เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 10
บทที่เกี่ยวข้อง
คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว บทที่ 11
หรงฉือฟังแล้วก็เกือบจะหัวเราะออกมาหลินอู๋กับเฟิงถิงเซินรู้จักกันหลังจากที่เธอแต่งงานกับเฟิงถิงเซินหลินอู๋รู้ความสัมพันธ์ระหว่างเธอและเฟิงถิงเซิน เธอจึงไม่เชื่อว่าหลินลี่ไห่จะไม่รู้ว่าเฟิงถิงเซินเป็นสามีของลูกสาวอีกคนของเขา!เขาต้องรู้แน่ๆแต่เขาก็ยังคงจับคู่หลินอู๋และเฟิงถิงเซินอย่างไร้ยางอายเห็นได้ชัดว่าในใจของหลินลี่ไห่ เขาเพิกเฉยต่อลูกสาวคนนี้มากแค่ไหน!เฟิงถิงเซินตอบตกลงแล้วพวกเขาก็ถามไถ่กันต่อสักพัก หรงฉือเฝ้ามองเฟิงถิงเซินที่รอให้หลินลี่ไห่ขึ้นรถและขับรถออกไปแล้ว เขาถึงนั่งรถจากไปด้วยสถานะและตำแหน่งในตอนนี้ของเฟิงถิงเซิน คนที่สามารถทำให้เขาทำถึงขนาดนี้ได้ โดยปกติแล้วจะมีแค่ผู้อาวุโสในตระกูลเฟิงเพียงไม่กี่คนเท่านั้นแต่เห็นได้ชัดว่าเฟิงถิงเซินเคารพหลินลี่ไห่เพียงเพราะเขาเป็นพ่อของหลินอู๋เมื่อคิดถึงตรงนี้ เธอก็นึกถึงครั้งที่เฟิงถิงเซินได้พบกับคุณยายและลุงกับป้าสะใภ้ของเธอ เขามักจะมีท่าทีเฉยเมยและเย็นชาตลอดเวลายิ่งไปกว่านั้น แม้ว่าที่ผ่านมาเธอจะพูดกับเขาอย่างระมัดระวัง แต่ไม่ว่ายังไงเขาก็ไม่เต็มใจที่จะช่วยเหลือลุงของเธอเลย...แต่เขากลับไม่ได้มีท่าทีเช่นนั้นกับคน
คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว บทที่ 12
คุณหญิงย่าค่อนข้างจนใจ คิดว่าหรงฉือไม่เข้มแข็งพอ เชื่อฟังและตามใจเฟิงถิงเซินมากเกินไป จนทำให้พลาดโอกาสดีๆ ไปหลายครั้ง ซึ่งทำให้พวกเขาไม่มีความคืบหน้าเลยแม้จะผ่านมาหลายปีแต่หรงฉือพูดไปแบบนั้นแล้ว และเธอก็ไม่ได้บังคับอะไรเมื่อเริ่มทานอาหารอย่างเป็นทางการ ทุกคนต่างพูดคุยไปพลางทานอาหารไปพลาง บรรยากาศดีมากเลยทีเดียวหรงฉือพูดน้อยมาก นั่งก้มหน้าก้มตากินข้าวอย่างเงียบๆ นับตั้งแต่ที่เฟิงถิงเซินเดินเข้ามาในบ้านจนถึงตอนนี้ก็ผ่านไปสิบกว่านาทีแล้ว แต่สามีภรรยายังไม่ได้พูดคุยกันเลยแม้แต่ประโยคเดียวหรือไม่แม้แต่สื่อสารกันเลยตลอดเวลานี่เป็นเรื่องปกติระหว่างสามีภรรยาคู่นี้ความจริงทุกคนก็ชินกับมันแล้ว จึงไม่ได้สังเกตเห็นอะไรที่ผิดปกติเมื่อใดก็ตามที่เฟิงจิ่งซินคิดอยากจะกินอะไร เมื่อก่อนหรงฉือก็จะดูแลเธอ แต่ตอนนี้เธอชินกับการขอให้เฟิงถิงเซินช่วยตักให้เธอแต่ว่า ตอนเธออยากกินกุ้งตัวใหญ่ เธอกลับหันไปทางหรงฉือเพราะเมื่อก่อนตอนที่เธอกินกุ้ง หรงฉือก็จะเสนอตัวช่วยแกะเปลือกกุ้งให้เธอกับเฟิงถิงเซิน“คุณแม่คะ หนูอยากกินกุ้งตัวใหญ่”หรงฉือต้องการหย่าร้าง และไม่ต้องการที่จะต่อสู้กับเฟิงถิงเซิน
คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว บทที่ 13
นั่นเป็นเสียงของเฟิงถิงหลินหรงฉือมองไปทางต้นเสียงเมื่อมองเห็นเฟิงถิงหลินและเฟิงถิงเซินเธอก็หยุดชะงักเฟิงถิงเซินกำลังสูบบุหรี่ และไม่ได้ตอบเฟิงถิงหลินเนื่องจากอยู่ไกล และเฟิงถิงเซินก็หันหลังให้แสง หรงฉือจึงมองไม่เห็นสีหน้าของเขาชัดเจนเฟิงถิงหลินพูดว่า “จริงๆ ฉันก็เข้าใจแกได้นะ ฉันเคยเจอกับหลินอู๋ไม่กี่ครั้ง ได้ยินมาว่าตอนนี้เธอเพิ่งอายุ 25 แต่ก็ได้รับปริญญาเอกจากมหาวิทยาลัยระดับท็อปของโลกแล้ว และดูเหมือนเธอจะจัดการธุรกิจของครอบครัวได้ดีอีกด้วย แถมเธอยังเป็นคนสวย มีนิสัยดุดันและดื้อรั้น——ความเก่งกาจและความโดดเด่นของเธอเหนือกว่าผู้หญิงส่วนใหญ่จริงๆ และมันก็เป็นสิ่งที่ดึงดูดใจแกได้จริงๆ แต่ภูมิหลังของเธอไม่สวยงามนักนะ ถิงเซิน แกคิดดีแล้วใช่ไหม? แก——”เฟิงถิงเซินพูดว่า “ผมรู้ดีว่าผมต้องการผู้หญิงแบบไหน”“แต่ว่า ——” เฟิงถิงหลินขมวดคิ้ว ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ชอบหรงฉือ แต่เธอก็ไม่ชอบหลินอู๋เหมือนกัน เธออยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่พอเห็นสายตาไม่พอใจของเฟิงถิงเซิน เธอก็เลยไม่อยากจะพูดแล้ว “หวงกันซะขนาดนี้ พูดอะไรนิดอะไรหน่อยไม่ได้เลยนะ ฉันไม่พูดแล้วก็ได้ไหม?”หรงฉือฟังแล้วก็กำมือแน่น สาย
คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว บทที่ 14
เมื่อคิดถึงการแข่งขันในคืนนี้และคิดว่าจะได้เห็นน้าอู๋อู๋ในชุดเท่ๆ เธอก็กลับมามีความสุขอีกครั้งเฟิงจิ่งซินหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูหลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วแต่แล้วเธอก็ขมวดคิ้วน้อยๆ ในทันทีปกติเวลาที่เธอส่งข้อความหาน้าอู๋อู๋ น้าอู๋อู๋ก็จะตอบกลับเธอเร็วมากแต่วันนี้เธอล้างหน้าเสร็จแล้ว แต่น้าอู๋อู๋ก็ยังไม่ตอบข้อความเธอเลยหรือว่าน้าอู๋อู๋จะโกรธ?เมื่อคิดถึงตรงนี้ เธอก็รีบส่งข้อความหาหลินอู๋ทันที[น้าอู๋อู๋คะ เป็นอะไรเหรอคะ? โกรธหรือเปล่าคะ?][น้าอู๋อู๋ น้าก็รู้ว่าหนูไม่อยากให้แม่ไปส่งที่โรงเรียน น้าก็รู้ว่าหนูชอบน้ามากกว่า น้าอู๋อู๋อย่าโกรธได้ไหมคะ?]ผ่านไปสักพักแล้ว แต่หลินอู๋ก็ยังไม่ตอบกลับเธอเมื่อหรงฉือเก็บของเสร็จแล้วก็เดินมาหาเธอ “ซินซิน เก็บของเสร็จหรือยังจ๊ะ? ควรลงไปทานอาหารเช้าได้แล้วนะ”เฟิงจิ่งซินรู้สึกกระวนกระวายใจอย่างมากที่ไม่ได้รับความตอบกลับจากหลินอู๋ อีกทั้งยังต้องเผชิญกับการเร่งเร้าของหรงฉือ เธอจึงพูดอย่างไม่พอใจว่า “รู้แล้วค่ะ แม่อย่าเอาแต่พูดมากได้ไหม มันน่ารำคาญมากรู้ไหม?”พูดจบ เธอก็หยิบกระเป๋าหนังสือแล้วเดินลงไปชั้นล่างอย่างกระฟัดกระเฟียดหรงฉือมอง
คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว บทที่ 15
เถียนเถียนมีรูปร่างหน้าตาน่ารักและอ่อนหวาน แถมยังแต่งตัวเหมาะสมกับวัย ใครเห็นก็อดไม่ได้ที่จะอยากกอดและหอมสักฟอดไม่ว่าจะมองยังไงก็ไม่ใกล้เคียงกับคำว่าน่าเกลียดหรือน่าขยะแขยงเลยมิหนำซ้ำเธอยังเติบโตมาพร้อมกับการได้รับคำชมเชยนี่เป็นครั้งแรกที่มีคนพูดแบบนี้กับเธอเถียนเถียนร้องไห้โฮด้วยความเสียใจออกมาทันที และยิ่งกอดหรงฉือแน่นไม่ยอมปล่อยหรงฉือรีบกอดเธอและปลอบว่า “ไม่ใช่เลย เถียนเถียน หนูไม่ได้น่าขยะแขยงเลยสักนิด กลับกัน หนูทั้งสวยทั้งน่ารัก หรือว่าเถียนเถียนไม่คิดแบบนั้นเหรอจ๊ะ?”เถียนเถียนฟังแล้ว ในที่สุดก็อารมณ์ดีขึ้นมาบ้าง แต่ยังไม่ทันได้พูดอะไร เมื่อเฟิงจิ่งซินเห็นหรงฉือยังกอดเถียนเถียนไม่ปล่อย แถมชมว่าเธอสวยและน่ารักอีกต่างหาก ตาของเธอก็แดงก่ำขึ้นมาทันที “คุณ... ฉัน ฉันไม่ชอบคุณแล้ว ฉันไม่ต้องการให้คุณเป็นแม่ฉันอีกต่อไป!”พูดจบก็จะวิ่งหนีไปแต่หรงฉือรีบเอื้อมมือไปโอบกอดเธอไว้หรงฉือไม่คิดเลยว่าเธอจะพูดทำร้ายจิตใจผู้อื่นแม้ว่าเธอจะโกรธ แต่ก็ไม่อยากตำหนิเธอในที่สาธารณะ และทําให้เธออับอายหรงฉือจึงกอดเธอและหอมเธอ “เอาล่ะ อย่าโกรธเลยนะ...”เฟิงจิ่งซินโกรธมาก แต่เมื่อเห็นหร
คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว บทที่ 16
เฟิงจิ่งซินไม่ใช่เด็กขี้ขลาดมาแต่ไหนแต่ไรและเธอไม่สนใจด้วยว่าเด็กคนอื่นจะคิดอย่างไรกับเธอแต่จู่ๆ เธอกลับรู้สึกไม่อยากให้หรงฉือไป และกอดแม่ไว้แน่นไม่ยอมปล่อย “คุณแม่คะ...”“ฮืม” หรงฉือกอดเธอกลับ “เป็นอะไรไปเหรอ?”“หนูอยาก——”เธอไม่ได้กินอาหารที่หรงฉือทำนานมากแล้ว จู่ๆ ก็คิดถึงมันขึ้นมาแต่พอคำพูดมาถึงริมฝีปาก เธอก็นึกขึ้นได้ว่าตอนเย็นเธอต้องไปดูการแข่งขันของหลินอู๋เธอกระพริบตาเล็กน้อยก่อนปล่อยมือจากหรงฉือ “ไม่มีอะไรแล้วค่ะ”เธอสามารถกินอาหารฝีมือแม่เมื่อใดก็ได้ที่ต้องการ แต่การแข่งขันของน้าอู๋อู๋ไม่ได้มีบ่อยๆดังนั้นจึงเลือกหลินอู๋แบบแทบจะไม่ลังเลเลย“โอเคจ้ะ งั้นรีบเข้าไปเถอะ อย่าให้คุณครูรอนาน”“ค่ะ”เฟิงจิ่งซินถึงยอมปล่อยมือจากเธอ แต่ก่อนที่จะเข้าไปในห้อง เธอก็อดไม่ได้ที่จะหันหลังกลับมาพูดว่า “ตอนเที่ยงคุณแม่อย่าลืมโทรหาหนูนะคะ”หรงฉือตอบตกลง “โอเคจ้ะ”จากนั้นเฟิงจิ่งซินถึงเข้าไปในห้องเรียนอย่างสบายใจหรงฉือเฝ้ามองเธอแนะนำตัวเองบนเวทีอย่างมั่นใจแล้วนั่งลงบนที่นั่งอย่างเชื่อฟัง จากนั้นจึงโบกมือให้เธอก่อนจะออกจากโรงเรียนแล้วมุ่งหน้าไปทำงานที่เฟิงซื่อกรุ๊ปพอมาถึงบริษ
คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว บทที่ 17
เฟิงจิ่งซินถึงรู้สึกดีใจขึ้นมาหน่อย แล้วพูดชื่ออาหารโปรดของเธอออกมาหมดเลยส่วนเฟิงถิงเซินแค่นั่งฟังอยู่ข้างๆหลังจากเฟิงจิ่งซินพูดจบ หลินอู๋ก็กล่าวชมชุดที่เฟิงจิ่งซินใส่ว่า “ชุดของซินซินสวยมากจริงๆ เหมาะกับหนูมากเลย”“จริงเหรอคะ?”หลินอู๋พูดด้วยรอยยิ้มว่า “จริงแน่นอนจ้ะ”จากนั้นถามว่า “วันนี้ซินซินอยู่โรงเรียนเป็นยังไงบ้างจ๊ะ? เข้ากับเพื่อนๆ ได้ไหม?”พวกเธอผลัดกันคุยไปมาอย่างสนุกสนาน ส่วนเฟิงถิงเซินแทบจะไม่พูดอะไรเลย เพียงแต่ถือมีดกับส้อมและทานอาหารอย่างช้าๆเมื่อพนักงานเสิร์ฟที่ไม่รู้เรื่องเห็นเข้าก็คิดว่าพวกเขาสามคนเป็นครอบครัวเดียวกัน และมองหลินอู๋ด้วยสายตาอิจฉาในขณะนั้นเอง เฟิงจิ่งซินเห็นก็ว่า หรงฉือได้วิดีโอคอลหามาให้เธอสายนี้เป็นสายที่เธอขอให้แม่โทรเมื่อเช้านี้แต่ตอนนี้เธอกำลังคุยกับหลินอู๋อย่างสนุกสนาน จึงไม่อยากวางสายจากหลินอู๋เมื่อเช้านี้ เธออารมณ์เสียตอนที่เห็นหรงฉือกอดเด็กคนอื่นแต่ตอนเข้าเรียนวันนี้ ครูพูดว่าพ่อแม่รักลูกของตัวเองมากที่สุด ลูกเป็นคนพิเศษเพียงหนึ่งเดียวในใจของแม่ทุกคน และไม่มีทางที่จะเห็นเด็กคนอื่นดีกว่าซึ่งทําให้เธอรู้สึกสบายใจขึ้นเมื่อหร
คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว บทที่ 18
เฟิงถิงอียกมือสาบานว่า “วันนี้เทพธิดาของผม ซึ่งก็คือซีซี นักแข่งรถหญิงอันดับหนึ่งของเอเชียเข้าร่วมการแข่งขันครั้งแรกหลังกลับประเทศ ผมไม่อยากพลาด ผมรับรองว่าถ้าดูการแข่งขันจบแล้วจะกลับบ้านทันที และจะไม่เกเรแน่นอน! ดังนั้นพี่สะใภ้อย่าห่วงเลยนะ พี่กลับไปก่อนเถอะ!”“แต่ว่า——”หรงฉือยังพูดไม่จบ ข้างหน้าก็มีคนจำนวนมากตะโกนเรียกชื่อ “ซีซี” อย่างตื่นเต้น“เทพธิดาของฉันจะออกมาแล้วเหรอ?”เมื่อได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวเฟิงถิงอีก็ไม่สนใจหรงฉือเลย แต่ตะโกนตามผู้ชมคนอื่นๆ อย่างตื่นเต้น แถมยังหยิบกล้องส่องทางไกลขึ้นมาส่องไปที่จุดสตาร์ทของการแข่งรถบนใบหน้าของเฟิงถิงอีเต็มไปด้วยความคลั่งไคล้และความตื่นเต้นของคนเป็นแฟนคลับ หรงฉือประหลาดใจเล็กน้อยจึงถามว่า “เธอชอบการแข่งรถตั้งแต่เมื่อไหร่”แม้ว่าเธอกับเฟิงถิงอีจะใช้เวลาร่วมกันไม่มากนัก แต่เธอก็รู้ว่าก่อนหน้านี้เขาไม่สนใจการแข่งรถเลย“เมื่อก่อนผมไม่สนใจการแข่งรถ—แต่นั่นก็เพราะผมยังไม่เจอเทพธิดาของผม! พี่รู้ไหมว่าเทพธิดาของผมสวยและเท่ห์ขนาดไหน? เดี๋ยวถ้าพี่ได้เห็นเทพธิดาผมแล้วก็จะเข้าใจว่าทำไมผมถึงชอบการแข่งรถ! และผมก็มั่นใจว่าพี่จะต้องหลงใหลเธอแน่น
บทล่าสุด
คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว บทที่ 30
ตอนแรกเธอตกใจจริงๆ แต่ตอนนี้เธอไม่สนใจแล้วแขกเหรื่อหลายคนพาแห่กันไปทางเฟิงถิงเซิน เนื่องจากกลั้นกลางด้วยกำแพงผู้คน พวกเฟิงถิงเซินจึงไม่สังเกตเห็นหรงฉือจริงๆแม้ภายนอกหรงฉือจะดูอ่อนโยนและเรียบร้อย แต่อวี้มั่วซวินรู้ว่าจริงๆ แล้วหรงฉือมีความเด็ดเดี่ยวจากข้างใน และเป็นคนกล้าคิดกล้าทำในเรื่องการงาน เพียงแค่เธอมีความคิดหรือสนใจอะไร เธอจะทุ่มเทความคิดและจิตใจทั้งหมดลงไป แม้ว่าผลลัพธ์ที่วิจัยออกมาจะไม่มีผลกำไรทางการตลาด แต่เธอก็ยังยินดีที่จะทำและสนุกกับมันเพราะสำหรับเธอแล้ว จะมีประโยชน์หรือไม่ ต้องลองทำดูก่อนถึงจะรู้คำตอบในเรื่องความรู้สึกก็เช่นกันเธอรักเฟิงถิงเซินมากถึงขนาดยอมเดิมพันด้วยอนาคต เลือกที่จะละทิ้งโอกาสในการเรียนต่อ แล้วทุ่มเทให้กับครอบครัวอย่างไม่ลังเลตอนนี้เธอได้ลองทำแล้ว แม้ว่าราคาที่จ่ายจะสูงเกินไป แต่อวี้มั่วซวินก็ไม่เคยเห็นความเสียใจในดวงตาของหรงฉือเลยดังนั้น ตอนนี้หรงฉือบอกว่าเธอไม่เป็นไร บอกว่าเธอจะปล่อยวาง อวี้มั่วซวินย่อมเชื่อสนิทใจเขาพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ดื่มอะไรหน่อยไหม?”หรงฉือพูดด้วยรอยยิ้มว่า “เอาสิ”จากนั้นทั้งสองคนก็เดินสวนทางกับฝูงชนไปยังพื้นที่ร
คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว บทที่ 29
ตอนพวกเขามาถึง แขกเหรื่อในงานก็มาถึงกันเกือบหมดแล้วหรงฉือมีรูปลักษณ์และออร่าโดดเด่น ทันทีที่เธอปรากฏตัวในห้องโถงก็ดึงดูดสายตาของแขกจำนวนมากเจ้าภาพงานเลี้ยงรู้จักมักคุ้นกับอวี้มั่วซวิน เมื่อเขาเห็นพวกเขาก็เดินมาทักทายด้วยรอยยิ้มทันทีขณะที่เขากำลังทักทายอวี้มั่วซวินและหรงฉือ ที่บริเวณทางเข้าห้องโถงก็มีแขกมาถึงอีกเมื่อเจ้าภาพงานเลี้ยงเห็นแขกผู้มาเยือนก็อึ้งไปชั่วขณะ ถึงขั้นสงสัยว่าตนเองตาฝาดแขกเหรื่อคนอื่นๆ ในห้องจัดเลี้ยงก็เช่นกัน ต่างรู้สึกประหลาดใจอย่างมากเมื่อเห็นผู้มาเยือนเนื่องจากหรงฉือและอวี้มั่วซวินหันหลังให้ทางเข้าห้องจัดเลี้ยง พวกเขาจึงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อเห็นแขกเหรื่อจำนวนมากจู่ๆ ก็แสดงสีหน้าตกตะลึงปนดีใจออกมา จึงหันกลับไปมองด้วยความสงสัย จากนั้นเจ้าภาพงานเลี้ยงก็ส่งสายตาขอโทษให้พวกเขาก่อนจะผ่านหน้าพวกเขาไปยังประตูทางเข้า“คุณเฟิง คุณเฮ่อ คุณฉี——”หรงฉือได้ยินดังนั้นก็ใจเต้นตุบๆ จู่ๆ ก็มีความคิดหนึ่งผุดขึ้นในใจเธอหันไปมอง พอเห็นชัดว่าเป็นใคร รอยยิ้มก็หายไปทันทีคนที่มาคือคนที่เธอคิดไว้ในใจจริงๆ นั่นคือเฟิงถิงเซิน เฮ่อฉางปั่ว และฉีอวี้หมิง สามคนไม่ผิดแต
คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว บทที่ 28
หรงฉือถึงกับอึ้งไปในทันที “หลินอู๋? คุณบอกว่าคนๆ นั้นชื่อหลินอู๋เหรอ? ใช่อู๋ที่มาจากคำว่าฮวงอู๋ไหม? คนที่เพิ่งกลับมาจากประเทศเอนาวาเมื่อไม่นานมานี้ใช่ไหม?”อวี้มั่วซวินพยักหน้าอย่างประหลาดใจมาก “ใช่ คุณรู้จักเหรอ?”“เธอเป็นน้องสาวต่างแม่ของฉัน”อวี้มั่วซวินถึงกับอึ้งไปในทันทีเขาพอรู้เรื่องสถานการณ์ทางบ้านของหรงฉือมาบ้างแต่ไม่คิดว่ามันจะบังเอิญขนาดนี้หรงฉือมีแววตาเย็นชา และพูดเสริมอีกว่า “และเธอยังเป็นชู้ของเฟิงถิงเซินด้วย”ทันใดนั้นรถพลันเบรกกะทันหันอวี้มั่วซวินเบิกตากว้าง “คุณ——”หรงฉือส่ายหน้า “ฉันไม่เป็นไร” เธอพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉยว่า “เพียงแต่ คุณจะว่าฉันใช้อำนาจในทางที่ผิดเพื่อประโยชน์ส่วนตัวก็ได้ แต่ฉันไม่เห็นด้วยที่จะให้เธอเข้ามาทำงานในบริษัทของเรา”อวี้มั่วซวินมีสีหน้าจริงจังขึ้นมาทันที และตอบตกลงโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อยว่า “ไม่มีทาง ผมเห็นด้วยกับการตัดสินใจของคุณ”หรงฉือรู้สึกอุ่นใจขึ้นมาทันที “ขอบคุณนะ” จากนั้นพูดอีกว่า “เพียงแต่ แบบนี้ก็เท่ากับว่าคุณเสียอัจฉริยะไปคนหนึ่งเลยนะ”อวี้มั่วซวินส่ายหน้าพลางยิ้ม แล้วมองเธอแวบหนึ่ง “เธอถือว่าเป็นอัจฉริยะด้านอัลกอริธึมจร
คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว บทที่ 27
วันรุ่งขึ้นหรงฉือกลับบ้านหลังจากที่ฉู่จื่อหลานหายไข้แล้ว เนื่องจากเธอยังไม่ได้เตรียมชุดที่จะใส่ไปร่วมงานเลี้ยงในคืนวันพรุ่งนี้เลยตอนบ่ายเธอจึงออกไปข้างนอกเมื่อถึงร้านชุดราตรีหรู ผู้จัดการร้านและพนักงานหลายคนกำลังจัดชุดราตรีชุดหนึ่งอย่างพิถีพิถันจนกระทั่งหรงฉือเดินเข้ามาใกล้ พวกเธาถึงสังเกตเห็นเธอ“ขอโทษนะค่ะ คุณผู้หญิง คุณต้องการอะไรไหมค่ะ?”“ฉันขอดูก่อน”“ได้ค่ะ”แม้ว่าจะเธอแต่งงานเข้าตระกูลเฟิง แต่ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เธอแทบไม่ได้เข้าร่วมงานเลี้ยงอะไรเลยเพราะถึงแม้เฟิงถิงเซินและซางเชี่ยนต้องไปร่วมงานที่เป็นทางการ ก็ไม่พาเธอไปด้วยอยู่ดีส่วนคุณหญิงย่าเฟิง เธอได้ถอนตัวจากวงการนานหลายปีแล้ว และไม่สนใจเสาะหาผลประโยชน์จากการออกงานมานานแล้วแม้ว่าหรงฉือจะมีความรู้เกี่ยวกับชุดราตรีไม่มากนัก แต่ฉู่จื่อหลานก็ทำธุรกิจเสื้อผ้าหรูหรา เธอจึงได้เห็นและซึมซับมาบ้าง ซึ่งทำให้เธอพอจะมีรสนิยมพื้นฐานอยู่บ้างเพียงแต่ว่า ชุดสวยๆ ในร้านมีเยอะมากจริงๆ เห็นแล้วตาลายหรงฉือก็ไม่ได้ตั้งใจที่จะเลือกสรรอย่างพิถีพิถัน คิดว่าแค่พอใช้ได้ก็พอแล้วในขณะที่เธอกำลังคิดเช่นนั้น ชุดราตรีที่พนักงาน
คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว บทที่ 26
“คุณ...”หรงฉือยื่นมือออกไป “ขอบคุณสำหรับการดูแลในช่วงหลายปีที่ผ่านมานะคะ”เจียงเจ๋อยังไม่ทันตั้งตัว แต่ก็ยื่นมือออกไปจับมือกับเธอ “เกรงใจเกินไปแล้วครับ”หรงฉือเก็บข้าวของของตัวเองเสร็จแล้วก็จากไปทันทีเจียงเจ๋อไม่อยากจะเชื่อเลยว่าหรงฉือจะจากไปแบบนี้จริงๆ“เหม่ออะไรอยู่?” เฉิงหยวนตบไหล่เขาเบาๆ“หรงฉือออกจากบริษัทไปแล้ว”เฉิงหยวนอึ้งไปชั่วขณะ “จริงเหรอ?”เธอยอมออกจากบริษัทจริงหรือ? ทำไมเขาถึงไม่เชื่อเลยล่ะ?เขาหัวเราะเยาะก่อนพูดว่า “ตอนนี้เธอไปแล้ว แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเธอจะไม่หาทางกลับมา คอยดูเถอะ คาดว่าอีกไม่นาน เธอก็จะกลับมาด้วยความช่วยเหลือของคุณหญิงเฟิงนั่นแหละ”เจียงเจ๋อไม่พูดอะไรแม้ว่าจะดูไม่น่าเชื่อ แต่ช่วงนี้หรงฉือทำให้เขารู้สึกว่าเธอจริงจังหรงฉือตรงกลับบ้านทันทีหลังออกจากเฟิงซื่อกรุ๊ปคาดว่าเฟิงจิ่งซินคงจะเอาใจกลับไปอยู่ที่หลินอู๋อีกแล้ว เพราะสองวันหลังจากนั้น หรงฉือก็ไม่ได้รับโทรศัพท์จากเธออีกเลยกลางดึกคืนวันถัดมา เนื่องจากฉู่จื่อหลานเป็นไข้ หรงฉือจึงรีบปิดหนังสือแล้วหยิบกุญแจขับรถออกไปวันนี้ฝนตกตลอดทั้งวัน จนป่านนี้แล้วฝนก็ยังไม่หยุดตกเลยฉู่จื่อหลานอ
คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว บทที่ 25
ในขณะนั้นเอง ทันใดนั้นโทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้นหรงฉือเผลอหันมาและบังเอิญเห็นสายโทรเข้าที่มีชื่อว่า “ที่รัก” บนจอโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนโต๊ะของเขาพอดีหรงฉือคิดว่าเธอเองไม่รู้สึกอะไรแล้วแต่ยังไงก็รักมาตั้งหลายปี บอกตัดใจ ก็จะตัดใจได้ง่ายๆ ได้เหรอ?เธอถูกสองคำนั้นทิ่มแทงตา จนต้องรีบเบือนหน้าหนีในทันทีเมื่อเฟิงถิงเซินเงยหน้าขึ้นก็สังเกตเห็นความเจ็บปวดอย่างลึกซึ้งในแววตาของเธอ แต่เขากลับรับโทรศัพท์ต่อหน้าเธออย่างไม่สะทกสะท้าน แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “มีอะไรเหรอ?”เฟิงจิ่งซินก็สังเกตเห็นความเคลื่อนไหวของเฟิงถิงเซินในความทรงจําของเฟิงจิ่งซิน เฟิงถิงเซินจะแสดงด้านที่อ่อนโยนเช่นนี้เฉพาะตอนอยู่ต่อหน้าหลินอู๋เท่านั้นทันใดนั้นเธอก็ลืมไปสนิทเลยว่าหรงฉือก็อยู่ด้วย ถามอย่างดีใจว่า “คุณพ่อคะ น้าอู๋อู๋เหรอคะ?”เฟิงถิงเซินพูดเสียงเบาว่า “อืม”เฟิงจิ่งซินกำลังจะบอกว่าเธอก็อยากคุยกับน้าอู๋อู๋ แต่พอนึกได้ว่าหรงฉืออยู่ด้วย และรู้ว่าหรงฉือก็ไม่ชอบหลินอู๋ เธอก็เลยกลืนคำพูดนั้นกลับไปซึ่งมันส่งผลกระทบต่ออารมณ์ที่ดีของเธอด้วยเธอขมวดคิ้วน้อยๆ และอดคิดไม่ได้ว่าถ้าแม่สามารถเข้ากันได้ด
คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว บทที่ 24
เมื่อคนอื่นๆ ได้ยินดังนั้น ต่างก็มีสีหน้าต่างกันไปในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา มีคนพูดกันมาตลอดว่าเฟิงถิงเซินแต่งงานไปเมื่อหลายปีก่อนแล้ว แต่ไม่มีใครรู้เลยว่าภรรยาของคุณเฟิงคือใครแต่ก็มีบางคนพูดว่าเฟิงถิงเซินยังไม่ได้แต่งงานเลยด้วยซ้ำแต่ข้อเท็จจริงเป็นอย่างไร พวกเขาก็ไม่รู้แน่ชัด และไม่กล้าถามให้มากความตอนนี้เฟิงถิงเซินเริ่มพูดว่าเขามีลูกสาวก่อน ซึ่งทำให้หลายคนตกใจเป็นอย่างมากแต่ที่มากไปกว่านั้นคือพวกเขาก็ไม่กล้าถามอะไรอีก..................หลังทานอาหารเย็นเสร็จ เฟิงจิ่งซินยังคงรอหรงฉืออยู่ตลอดรอเธอกลับบ้านแต่ตอนนี้สามทุ่มกว่าแล้ว เธออาบน้ำจนเสร็จแล้ว แต่หรงฉือก็ยังไม่กลับมาเธอคอยเงี่ยหูฟังความเคลื่อนไหวข้างนอกอยู่ตลอดตอนประมาณสี่ทุ่มกว่า พอเธอได้ยินเสียงรถยนต์ดังมาจากข้างนอกก็ตาลุกวาว แล้วรีบวิ่งลงบันไดพร้อมตะโกนว่า “คุณแม่——”แต่ยังไม่ทันสิ้นเสียง เมื่อเห็นคนที่ก้าวเข้าประตูมาคือเฟิงถิงเซิน เสียงร้องที่ร่าเริงก็หยุดชะงักลงทันที“คุณพ่อ?”เฟิงถิงเซินยื่นเสื้อคลุมในมือให้พ่อบ้านก่อนจะสังเกตเห็นความผิดหวังบนใบหน้าของลูกสาว “เป็นอะไรเหรอ?”“หนูคิดว่าคุณแม่กลับมาแล้ว..
คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว บทที่ 23
ในขณะนั้นเอง เจียงเจ๋อก็เดินมาถึงห้องพักเบรคพอดี พอได้ยินดังนั้นก็อึ้งไปชั่วขณะเขากับเฉิงหยวนคิดมาตลอดว่าหรงฉือไม่น่าจะยอมออกจากบริษัทจริงๆและพวกเขาก็เชื่อมั่นว่าเธอจะหาโอกาสอยู่ต่ออย่างแน่นอนเมื่อวาน ตอนที่สวีเสว่น่า คนที่จะมาทำหน้าที่แทนเธอมาถึงบริษัท พวกเขายังคิดว่าหรงฉือจะทำอะไรบางอย่างเพราะอย่างไรเสีย สวีเสว่น่าก็มีรูปร่างหน้าตาที่สวยงามและโดดเด่นหรงฉือจะวางใจให้ผู้หญิงแบบนี้อยู่ข้างกายเฟิงถิงเซินได้อย่างไรแต่สองวันที่ผ่านมา หรงฉือไม่เพียงแต่ส่งช่วงต่อให้สวีเสว่น่า แต่ยังเข้ากับเธอได้ดีด้วย ตอนนี้ถึงขนาดจะถ่ายทอดฝีมือการชงกาแฟของเธอให้กับสวีเสว่น่าด้วย?นี่...นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?หรงฉือไม่รู้ว่าเจียงเจ๋อคิดอย่างไรเธอตั้งใจทำงานของเธอ และปฏิเสธคำชวนไปเลี้ยงข้าวของสวีเสว่น่า เมื่อถึงเวลาเธอก็วางแผนว่าจะศึกษาเนื้อหาที่เกี่ยวข้องกับ AI ต่อหลังจากกลับบ้านและทานข้าวเสร็จเธอเพิ่งออกจากบริษัท โทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้นซึ่งเป็นสายเรียกเข้าจากเฟิงจิ่งซิน“คุณแม่คะ ทำงานเสร็จหรือยังคะ?”หรงฉือขึ้นรถแล้วถามว่า “มีอะไรเหรอจ๊ะ?”“หนูอยากกินหมูชุปแป้งทอดกับซุปเนื
คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว บทที่ 22
เช้าวันนี้มีการประชุมใหญ่และเฟิงถิงเซินก็เข้าร่วมด้วยหรงฉือและคนอื่นๆ นั่งรออยู่ในห้องประชุมประมาณสิบกว่านาที เฟิงถิงเซินถึงปรากฏตัวทันทีที่เขาปรากฏตัวขึ้น สวีเสว่น่าก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆ พลางมองเขาด้วยดวงตาเป็นประกาย และไม่อาจละสายตาจากเขาได้เลยหลังจากนั้นครู่หนึ่ง เมื่อการประชุมเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ เธอถึงสะดุ้งตื่นและกลับมามีสติก่อนจะดึงแขนเสื้อของหรงฉือ “ท่านประธานเฟิงหล่อมากจริงๆ ด้วย!”หรงฉือเพียงเงยหน้ามองเฟิงถิงเซินแวบหนึ่งตอนที่เขาเดินเข้ามาเท่านั้นเมื่อได้ยินเช่นนั้น เธอจึงตอบแบบขอไปทีว่า “อืม” คำหนึ่ง โดยไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามองเลยเมื่อเห็นว่าหรงฉือดูเหมือนจะไม่สนใจเฟิงถิงเซินเลยสักนิด สวีเสว่น่าก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แต่เมื่อนึกขึ้นได้ว่าหรงฉือแต่งงานแล้ว และลูกก็โตพอสมควร เธอก็รู้สึกว่ามันเป็นเรื่องปกติระหว่างการประชุม สวีเสว่น่าใจเต้นแรงตลอดเวลา และเอาแต่จ้องมองเฟิงถิงเซินอย่างไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ เธอไม่ได้ฟังเลยว่าในการประชุมพูดถึงเรื่องอะไรส่วนหรงฉือกลับตั้งใจบันทึกวาระการประชุมลงในคอมพิวเตอร์หลังจากประชุมเสร็จ เฟิงถิงเซินก็เดินออกไปก่อน จากนั้
