All Chapters of กลับใจรักมาเฟียร้าย: Chapter 51 - Chapter 60

บทที่ 50 รู้หน้าไม่รู้ใจ แฟรงค์ยิ้มหวาน แม้ในใจจะรู้สึกแปลกกับคำบอกรักของพราวดาวอยู่ไม่น้อยก็เถอะ “หากวันไหนที่เธอท้อแท้หรือผิดหวัง แค่หันมาจะเจอฉันอยู่ตรงนี้ จะรับฟังและปลอบโยนเธอตลอด” “รู้สึกดีจัง” พราวดาวคลี่ยิ้มกรุ้มกริ่มก่อนจะรั้งตัวแฟนหนุ่มเข้ามากอดไว้แนบแน่น ฝ่ามือเรียวบางลูบไล้แผ่นหลังกำยำเบา ๆ พร้อมกับกดริมฝีปากจูบไหล่เขา “รักนายนะ รักที่สุดในโลกเลย” “มาแปลกแฮะวันนี้” เมื่อผละออกจากกันแล้ว เขาจึงเอ่ยถามอย่างแปลกใจ แต่พราวดาวก็ยิ้มหวานให้แล้วส่ายหน้าไปมาเบา ๆ “ไม่มีอะไรเลย แค่อยากบอกรักนายเท่านั้นแหละ เพราะก่อนหน้านี้ฉันไม่เคยได้บอกรักนายเลยไง” “อ๋อ...แบบนี้นี่เอง” “อืม...เอาไว้พรุ่งนี้จะทำอาหารอร่อย ๆ ให้กินนะที่รัก” “ฟังคำนี้แล้วรู้สึกดีจัง หายเจ็บในทันทีเลยนะเนี่ย” “จริงเหรอ...” “ล้อเล่น อ๊ะ! โอ๊ย...พราว” เขาสะดุ้งโหยงด้วยความเจ็บเมื่อคนตัวเล็กเอานิ้วจิ้มที่บาดแผล “เจ็บนะ” “ไหนบอกหายเจ็บแล้วไง ร้ายกาจ!” “อยากจะอ้อนเมียแต่เมียไม่เข้า

บทที่ 52 ลักพาตัว “คุณพราวเข้าไปนั่งรอด้านในครู่หนึ่งนะครับ ผมขออนุญาตโทร. หานายก่อน” ลูกน้องหนุ่มหันมาบอกหญิงสาวพลางเปิดประตูให้ พราวดาวพยักหน้ารับแล้วก้าวเข้าไปนั่งรอในรถตามที่เขาบอกไว้ “แฟรงค์นี่ตัวการเลย ไหนบอกจะมารับเองไง แล้วทำไมไม่โทร. มาบอกกันสักคำนะ” พราวดาวตั้งท่าจะโทร. หาแฟรงค์ด้วยความสงสัย กลับเป็นจังหวะที่ลูกน้องหนุ่มคนนั้นเปิดประตูก้าวเข้ามานั่งเบาะคนขับ เขาขยับกระจกมองหลังและจ้องมองพราวดาว “นายโอเคแล้วครับ นายบอกว่าประชุมเสร็จจะตามคุณพราวไปทันที และเขาบอกว่าห้ามโทร. รบกวนอีกเพราะกำลังประชุมกับผู้ถือหุ้นอยู่ครับ” “อ๋อ...แบบนี้นี่เอง แล้วร้านอาหารที่ว่าอยู่ตรงไหนเหรอ ใช่ร้านโปรดของแฟรงค์ไหม” เธอเอ่ยถามพลางหันมองรอบ ๆ ซึ่งรถกำลังเคลื่อนตัวออกมาจากลานจอดรถชั้นใต้ดิน พราวดาวดึงสายตากลับมามองลูกน้องหนุ่มซึ่งเขายังไม่ยอมตอบคำถามเธอ “ร้านใหม่ครับ” เมื่อได้คำตอบแล้วพราวดาวจึงพยักหน้าเข้าใจ เธอนั่งเล่นโทรศัพท์ต่อและไม่รู้สึกเอะใจอะไร เพราะเมื่อก่อนแฟรงค์ก็ทำแบบนี้อยู่บ่อยครั้ง ที่ให้ลูกน้องมารับเธอที่ห้อง “นา

บทที่ 54 ชีวิตน้อย ๆ หมอพีทนั่งเป็นเพื่อนแฟรงค์หน้าห้องฉุกเฉิน ขณะที่แพทย์กำลังช่วยชีวิตพราวดาวอยู่ด้านในนั้น “ขอให้คุณพราวปลอดภัย...กูอยู่ข้างมึงเสมอนะเพื่อน” เขาโอบกอดแฟรงค์ไว้แน่น ในยามที่อ่อนแอแฟรงค์ก็เหมือนผู้ชายคนหนึ่งที่ไม่ได้มีพิษมีภัยใด ๆ เขาสัมผัสได้ถึงความรักความห่วงใยและความเสียใจจากแฟรงค์ สำหรับเขามันยังแปลกใหม่ เพราะตั้งแต่คบกับแฟรงค์มา เขาไม่เคยเสียน้ำตาให้ใคร และร้องไห้ฟูมฟายต่อหน้าคนอื่นแบบนี้ ความเจ็บปวดครั้งนี้พาความรู้สึกแฟรงค์จมดิ่งจนถอนตัวจากความเสียใจไม่ได้ แม้เขาจะพูดโดยไร้เสียงสะอื้น หากแต่น้ำตายังไหลออกมาไม่หยุดหย่อน กว่าสองชั่วโมงที่แฟรงค์นั่งรออยู่หน้าห้องฉุกเฉิน มันเป็นสองชั่วโมงที่ยาวนานไม่มีที่สิ้นสุด แกรก... ประตูห้องฉุกเฉินถูกผลักออกมาโดยพยาบาลสาว เธอเดินตรงมาหาแฟรงค์กับหมอพีทแล้วเอ่ยบอก “ตอนนี้คนไข้เสียเลือดมากเลยค่ะ และเลือดเราไม่เพียงพอ” “เอาเลือดผมไปได้ไหมครับ ผมเลือดกรูปเดียวกับพราว” แฟรงค์ผลุนผลันลุกขึ้นพร้อมกับยื่นแขนให้นางพยาบาล เธอหันมามองหน้าหมอพีทเล็กน้อย ก่อ

บทที่ 56 เป็นกังวล พราวดาวตะเบ็งเสียงออกมาจนลืมว่าตนเองเจ็บอยู่ ก่อนจะอ้าปากค้างเมื่อได้รับคำตอบที่ชัดเจนจากแฟรงค์ “พราวกำลังท้องเหรอ” เธอขยับปากถามแฟรงค์เมื่อเรียกสติกลับมาได้แล้ว “นี่เราสองคนกำลังจะเป็นพ่อคนแม่คนเหรอ” “ใช่ มันเกิดขึ้นเร็วมาก แต่สัญญาจะเป็นพ่อและเป็นสามีที่ดี” “เดี๋ยวนะ ถามจริง...?” พราวดาวยังไม่อยากเชื่อเท่าไร เธอวางมือลงบนหน้าท้องตนเองเบา ๆ “อ๋อ...ประจำเดือนพราวไม่มา แล้วก็รู้สึกเพลีย ๆ ด้วย” เป็นเพราะแพ้ท้องแน่นอน เธอรู้สึกเพลียแถมยังง่วงนอนบ่อย “แต่แฟรงค์” “อะไร” แฟรงค์มองหน้าแฟนสาวอย่างรอคำตอบจากเธอ “พราวรู้แค่ว่าตอนที่ถูกจับตัวไปมันให้พราวกินยาปลุกเซ็กซ์ ลูกเราจะปลอดภัยใช่ไหม” “หมอบอกว่าลูกเราเกาะแน่นไม่หลุด แต่เรื่องนั้นเราคงต้องมาตรวจอีกทีหนึ่ง” “กลัว” “ไม่มีอะไรน่ากลัวหรอก ไว้ใจได้” “กลัวลูก...เป็นพิการอะ มันคงไม่มีผลต่อลูกเราใช่ไหม” “งั้นเราค่อยปรึกษาหมออีกทีหนึ่งแล้วกันนะ” “ค่ะ” “ตอนนี้นอนพักผ่อนก่อน โอ

บทที่ 58 หลงรัก “เอาละ ๆ แม่ไม่อยู่เป็นก้างลูกทั้งสองแล้ว รักนะลูก จุ๊บ...” ปภัสสรโน้มตัวลงไปจูบหน้าผากพราวดาวแล้วเดินอ้อมเตียงผู้ป่วยมาสวมกอดลูกชาย ก่อนจะออกมาจากห้องนั้น “คุณแม่น่ารักมากเลย” “ก็แหง แม่ชอบเธอแล้วหนิ” “ไม่ดีเหรอ” “ดีดิ แม่ชอบเธอแล้วฉันก็โล่งอกไง” พราวดาวหรี่ตามองแฟรงค์พร้อมกับขยับตัวลุกนั่งโดยที่แฟรงค์รีบไปปรับเตียงให้พราวดาว “มองแบบนั้นหมายความว่ายังไง” “ทำไมต้องกลัวแม่ไม่ชอบฉันอะ หรือว่านาย...” “ใช่ ฉันชอบเธอมานานแล้ว และกลัวว่าวันหนึ่งเดินเข้าไปยืนตรงหน้าแม่แล้วบอกว่ากำลังคบกับเธอ กลัวแม่ช็อกอะ” “นายเวอร์ไปแล้ว ท่านออกจะน่ารัก” “น่ารักกับเธอดิ สำหรับฉัน แม่คือคนที่น่ากลัวมาก” “นายกลัวแม่เหรอ คิกคิก...ไม่อยากเชื่อเลยอะว่ามาเฟียที่ไม่กลัวใครอย่างนายจะกลัวแม่” “ตอนใจดีก็ใจดี แต่อย่าให้เปลี่ยนองค์นะ พ่อฉันยังถอย” “เอาน่า” หญิงสาวจับมือแฟนหนุ่มขึ้นมาแนบที่แก้มแล้วหันไปมองจานผลไม้ “กินได้ไหม อยากกินส้มกับแอปเปิล” “ได้