All Chapters of คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว: Chapter 11 - Chapter 20

คุณหญิงย่าค่อนข้างจนใจ คิดว่าหรงฉือไม่เข้มแข็งพอ เชื่อฟังและตามใจเฟิงถิงเซินมากเกินไป จนทำให้พลาดโอกาสดีๆ ไปหลายครั้ง ซึ่งทำให้พวกเขาไม่มีความคืบหน้าเลยแม้จะผ่านมาหลายปีแต่หรงฉือพูดไปแบบนั้นแล้ว และเธอก็ไม่ได้บังคับอะไรเมื่อเริ่มทานอาหารอย่างเป็นทางการ ทุกคนต่างพูดคุยไปพลางทานอาหารไปพลาง บรรยากาศดีมากเลยทีเดียวหรงฉือพูดน้อยมาก นั่งก้มหน้าก้มตากินข้าวอย่างเงียบๆ นับตั้งแต่ที่เฟิงถิงเซินเดินเข้ามาในบ้านจนถึงตอนนี้ก็ผ่านไปสิบกว่านาทีแล้ว แต่สามีภรรยายังไม่ได้พูดคุยกันเลยแม้แต่ประโยคเดียวหรือไม่แม้แต่สื่อสารกันเลยตลอดเวลานี่เป็นเรื่องปกติระหว่างสามีภรรยาคู่นี้ความจริงทุกคนก็ชินกับมันแล้ว จึงไม่ได้สังเกตเห็นอะไรที่ผิดปกติเมื่อใดก็ตามที่เฟิงจิ่งซินคิดอยากจะกินอะไร เมื่อก่อนหรงฉือก็จะดูแลเธอ แต่ตอนนี้เธอชินกับการขอให้เฟิงถิงเซินช่วยตักให้เธอแต่ว่า ตอนเธออยากกินกุ้งตัวใหญ่ เธอกลับหันไปทางหรงฉือเพราะเมื่อก่อนตอนที่เธอกินกุ้ง หรงฉือก็จะเสนอตัวช่วยแกะเปลือกกุ้งให้เธอกับเฟิงถิงเซิน“คุณแม่คะ หนูอยากกินกุ้งตัวใหญ่”หรงฉือต้องการหย่าร้าง และไม่ต้องการที่จะต่อสู้กับเฟิงถิงเซิน

เมื่อคิดถึงการแข่งขันในคืนนี้และคิดว่าจะได้เห็นน้าอู๋อู๋ในชุดเท่ๆ เธอก็กลับมามีความสุขอีกครั้งเฟิงจิ่งซินหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูหลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วแต่แล้วเธอก็ขมวดคิ้วน้อยๆ ในทันทีปกติเวลาที่เธอส่งข้อความหาน้าอู๋อู๋ น้าอู๋อู๋ก็จะตอบกลับเธอเร็วมากแต่วันนี้เธอล้างหน้าเสร็จแล้ว แต่น้าอู๋อู๋ก็ยังไม่ตอบข้อความเธอเลยหรือว่าน้าอู๋อู๋จะโกรธ?เมื่อคิดถึงตรงนี้ เธอก็รีบส่งข้อความหาหลินอู๋ทันที[น้าอู๋อู๋คะ เป็นอะไรเหรอคะ? โกรธหรือเปล่าคะ?][น้าอู๋อู๋ น้าก็รู้ว่าหนูไม่อยากให้แม่ไปส่งที่โรงเรียน น้าก็รู้ว่าหนูชอบน้ามากกว่า น้าอู๋อู๋อย่าโกรธได้ไหมคะ?]ผ่านไปสักพักแล้ว แต่หลินอู๋ก็ยังไม่ตอบกลับเธอเมื่อหรงฉือเก็บของเสร็จแล้วก็เดินมาหาเธอ “ซินซิน เก็บของเสร็จหรือยังจ๊ะ? ควรลงไปทานอาหารเช้าได้แล้วนะ”เฟิงจิ่งซินรู้สึกกระวนกระวายใจอย่างมากที่ไม่ได้รับความตอบกลับจากหลินอู๋ อีกทั้งยังต้องเผชิญกับการเร่งเร้าของหรงฉือ เธอจึงพูดอย่างไม่พอใจว่า “รู้แล้วค่ะ แม่อย่าเอาแต่พูดมากได้ไหม มันน่ารำคาญมากรู้ไหม?”พูดจบ เธอก็หยิบกระเป๋าหนังสือแล้วเดินลงไปชั้นล่างอย่างกระฟัดกระเฟียดหรงฉือมอง

เฟิงจิ่งซินไม่ใช่เด็กขี้ขลาดมาแต่ไหนแต่ไรและเธอไม่สนใจด้วยว่าเด็กคนอื่นจะคิดอย่างไรกับเธอแต่จู่ๆ เธอกลับรู้สึกไม่อยากให้หรงฉือไป และกอดแม่ไว้แน่นไม่ยอมปล่อย “คุณแม่คะ...”“ฮืม” หรงฉือกอดเธอกลับ “เป็นอะไรไปเหรอ?”“หนูอยาก——”เธอไม่ได้กินอาหารที่หรงฉือทำนานมากแล้ว จู่ๆ ก็คิดถึงมันขึ้นมาแต่พอคำพูดมาถึงริมฝีปาก เธอก็นึกขึ้นได้ว่าตอนเย็นเธอต้องไปดูการแข่งขันของหลินอู๋เธอกระพริบตาเล็กน้อยก่อนปล่อยมือจากหรงฉือ “ไม่มีอะไรแล้วค่ะ”เธอสามารถกินอาหารฝีมือแม่เมื่อใดก็ได้ที่ต้องการ แต่การแข่งขันของน้าอู๋อู๋ไม่ได้มีบ่อยๆดังนั้นจึงเลือกหลินอู๋แบบแทบจะไม่ลังเลเลย“โอเคจ้ะ งั้นรีบเข้าไปเถอะ อย่าให้คุณครูรอนาน”“ค่ะ”เฟิงจิ่งซินถึงยอมปล่อยมือจากเธอ แต่ก่อนที่จะเข้าไปในห้อง เธอก็อดไม่ได้ที่จะหันหลังกลับมาพูดว่า “ตอนเที่ยงคุณแม่อย่าลืมโทรหาหนูนะคะ”หรงฉือตอบตกลง “โอเคจ้ะ”จากนั้นเฟิงจิ่งซินถึงเข้าไปในห้องเรียนอย่างสบายใจหรงฉือเฝ้ามองเธอแนะนำตัวเองบนเวทีอย่างมั่นใจแล้วนั่งลงบนที่นั่งอย่างเชื่อฟัง จากนั้นจึงโบกมือให้เธอก่อนจะออกจากโรงเรียนแล้วมุ่งหน้าไปทำงานที่เฟิงซื่อกรุ๊ปพอมาถึงบริษ

เฟิงถิงอียกมือสาบานว่า “วันนี้เทพธิดาของผม ซึ่งก็คือซีซี นักแข่งรถหญิงอันดับหนึ่งของเอเชียเข้าร่วมการแข่งขันครั้งแรกหลังกลับประเทศ ผมไม่อยากพลาด ผมรับรองว่าถ้าดูการแข่งขันจบแล้วจะกลับบ้านทันที และจะไม่เกเรแน่นอน! ดังนั้นพี่สะใภ้อย่าห่วงเลยนะ พี่กลับไปก่อนเถอะ!”“แต่ว่า——”หรงฉือยังพูดไม่จบ ข้างหน้าก็มีคนจำนวนมากตะโกนเรียกชื่อ “ซีซี” อย่างตื่นเต้น“เทพธิดาของฉันจะออกมาแล้วเหรอ?”เมื่อได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวเฟิงถิงอีก็ไม่สนใจหรงฉือเลย แต่ตะโกนตามผู้ชมคนอื่นๆ อย่างตื่นเต้น แถมยังหยิบกล้องส่องทางไกลขึ้นมาส่องไปที่จุดสตาร์ทของการแข่งรถบนใบหน้าของเฟิงถิงอีเต็มไปด้วยความคลั่งไคล้และความตื่นเต้นของคนเป็นแฟนคลับ หรงฉือประหลาดใจเล็กน้อยจึงถามว่า “เธอชอบการแข่งรถตั้งแต่เมื่อไหร่”แม้ว่าเธอกับเฟิงถิงอีจะใช้เวลาร่วมกันไม่มากนัก แต่เธอก็รู้ว่าก่อนหน้านี้เขาไม่สนใจการแข่งรถเลย“เมื่อก่อนผมไม่สนใจการแข่งรถ—แต่นั่นก็เพราะผมยังไม่เจอเทพธิดาของผม! พี่รู้ไหมว่าเทพธิดาของผมสวยและเท่ห์ขนาดไหน? เดี๋ยวถ้าพี่ได้เห็นเทพธิดาผมแล้วก็จะเข้าใจว่าทำไมผมถึงชอบการแข่งรถ! และผมก็มั่นใจว่าพี่จะต้องหลงใหลเธอแน่น

เพราะฉะนั้น ตอนวันเกิดของหลินอู๋ เฟิงถิงเซินก็ให้พวกเฮ่อฉางปั่วมาช่วยจัดงานฉลองให้เธอ และการแข่งขันของหลินอู๋ในครั้งนี้ พวกเฮ่อฉางปั่วก็มาดูการแข่งขันด้วย...ได้ยินมาว่าตอนนี้หลินอู๋กับพวกเฮ่อฉางปั่วสนิทกันมากๆสนิทกันถึงขนาดที่พวกเขายังโทรเรียกหลินอู๋มาร่วมงานเลี้ยงด้วยทุกครั้งแม้ว่าเฟิงถิงเซินจะไม่อยู่และพวกเฮ่อฉางปั่วก็ถือว่าหลินอู๋เป็นพวกเดียวกันไปแล้ว อาจเป็นเพราะเหตุนี้ ในช่วงสองปีที่ผ่านมา เฮ่อฉางปั่วและคนอื่นๆ จึงเย็นชามากขึ้นเรื่อยๆ ทุกครั้งที่พวกเขาเจอเธอก่อนหน้านี้เธอก็เคยอยากจะสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับพวกเฮ่อฉางปั่ว แต่พวกเขากลับดูถูกเธอและไม่ให้โอกาสเธอเลยด้วยซ้ำอีกทั้งยังเย็นชากับเธอมาตลอดเธอเองก็มีศักดิ์ศรีเหมือนกัน ในเมื่อพวกเขาแสดงท่าทีออกมาแบบนั้น เธอก็ไม่ได้ฝืนอะไรแต่ปกติเมื่อเจอกัน เธอมักจะทักทายอย่างสุภาพเสมอหากมีความจําเป็นแต่มีหลายครั้งที่สิ่งที่เธอได้รับกลับคืนมาคือการเมินเฉยจากพวกเขา หรือแม้กระทั่งการดูถูกครั้งนี้หรงฉือจึงไม่คิดจะพูดอะไรอีกเธอเดินผ่านอีกฝ่ายไปแล้วก็เดินจากไปเลยแต่เฮ่อฉางปั่วกลับพูดว่า “คุณหรงก็สนใจการแข่งรถด้วยเหรอ?”น้