ฟ้าฝัน Talk "อืม..""ค่อยๆ นั่งนะฟ้า""อืม ขอบใจมากนะ ถ้าไม่ได้ไอวาช่วยคงแย่แน่ๆ เลย" ฉันเอ่ยปากขอบคุณคนตรงหน้าพร้อมกับยิ้มด้วยความจริงใจ ไอวาเป็นเพื่อนของฉันเรารู้จักกันได้ก่อนที่ฉันจะแต่งงานไม่เท่าไหร่ จนถึงตอนนี้ก็ปีกว่าแล้ว ฉันก็เพิ่งจะมารู้ทีหลังเหมือนกันว่าไอวาเป็นภรรยาของตรีศูลเพื่อนสนิทของคุณชินกรณ์อีก ฉันตัดสินใจเล่าเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้กับไอวาฟัง และเราก็คุยกันมาได้สักพักแล้ว จนกระทั่งวันคลอดไอวาพาฉันหนีออกมาจากโรงพยาบาล เพราะด้วยความช่วยเหลือจากเพื่อนที่มีอิทธิพลพอๆ กับคุณชินกรณ์เขาก็เลยไม่สามารถตามหาฉันเจอได้ ไอวาพาฉันมาอยู่ที่บ้านหลังนึง มีหมอมาคอยดูแลที่บ้านเลยฉันกับลูกจึงไม่ต้องไปโรงพยาบาล มีแม่บ้านคอยดูแล มีพี่เลี้ยงคอยมาดูแลลูกน้อยให้ฉัน เพื่อให้ฉันได้พักฟื้นหลังคลอด "เป็นยังไงบ้าง เจ็บมากมั้ย" "ก็เจ็บอยู่เหมือนกันนะ ตอนนี้ก็ตึงๆ แผลอยู่ เพิ่งจะได้รู้วันนี้แหละว่าคลอดลูกมันเจ็บขนาดนี้" ฉันเพิ่งจะคลอดลูกได้แค่สองวันก็ออกมาจากโรงพยาบาลแล้ว เพราะถ้ารอให้คุณชินกรณ์มาเจอก่อนฉันคงไม่มีโอกาสได้หนี "คลอดเองอีกไม่นานเดี๋ยวก็หายดี อยากได้อะไรบอกฉันได้เลยนะฉันจะให้
ฟ้าฝัน Talk "อืม.." "ค่อยๆ นั่งนะฟ้า" "อืม ขอบใจมากนะ ถ้าไม่ได้ไอวาช่วยคงแย่แน่ๆ เลย" ฉันเอ่ยปากขอบคุณคนตรงหน้าพร้อมกับยิ้มด้วยความจริงใจ ไอวาเป็นเพื่อนของฉันเรารู้จักกันได้ก่อนที่ฉันจะแต่งงานไม่เท่าไหร่ จนถึงตอนนี้ก็ปีกว่าแล้ว ฉันก็เพิ่งจะมารู้ทีหลังเหมือนกันว่าไอวาเป็นภรรยาของตรีศูลเพื่อนสนิทของคุณชินกรณ์อีก ฉันตัดสินใจเล่าเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้กับไอวาฟัง และเราก็คุยกันมาได้สักพักแล้ว จนกระทั่งวันคลอดไอวาพาฉันหนีออกมาจากโรงพยาบาล เพราะด้วยความช่วยเหลือจากเพื่อนที่มีอิทธิพลพอๆ กับคุณชินกรณ์เขาก็เลยไม่สามารถตามหาฉันเจอได้ ไอวาพาฉันมาอยู่ที่บ้านหลังนึง มีหมอมาคอยดูแลที่บ้านเลยฉันกับลูกจึงไม่ต้องไปโรงพยาบาล มีแม่บ้านคอยดูแล มีพี่เลี้ยงคอยมาดูแลลูกน้อยให้ฉัน เพื่อให้ฉันได้พักฟื้นหลังคลอด "เป็นยังไงบ้าง เจ็บมากมั้ย" "ก็เจ็บอยู่เหมือนกันนะ ตอนนี้ก็ตึงๆ แผลอยู่ เพิ่งจะได้รู้วันนี้แหละว่าคลอดลูกมันเจ็บขนาดนี้" ฉันเพิ่งจะคลอดลูกได้แค่สองวันก็ออกมาจากโรงพยาบาลแล้ว เพราะถ้ารอให้คุณชินกรณ์มาเจอก่อนฉันคงไม่มีโอกาสได้หนี "คลอดเองอีกไม่นานเดี๋ยวก็หายดี อยากได้อะไรบอกฉันได้เลยนะ
สองอาทิตย์ถัดมา ตอนนี้ร่างกายของฉันมันก็แข็งแรงแล้วล่ะ ความจริงฉันเดินเหินคล่องตั้งแต่อาทิตย์แรกๆ แล้ว คลอดลูกเองก็งี้ร่างกายฟื้นฟูได้เร็ว แต่ถึงยังไงฉันก็ยังมีคุณหมอยังมีพี่เลี้ยงคอยดูแลตลอดแทบจะ 24 ชั่วโมงเลย เพราะฉันออกมาจากโรงพยาบาลก่อนกำหนดไอวาก็เลยให้คุณหมอคอยดูแลจนกว่าจะมั่นใจว่าฉันกับลูกน้อยแข็งแรงแล้วจริงๆ "ตื่นแล้วหรอคะคุณฟ้า""ค่ะพี่หวาน เช้านี้มีอะไรกินบ้างคะ""ก็แนวต้มๆ ตามเดิมค่ะคุณหมอสั่งกำชับเอาไว้ว่าให้คุณฟ้ากินอาหารที่มีน้ำต้มเยอะๆ น้ำนมจะได้แข็งแรง งดกินอาหารรสจัดค่ะ" "โห ความจริงแค่ฟ้าคนเดียวไม่จำเป็นต้องทำอาหารหลายอย่างขนาดนี้ก็ได้นะคะ แค่อย่างเดียวฟ้าก็จะกินไม่หมดแล้วค่ะ" ถึงจะเป็นบ้านของไอวา แต่ฉันก็เกรงใจทุกคนที่นี่เหมือนกันเพราะทุกคนที่นี่ดูแลฉันดีมากๆ "ไม่ได้นะคะคุณฟ้าต้องทานเยอะๆ ยิ่งช่วงนี้ให้นมคุณหนูน้อยด้วยยิ่งต้องกินแต่อาหารที่มีประโยชน์บำรุงร่างกายทั้งแม่และลูกนะคะ" "ขอบคุณมากนะคะพี่หวาน" "แล้วนี่คุณหนูน้อยยังไม่ตื่นหรอคะ""ตื่นแล้วค่ะอยู่กับพี่เลี้ยง""ว่าแต่คุณหนูน้อยชื่ออะไรหรอคะ พี่เรียกแต่คุณหนูน้อยตั้งแต่มาถึงยังไม่รู้ชื่อเลย""ชื่อ ชารัญ ค
บ้านชินกรณ์"ได้ข่าวบ้างมั้ย!?" ชายหนุ่มเดินเข้าไปถามลูกน้อง สภาพของเขาในตอนนี้ทรุดโทรมลงไปมาก เพราะแต่ละวันแทบจะไม่แตะอาหารเลยนอกจากเหล้า "ยังเลยครับนาย ตามรอยไม่ได้เลยครับ ไม่เหลือร่องรอยอะไรให้ตามเลย" "พวกมึงไปตามหาให้เจอดิวะ!""พวกผมพยายามอยู่ครับนาย" "...." "ผมว่านายไปพักก่อนดีกว่านะครับ"ชินกรณ์อยู่ในสภาพที่แทบจะยืนไม่ติดแล้ว หน้าตาทรุดโทรมดำคล้ำเห็นได้ชัดเลย เขากลับไปหาเธอที่บ้านมาแต่ก็ไม่เจอเพราะคนที่บ้านนั้นบอกว่าเธอกลับไปเมื่อหลายเดือนก่อนและก็ไม่กลับมาอีกเลย แม้กระทั่งเพื่อนที่สนิทมากๆ ก็ยังไม่รู้ว่าเธอหายไปอยู่ที่ไหนกับใคร ฟ้าฝันไม่มีญาติอยู่ต่างจังหวัดไม่มีคนรู้จักที่เคยไปนอนพักด้วย เดาไม่ออกเลยว่าเธอนั้นจะหายไปอยู่ที่ไหนกับใคร เพราะตัวเองก็ไม่ได้มีคนอื่นที่สนิทมากจนจะไปอยู่ด้วยกันได้ พลั่ก! เพล้ง! โต๊ะที่วางแจกันราคาแพงถูกชายหนุ่มโค่นลงเทกระจาดทำให้แจกันราคาแพงที่เขาซื้อมาจากต่างประเทศหล่นลงพื้นแตกกระจาย แม่บ้านที่เห็นเหตุการณ์ต่างพากันยืนก้มหน้าตัวสั่นด้วยความกลัวเพราะไม่เคยเห็นเจ้านายเป็นแบบนี้มาก่อน แม้กระทั่งป้าแม่บ้านที่ชินกรณ์เชื่อฟังก็ไม่กล้าจะเข้ามาพูดอะไ
หลายวันผ่านไป แกร้ก!"ตายจริงคุณชินกรณ์!" ป้าแม่บ้านร้องอุทานออกมา เมื่อเห็นชายหนุ่มนอนนิ่งอยู่บนพื้นที่เกลื่อนไปด้วยขวดเหล้ามากมาย ตามร่างกายเย็นเฉียบผิวซีดแห้งไปหมด "ใครอยู่ข้างนอกบ้าง ขึ้นมาที!" "เกิดอะไรขึ้นครับป้า!?" ลูกน้องที่ได้ยินเสียงรีบวิ่งขึ้นมาทันที "คุณชินกรณ์อาการไม่ค่อยดีเลย พาไปส่งโรงพยาบาลที""ครับๆ" ชายหนุ่มถูกลูกน้องหามหัวท้ายเดินลงไปด้านล่าง ตลอดทางเขายังพร่ำเพ้อหาหญิงสาวกับลูกไม่หยุด ดูเหมือนเขาจะละเมอออกมา แต่ก็เป็นการละเมอสื่อถึงส่วนลึกของจิตใจตัวเอง โรงพยาบาล..."เกิดอะไรขึ้นครับป้า!?" ตรีศูลกับมิกซ์ที่ได้ข่าวว่าเพื่อนสนิทเข้าโรงพยาบาลก็รีบมาหน้าตาตื่น "คุณหมอยังไม่ออกมาเลยค่ะ""แล้วทำไมมันเข้าโรงพยาบาลได้ล่ะครับป้า" มิกซ์ถาม เพราะก็พอจะรู้ว่าชินกรณ์เองก็ร่างกายแข็งแรงดี ไม่น่าจะเจ็บป่วยง่ายๆ ได้ "คือตั้งแต่ที่คุณฟ้าหายตัวไป คุณชินกรณ์ก็เอาแต่กินเหล้าอย่างเดียวเลยค่ะ หมกตัวอยู่แต่ในห้อง บางครั้งก็ออกมาถามลูกน้องว่าเจอคุณฟ้ายัง แล้วก็อาละวาดทำลายข้าวของ วันนี้ป้าไปเจอคุณเขานอนอยู่บนพื้น ตัวซีดเย็นเฉียบไปหมดเลยค่ะ เลยให้คนรีบพามาโรงพยาบาล แล้วก็ให้คนของคุณ
หลายวันผ่านไป ชินกรณ์ย้ายกลับมาอยู่ที่บ้านแล้วหลังจากที่รักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลหลายวัน พ่อของเขาไม่แม้จะชายตามาเหลียวมองสักนิด น่าจะโกรธที่เขาทำให้ฟ้าฝันหอบลูกน้อยที่เพิ่งเกิดหนีหายไปอย่างไร้ร่องรอย "คุณชินกรณ์คะ คุณตรีศูลกับคุณมิกซ์มาหาค่ะ""เดี๋ยวผมตามลงไปครับ""ค่ะ" ชายหนุ่มรีบแต่งตัวแล้วเดินลงไปด้านล่างทันที ก่อนจะเห็นเพื่อนสนิทสองคนกำลังนั่งอยู่ที่โซฟาภายในห้องรับแขก "มาเร็วดีหนิ""อืม มึงมีอะไรวะ?" "นั่นดิ เรียกกูมาเสียเวลางานหมด" มิกซ์พูดเสริม เพราะเขาต้องให้เลขาเลื่อนเวลาประชุมไปตอนบ่ายรีบมาตามที่ชินกรณ์ร้องขอ "แป๊บเดียว" "ว่ามา.." ตรีศูลพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสุขุม ก่อนจะค่อยๆ เอนกายพิงกับพนักพิงของโซฟาขาขึ้นไขว่ห้างรอฟังสิ่งที่เพื่อนสนิทกำลังจะพูดออกมาต่อจากนี้ "เมียของมึงอยู่ที่บ้านทุกวันหรือเปล่า?""ถามทำไม?" ตรีศูลขมวดคิ้วมองหน้าเพื่อนสนิทอย่างไม่เข้าใจ "มึงเคยบอกกูว่าเมียของมึงเป็นเพื่อนกับฟ้าฝัน" "อ๋อแล้วไง?" "กูแค่กำลังสงสัยว่าเมียของมึงคือคนที่อยู่เบื้องหลังการหายตัวไปของฟ้าฝันหรือเปล่า""มึงก็พูดได้นะ ตอนที่รู้ว่าฟ้าฝันหายตัวไปกูนี่โดนด่าแทนมึงจนหูชา อีกอย่าง
บริษัทไอวา...ชินกรณ์ขับรถมารอไอวาที่บริษัทของเธอตั้งแต่เช้าตรู่ จนกระทั่งเธอเลี้ยวรถเข้ามาจอดที่ลานจอดรถสำหรับผู้บริหาร เขารีบลงจากรถแล้วเดินไปขวางหน้าเธอเอาไว้ "คุณชินกรณ์?""ขอคุยด้วยหน่อยสิ" "ฉัน..." "แค่แป๊บเดียว""อืมๆ ตามมาสิ" "...." ไอวาเดินนำชินกรณ์เข้าไปด้านใน ก่อนที่ทั้งสองจะแยกไปยืนคุยอยู่ตรงมุมของตัวบริษัท "คุณมีอะไรถึงมาหาฉันที่นี่""ไอ้ตรีศูลมันเคยบอกกับฉันว่าเธอเป็นเพื่อนกับฟ้าฝัน""ใช่ ฉันรู้จักกับฟ้าฝันตอนไปเที่ยวที่คลับ""งั้นเธอก็ต้องติดต่อกับฟ้าฝันสิ""ฉันก็ติดต่ออยู่ แต่หลังจากที่ฟ้าฝันแต่งงานกับคุณฉันก็ไม่ได้ติดต่ออีกเลย ฉันก็ต้องทำงานด้วยแถมฟ้าฝันก็ต้องเรียน ไหนจะต้องปรนนิบัติผู้ชายเอาแต่ใจอย่างคุณอีก" "เธอไม่รู้จริงๆ หรอว่าฟ้าฝันหายตัวไปไหน?" "ทำไมล่ะ คุณคิดว่าฉันรู้หรอ?""มันก็มีเธอคนเดียวที่สามารถทำเรื่องพวกนี้ได้ ความสามารถของเธอฉันเห็นตอนที่เธอออกตามหาไอ้ตรีศูลตอนที่มันหายตัวไป เธอสามารถแฮกเข้าไปในระบบ gps ในรถของมันได้ แล้วก็เปิดมัน""แล้วไงต่อ?" ไอวาถามกลับด้วยน้ำเสียงที่เรียกเฉย มองหน้าชินกรณ์ด้วยสายตาที่ว่างเปล่า "ถ้าเธอเป็นคนพาฟ้าฝันหนีไปฉันข
บริษัทไอวาหญิงสาวหยุดชะงักเมื่อได้เจอหน้าชายหนุ่มที่ไม่อยากเจอ เธอมองหน้าพร้อมกับถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่าย ก่อนจะเดินเลี่ยงไปอีกทาง แต่กลับถูกชายหนุ่มเดินไปขวางหน้าเอาไว้ "อะไรของคุณอีก? นี่จะไม่เลิกตามรังควานฉันจริงๆ หรือไง" "ไม่ จนกว่าเธอจะยอมบอกฉันว่าเธอพาฟ้าฝันไปอยู่ที่ไหน""ฉันบอกแล้วไงว่าฉันไม่รู้เรื่อง คุณจะมาตามเค้นถามฉันกี่ร้อยกี่พันครั้งฉันก็ไม่รู้อะไรทั้งนั้น เลิกมารังควานฉันได้แล้ว" "ฉันรู้ว่าเธอรู้เรื่องนี้""ฉันบอกแล้วไงว่าฉันไม่รู้!" ไอวาโวยวายเสียงดังขึ้นมา ตรีศูลที่นั่งอยู่ในรถเห็นท่าไม่ค่อยดีจึงลงจากรถมาเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้น "เกิดอะไรขึ้น มึงมีปัญหาอะไรกับเมียกูหรือเปล่าไอ้ชิน" "เมียมึงรู้ที่อยู่ของฟ้าฝัน เพราะเป็นคนช่วยเมียกูให้หนีออกไป""นี่มึงยังไม่เลิกสงสัยอีกหรอวะ?""ขอโทษจริงๆ ว่ะไอ้ตรีศูล แต่กูสงสัยคนอื่นไม่ได้แล้วจริงๆ เมียมึงมีแฮกเกอร์ฝีมือดีๆ อยู่ในองค์กรด้วย แถมยังเคยใช้แฮกเกอร์ทำงานแล้วด้วย กูเลยพอจะเดาออกว่าคนที่แฮกข้อมูลของโรงพยาบาลเป็นใคร" ชินกรณ์มองหน้าภรรยาของเพื่อนสนิท เธอเองก็ก็จ้องหน้าเขาอย่างไม่ละสายตาเหมือนกันราวกับว่ากำลังจะเล่นสงค
ห้าปีต่อมาอึกก อ้วกก อ้วกก ชินกรณ์ได้นั่งกอดโถส้วมอาเจียนออกมาอีกครั้งในรอบหลายปีหลังจากที่ฟ้าฝันคลอดลูกคนที่สองออกมา เห็นแบบนี้แล้วเธอก็อดที่จะสงสารไม่ได้ เพราะชินกรแพ้ท้องแทนเธอมารอบนี้รอบที่สองแล้ว อาการก็หนักหน่วงพอๆ กันเลย "แม่ฮะพ่อเป็นอะไรหรอฮะทำไมถึงอ้วกแบบนั้นพ่อไม่สบายหรอ" ชารัญลูกชายคนโตของชินกรณ์เอ่ยถามผู้เป็นแม่ที่กำลังนั่งอยู่บนเตียง ตอนเด็กๆ ได้ฉายาว่าลูกหมูเพราะตัวอ้วน แต่ตอนนี้สงสัยจะต้องได้ฉายาว่าเสือเพราะสายตาแพรวพราวตกผู้หญิงได้ไม่น้อยเลย ดูเจ้าชู้ตั้งแต่เด็กแต่เล็กเหมือนกับพ่อไม่มีผิด "ครับ พ่อกำลังไม่สบายอยู่ อย่าไปรบกวนพ่อนะ""ครับแม่" "อึก...อ้วกก ลูกหมูมาลูบหลังให้พ่อหน่อยสิ อืม...""ได้ฮะ" เด็กน้อยเดินเข้าไปหาผู้เป็นพ่อในห้องน้ำอย่างว่าง่าย ก่อนจะใช้ฝ่ามือลูบแผ่นหลังกว้างของผู้เป็นพ่อไปมา "ไปเล่นไหนมาทำไมเพิ่งกลับ?" "เล่นอยู่กับเพื่อนข้างบ้านครับพ่อ" "อืม..." "พ่อฮะผมมีเรื่องจะบอก" "ว่ามาสิเรื่องอะไร?" "คือผมอยากได้เลโก้ชุดใหม่ที่เพิ่งจะออกมาฮะ อยากเอาไปเล่นกับเพื่อนพ่อซื้อให้ผมหน่อยสิ" "ของเล่นที่บ้านยังเยอะไม่พออีกหรอ?" "แต่อันนี้เป็นเลโก้ชุดให
กลางดึกคืนใกล้วันคลอดเต็มที คิ้วสวยขมวดเป็นปมเข้าหากัน พร้อมกับมือรีบกุมท้องของตัวเองเอาไว้ จู่ๆ เธอก็รู้สึกเหมือนกับว่าบางอย่างเคลื่อนตัวกำลังจะออกมา รู้สึกเหมือนว่าบางอย่างแตกไหลออกมาตรงช่องหว่างขาของเธอ "อึกอ๊ะ!? คะ คุณชิน...อื้อ!" "ฟ้า!" ชายหนุ่มรีบลุกขึ้นเปิดโคมไฟหัวเตียงแล้วหันไปมองภรรยา ปฏิกิริยาของเธอในตอนนี้ทำให้เขาต้องร้อนรน รีบลุกไปเปิดไฟแล้วเข้ามาดูอาการของเธออีกครั้ง "จะคลอดแล้วหรอ!?""ใช่ ปวดท้องอ่ะ ไม่ไหวอื้อ..." "ไปโรงพยาบาลตอนนี้คงได้คลอดบนรถแน่ เดี๋ยวฉันให้คนไปตามอาหมอมาให้นะ" "อื้ม..." ชินกรณ์รีบคว้าโทรศัพท์แล้วบอกให้ลูกน้องไปรับคุณหมอที่ฟ้าฝันฝากครรภ์ด้วยมาที่บ้านพร้อมกับอุปกรณ์คลอดด่วน เพราะตอนนี้ฟ้าฝันใกล้คลอดเต็มทีแล้ว "อึกอื้อ..." "ปะ เป็นยังไงบ้างฟ้าฝัน" "ฮึก...ฉันจะไม่ไหวแล้ว คุณหมอมาหรือยัง""ใกล้แล้วๆ อดทนหน่อยได้ไหม ฉันไม่รู้ว่าจะต้องทำคลอดยังไงถ้าลูกออกมาแล้ว" "ฮึกก...""ฟ้าฝัน ฟ้าฝัน!" "ไม่ไหว กรี๊ด~~" หญิงสาวออกแรงเบ่งเต็มที่ ก่อนที่เด็กในครรภ์จะออกมา ชินกรณ์ที่อยู่ในห้องกับเธอเห็นเหตุการณ์ทุกอย่าง ลูกน้อยของเขาคลอดออกมาเรียบร้อยแล้ว แต่ตอนน
เดือนที่แปด...ยิ่งท้องใหญ่ฟ้าฝันก็ยิ่งเดินลำบากมากขึ้นส่วนลูกหมูก็ได้ไปอยู่กับปู่และตาถาวรยังไม่มีกำหนดกลับ เพราะฟ้าฝันท้องใหญ่และไม่ค่อยมีเวลาดูแล ชินกรณ์เองก็ต้องคอยดูแลฟ้าฝันด้วย แต่ก็ยังคอยไปๆ มาๆ อยู่บ่อยๆ ลูกหมูติดคุณปู่และคุณตามากเพราะทั้งสองชอบตามใจ ไม่ว่าจะอยากได้อะไรก็จะรีบหามาประเคนให้หลานชายทันที แบบนี้หรือหลานชายจะไม่ติด ขณะที่หญิงสาวท้องโย้กำลังนั่งห้อยขาอยู่ที่เตียง สามีอย่างชินกรณ์ก็เดินเข้ามาแล้วย่อตัวนั่งคุกเข่าลงตรงหน้าของเธอ "ฟ้าฝันฉันมีอะไรจะให้เธอ""อะไรหรอคุณ?" "ยื่นมือซ้ายของเธอมาสิ" "...." เธอยื่นมือให้กับคนตรงหน้าอย่างงงๆ จากนั้นก็มีแหวนสวมเข้าไปที่นิ้วนางข้างซ้ายของเธอ เป็นแหวนแต่งงานที่เธอถอดเอาไว้ให้กับเขาก่อนจะพาลูกหนีไป แต่ไม่คิดว่าเขาจะเก็บมันเอาไว้ตลอด "ห้ามถอดมันออกอีกนะ แหวนวงนี้มันมีความสำคัญกับฉันมาก ตอนนี้ยกให้เธอดูแลแล้วเหมือนกับใจของฉันที่ยกให้เธอดูแล" "ไม่เห็นต้องหวานขนาดนี้เลย""ฉันรักเธอนะฟ้าฝัน""ฉันสัญญาว่าจะดูแลให้คุณเป็นอย่างดีเลย" "ฉันก็จะดูแลเธอเป็นอย่างดีเหมือนกัน" พูดจบชินกรณ์ก็จูบลงบนหลังมือของภรรยาอย่างอ่อนโยน ก่อนจะเคลื่อน
ตกเย็นของอีกวัน...ชินกรณ์กลับมาที่บ้านแต่ลูกชายไม่ได้กลับมาด้วย แต่ฟ้าฝันก็คิดว่าพ่อของชินกรณ์น่าจะอยากให้หลานอยู่ด้วยก็เลยไม่ได้พากลับมา ตอนนี้ลูกหมูก็โตพอที่จะนอนบ้านคุณปู่ได้แล้ว เพราะที่ผ่านมาลูกหมูก็เคยไปนอนอยู่เหมือนกัน "เมียจ๋า..." ชายหนุ่มออดอ้อนเสียงหวานหลังจากที่เดินออกมาจากห้องน้ำ หยดน้ำจากปลายผมไหลรินหยดลงบนแผงอกแกร่งจนเงาวับ ก่อนที่เขาจะเสยผมขึ้นอย่างลวกๆ ทีนึง"อะไร ทำไมไม่เช็ดผมไม่แห้งก่อนเดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก" "เมียจ๋าเช็ดผมให้หน่อย" "...." ฟ้าฝันส่ายหัวไปมาเบาๆ พร้อมกับถอนหายใจเล็กน้อย ก่อนที่เธอจะเดินไปยืนอยู่ตรงหน้ากระจกตามด้วยชินกรณ์เดินไปนั่งลงเพื่อให้เธอเช็ดผมที่เปียกให้ ชินกรณ์ไม่ต่างอะไรจากลูกน้อยที่ต้องคอยให้เธอทำอะไรให้แทบทุกอย่าง ผ่านไปสักพัก..."เสร็จเรียบร้อยแล้ว" "...." ชินกรณ์หมุนตัวกลับมาหาภรรยาที่ยืนอยู่ทางด้านหลัง ก่อนที่เขาจะค่อยๆ ดึงสายเดี่ยวของเธอลงทำให้ชุดนอนของเธอลงไปก่อนอยู่บนพื้น ร่างกายเปลือยเปล่าเพราะเธอไม่ได้สวมชุดชั้นใน ท้องโตใหญ่ขึ้นมาก สัดส่วนร่างกายของเธอดูมีน้ำมีนวลมากขึ้น หน้าอกก็เต่งตึงใหญ่ขึ้นมากเลย "อืมม.." ลิ้นเรียวตวัดเลียที
ห้าเดือนต่อมา..."ค่อยๆ เดินนะ" "ไม่ต้องประคองขนาดนั้นก็ได้ ฉันแค่ท้องนะไม่ได้ขาหักสักหน่อย" "ไม่ได้หรอก ฉันสัญญากับเธอเอาไว้แล้วว่าฉันจะดูแลเธอเป็นอย่างดี""อื้ม...แต่ครั้งนี้ฉันไม่ได้แพ้ท้องนะ ไม่ได้เป็นอะไรเลย ฉันต้องเป็นคนคอยดูแลคุณซะอีก""ไม่เป็นไรหรอก ตอนนี้มันก็เริ่มจะหายแล้วล่ะ" "ช่วงที่คุณแพ้ท้องฉันก็ไม่ค่อยได้ดูแลคุณเลย มัวแต่ยุ่งอยู่กับลูกหมู" "ไม่เห็นเป็นอะไรเลย แค่เธอยอมให้อภัยฉันยอมมีลูกให้ฉัน แค่นี้ฉันก็ดีใจจนไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว อีกอย่างฉันก็เข้าใจเธอ ลูกหมูยิ่งโตยิ่งดื้อเธอก็เลยต้องคอยดูแลเป็นพิเศษ""ก็ถ้าไปพยศใส่แม่บ้านหรือใส่ลูกน้องของคุณก็เป็นเรื่องสิ ฉันไม่อยากให้ลูกหมูกับความวุ่นวาย ไม่อยากให้ลูกหมูทำนิสัยไม่ดีใส่ใคร""เอาหน้าลูกหมูยังเด็กอยู่ยังสอนกันได้ พวกมันก็เข้าใจอยู่ ไม่มีใครกล้าว่าคุณหนูของบ้านหรอก""สมชื่อจริงๆ คุณหนู" ฟ้าฝันเน้นคำว่าคุณหนูใส่หน้าสามี "ว่าแต่ตัวเล็กในนี้ดิ้นบ้างหรือเปล่า" มือหนาเลื่อนไปจับที่หน้าท้องนูนก่อนจะสัมผัสวนไปมาเบาๆ "ก็มีบ้างนะ แต่ยังดิ้นไม่แรง ตอนท้องลูกหมูก็ดิ้นช่วงเจ็ดเดือน ดิ้นแรงมากๆ ด้วย""หรอ...." ชินกรณ์มองท้องภรรย
สี่เดือนต่อมา...ปี๊บๆๆ "ใครมาคะเนี่ย""สงสัยไอวากับคุณตรีศูลจะมาแล้วค่ะ รบกวนป้าดูลูกหมูให้ทีนะคะ เดี๋ยวฟ้าจะออกไปต้อนรับพวกเขาเอง""ได้ค่ะคุณฟ้า" เธอรีบเดินออกไปต้อนรับสองสามีภรรยา "ไอวา คุณตรีศูลสวัสดีค่ะ""สวัสดีครับ""สบายดีนะ ได้ข่าวว่ากำลังจะมีตัวเล็กอีกคนแล้ว" "อื้ม สบายดี เข้ามาในบ้านกันก่อนเถอะเดี๋ยวฉันให้แม่บ้านเตรียมของว่างมาให้" "แล้วไอ้ชินล่ะไปไหน มันไม่อยู่กับเธอหรอ" "เขาอยู่ข้างบนโน่นค่ะ" "...." ตรีศูลขมวดคิ้ว เพราะที่ผ่านมาเห็นชินกรณ์ตัวติดกับภรรยาตลอดไม่คิดว่าจะห่างกายกันได้ ยิ่งเมียท้องอยู่แบบนี้น่าจะยิ่งหวงเมียมากขึ้นไปอีก "ทะเลาะกันหรอ?""เปล่าค่ะ คุณตรีศูลขึ้นไปดูเองดีกว่า""ไปสิคุณ" ไอวาย้ำ"ครับๆ" ตรีศูลเดินขึ้นบันไดขึ้นไปดูเพื่อนสนิทตามที่ฟ้าฝันบอก พอเปิดประตูเดินเข้าไปก็เห็นชินกรณ์นอนหมดเรี่ยวแรงอยู่บนเตียง สภาพก็ใส่แค่กางเกงวอร์มตัวเดียวไม่ได้ใส่ชุดชั้นในเสื้อก็ไม่ได้ใส่ "ไอ้เวร มึงนี่มันทุเรศจริงๆ นะ" ตรีศูลบ่นพึมพำ เพราะเห็นสภาพของเพื่อนสนิทในตอนนี้แล้วอดที่จะว่าไม่ได้จริงๆ ( หมายถึงไม่ได้ใส่กางเกงในนอนแล้วลูกชายก็ดันออกมาเป็นลำใหญ่ยาว เพราะใส่เพ
ตกเย็นของอีกวัน...ชินกรณ์กลับมาที่บ้านแต่ลูกชายไม่ได้กลับมาด้วย แต่ฟ้าฝันก็คิดว่าพ่อของชินกรณ์น่าจะอยากให้หลานอยู่ด้วยก็เลยไม่ได้พากลับมา ตอนนี้ลูกหมูก็โตพอที่จะนอนบ้านคุณปู่ได้แล้ว เพราะที่ผ่านมาลูกหมูก็เคยไปนอนอยู่เหมือนกัน "เมียจ๋า..." ชายหนุ่มออดอ้อนเสียงหวานหลังจากที่เดินออกมาจากห้องน้ำ หยดน้ำจากปลายผมไหลรินหยดลงบนแผงอกแกร่งจนเงาวับ ก่อนที่เขาจะเสยผมขึ้นอย่างลวกๆ ทีนึง"อะไร ทำไมไม่เช็ดผมไม่แห้งก่อนเดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก" "เมียจ๋าเช็ดผมให้หน่อย" "...." ฟ้าฝันส่ายหัวไปมาเบาๆ พร้อมกับถอนหายใจเล็กน้อย ก่อนที่เธอจะเดินไปยืนอยู่ตรงหน้ากระจกตามด้วยชินกรณ์เดินไปนั่งลงเพื่อให้เธอเช็ดผมที่เปียกให้ ชินกรณ์ไม่ต่างอะไรจากลูกน้อยที่ต้องคอยให้เธอทำอะไรให้แทบทุกอย่าง ผ่านไปสักพัก..."เสร็จเรียบร้อยแล้ว" "...." ชินกรณ์หมุนตัวกลับมาหาภรรยาที่ยืนอยู่ทางด้านหลัง ก่อนที่เขาจะค่อยๆ ดึงสายเดี่ยวของเธอลงทำให้ชุดนอนของเธอลงไปก่อนอยู่บนพื้น ร่างกายเปลือยเปล่าเพราะเธอไม่ได้สวมชุดชั้นใน ท้องโตใหญ่ขึ้นมาก สัดส่วนร่างกายของเธอดูมีน้ำมีนวลมากขึ้น หน้าอกก็เต่งตึงใหญ่ขึ้นมากเลย "อืมม.." ลิ้นเรียวตวัดเลียที
เวลาต่อมา...ครืน~ ครืน~ ครืน~ ซ่า~ ซ่า~ ซ่า~ เสียงคลื่นทะเลที่ซัดเข้าฝั่งกล่อมทำให้ฟ้าฝันที่กำลังยืนมองทอดยาวออกไปถึงกับเคลิ้ม เป็นบรรยากาศที่ทำให้เธอรู้สึกดีมากจริงๆ เหมือนเธอได้มาปลดปล่อยความรู้สึกที่ตัวเองแบกรับอยู่ทิ้งไป หมับ!"อื้อ...ลูกหมูล่ะ?" เธอเอ่ยถามชายหนุ่มที่เดินเข้ามาสวมกอดเธอจากทางด้านหลัง "เล่นอยู่กับพวกการ์ดน่ะ ฉันก็เลยเดินออกมาหาเธอ ทำไมมายืนอยู่ตรงนี้คนเดียวล่ะ?" "ตรงนี้ลมมันเย็นดี ฉันก็เลยมายืนรับลม" "สบายใจขึ้นบ้างไหม?" "อืม...ก็สบายใจขึ้นอยู่เหมือนกัน" "ได้มาอยู่แบบนี้แล้วฉันว่าเราก็ควรจะหาโอกาสนะ" "โอกาสอะไรของคุณ?" "ก็..." มือหยาบลูบที่หน้าท้องแบนราบไปมาเบาๆ "โอกาสที่จะทำน้องให้ลูกหมูไง" เปี๊ยะ! ฟ้าฝันฟาดมือลงที่มือของชินกรณ์อย่างแรง จนเขายอมปล่อยมือออกไป แต่ก็เปลี่ยนไปกอดเธอแทน "พูดอะไรของคุณเนี่ย!?" "พูดความจริงนี่นา ฉันอยากมีลูกอีกสักคน ตอนนี้ลูกหมูก็ใกล้จะขวบนึงแล้ว มีอีกสักคนก็น่าจะอายุห่างจากลูกหมูประมาณสองปี ฉันไม่อยากให้ลูกอายุห่างกันมากพวกเขาจะได้ดูแลกัน" "...." "เธอยังมีเรื่องอะไรกังวลอีกหรอ หรือว่ายังไม่พร้อม" "ไม่รู้สิ แค่คิดว่าตั
สองวันถัดมา...ถึงจะได้กลับมาอยู่ที่บ้านแล้วแต่ชินกรณ์ก็ยังไปทำงานไม่ได้ เพราะร่างกายของเขายังไม่กลับมาหายดีร้อยเปอร์เซ็นต์ ถึงจะไม่ได้เป็นอะไรมากแต่ฟ้าฝันก็ยังไม่วางใจ "อื้มม ฟอด ฟอด ฟอด ชื่นใจจังเลยลูกสาวใครเนี่ย" "แอ้ แอ้ หม่ำ หม่ำ" แม้จะพูดได้เป็นบางคำแต่คำที่ฟังชัดที่สุดก็คือคำว่าหม่ำ จะพูดทุกครั้งที่ได้เห็นหน้าผู้เป็นแม่หรือได้เห็นหน้าของชินกรณ์ "หนูเพิ่งจะกินไปเมื่อกี้เองนะลูกหมูจะกินอีกแล้วหรอ แค่นี้ก็อ้วนเป็นหมูแล้วนะ" ชินกรณ์มองหน้าลูกชายแล้วอยากจะหยิกแก้มให้แรงๆ กัดแก้มให้เป็นรอยฟันสักที แต่ก็ไม่กล้ากลัวว่าลูกชายจะเจ็บ อีกอย่างก็กลัวโดนเมียด่าด้วย...แกร้ก! "เล่นอะไรกันอยู่น่ะ?" ฟ้าฝันเดินออกมาจากห้องน้ำ พลางเอ่ยถามสามีที่กำลังนอนอยู่บนเตียงโดยมีลูกชายนั่งอยู่บนหน้าอก "ลูกหมูกินนมไปเมื่อกี้ จะหม่ำอีกละ""อย่าตามใจมากนะคุณ""ครับ" "แล้วนี่ยังไม่หายเจ็บทำไมเอาลูกหมูไปนั่งบนอกล่ะ เดี๋ยวก็เจ็บหนักขึ้นไปอีกหรอก ลูกหมูยังเด็กไม่รู้เรื่องอะไรหรอก ไม่ทันได้ระวังอะไรด้วย" "ฉันไม่ได้เป็นอะไรแล้ว ตอนนี้แข็งแรงแล้วนี่ไง""ตัวยังมีรอยเขียวช้ำอยู่เลย เอาอะไรมาบอกว่าแข็งแรงแล้ว""