Semua Bab แค้นรัก คู่หมั้นร้าย NC20+: Bab 21 - Bab 30

สายตาคมจับจ้องมองหญิงสาวตรงหน้าอย่างไม่วางตา เพราะต่อให้เธอไม่ตอบแต่การกระทำของเธอที่แสดงออกอยู่ตอนนี้ก็บ่งบอกว่าเธอกำลังโกหกเขา "นี่เธอซื้อไอ้ยานี่มากินหรอ!?" ชายหนุ่มเค้นถามด้วยน้ำเสียงที่ดุดัน "...." "ฟ้าฝัน!!" เสียงตะคอกทำเอาร่างบางถึงกับตกใจจนตัวสั่น แต่เธอก็ยังไม่ได้ตอบอะไรเขาไปอยู่ดี หมับ!! "ทำไมถึงไม่ตอบฉัน!""ใช่ฉันซื้อยาคุมมากิน เพราะฉันไม่อยากท้อง ฉันไม่อยากมีลูกกับคนอย่างคุณ!""งั้นเธอก็ต้องท้อง ท้องลูกของฉัน!""ปะ ปล่อยนะ อื้ออ..." หญิงสาวถูกชายหนุ่มอุ้มและพาไปยังเตียงนอน ก่อนจะถูกเขาขึ้นคร่อมจากนั้นก็ถอดเสื้อผ้าชุดนักศึกษาของเธออย่างรุนแรงจนชุดนักศึกษาของเธอฉีกขาด "อื้ออ!! คุณปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ!!" เธอพยายามผลักให้ชายหนุ่มออกไป แต่ยิ่งเธอขัดขืนมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งรุนแรงกับเธอมากเท่านั้น ชุดนักศึกษาถูกกระชากจนฉีกขาดตามด้วยชุดชั้นในที่ถูกถอดและเหวี่ยงออกไปบนพื้นห้อง คนตัวโตโน้มลงมาจูบปากกับหญิงสาวแม้เธอจะขัดขืนแต่ก็สู้แรงเขาไม่ได้ มือหนาบีบเค้นเต้าอวบไปมาอย่างรุนแรง ก่อนจะเลื่อนใบหน้าลงไปขบและดูดอย่างแรง "อึกก...พะ พอแล้ว อย่าทำ..." เธอพยายามขัดขืนเพราะถูกชายหนุ

เวลาผ่านไป...ก๊อก ก๊อก ก๊อก "...." ฉันถอนหายใจออกมาอย่างแรงเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตู มันคงต้องมีเรื่องอะไรอีกแน่ๆ เพราะถ้าไม่มีคงไม่มีใครมาวุ่นวายกับฉันในตอนนี้ แกร้ก!"มีอะไรหรือเปล่าคะ?" ฉันถามออกไป เพราะคนที่มาเคาะประตูคือป้าแม่บ้าน "คือ คุณชินกรณ์ให้มาตามคุณฟ้าค่ะ""เรื่องเดิมอีกสินะ" ฉันพูดเบาๆ ก่อนจะเดินออกไป ด้านล่าง...เขากำลังนั่งก้มหน้าอยู่ด้านหลังมีแม่บ้านสองคนที่เพิ่งจะถูกฉันเล่นงานไปจนสภาพสะบักสะบอม "ฉันมาแล้ว..""...." คุณชินกรณ์เงยหน้าขึ้นมาอย่างช้าๆ ก่อนที่เขาจะถอนหายใจออกมาอย่างแรง "ครั้งนี้มันอะไรกันอีก?""คุณจะมาถามฉันทำไม ในเมื่อคุณก็หูเบาฟังความข้างเดียวอยู่แล้ว ต้องการให้ฉันขอโทษหรอ ได้สิ ขอโทษนะ...ขอโทษที่ฉันไม่ทำให้เธอเจ็บมากกว่านี้ เพราะความจริงเธอน่าจะโดนหนักกว่านี้""ฟ้าฝัน! นี่อยู่ต่อหน้าฉันเธอยังจะกล้าพูดแบบนี้อีกหรอ!" จู่ๆ เขาก็ตะคอกใส่ฉัน "ทำไม?" "ทำร้ายร่างกายกันขนาดนี้มันเกินไปหรือเปล่า?""ไม่เกินนะ น้อยไปด้วยซ้ำถ้าเทียบกับสิ่งที่เธอสองคนทำ""มันเกิดอะไรขึ้น ฉันอยากจะฟังจากปากของเธอด้วย" "ไม่จำเป็น เพราะฉันไม่ชอบอธิบาย อยากเข้าใจแบบไหนก็แล้วแต

วันต่อมา...ฟ้าฝันเดินลงบันไดมาราวกับร่างไร้วิญญาณ ดวงตาของเธอเหม่อลอยมองไปด้านหน้า สภาพเหมือนคนที่ร้องไห้หนักและไม่ได้นอนมาทั้งคืน บวกตาดำคล้ำเป็นร่องรอยเห็นอย่างได้ชัดว่ามันไม่ปกติเหมือนเดิม "คุณฟ้าคะ กินข้าวค่ะ" ป้าแม่บ้านเอ่ยเรียก เธอมองไปที่โต๊ะอาหารเล็กน้อยก่อนจะเดินผ่านออกไป"ไปมหาลัย" "ครับคุณฟ้า" คนขับรถตอบรับ จากนั้นก็ขับรถพาเธอไปส่งที่มหาวิทยาลัยทันที ชินกรณ์บอกว่าเขาจะเป็นคนมารับเธอไปส่งที่มหาวิทยาลัยเอง แต่ตอนนี้เธอไม่อยากเจอหน้าใครทั้งนั้น ไม่อยากคุยกับใครด้วย มหาวิทยาลัย..."ยัยฟ้า...ทำไมสภาพของแกถึงเป็นแบบนี้!?" เมื่อได้เจอหน้ากันต้นหอมก็ถามขึ้นด้วยความตกใจ เพราะสภาพของเพื่อนสนิทในตอนนี้มันดูไม่ได้เลย "อืม เมื่อคืนฉัน...แทบไม่ได้นอนเลยอ่ะ""เกิดอะไรขึ้น ทะเลาะกับเขาอีกแล้วหรอ!?" เพราะมันก็มีไม่กี่อย่างที่จะทำให้ฟ้าฝันนอนไม่ได้ และมีแค่เขาคนเดียวที่ชอบหาเรื่องเธอ "ไม่เชิง เขาบอกอะไรบางอย่างกับฉัน เกี่ยวกับครอบครัวของเขาและฉันที่เคยเกิดขึ้นก่อนที่ฉันจะเกิด" "...." แค่ได้เห็นสีหน้าได้ฟังน้ำเสียงของเพื่อนสนิทก็รู้แล้วว่ามันไม่ใช่เรื่องดีอะไรเลย เธอจึงไม่อยากถามซักไซ

หญิงวัยกลางคนเดินเข้ามา ถึงจะเป็นหญิงที่มีอายุแล้วแต่ก็ยังคงความสวยสง่าไว้ไม่สร่างเลย มิน่าสิทธาพ่อของฟ้าฝันถึงได้หลงรักไม่เปลี่ยน แต่ในสายตาของฟ้าฝันถึงจะยอมรับในตัวของแม่เลี้ยงแต่ก็ไม่ได้รักเหมือนแม่ตน มันมีเส้นบางๆ ขั้นกลางอยู่ เพราะเธอและแม่เลี้ยงไม่ได้สายเลือดเดียวกัน ความผูกพันก็เลยไม่มีอะไรมากมาย จะผูกพันก็เพราะเคยอยู่ร่วมกันมาเท่านั้น "กลับมาแล้วเหรอลูก" มือของแม่เลี้ยงจับมือของเธอบีบเอาไว้แน่น แต่ฟ้าฝันรีบดึงกลับไปทันทีที่เห็นหน้า "ไม่ต้องมาแตะตัวฟ้า" "ยังไม่หายโกรธแม่อีกหรอลูก""ฉันไม่ใช่ลูกคุณ" เธอรีบตอบกลับเสียงแข็ง "...." "อย่ามายุ่งกับฟ้าอีก ฉันไม่ต้องการความหวังดีจากคุณ!" "หยุดเดี๋ยวนี้นะยัยฟ้า!!" เสียงอันทรงพลังดังขึ้นมาจากทางด้านบน ทำให้ทุกคนหันไปมองพร้อมๆ กัน "คุณพ่อ...""หยุดแสดงกิริยาแบบนั้นใส่แม่ของแกได้แล้วนะ ถึงแม้คุณหญิงจะไม่ได้ให้กำเนิดแก แต่เขาก็เลี้ยงแกมาจนเติบโตขนาดนี้!" "คุณคะอย่าดุแกค่ะ" "หยุดเลยนะคุณ เพราะคุณเอาแต่ตามใจแกแบบนี้ แกถึงได้เสียคน ไม่เคารพคุณสักนิด ดูคำพูดแต่ละคำสิเคารพคุณซะที่ไหน กิริยามารยาทอย่างกับคนไม่ได้รับการสั่งสอน!" "คุณพ่อ

เวลาต่อมา...ฟ้าฝันขับรถไปตามทางโดยไร้จุดหมาย ไม่รู้ว่าจะไปที่ไหน เธอไม่ได้โทรหาเพื่อนสนิทเหมือนอย่างเคยเพราะไม่อยากให้ต้นหอมต้องมาพลอยไม่สบายใจไปด้วย ตอนนี้เธอไม่เหลือใครในครอบครัวแล้วจริงๆ แม้กระทั่งพ่อที่เธอคิดว่าจะเป็นกลาง ในตอนนี้ก็หลงเมียใหม่จนมองว่าเธอเป็นตัวปัญหาผิดไปซะทุกอย่าง หลังจากที่แม่ตายฟ้าฝันก็เหลือเพียงพ่อคนเดียวที่พอจะพูดคุยเรื่องที่ไม่สบายใจได้ แต่ก็เปล่าเลย พอแม่ตายก็มีแม่ใหม่เข้ามาแทนที่ โดยที่เธอยังไม่ทันได้เตรียมใจรับมือกับเรื่องนี้เลย เด็กผู้หญิงอายุไม่กี่ขวบต้องเก็บกลั้นความรู้สึกเอาไว้ในห้วงลึกๆ ของหัวใจ ความรู้สึกที่พูดออกไปให้ใครรู้ไม่ได้ จนมันอึดอัดและเธอกลายเป็นคนเก็บกด ก้าวร้าวในบางครั้ง แต่ก็เพราะเธอถูกยั่วให้โมโหก่อนเธอถึงได้แสดงกิริยาก้าวร้าวแบบนั้นออกไป "ฮึกก..." คนตัวเล็กฟุบหน้าลงกับพวงมาลัยรถ ทำให้รถที่กำลังขับตามมาต้องหยุดชะงักกลางถนน และทำให้รถติดยาวเหยียด ปี๊บๆๆๆ เสียงรถคันหลังบีบแตรไล่พร้อมกับเสียงตะโกนด่าทอจากรถคันอื่นๆ แต่เธอไม่ได้สนใจ ก่อนจะขับรถเลี้ยวเข้าข้างทาง และด้านหน้าก็เป็นแม่น้ำใหญ่ หญิงสาวลงจากรถและเดินไปนั่งอยู่ที่ริมแม่น้ำ