Semua Bab แค้นรัก คู่หมั้นร้าย NC20+: Bab 71 - Bab 80

เวลาผ่านไป...ฟ้าฝันยอมกลับมากับชินกรณ์โดยมีข้อแม้ ว่าทั้งสองจะไม่มีความสัมพันธ์อะไรกันทั้งนั้น จะไม่นอนห้องเดียวกัน เว้นระยะห่าง แม้ชินกรณ์จะไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้แต่เพื่อให้เธอกลับมาเขาจึงจำเป็นต้องยอมรับข้อเสนอที่เธอยื่นให้ "ตายจริงคุณหนู น่ารักจ้ำม่ำจังเลยค่ะ" "...." ฟ้าฝันได้แต่ยิ้มเพราะไม่รู้จะพูดอะไร ในขณะที่ลูกชายกำลังถูกเธออุ้มอยู่ "ฉันอุ้มลูกให้มา""ไม่ต้อง คุณไปเตรียมตัวเถอะจะได้ทำงาน""วันนี้เลยหรอ!?""ใช่ หรือว่าคุณจะมีปัญหา?" "ก็ไม่มีหรอก" "ทำงานอะไรกันหรอคะเพิ่งกลับมากันเอง พักให้หายเหนื่อยก่อนก็ได้มั้งคะ" "คนอย่างเขาไม่เหนื่อยเป็นหรอกค่ะป้า ทำงานทั้งวันทั้งคืนยังทำได้เลย อีกอย่างไปอยู่ที่นั่นเขาก็ไม่ได้ทำอะไรสักอย่างนอกจากเดินไปเดินมา ทำตัวไม่มีประโยชน์เอาซะเลย" "ได้ๆ ฉันจะไปเตรียมตัวเดี๋ยวนี้แหละจะได้ทำงาน ตามคำสั่งของเธอไง" ชินกรณ์พูดเชิงประชด หวังว่าเธอจะเห็นใจที่เห็นเขาเป็นแบบนี้ "ก็ไปสิคะ" ชินกรณ์เดินขึ้นไปด้านบนห้องนอนของตัวเอง หลังจากนั้นก็เตรียมตัวที่จะไปทำงานตามคำสั่งของภรรยา ไม่นานเขาก็เดินลงมา "เสร็จแล้วหรอ?" "อืม" "...." ฟ้าฝันเดินไปที่กลุ่มกา

เช้าวันต่อมา...ฟ้าฝันพาลูกชายตัวน้อยตื่นแต่เช้าตามปกติ เพราะต้องกินข้าวเช้าให้ตรงเวลาเธอจึงไม่อยากพาลูกชายนอนตื่นสายจนติดเป็นนิสัย และจะได้รับบรรยากาศบริสุทธิ์ยามเช้าด้วย "ตื่นเช้าจังเลยค่ะ" "ก็ยังไม่เช้าเท่าป้าหรอกค่ะ ทุกคนที่นี่ตื่นเช้ากว่าฟ้าตั้งเยอะ" "ทุกคนที่นี่ตื่นเช้ากันจนเป็นเรื่องปกติแล้วค่ะ" "งั้นฟ้าขอพาลูกหมูออกไปเดินเล่นก่อนนะคะ" "ค่ะ" ฟ้าฝันพาลูกชายออกไปเดินเล่นรับลมบริสุทธิ์ยามเช้าๆ โดยมีชินกรณ์คอยแอบมองอยู่ห่างๆ ตอนนี้ลูกชายของเธอนั่งได้แล้วกำลังจะหัดคลานเลย แน่นอนว่าพัฒนาการไปเร็วกว่าเด็กที่อายุไล่เรียงกัน เป็นเด็กที่เรียนรู้ไว้เรียนรู้เก่ง แถมยังตัวใหญ่กว่าเด็กที่รุ่นราวคราวเดียวกันตั้งเยอะ"แฮ่ม!" เสียงกระแอมดังทำให้ฟ้าฝันที่ยืนอุ้มลูกอยู่หันไปมองด้วยความสงสัย "อะไรของคุณ กระดูกติดคอหรือไง?""ฉันไม่ใช่หมานะ" ชินกรณ์รีบเถียง "ฉันก็ยังไม่ทันได้พูดเลยนะว่าเหมือนหมา คุณคิดเองเออไปเองแล้วก็มาโวยวายเอง!" "อ่าๆ ฉันยอมเธอก็ได้ ว่าแต่ตื่นกันนานแล้วหรอ?" "สักพักแล้ว" "เธอไม่พาลูกไปหาพ่อของเธอบ้างหรอท่านดูอยากเจอเธอมากเลยนะ""ถ้ายังอยากยืนอยู่ตรงนี้ก็เงียบๆ อย่าพูด

หลายวันถัดมา..."คุณลุงว่ายังไงนะคะจะมารับลูกหมูไปเที่ยวหรอ?""ใช่ ฉันว่าจะรับหลานออกไปซื้อของน่ะ เธอเองก็จะได้พักไม่ใช่หรอ" "ถ้าคุณลุงจะมารับลูกหมูไปเพื่อให้ฟ้าได้พักผ่อนไม่เป็นอะไรเลยค่ะฟ้าพักผ่อนเต็มที่อยู่แล้ว แต่ถ้าคุณลุงจะมารับลูกหมูไปซื้อของเฉยๆ ก็ได้ค่ะฟ้าไม่มีปัญหา" "โอเคงั้นฉันมารับหลานชายไปซื้อของแค่นั้น" "ค่ะ ลูกหมูไม่ค่อยดื้อหรอกค่ะชอบออกไปเที่ยว ขอแค่ได้ออกไปเที่ยวอยู่กับใครก็ได้ค่ะ" "เหมือนเจ้าชินตอนเด็กๆ ไม่มีผิดเลย ชอบเที่ยวชอบไปนั่นไปนี่ไม่ชอบอยู่บ้าน""อ๋อค่ะ" "งั้นเดี๋ยวตอนเย็นฉันจะพาหลานชายกลับมาส่งนะ""ค่ะ" ฟ้าฝันยืนมองลูกชายถูกผู้เป็นปู่อุ้มเดินออกไปที่รถ และมีการ์ดอีก 5-6 คนคอยตามประกบไม่ห่าง"นี่พ่อฉันจะเล่นใหญ่ไปไหนเนี่ย" ชินกรณ์เดินมาพูดอยู่ข้างๆ ฟ้าฝัน แค่มารับหลานชายแค่นี้ขนการ์ดมาซะนับสิบคนเลย "แล้วนี่คุณไม่มีงานมีการทำหรือไง?" "ไม่อะ วันนี้ลูกหมูไปเที่ยวกับคุณปู่ เธอก็สบายแล้วสิ ฉันว่าเราออกไปเที่ยวกันดีกว่าไหม""ไม่อ่ะฉันอยากอยู่บ้านมากกว่า" เธอปฏิเสธ จากนั้นก็หันหลังเดินกลับเข้าไปในบ้าน ชินกรณ์เห็นแบบนั้นก็รีบเดินตามไปติดๆ "ทำไมล่ะฉันเห็นเธอชอ

สองเดือนต่อมา ขณะที่ลูกหมูกำลังนอนกินนมอยู่บนตักของผู้เป็นแม่ ชินกรณ์ก็ก้าวผ่านคอกที่เอาไว้สำหรับกั้นเด็กแล้วนั่งลงข้างๆ มองดูลูกชายกำลังนอนหลับตาพริ้มกินนมอย่างเอร็ดอร่อย "มีอะไรคุณ?" "เปล่า แค่อยากดูลูกหมูกินนม""ทำไมไม่ไปอาบน้ำ?""ตัวฉันก็ไม่ได้สกปรกนะ ไม่ได้มีเหงื่อเลยด้วยนั่งอยู่แต่ในห้องแอร์เธอไม่ต้องกลัวหรอกว่าฉันจะสกปรกสบายใจได้" "...." ฟ้าฝันมองหน้าเขาแต่ไม่ได้ตอบอะไรกลับไป "ฟ้าฝัน""อะไร?""เราสองคนจะไม่มีทางคุยกันดีๆ ได้อีกแล้วหรอ" "แล้วนี่ฉันไม่คุยดีกับคุณตรงไหน?" เธอถามกลับ เพราะที่ผ่านมาเธอก็ไม่ได้คุยกับเขาไม่ดีเลย ยังคุยปกติเสียด้วยซ้ำ และก็ไม่เคยได้ทะเลาะอะไรกันเลยด้วย "หมายถึงเราไม่มีทางจะกลับมาดีกันได้แล้วหรอ?" "...." "งั้นไม่เป็นไร ถ้าเธอพร้อมเมื่อไหร่เธอค่อยพูดก็ได้ฉันจะรอเธออยู่ตรงนี้แหละ" "ฉันเปิดโอกาสให้คุณแล้วทำไมคุณถึงไม่ไปสนใจผู้หญิงคนอื่นล่ะ ไม่ดีหรอที่ฉันไม่หึงไม่หวงคุณ""แต่ฉันอยากให้เธอหึงอยากให้เธอหวงมากกว่า" "...." "ลูกหมูนี่เนื้อแก้มเยอะจังน่าหยิกชะมัดเลย" "นี่คุณ!" ฟ้าฝันรีบปัดมือของเขาออกไป เมื่อชินกรณ์กำลังเอื้อมมือเข้าไปจะหยิกแก้มลูกชา

เวลาต่อมา....ชินกรณ์พาลูกชายตัวอ้วนออกไปเที่ยว เริ่มแรกเลยคือการพาไปสวนสัตว์ จากนั้นก็ตบท้ายด้วยสวนสนุกที่มีของเล่นมากมาย และก็พากันมาหาของกินที่ร้านอาหารหรู พร้อมกับซื้อของเล่นให้มากมาย เพื่อที่จะเอาใจลูกชาย และอยากให้ลูกชายติดเขาบ้าง อย่างน้อยยอมให้เขาเข้าใกล้ฟ้าฝันได้บ้างก็ยังดี เพราะไม่รู้ว่าจะต้องเอาใจลูกชายแบบไหน คนที่รู้ใจลูกหมูมากที่สุดก็เห็นแต่จะมีฟ้าฝันเพียงคนเดียวเท่านั้น "อย่าเล่นสิครับลูกหมู" ฟ้าฝันดุลูกชายที่นั่งอยู่บนตัก เพราะลูกหมูกำลังพยายามคว้าของเล่นมาเพื่อจะเล่นให้ได้ "ส่งลูกมาให้ฉันสิเดี๋ยวฉันอุ้มลูกหมูเอง" "ไม่เป็นไร" "เหนื่อยหรอสีหน้าดูไม่ดีใจเลยที่ฉันพาออกมาเที่ยว" "เปล่าหรอก""ถ้าเหนื่อยคืนนี้ก็เอาลูกหมูมาอยู่กับฉันสิ เดี๋ยวคืนนี้ฉันจะดูลูกหมูให้เอง""ไม่เป็นไรฉันดูลูกหมูได้" ชินกรณ์รู้ว่าเธอเหนื่อยกับการที่ต้องคอยดูแลลูกในวัยนี้ แต่เธอไม่เคยร้องขอความช่วยเหลือจากใครเลย แม้กระทั่งเขาที่เป็นพ่อของลูกหมู ดูจากสีหน้าในตอนนี้ของเธอก็รู้แล้วว่าเธอเหนื่อยมาแค่ไหน หลังจากที่มาอยู่ที่นี่พี่เลี้ยงก็ลาออกไปพอดีฟ้าฝันเลยต้องคอยดูแลลูกเอง "...." ชินกรณ์นั่งก้มหน้