เมื่อหรงฉือมาถึงสนามบินประเทศเอนาวาก็เป็นเวลาสามทุ่มกว่าแล้ววันนี้เป็นวันเกิดของเธอเธอได้รับข้อความอวยพรวันเกิดทันทีที่เปิดโทรศัพท์โดยทั้งหมดนั้นล้วนเป็นเพื่อนร่วมงานและเพื่อนของเธอส่งมาแต่กลับไม่มีข้อความใดๆ จากเฟิงถิงเซินเลยซึ่งทำให้หรงฉือหน้าบึ้งเธอมาถึงวิลล่าตอนสี่ทุ่มกว่าเมื่อป้าหลิวเห็นเธอก็อึ้งไปชั่วขณะ “คุณผู้หญิง คุณ... คุณมาได้ยังไงคะ”“ถิงเซินกับซินซินล่ะ”“คุณผู้ชายยังไม่กลับ ส่วนคุณหนูกำลังเล่นอยู่ในห้องค่ะ”จากนั้นหรงฉือจึงยื่นกระเป๋าเดินทางให้เธอ เมื่อขึ้นไปชั้นบนก็เห็นลูกสาวในชุดนอนกำลังนั่งอยู่หน้าโต๊ะเล็กๆ อย่างตั้งใจ ไม่รู้ว่ากำลังทำอะไร แต่จริงจังมาก ถึงกับไม่รู้ตัวว่ามีคนเข้ามาในห้อง“ซินซิน?”เมื่อเฟิงจิ่งซินได้ยินเสียงก็หันกลับมามองพร้อมร้องด้วยความดีใจว่า “คุณแม่!”จากนั้นก็หันกลับไปทำสิ่งที่ทำค้างไว้ต่อหรงฉือเดินเข้าไปกอดลูกสาว ทันทีที่เธอหอมลูกก็ถูกผลักออก “แม่คะ หนูกำลังยุ่งอยู่ค่ะ”หรงฉือไม่เจอหน้าลูกสาวสองเดือนแล้ว จึงคิดถึงมาก ไม่ว่าจะหอมเท่าไหร่ก็รู้สึกไม่พอ และอยากจะพูดคุยกับลูกสาวมากแต่เมื่อเห็นลูกสาวตั้งอกตั้งใจขนาดนี้จึงไม่อยา
Baca selengkapnya