลงซื้อรถด้วย"ฉันไม่เป็นอะไรแล้ว คุณออกไปพบลูกค้าเถอะ""วันนี้ไม่ต้องไปทำความสะอาด ถ้าไม่ไหวก็กลับไปพักที่คอนโด" พูดจบเขาก็เก็บที่ทำแผลแล้วก็เดินออกมาข้างนอกที่เขาทำดีกับเราคงไม่ใช่เพราะเรื่องเมื่อคืนนี้หรอกนะ พอเขาออกไปแล้วเกศรินก็เลยเดินตามออกไปด้วย เพราะเธอยังทำความสะอาดค้างอยู่ขณะที่ทำความสะอาดอยู่เธอก็แอบมอง..ลูกค้าคนนี้จะใช่คนพิเศษของเขาไหม เพราะเห็นบ่อยเหลือเกิน ดูเล่นหูเล่นตาใส่เขาสิ"อุ๊ย" เกศรินมัวมองไปที่อื่น จนไม่รู้ว่าด้านหลังของเธอมีคนมายืนอยู่ และเธอก็ถอยไปชนเขาคนนั้นเข้า "คุณกำพล? คุณมายืนอยู่ทำไมตรงนี้" หญิงสาวรีบขยับออก เมื่อสักครู่เธอสัมผัสได้ว่าตัวเองชนเข้ากับส่วนนั้นของผู้ชายแน่เลย ทำไมเขาถึงไม่หลบในเมื่อเขาหันหน้ามาหาเธอ"ให้พี่ช่วยไหม""มันเป็นงานของฉัน คุณก็ควรไปทำงานของคุณ""เราต้องการเท่าไร""อะไรคือต้องการเท่าไร""เอาเป็นว่าพี่จะช่วยจ่ายค่าห้อง""คุณจะซื้อตัวฉันเหรอคะ""ทำไมต้องพูดเสียงดังด้วย" กำพลถึงกับมองซ้ายมองขวา"ทำไมคะ กลัวใครได้ยินเหรอ" คนแ

"นอนพักนะลูก แล้วทุกอย่างก็จะดีขึ้นเอง" สโรชาขึ้นมาส่งเกศรินบนห้องนอนห้องเดิมที่เธอเคยอยู่"ขอบคุณมากค่ะ" เธอผิดอะไร ทำไมพวกเขาถึงทำกับเธอแบบนี้"หนูอย่าคิดมากนะ แม่หวังว่าลูกของแม่จะกลับมาเป็นคนเดิมให้ได้เร็วที่สุด คนที่เห็นเราไม่มีค่าเราก็ไม่ต้องไปให้ค่ากับเขา""แม่" เธอไม่อยากอ่อนแอให้ท่านเห็น"อย่าคิดมาก..อะไรที่มันผ่านมาแล้วก็ให้มันผ่านไป เราจะเก็บทุกอย่างมาคิดไม่ได้ เราต้องมองไปข้างหน้า"เกศรินค่อยๆ เอนตัวลงนอน ท่านช่างดีกับเธอเหลือเกิน ดีจนเธอรู้สึกอาย ครั้งนั้นที่เธอเลือก ไม่ผิดหวังเลยจริงๆ ที่เธอบอกว่าไม่ผิดหวังเพราะเธอเลือกที่จะเป็นลูกสาวของท่าน นั่นหมายถึงเธอต้องสละตำแหน่งลูกสะใภ้"หรือถ้าหนูอยากไปดูดอกไม้ ก็ลงไปดูได้นะ แม่ให้คนดูแลดอกไม้ของหนูเป็นอย่างดี""ขอบคุณมากค่ะ" เธอพยายามกลั้นไม่ให้ท่านเห็นน้ำตา แต่เหมือนท่านจะรู้ว่าเธออยากร้องไห้ก็เลยไม่ยอมออกจากห้องสักที"ให้แม่อยู่เป็นเพื่อนก่อนไหม"หญิงสาวตอบโดยการส่ายหน้า เวลานี้เธอต้องการอยู่กับตัวเองมากกว่า"นอนนะ" สโรชาขยับผ้าห่มขึ้นมาคลุมร่างให้กับลูกสาว ก่อนที่จะเดินไปปิดไฟเพื่อให้เธอได้นอนพักผ่อนพอท่านออกไปแล้วถึงได้กล้

"เธอไปแล้วครับ" หน่วยรักษาความปลอดภัยรายงานเจ้านายทันทีที่มาถึง"ผมบอกให้รั้งตัวเธอไว้ไม่ใช่เหรอ ไปยังไงทำไมรถถึงยังอยู่""ผมไม่ให้เอาไปครับ" พวกเขาไม่รู้ว่าทำไมเจ้านายถึงให้รั้งตัวผู้หญิงไว้ แต่ตอนที่เธอพยายามจะเอารถไปให้ได้ พวกเขาขู่ว่าจะแจ้งตำรวจ"อะไรนะ! แล้วเธอไปทางไหน" ชายหนุ่มรีบวิ่งออกมาตามทางที่หน่วยรักษาความปลอดภัยบอก แต่เขาคิดว่าเธอคงเรียกรถสาธารณะไปแล้วรู้แบบนี้ปล่อยให้เธอเอารถไปยังจะดีกว่า คนร่างสูงค่อยๆ ทิ้งก้นลงนั่งที่นั่งตรงป้ายรถเมล์"คุณอยู่ที่ไหน อภัยให้ผมได้ไหม" มือหนากุมศีรษะในท่าที่โน้มตัวมองลงพื้นถนนริมฟุตบาทก๊อกแก๊ก! ชายหนุ่มหันมองไปด้านหลังเมื่อได้ยินเสียงคนเหยียบกิ่งไม้ต้องมีใครแอบมองเขาอยู่แถวนี้แน่ ปลาวาฬลุกขึ้นแล้วเดินอ้อมไปด้านหลังป้ายรถเมล์ แต่ก็ไม่เห็นมีอะไร หรือว่าเป็นกิ่งไม้ที่ตกลงมาจากต้นเช้าวันต่อมา..ตอนนี้หน่วยรักษาความปลอดภัย ได้เข้ามารับหน้าที่ดูแลโชว์รูมเหมือนเช่นเคย ส่วนแม่บ้านก็เป็นแม่บ้านคนเดิมที่เขาให้ไปประจำการอยู่ที่โชว์รูมอื่นก่อน ถูกเรียกตัวกลับมา"รถที่สั่งมาจากต่างประเทศ จะถึงช่วงบ่ายวันนี้ครับ""พวกคุณก็ให้คนไปรับแล้วกัน""อะไรนะ

"ถ้าคุณโรสไม่สะดวกใจก็ไม่เป็นไรนะคะ" แก้วใจก็คิดว่าตัวเองเห็นแก่ตัวเกินไปแล้ว ลูกชายทำกับลูกสาวท่านไว้ขนาดนี้ ยังจะขอความช่วยเหลือจากพวกท่านอีก"โรสจะช่วยเท่าที่ช่วยได้ แต่ก็คงแล้วแต่การตัดสินใจของหนูเกศ""ขอบคุณมากค่ะ" แค่นี้คนเป็นแม่ก็ขอบคุณมากแล้วเย็นวันนั้น.. ที่ห้องเช่า "คุณแม่มาที่นี่มีอะไรครับ""แล้วพี่สาวเราล่ะ""คงอยู่ในห้องมั้งครับ" ใช่แล้วมันคือห้องเช่าที่ราชันย์ซื้อไว้ และเขาก็ได้รีโนเวทห้องทุกห้อง แบบสวยหรูแทบจะจำไม่ได้ เกศรินไม่รู้จะไปที่ไหนแล้ว ก็เลยขอมาอยู่กับน้องชายสักระยะที่ราชันย์มาพักอยู่ที่นี่ก็เพราะมะนาวไม่ชอบอยู่บ้านหลังใหญ่ มันดูไม่ใช่เธอยังไงไม่รู้ สามีก็เลยตามใจพามาอยู่ที่ห้องเช่า ตอนกลางวันก็ไปทำงานที่บริษัทด้วยกัน"เกศแม่ขอเข้าไปหน่อยลูก"แกร็ก.. ที่จริงเกศรินก็แอบส่องออกมาดูตั้งแต่ได้ยินเสียงรถแล้ว คิดว่าท่านคงมาหาลูกชาย แต่พอท่านเรียกเธอก็เลยเปิดประตูทันที"คุณแม่มาหาเกศเหรอคะ""ใช่จ้ะแม่ขอคุยอะไรด้วยหน่อย""เชิญเข้ามาข้างในก่อนค่ะ"หลังจากที่ท่านพูดจบเกศรินก็เงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนที่เธอจะพูดออกมา "..มันเป็นความชอบของเขาทำไมเราต้องไปห้ามด้วยล่ะคะ และอีก