All Chapters of Married to a Heartless Ugly Billionaire: Chapter 1 - Chapter 10

MARIA'S POV Hindi ko alam kung saan ako kukuha ng pera. Kanina pa ako nag-iisip, pero kahit anong gawin ko, hindi ko makita ang sagot. Paano ko matutulungan si Nanay? Lumalala na ang sakit niya. Mahina na siya. At sabi ng doktor, kailangan na siyang operahan bago mahuli ang lahat. Pero paano ako makakahanap ng isang milyon? Saan ako kukuha ng ganoong kalaking halaga? Isang milyon. Para sa akin, parang imposible. Napaupo ako sa isang sulok ng kalsada, sapo ang mukha habang pilit na tinatago ang pagluha. Sobrang pagod na ako. Maghapon akong naglako ng kakanin, naglakad sa ilalim ng tirik na araw, kumatok sa bawat pintuan, nagsumiksik sa palengke, at halos lumuhod sa mga tao para bumili sila. Pero kahit anong kayod ko, hindi pa rin sapat. Ang tanging kasama ko sa buhay ay si Nanay. Wala na akong iba. Matagal nang iniwan kami ni Tatay. Ang mga kamag-anak namin? Matagal na kaming kinalimutan. Wala kaming ibang maaasahan kundi ang isa't isa. At ngayon… parang unti-unti siyang kinukuha

Zenxuie Rey Nathaniel John’s POV "I said I don’t need a nanny!" galit kong sigaw nang makita kong may paparating na naman na bagong yaya. Sapat na ang mga maids at si Yaya Rosa dito sa bahay—bakit ba kailangang magdagdag pa? Ang kulit talaga ni Mom! Tsk! "Hijo, sana maintindihan mo ang mommy mo. Matanda na ako, at hindi ko na kaya ang ibang gawain ko," ani Yaya Rosa. Napasabunot na lang ako sa buhok ko nang marinig ang sinabi niya. "But Yaya—" hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang mabilis niya akong pinutol. "Kung hindi ka tatanggap ng ibang yaya, hijo, mapapaaga ang buhay ko. Gusto mo ba 'yon?" tanong niya, dahilan para agad akong umiling nang ilang ulit. Ayaw ko ng ibang yaya dahil lahat ng pumapasok dito natatakot sa itsura ko! Ilang beses ko nang sinabi kay Mom na hindi ko kailangan ng yaya, pero ang kulit niya. Ginagawa pa akong bata! Tsk! "Okay, fine!" inis kong pagpayag, sabay talikod at tinungo ang aking silid. Pero bago pa ako makalayo, narinig kong nagsalita si M

MARIA'S POV Ngayong araw na ang nakatakdang pag-alis ko. Pakiramdam ko ay may mabigat na bagay na nakadagan sa aking dibdib habang tinitingnan ang paligid ng aming munting tahanan. Sa unang pagkakataon, kailangan kong iwan si Nanay. Hindi pa man ako lumalayo, parang gusto ko nang umatras. Pero hindi pwede. Kailangan kong gawin ito para sa kanya. Lumingon ako kay Nanay, nakaupo siya sa lumang silya sa may beranda habang mahinang hinihipan ng hangin ang kanyang buhok. Sa kabila ng kanyang matapang na mukha, alam kong nalulungkot din siya. "Nay, sigurado po ba kayong kaya niyo dito nang mag-isa?" tanong ko, pilit na pinapatatag ang sarili. Ngumiti siya, pilit ngunit puno ng pagmamahal. "Ano ka ba, anak? Maayos ako rito. At nandiyan naman si Linda," sagot niya, sabay turo kay Manang Linda, ang aming mabait na kapitbahay. Kahit papaano, gumaan ang pakiramdam ko. Alam kong maaasahan namin si Manang Linda, pero hindi pa rin maiwasan ng puso kong mag-alala. Humugot ako ng malalim na hin

ZENXUIE REY NATHANIEL JHON'S POV Naiinis ako sa isiping ngayon ang dating ng bagong yaya na hinire nila. Ano na naman ang unang mangyayari oras na makita niya ako? Ano na naman ang magiging first impression niya sa akin? Matatakot? Mandidiri? Iiwasang makita ako? At marami pang iba! Sa tuwing natatakot sila sa akin, lalo ko lang nararamdaman na isa nga akong halimaw na dapat katakutan. Napasabunot na lang ako sa aking buhok. Hindi ko na mabilang kung ilang beses na akong nakaramdam ng pagkadismaya sa sarili ko. Bumaba ako at naisipang maglakad-lakad sa paligid, ngunit natigilan ako nang bumukas ang pinto—hudyat na may papasok. Nang makalapit ako, nakita ko ang pigura ng isang babae na animo'y manghang-mangha sa nakikita sa paligid. Kakaiba siya sa mga babaeng nagtatrabaho rito. Hindi siya takot sa akin, at hindi ko rin naramdaman ang pangungutya o pag-iwas mula sa kanya. Alam kong ganoon din siya sa akin. Damn! Bigla na lang bumilis ang tibok ng puso ko nang magtama ang aming mga

Zenxuie Rey Nathaniel Jhon's POVHindi ko alam kung bakit sobrang saya ko nang salubungin niya ako ng yakap! Ngunit ramdam kong natakot siya kay Dad sa hindi ko malamang dahilan. Ayaw ko mang iwan siya, pero kailangan dahil may pag-uusapan kami ni Dad.Ang totoo niyan, ayaw akong payagan ni Dad na lumabas. Pinilit ko lang siya na kaya ko, dahil ayaw ko talagang magtagal doon—wala akong kasama. Sa likod kasi nitong bahay may sarili akong doktor. Oo, may sarili akong doktor at maliit na klinika! Lahat ng kailangan ko, nandoon na, dahil ayaw ko talagang ma-confine sa ospital.Mula pagkabata, sanay na akong mag-isa. Lahat ng gusto kong gawin, may limitasyon. Lagi akong may bantay, may nakatalagang doktor na nagmamasid sa akin. Minsan, pakiramdam ko, nakakulong ako sa isang mundong ako lang ang nakakaramdam ng sakit. Pero dumating si Maya, at nag-iba ang lahat. Naramdaman ko kung paano maging normal kahit sandali lang. Sa tuwing nakikita ko siya, parang nabibigyan ako ng dahilan para buman