All Chapters of แค้นรัก คู่หมั้นร้าย NC20+: Chapter 51 - Chapter 60

เวลาผ่านไป...ฟ้าฝันเดินวนเวียนอยู่ในห้องนอนของตัวเอง เพราะไม่ได้ออกไปไหนและก็ไม่รู้จะทำอะไรด้วย แต่มันก็ยังน่าอึดอัดอยู่ดีเพราะไม่ว่าเธอจะไปทำอะไรที่ไหนลูกน้องของชินกรณ์ก็จะคอยตามติดเธอไปตลอด ไม่มีทางที่จะปล่อยให้เธอได้อยู่ตามลำพังกับเพื่อนหรือเดินไปไหนเพียงตัวคนเดียวเลย ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงได้ทำแบบนี้ ทั้งๆ ที่ตัวเขาเองก็ไม่ค่อยได้สนใจอะไรในตัวของเธอ ส่วนใหญ่จะสั่งให้ลูกน้องเป็นคนคอยดูแลมากกว่า ครืด ครืด ครืด หญิงสาวมองไปตามเสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นก่อนจะขมวดคิ้วเข้าหากันเพราะนั่นไม่ใช่โทรศัพท์ของเธอ แต่เป็นโทรศัพท์ของชินกรณ์ที่เขาลืมเอาไว้ เมื่อคืนเขามานอนอยู่กับเธอที่ห้องและออกไปแต่เช้า แต่ดันลืมโทรศัพท์มือถือเอาไว้ที่โต๊ะหัวเตียง และตอนนี้ก็มีเบอร์โทรเข้ามา เป็นเบอร์ที่ไม่ได้ถูกการบันทึกชื่อเอาไว้ ฟ้าฝันนั่งมองจนกระทั่งสายตัดไป และก็โทรเข้ามาอีกหลายๆ ครั้ง จนเธอหยิบขึ้นมากดรับสายด้วยความรำคาญ แต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้พูดอะไรออกไป ปลายสายก็พูดเสียงเจื้อยแจ้วเข้ามาจนแสบแก้วหู ( ถ้าคุณไม่ทำตามข้อตกลงของเรา ฉันจะเอาเรื่องที่คุณกับฉันทำด้วยกันไปบอกให้ฟ้าฝันรู้ นังเด็กนั่นมันจะได้ตาสว

บ้านชินกรณ์"อืม..." หญิงสาวรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาก่อนจะรีบถอยตัวหนีด้วยความตกใจ "คะ คุณมาได้ไง!?""นี่มันบ้านฉันนะทำไมฉันจะเข้ามาไม่ได้" "...." ฟ้าฝันลุกขึ้นและถอยหนีไปอีก ทว่ามือของเธอดันเท้าพลาดทำให้เธอเกือบหงายหลังตกเตียงลงไปแต่ดีที่ชินกรณ์ดึงตัวเธอเอาไว้ได้ทัน "ระวังหน่อยสิ ถ้าตกเตียงไปลูกฉันเป็นอะไรขึ้นมาจะทำยังไง""ปล่อย!" หญิงสาวสะบัดแขนออกอย่างแรง ก่อนที่เธอจะหันไปนั่งลงบนเตียงอีกฝั่งนึง "คุณจะกลับมาทำไม""แล้วทำไมฉันจะกลับมาไม่ได้""ฉันไม่อยากเห็นหน้าคุณ" "งั้นเธอก็คงต้องทนเห็นหน้าฉันไปตลอดชีวิต เพราะเธอจะไม่มีวันหนีไปจากฉันได้""คนทุเรศ!""หึ!" เขามองหน้าเธอพร้อมกับเหยียดยิ้มออกมา ท่าทางของเขามันนิ่งเฉยต่อคำที่เธอพูดเอามากๆ ไม่ว่าเธอจะใช้คำด่าทอเขายังไง เขาก็ไม่ได้สนใจอะไรเลยไม่รู้สึกกับคำที่เธอกำลังสาดพ่นออกมาใส่เขาเลยสักนิด "ไม่ต้องมายุ่งกับฉันอีก กลับไปอยู่กับผู้หญิงของคุณเถอะ" "ฉันก็กำลังอยู่กับผู้หญิงของฉันนี่ไง เธอก็เป็นหนึ่งในผู้หญิงของฉันเหมือนกัน ก็แค่มีสิทธิพิเศษที่กำลังท้องและเป็นเมียแต่งของฉันก็เท่านั้น" "คุณมันทุเรศ รู้ตัวหรือเปล่า" "แต่เธอก็เป็นเมียคนทุเรศ

ฟ้าฝัน Talk "อืม..""ค่อยๆ นั่งนะฟ้า""อืม ขอบใจมากนะ ถ้าไม่ได้ไอวาช่วยคงแย่แน่ๆ เลย" ฉันเอ่ยปากขอบคุณคนตรงหน้าพร้อมกับยิ้มด้วยความจริงใจ ไอวาเป็นเพื่อนของฉันเรารู้จักกันได้ก่อนที่ฉันจะแต่งงานไม่เท่าไหร่ จนถึงตอนนี้ก็ปีกว่าแล้ว ฉันก็เพิ่งจะมารู้ทีหลังเหมือนกันว่าไอวาเป็นภรรยาของตรีศูลเพื่อนสนิทของคุณชินกรณ์อีก ฉันตัดสินใจเล่าเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้กับไอวาฟัง และเราก็คุยกันมาได้สักพักแล้ว จนกระทั่งวันคลอดไอวาพาฉันหนีออกมาจากโรงพยาบาล เพราะด้วยความช่วยเหลือจากเพื่อนที่มีอิทธิพลพอๆ กับคุณชินกรณ์เขาก็เลยไม่สามารถตามหาฉันเจอได้ ไอวาพาฉันมาอยู่ที่บ้านหลังนึง มีหมอมาคอยดูแลที่บ้านเลยฉันกับลูกจึงไม่ต้องไปโรงพยาบาล มีแม่บ้านคอยดูแล มีพี่เลี้ยงคอยมาดูแลลูกน้อยให้ฉัน เพื่อให้ฉันได้พักฟื้นหลังคลอด "เป็นยังไงบ้าง เจ็บมากมั้ย" "ก็เจ็บอยู่เหมือนกันนะ ตอนนี้ก็ตึงๆ แผลอยู่ เพิ่งจะได้รู้วันนี้แหละว่าคลอดลูกมันเจ็บขนาดนี้" ฉันเพิ่งจะคลอดลูกได้แค่สองวันก็ออกมาจากโรงพยาบาลแล้ว เพราะถ้ารอให้คุณชินกรณ์มาเจอก่อนฉันคงไม่มีโอกาสได้หนี "คลอดเองอีกไม่นานเดี๋ยวก็หายดี อยากได้อะไรบอกฉันได้เลยนะฉันจะให้

สองอาทิตย์ถัดมา ตอนนี้ร่างกายของฉันมันก็แข็งแรงแล้วล่ะ ความจริงฉันเดินเหินคล่องตั้งแต่อาทิตย์แรกๆ แล้ว คลอดลูกเองก็งี้ร่างกายฟื้นฟูได้เร็ว แต่ถึงยังไงฉันก็ยังมีคุณหมอยังมีพี่เลี้ยงคอยดูแลตลอดแทบจะ 24 ชั่วโมงเลย เพราะฉันออกมาจากโรงพยาบาลก่อนกำหนดไอวาก็เลยให้คุณหมอคอยดูแลจนกว่าจะมั่นใจว่าฉันกับลูกน้อยแข็งแรงแล้วจริงๆ "ตื่นแล้วหรอคะคุณฟ้า""ค่ะพี่หวาน เช้านี้มีอะไรกินบ้างคะ""ก็แนวต้มๆ ตามเดิมค่ะคุณหมอสั่งกำชับเอาไว้ว่าให้คุณฟ้ากินอาหารที่มีน้ำต้มเยอะๆ น้ำนมจะได้แข็งแรง งดกินอาหารรสจัดค่ะ" "โห ความจริงแค่ฟ้าคนเดียวไม่จำเป็นต้องทำอาหารหลายอย่างขนาดนี้ก็ได้นะคะ แค่อย่างเดียวฟ้าก็จะกินไม่หมดแล้วค่ะ" ถึงจะเป็นบ้านของไอวา แต่ฉันก็เกรงใจทุกคนที่นี่เหมือนกันเพราะทุกคนที่นี่ดูแลฉันดีมากๆ "ไม่ได้นะคะคุณฟ้าต้องทานเยอะๆ ยิ่งช่วงนี้ให้นมคุณหนูน้อยด้วยยิ่งต้องกินแต่อาหารที่มีประโยชน์บำรุงร่างกายทั้งแม่และลูกนะคะ" "ขอบคุณมากนะคะพี่หวาน" "แล้วนี่คุณหนูน้อยยังไม่ตื่นหรอคะ""ตื่นแล้วค่ะอยู่กับพี่เลี้ยง""ว่าแต่คุณหนูน้อยชื่ออะไรหรอคะ พี่เรียกแต่คุณหนูน้อยตั้งแต่มาถึงยังไม่รู้ชื่อเลย""ชื่อ ชารัญ ค

หลายวันผ่านไป แกร้ก!"ตายจริงคุณชินกรณ์!" ป้าแม่บ้านร้องอุทานออกมา เมื่อเห็นชายหนุ่มนอนนิ่งอยู่บนพื้นที่เกลื่อนไปด้วยขวดเหล้ามากมาย ตามร่างกายเย็นเฉียบผิวซีดแห้งไปหมด "ใครอยู่ข้างนอกบ้าง ขึ้นมาที!" "เกิดอะไรขึ้นครับป้า!?" ลูกน้องที่ได้ยินเสียงรีบวิ่งขึ้นมาทันที "คุณชินกรณ์อาการไม่ค่อยดีเลย พาไปส่งโรงพยาบาลที""ครับๆ" ชายหนุ่มถูกลูกน้องหามหัวท้ายเดินลงไปด้านล่าง ตลอดทางเขายังพร่ำเพ้อหาหญิงสาวกับลูกไม่หยุด ดูเหมือนเขาจะละเมอออกมา แต่ก็เป็นการละเมอสื่อถึงส่วนลึกของจิตใจตัวเอง โรงพยาบาล..."เกิดอะไรขึ้นครับป้า!?" ตรีศูลกับมิกซ์ที่ได้ข่าวว่าเพื่อนสนิทเข้าโรงพยาบาลก็รีบมาหน้าตาตื่น "คุณหมอยังไม่ออกมาเลยค่ะ""แล้วทำไมมันเข้าโรงพยาบาลได้ล่ะครับป้า" มิกซ์ถาม เพราะก็พอจะรู้ว่าชินกรณ์เองก็ร่างกายแข็งแรงดี ไม่น่าจะเจ็บป่วยง่ายๆ ได้ "คือตั้งแต่ที่คุณฟ้าหายตัวไป คุณชินกรณ์ก็เอาแต่กินเหล้าอย่างเดียวเลยค่ะ หมกตัวอยู่แต่ในห้อง บางครั้งก็ออกมาถามลูกน้องว่าเจอคุณฟ้ายัง แล้วก็อาละวาดทำลายข้าวของ วันนี้ป้าไปเจอคุณเขานอนอยู่บนพื้น ตัวซีดเย็นเฉียบไปหมดเลยค่ะ เลยให้คนรีบพามาโรงพยาบาล แล้วก็ให้คนของคุณ