LOGINShare
บทที่ 54
Last Updated:
2025-02-18 23:02:45
Related chapters
กลับใจรักมาเฟียร้าย บทที่ 55
บทที่ 55 ท้อง วันต่อมา แฟรงค์เดินไปเปิดม่านรับแสงแดดอ่อน ๆ ในยามเช้าตรู่ของวันใหม่ก่อนจะหมุนตัวกลับไปที่เตียงผู้ป่วยอีกครั้งหนึ่ง “ตื่นได้แล้วครับคนสวย หลับนานแบบนี้ระวังหน้าบวมไม่สวยนะ” แฟรงค์กระซิบบอกพราวดาว แม้ว่าเธอยังคงหลับใหลเพราะฤทธิ์ยาที่หมอให้ไปเมื่อตอนตีห้าที่ผ่านมานี้ ก๊อก ก๊อก “นายครับ คุณนับดาวมาหาครับ” “อืม” แฟรงค์หยัดกายลุกขึ้นแล้วเดินไปเปิดประตูให้นับดาว “แฟรงค์...แกเป็นไงบ้างเนี่ย แล้วคุณพราวเป็นยังไงบ้าง” “โอเคแล้ว พราวยังไม่ฟื้นน่ะ” “ฉันเป็นห่วงแกนะ ได้ข่าวจากแดดดี้ก็รีบมาที่นี่เลย” “อืม...ขอบคุณนะที่ยังไม่ลืมกัน” “ลืมอะไร นี่เพื่อนแกนะ” นับดาวตีแขนแฟรงค์เบา ๆ ก่อนที่จะเดินอ้อมเตียงผู้ป่วยไปอีกฝั่งหนึ่งแล้วก้มมองพราวดาวที่นอนหลับตาพริ้ม “นอนหลับยังสวยอะ ไม่แปลกใจที่เพื่อนฉันรักเธอ” นับดาวคลี่ยิ้มแซวแฟรงค์ที่ยืนยิ้มอยู่กับที่ “รู้ไหมว่าตอนนี้ดาวกำลังจะได้เป็น...เป็นอะไรดีนะ เขาเรียกว่าอะไร” “ยังไง ไหนพูดมาดิ นายกั
Last Updated : 2025-02-18กลับใจรักมาเฟียร้าย บทที่ 56
บทที่ 56 เป็นกังวล พราวดาวตะเบ็งเสียงออกมาจนลืมว่าตนเองเจ็บอยู่ ก่อนจะอ้าปากค้างเมื่อได้รับคำตอบที่ชัดเจนจากแฟรงค์ “พราวกำลังท้องเหรอ” เธอขยับปากถามแฟรงค์เมื่อเรียกสติกลับมาได้แล้ว “นี่เราสองคนกำลังจะเป็นพ่อคนแม่คนเหรอ” “ใช่ มันเกิดขึ้นเร็วมาก แต่สัญญาจะเป็นพ่อและเป็นสามีที่ดี” “เดี๋ยวนะ ถามจริง...?” พราวดาวยังไม่อยากเชื่อเท่าไร เธอวางมือลงบนหน้าท้องตนเองเบา ๆ “อ๋อ...ประจำเดือนพราวไม่มา แล้วก็รู้สึกเพลีย ๆ ด้วย” เป็นเพราะแพ้ท้องแน่นอน เธอรู้สึกเพลียแถมยังง่วงนอนบ่อย “แต่แฟรงค์” “อะไร” แฟรงค์มองหน้าแฟนสาวอย่างรอคำตอบจากเธอ “พราวรู้แค่ว่าตอนที่ถูกจับตัวไปมันให้พราวกินยาปลุกเซ็กซ์ ลูกเราจะปลอดภัยใช่ไหม” “หมอบอกว่าลูกเราเกาะแน่นไม่หลุด แต่เรื่องนั้นเราคงต้องมาตรวจอีกทีหนึ่ง” “กลัว” “ไม่มีอะไรน่ากลัวหรอก ไว้ใจได้” “กลัวลูก...เป็นพิการอะ มันคงไม่มีผลต่อลูกเราใช่ไหม” “งั้นเราค่อยปรึกษาหมออีกทีหนึ่งแล้วกันนะ” “ค่ะ” “ตอนนี้นอนพักผ่อนก่อน โอ
Last Updated : 2025-02-18กลับใจรักมาเฟียร้าย บทที่ 57
บทที่ 57 จัดการ เย็นของอีกวัน แฟรงค์โน้มตัวลงไปหอมหน้าผากพราวดาวที่นอนหลับปุ๋ยอยู่บนเตียงผู้ป่วย ก่อนจะเดินอ้อมเตียงไปหอมแก้มแม่ตนเองที่อาสามาอยู่เป็นเพื่อนว่าที่ลูกสะใภ้ “รีบไปรีบมา เดี๋ยวหนูพราวตื่นมาไม่เจอจะงอนเอานะลูก” ปภัสสรยิ้มให้ลูกชายพร้อมกับยกมือขึ้นมาจับบ่าแกร่งเบา ๆ “ค่อย ๆ พูดค่อย ๆ จากันนะแฟรงค์ ยังไงซะเขาทั้งสองก็เป็นลูกคนรู้จักเรา” “ครับ จะพยายาม” แฟรงค์กระตุกยิ้มแล้วหันหลังเดินออกมาจากห้องพักฟื้น “ตอนนี้พวกมันเป็นยังไง” เขาเอ่ยถามลูกน้องคนสนิทที่เดินตามหลังมาติด ๆ “ตอนนี้พวกมันไม่ยอมปริปากพูดอะไรครับ” “ดี! ดีแล้วแหละ” แฟรงค์แสยะยิ้มมุมปากแล้วก้าวเข้ามานั่งในรถ ความโกรธแค้นที่มีต่อสองพี่น้องนั้นยังไม่เบาบางลงแม้แต่น้อย ยิ่งเขาได้รับคำรายงานจากลูกน้องแล้วยิ่งหงุดหงิด “ฉันจะให้พวกมันรับกรรมที่ก่อเอาไว้ให้สาสมที่สุด”แฟรงค์แสยะยิ้มมุมปากอย่างยากจะเดาอะไรได้จากรอยยิ้มเยือกเย็นนั้น ทันทีที่เขามาถึงก็รีบพาตัวเองไปหาสองคนนั้นทันที “เปิดไฟหน่อย อยากเห็นหน้าพวกมันชัด ๆ ก่อนจะไม่ได้เห็น
Last Updated : 2025-02-18กลับใจรักมาเฟียร้าย บทที่ 58
บทที่ 58 หลงรัก “เอาละ ๆ แม่ไม่อยู่เป็นก้างลูกทั้งสองแล้ว รักนะลูก จุ๊บ...” ปภัสสรโน้มตัวลงไปจูบหน้าผากพราวดาวแล้วเดินอ้อมเตียงผู้ป่วยมาสวมกอดลูกชาย ก่อนจะออกมาจากห้องนั้น “คุณแม่น่ารักมากเลย” “ก็แหง แม่ชอบเธอแล้วหนิ” “ไม่ดีเหรอ” “ดีดิ แม่ชอบเธอแล้วฉันก็โล่งอกไง” พราวดาวหรี่ตามองแฟรงค์พร้อมกับขยับตัวลุกนั่งโดยที่แฟรงค์รีบไปปรับเตียงให้พราวดาว “มองแบบนั้นหมายความว่ายังไง” “ทำไมต้องกลัวแม่ไม่ชอบฉันอะ หรือว่านาย...” “ใช่ ฉันชอบเธอมานานแล้ว และกลัวว่าวันหนึ่งเดินเข้าไปยืนตรงหน้าแม่แล้วบอกว่ากำลังคบกับเธอ กลัวแม่ช็อกอะ” “นายเวอร์ไปแล้ว ท่านออกจะน่ารัก” “น่ารักกับเธอดิ สำหรับฉัน แม่คือคนที่น่ากลัวมาก” “นายกลัวแม่เหรอ คิกคิก...ไม่อยากเชื่อเลยอะว่ามาเฟียที่ไม่กลัวใครอย่างนายจะกลัวแม่” “ตอนใจดีก็ใจดี แต่อย่าให้เปลี่ยนองค์นะ พ่อฉันยังถอย” “เอาน่า” หญิงสาวจับมือแฟนหนุ่มขึ้นมาแนบที่แก้มแล้วหันไปมองจานผลไม้ “กินได้ไหม อยากกินส้มกับแอปเปิล” “ได้
Last Updated : 2025-02-18กลับใจรักมาเฟียร้าย บทที่ 59
บทที่ 59 ไม่เปลี่ยนแปลง พราวดาวหันมองคนรักที่เอาแต่อมยิ้มอยู่กับผู้จัดการด้วยความไม่เข้าใจ แฟรงค์ยกยิ้มมุมปากแล้วยกมือขึ้นมาลูบผมเธอเบา ๆ “ไม่ต้องทำหน้าแบบนั้นหรอก เพราะเธอเป็นแบบนี้ไงฉันถึงรัก” “แบบนี้ แบบไหน?” พราวดาวถามกลับ “สวย น่ารัก พูดไม่รู้เรื่อง จู้จี้ งี่เง่า แต่โคตรรักเลย” “โห...มีอะไรดีกับเขาบ้างไหมเนี่ย” “ก็ตามที่พูดไปไง เพราะเธอเป็นแบนี้ไงฉันถึงรัก” “นายก็นะ แล้วถ้าวันข้างหน้าฉันไม่ได้สวยอย่างที่นายพูดแล้วจะยังรักไหม” “อย่าถามคำถามนี้อีก และฉันจะตอบครั้งนี้เป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้าย” “อืม...” “จะสวยขึ้น ขี้เหร่ลงยังไงเธอก็คือเมียฉัน รักเธอมากเท่าไรก็ยังรักแบบนั้นตลอดไป วันแรกฉันพูดกับเธอยังไง ฉันก็จะพูดกับเธอแบบนั้นตลอดไปเหมือนกัน เพราะไม่ว่าเธอจะเปลี่ยนไปแบบไหน ฉันก็รัก” “โอเค...เพราะนายมั่นคงแบบนี้ไงฉันจึงรักแบบไม่เผื่อใจเลย ช่วงเวลาที่มีนายเป็นเพื่อนว่าดีแล้ว ช่วงเวลาที่มีนายเป็นแฟนยิ่งมีความสุขเข้าไปอีก รักนายนะ” วิกกี้ที่นั่งฟังเหมือนเ
Last Updated : 2025-02-18กลับใจรักมาเฟียร้าย บทที่ 60
บทที่ 60 ลูกสาว เข้าสู่เดือนที่สี่ของการอุ้มท้องลูกคนแรก พราวดาวนั่งบีบมือตัวเองอยู่ข้าง ๆ แฟนหนุ่มรอหมอเข้าตรวจอัลตราซาวนด์ “ตื่นเต้นเหรอ” “ใช่ วันที่เราจะรู้เพศลูกแล้วว่าจะเป็นหญิงหรือชาย” “นั่นสิ จะเป็นหญิงหรือชายนะ...” แฟรงค์ทำหน้าครุ่นคิดแล้วคลี่ยิ้มหวานให้คนรัก “แต่จะเป็นหญิงหรือชายก็รักหมดแหละ ขอให้หนูปลอดภัยก็พอแล้ว” “ค่ะ พราวก็ว่าแบบนั้น ขอให้หนูปลอดภัยก็พอแล้วเนอะ...” แฟรงค์วางมือลงบนท้องของพราวดาวแล้วลูบไปมาเบา ๆ ด้วยความรัก นี่สินะเขาเรียกว่าตกหลุมรักตั้งแต่ยังไม่เห็นหน้า ยิ่งท้องพราวดาวโตขึ้นทุกวัน เขายิ่งรู้สึกถึงความรักที่มีให้เด็กคนหนึ่งแม้ว่าจะยังไม่เคยเห็นหน้ากัน ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเป็นหญิงหรือชาย แต่เขากลับรู้สึกรักและอยากปกป้องเขา “ไปเถอะ” แฟรงค์จูงมือพราวดาวเดินเข้ามาในห้องตรวจ “สวัสดีค่ะ วันนี้เป็นยังไงบ้างเอ่ย” หมอรุ่นพี่ของพีททักทายด้วย รอยยิ้มก่อนที่เธอจะเดินเข้ามาหาพราวดาวแล้วพาเธอไปที่เตียง “น้องพราวขึ้นรอพี่ที่เตียงเลยค่ะ วันนี้เรามาดูคนตัวเล็กว่าเป็นชายหรือหญิงกันดีกว่า”
Last Updated : 2025-02-18กลับใจรักมาเฟียร้าย บทที่ 61
บทที่ 61 ว่าที่ลูกสะใภ้ สองเดือนต่อมา พราวดาวเดินอุ้ยอ้ายมาหาแฟรงค์ที่กำลังนั่งดื่มกาแฟอยู่ระเบียงด้านนอกในเวลาเจ็ดโมงเช้า เขารีบโอบตัวเธอมานั่งลงบนหน้าตักตนเอง “เมื่อคืนนอนหลับดีไหม” เขาเอ่ยถามพราวดาวที่เอาแต่มองหน้า “มองแบบนั้นหมายความว่ายังไง” “ก็มองคุณพ่อที่เห่อลูกสาวสุด ๆ ไงคะ คุยกับยายหนูทุกวันแถมยังเปลี่ยนโหมดจากโหดสุด ๆ เป็นอบอุ่นสุด ๆ” “ก็เป็นพ่อคนแล้วไง จะให้ใช้ชีวิตแบบเดิมคงไม่ไหว ต้องอ่อนโยนกับคนสวยขาของพ่อให้มาก ๆ และเอาใจเมียให้มาก ๆ เหมือนกันครับ” “อา...แบบนี้นี่เอง น่ารักไม่ไหว” “ยังไม่ตอบคำถามเลยนะ เมื่อคืนหลับสบายไหม” “นิดหน่อยค่ะ เมื่อคืนปวดหลังนิดหน่อย” “เปลี่ยนที่นอนใหม่ไหม” เขาเลิกคิ้วถามพราวดาวแล้วหยิบแก้วกาแฟขึ้นมาจิบเล็กน้อย จากนั้นก็เลื่อนฝ่ามือลงไปลูบท้องนูนใหญ่ของแฟนสาวเบา ๆ “เปลี่ยนมาไม่รู้กี่ยี่ห้อแล้ว ไม่เปลี่ยนแล้วค่ะ” เธอยู่ปากแล้วหยิบขนมใส่ปากเคี้ยวตุ้ย ๆ “วันนี้ไปหาคุณแม่ไหม ท่านไลน์มาชวนไปจิบน้ำชาที่บ้านอะ” “อยากไปเหรอ?
Last Updated : 2025-02-18กลับใจรักมาเฟียร้าย บทที่ 62
บทที่ 62 หนูพิ้งค์ ปภัสสรยิ้มหวานให้พราวดาวที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ฝั่งตรงข้ามกัน “พราว หนูอยากแต่งงานกับแฟรงค์ตอนไหน” “คือ...พราวยังไม่ได้คิดเรื่องพวกนั้นเลยค่ะ” เธอตอบกลับด้วยความลำบากใจ ใจจริงก็อยากจัดงานแต่งอยู่ แต่คิดไปคิดมาก็กลัวเป็นข่าวให้และคนเอาไปซุบซิบนินทาอีก “จัดงานเล็ก ๆ ดีไหมลูก” “จัดงานแต่งเล็ก ๆ เหรอคะ” “ใช่จ้ะ แค่รู้ว่าเราสองคนแต่งงานกันก็พอ” “ตอนนี้พราวยังให้คำตอบไม่ได้ เดี๋ยวพราวขอคุยกับแฟรงค์ก่อนได้ไหมคะ” “ได้สิ ลูกว่ายังไงแม่ก็ว่าตามนั้นแหละ” “ขอบคุณค่ะ” “ตาแฟรงค์หายตัวไปขลุกอยู่กับลูกน้องอีกแล้วสินะเนี่ย” “เขาทำอะไรเหรอคะ” “ก็คงเล่นเกม ไม่ก็ยิงปืนตามประสานั่นแหละ” “อ๋อค่ะ” เธออดที่จะยิ้มไม่ได้ เข้าใจว่าแฟรงค์ถูกเลี้ยงมากับครอบครัวมาเฟีย เขาไม่ค่อยได้เล่นและใช้ชีวิตในวัยรุ่นมากเท่าที่ควร ส่วนมากก็ทำงานเสียส่วนใหญ่ การได้เล่นหรือพักผ่อนกับลูกน้องที่รู้ใจก็อาจทำให้เขาผ่อนคลายได้ หลายชั่วโมงต่อมา
Last Updated : 2025-02-18
Latest chapter
กลับใจรักมาเฟียร้าย ตอนพิเศษ 2
ตอนพิเศษ 2 วันต่อมา แฟรงค์นั่งขัดสมาธิพับใบตองตามที่พราวดาวสั่ง ส่วนลูกน้องคนอื่น ๆ ก็ปูเสื่อนั่งทำกระทงของตนเองอยู่ในสวน เพราะวันนี้เจ้านายจะพาออกไปเที่ยวข้างนอก “เท” หนูพิ้งค์ยื่นดอกไม้ให้แล้วขยับตัวไปนั่งบนหน้าตักของเทนต์ ทำเอาแฟรงค์หยุดชะงักเหลือบตามองลูกน้องอย่างเอาเรื่อง “คุณหนูทำกระทงไหมครับ เดี๋ยวผมสอนพับกระทงนะ” เทนต์ไม่ได้มองเจ้านายและสอนคุณหนูพับใบตองทำกระทงเล็ก ๆ เสียงเจื้อยแจ้วของเด็กน้อยเรียกความสนใจจากเหล่าแม่บ้านและบอดีการ์ดคนอื่นได้เป็นอย่างดี “หนูพิ้งค์อยู่กับเทนต์ก็ดีแล้วค่ะ แกจะได้ไม่ป่วนคนอื่น” พราวดาวห้ามแฟรงค์ที่ตั้งท่าจะเดินไปหาลูกสาว แต่กลับถูกพราวดาวรั้งตัวไว้ด้วยคำพูด “หนูพิ้งค์แกเป็นเด็กเรียบร้อยนะคะ” “เฮ้อ...เรียบร้อยแล้วยังไง แฟรงค์ห่วงลูกมากอยู่ดี” “แฟรงค์ห่วงลูก หวงลูกอะได้ พราวไม่ห้ามหรอกค่ะ แต่คนในบ้านเว้นไว้ได้ไหม อย่างน้อย ๆ พวกเขาก็ช่วยเลี้ยงยายหนูมานะ” “คนในบ้านก็ไม่น่าไว้ใจเท่าไร ยิ่งหนูพิ้งค์สนิทกับเทนต์มากแค่ไหนแฟรงค์ยิ่งไม่ชอบ” มาเฟียหนุ่มขมวดคิ้วแน
กลับใจรักมาเฟียร้าย ตอนพิเศษ 1
ตอนพิเศษ 1 หนึ่งปีต่อมา กาลเวลาผ่านมาอย่างรวดเร็ว แต่ความรักของเขาและเธอยังคงสดใสเหมือนวันแรกที่คบกัน “หนูพิ้งค์อย่าวิ่งค่ะ เดี๋ยวล้มคุณแม่ไม่โอ๋นะคะ” นางแบบสาวดุลูกสาวตัวน้อยที่กำลังอยู่ในวัยซุกซน เธอวิ่งเล่นอยู่ในสวนหลังบ้าน และได้หันมามองหน้าแม่เมื่อได้ฟังสิ่งที่แม่บอก “หนูจะให้เทโอ๋” เด็กน้อยที่ยังพูดไม่ชัดเท่าไรตอบกลับแม่ ทำเอาพราวดาวอึ้งกินกับสิ่งที่ได้ฟัง “หนูไปเอาคำพูดพวกนั้นมาจากไหนคะเนี่ย หนูพูดแบบนั้นไม่ได้นะคะหนูพิ้งค์” “หนูจะไปหาเท” ว่าจบก็วิ่งหน้าตั้งจนปลายผมถักเปียสะบัดไปมาไปหาเทนต์ที่ห้องพักบอดีการ์ด เด็กน้อยมาแอบอยู่ที่ประตูห้องแล้วกวาดสายตามองหาคนที่จะมาหา เมื่อเห็นเป้าหมายแล้วจึงวิ่งไปกอดขาเทนต์ไว้แน่นจนชายหนุ่มตกใจ “คุณหนูครับ เล่นแบบนี้ไม่ได้นะครับ ถ้าผมถือของมีคมอยู่จะทำยังไง” เทนต์ย่อเข่านั่งลงตรงหน้าหนูพิ้งค์แล้วลูบผมออกจากพวงแก้มแดงปลั่งจากการวิ่งมา เด็กน้อยยังอยู่ในอาการหอบหายใจเร็ว “ไปเย็งกัง” “ไม่เล่นแล้วครับ ตอนนี้ผมทำงานอยู่” “เย็งกัน” ม
กลับใจรักมาเฟียร้าย บทที่ 69 ตอนจบ
บทที่ 69 ตอนจบ หลายเดือนต่อมา “คุณหนูไม่เล่นนะครับ เดี๋ยวคุณพ่อดุเอานะ” เทนต์ลูกน้องคนสนิทแฟรงค์กำลังดุคุณหนูตัวน้อยที่กำลังซนเดินเล่นรอบบ้าน วันนี้มีการนัดกินข้าวและประชุมใหญ่ของตระกูลโสภณ เขากับพี่เลี้ยงคุณหนูพิ้งค์อีกคนจึงต้องพาเธอออกมาเดินเล่นที่สวน เพราะบรรยากาศในห้องรับประทานอาหารไม่ค่อยดีเท่าไร “แอ๊ะ~” เด็กน้อยวัยหนึ่งขวบเดินเตาะแตะล้มบ้างไม่ล้มบ้าง เธอหัวเราะขบขันที่เห็นเทนต์วิ่งตามมาจับแล้วอุ้มขึ้นไปแนบอก “ปาปะ” “ไม่ใช่ครับ ไม่ปะป๋าครับ” เขาปัดเศษหญ้าออกจากตัวคุณหนูแล้วพาเธอเดินไปนั่งลงบนม้านั่ง หนูพิ้งค์นั่งนิ่งฉีกยิ้มกว้างอย่างดีใจพลางปรบมือแปะ ๆ เมื่อเทนต์ไกวชิงช้าไปมาเบา ๆ “ชอบเหรอครับ” “อื้อ~” เด็กน้อยยิ้มแป้นแล้วแหงนมองหน้าเขา หนูพิ้งค์ส่งสายตาหวานเยิ้มและรอยยิ้มที่ทำเอาคนทื่อ ๆ แข็งกระด้างเป็นต้องโอนอ่อนและเผยรอยยิ้มเอ็นดูออกมา “เท...” หนูพิ้งค์เอนตัวไปซบอกแกร่งอย่างออดอ้อนออเซาะ นิ้วน้อย ๆ เขี่ยแก้มเทนต์เบา ๆ พลางทำปากยื่น ๆ “คุณหนูจะเอาอะไรครับ” “หม่ำ ๆ กิงหม่ำ ๆ” “อา...นา
กลับใจรักมาเฟียร้าย บทที่ 68
บทที่ 68 ความรัก ในช่วงชีวิตนางแบบคนหนึ่งที่ไม่รู้ว่าชีวิตข้างหน้าจะดังเป็นพลุแตก หรือดับอนาถไม่ได้เฉิดฉายอยู่ในวงการ แต่วันนี้มีผู้ชายคนหนึ่งทำให้เธอรู้ว่าบนโลกใบนี้เธอไม่ได้อยู่อย่างโดดเดี่ยว ยังมีเขาที่เป็นดั่งลมหายใจและทุก ๆ อย่างในชีวิต “ขอบคุณมากนะที่รักที่ดูแลกันมา” พราวดาวที่ยืนอยู่ริมหน้าต่างเอี้ยวหน้ามายิ้มให้คนรักซึ่งแฟรงค์ยืนโอบเอวเธออยู่ด้านหลัง มาเฟียหนุ่มกดปลายจมูกลงบนไหล่มนอย่างแผ่วเบา “หากไม่ใช่เธอ ฉันเองก็ไม่รู้จะเป็นแบบไหน ชีวิตดำเนินไปในทางไหนมากกว่ากันระหว่างเป็นคนเลวกับเป็นคนดี แต่เพราะมีเธอ ชีวิตฉันถึงดีขึ้น เธอเองก็เป็นดั่งดวงใจของฉัน” “ปากหวานแบบนี้อยากให้พราวมีน้องให้หนูพิ้งค์เหรอคะ” แฟรงค์คลี่ยิ้มชอบใจกับคำถามเชิงหยอกล้อแฟนสาว แม้จะรู้ว่าเป็นเพียงการเย้าหยอก แต่เขากลับรู้สึกดีจนต้องซุกหน้าลงกับไหล่พราวดาว หลบสายตาเธอด้วยความเขินอาย “อย่ามาพูดดีกว่า ในเมื่อไม่อนุญาตให้มีอะ” แฟรงค์เบะปากใส่พราวดาว เพราะเธอเป็นคนบอกเองว่าจะยังไม่มีลูกคนที่สองถ้าหนูพิ้งค์ยังไม่สองขวบ “จริง ๆ แล้วลูกอาจจะอยากมีน้องนะ” แฟ
กลับใจรักมาเฟียร้าย บทที่ 67
บทที่ 67 ครอบครัว หลายเดือนต่อมา พราวดาวอุ้มลูกน้อยในวัยเจ็ดเดือนไปที่สวนหลังบ้าน เพราะคุณปู่คุณย่ารอเล่นกับหลานอยู่ที่นั่น วันนี้เป็นวันคริสต์มาสเลยมีการแลกของขวัญกันหน่อย “หลานปู่มาแล้ว” พอพิ้งค์ได้ยินเสียงคุ้นหู เธอก็กรีดร้องและดีดดิ้นดีใจที่เห็นหน้าปู่กับย่า “มาหาปู่มาลูก” คาร์ลลุกขึ้นมาอุ้มหลานสาวมาแนบอก พร้อมทั้งหอมแก้มหนูพิ้งค์ไปหนึ่งฟอดใหญ่ด้วยความคิดถึงมาก ๆ แม้ว่าพราวดาวจะไม่ได้ย้ายมาอยู่กับเขาตามที่พูดกันไว้ แต่ก็พาหลานสาวมาหาทุกวัน ทว่าความคิดถึงปู่กับย่าก็มีให้ทุกวันเหมือนกัน “แอ๊ะ~” หนูพิ้งค์ส่งเสียงอ้อแอ้มองหน้าปู่กับย่าด้วยรอยยิ้มสดใส เธอยกมือขึ้นมาลูบแก้มปู่แล้วซบหน้าลงกับบ่า “นี่หนูง่วงนอนเหรอเนี่ย หรือว่าอยากได้อะไรครับ” “พ่อไม่ต้องตามใจพิ้งค์เลย เดี๋ยวเอาแต่ใจ เสียนิสัยอีก” แฟรงค์รีบดักทางพ่อกับแม่ไว้ เพราะท่านทั้งสองเอาใจและตามใจหนูพิ้งค์เก่งพอ ๆ กับตามใจลูกสะใภ้ พราวดาวคลี่ยิ้มจนตาหยีเมื่อเห็นปู่ย่าทำหน้าสลดเมื่อถูกลูกชายปรามไว้ “ความสุขของท่านค่ะ ให้แกทำเถอะ” “ไม่ได้
กลับใจรักมาเฟียร้าย บทที่ 66
บทที่ 66 ความสุข “มันไม่ยากขนาดนั้นหรอกน่าเพื่อน มึงออกจะหล่อ สูงยาวขาวตี๋แบบนี้ ผู้หญิงคนไหนก็อยากเข้าหา” หมอพีทหัวเราะเบา ๆ ในลำคอ ก่อนจะพ่นลมหายใจออกอย่างหนักแล้วหันมองหน้าแฟรงค์อย่างเหนื่อยหน่ายใจ “ก็ถ้าเป็นอย่างที่พูดก็ดีดิ กูเจอแต่คนไม่จริงใจ” “เออน่า ครั้งนี้ต้องเจอคนที่ดีแน่” “สองปีครั้งเนี่ยนะ” “เออ ดีกว่าไม่มีคนมาจีบแล้วกัน” “แหม...มึงมีเมียแล้วก็พูดได้ดิ กูยังไม่มี มันหายากเว้ย!” แฟรงค์หัวเราะขบขันกับสีหน้าเหมือนคนจะร้องไห้ของเพื่อนรัก “มีเมียไม่พอ ยังหลงลูกหลงเมียอีก” “ก็ธรรมดาไหมวะ” หมอพีทกลอกตามองบนกับสิ่งที่ได้ยิน “เออ...มองแค่ปราดเดียวก็รู้แล้วว่าคุณพ่อป้ายแดงขาโหดอย่างแฟรงค์หลงลูกหลงเมียมากแค่ไหนน่ะ” “ก็จริง ไม่กล้าเถียงเลย” แฟรงค์ยกยิ้มมุมปาก จากนั้นจึงเดินออกมาด้านนอก “ทำอะไรกันครับ” แฟรงค์เดินไปหาพราวดาวแล้วโน้มตัวลงไปโอบกอดเธอไว้หลวม ๆ “กำลังกินน้ำร้อนอยู่ค่ะ คุณแม่โทร. มาบอกให้พราวกินน้ำร้อนบ่อย ๆ แล้วเดี๋ยวอีกสิบห้าวันท่านจะมาหาและให้พราวอยู่ไฟ
กลับใจรักมาเฟียร้าย บทที่ 65
บทที่ 65 สุดหวง หลายวันที่พราวดาวพักฟื้นอยู่โรงพยาบาล จนกระทั่งวันนี้หมอให้ออกจากโรงพยาบาลได้ เธอก้าวเข้ามานั่งในรถซึ่งแฟรงค์อุ้มลูกขึ้นมานั่งก่อนแล้ว เธอชะโงกหน้ามองลูกน้อยที่นอนอยู่ในอ้อมแขนพ่อแล้วพ่นลมหายใจออกยาว ๆ “หลับก็ดีค่ะ กลัวจะงอแงตอนนั่งรถ” “ลูกเราไม่งอแงขนาดนั้น” “ค่า~” เธอเอนหลังพิงเบาะแล้วพักสายตาจนมาถึงคอนโด ปภัสสรและคาร์ลพูดกล่อมสองหนุ่มสาวอยู่หลายครั้งว่าให้ไปอยู่ด้วยกัน แต่แฟรงค์กับพราวดาวก็ยืนยันว่าจะเลี้ยงหนูพิ้งค์เอง “มาแล้ว...หลานสาวป้าวิกกี้” วิกกี้รีบเดินเข้ามารับพราวดาวกับลูกน้อง “หนูพิ้งค์คนสวยของป้าวิกกี้ หนูถอดแบบพ่อมาเป๊ะเลยนะลูก” “เห็นไหม มีแต่คนว่าหนูพิ้งค์เหมือนผม” “ก็เหมือนคุณแฟรงค์จริง ๆ หนิคะ” “แล้วไม่เหมือนพราวบ้างเลยเหรอพี่วิกกี้” พราวดาวเบ้ปาก ทำหน้าบูดบึ้งใส่ผู้จัดการสาวที่เอาแต่ป้องปากหัวเราะขบขันกับแฟรงค์ “เหมือนค่ะ เหมือนที่เป็นผู้หญิง” “พี่วิกกี้อ่า...” “พาลูกขึ้นห้องก่อนดีกว่า” ว่าจบแฟรงค์ก็พาลูกสาวและเมียสุดที่
กลับใจรักมาเฟียร้าย บทที่ 64
บทที่ 64 ฝึกสมาธิกับหนูพิ้งค์ หลายนาทีต่อมา พราวดาวถูกพาเข้ามาในห้องพักฟื้นพร้อมกับลูกน้อยที่ถูกพยาบาลสาวเข็นตามเข้ามาทีหลัง แฟรงค์กับปภัสสรรีบเดินไปรับตัวเธอ “เป็นไงบ้างลูก” “เจ็บค่ะ” ตอนนี้ไม่มีความรู้สึกไหนเท่าความเจ็บปวดแล้ว หลังจากงัวเงียอยู่นาน แฟรงค์ก็อุ้มลูกน้อยเดินมาหา “ดูซิ...คุณแม่อยากเห็นหน้าหนูไหมคะ” ไม่ว่าเปล่า แต่เขายังย่อตัวลงพอให้พราวดาวได้เห็นหน้าลูกน้อย เธอคลี่ยิ้มกว้างแล้วยกมือขึ้นมาจับแขนแฟรงค์เบา ๆ “หนูพิ้งค์หน้าได้พ่อหมดเลยค่ะคุณแม่” “จริงลูก หน้าตาเหมือนไอ้ลูกตัวแสบของแม่หมดเลย” ปภัสสรเดินเข้ามาหาลูกชายแล้วรับตัวหลานสาวมาอุ้ม เปลี่ยนกันเพื่อให้แฟรงค์ดูแลพราวดาว “แล้วคุณพ่อล่ะคะ” เธอเอ่ยถามเสียงเรียบ “เดี๋ยวคงตามมาน่ะลูก ติดประชุมใหญ่” “อ๋อค่ะ” “พักผ่อนเถอะลูก” หญิงสาวพยักหน้าหงึก ๆ แล้วหลับไปเลย ส่วนแฟรงค์กับแม่ก็นำตัวหนูพิ้งค์ไปให้พี่พยาบาลนำไปที่ห้องทารกแรกเกิด ไว้พราวดาวตื่นจะนำตัวลูกน้อยมาให้กินนมอีกทีหนึ่ง “ยินดีด้
กลับใจรักมาเฟียร้าย บทที่ 63
บทที่ 63 คุณพ่อป้ายแดง เข้าเดือนที่เก้า สัปดาห์สุดท้ายของการนับถอยหลังรอวันผ่าคลอด พราวดาวที่ตอนนี้ท้องใหญ่จนเดินเหินลำบากกว่าเดิมเดินมานั่งลงบนโซฟา ซึ่งแฟรงค์กำลังพับผ้าอ้อมเด็กใส่ตะกร้าเตรียมสำหรับไปโรงพยาบาล เธอมองเขาแล้วอดที่จะยิ้มตามไม่ได้ ก็แฟรงค์ยืนกรานว่าจะทำเองทุกอย่าง ตั้งแต่ซื้อของให้ลูกสาวและซักเสื้อผ้ารวมถึงตอนนี้ที่เขากำลังเตรียมของไปโรงพบาบาล “สนุกไหมคะ เห็นหยิบเสื้อลูกตัวไหนขึ้นมาก็อมยิ้ม” “สนุกและมีความสุขมากเลยละ ไม่น่าเชื่อว่าคนเราจะรู้จักหน้าที่ตนเองมากขนาดนี้ สมองสั่งการอัตโนมัติเลยละพราว” เขาหันมาพูดกับคนรักด้วยใบหน้ายิ้มแย้มมีความสุข แววตาเปล่งประกายบ่งบอกถึงความสุขที่เขาได้รับจากสิ่งที่กำลังทำอยู่ “พรุ่งนี้ป้าหมอก็ให้หนูไปแอดมิตแล้วนะคะคนสวย เราจะได้เจอกันเร็ว ๆ นี้แล้วนะ” “อยากเจอใจจะขาดแล้วครับคนสวย อยากเห็นว่าหนูจะหน้าเหมือนใครมากกว่ากัน ระหว่างพ่อกับแม่” “ก็ต้องเหมือนนายอยู่แล้ว ตั้งแต่อัลตราซาวนด์แล้ว” “ก็ไม่รู้แหละ เผื่อออกมาหนูแกล้งพ่อทำให้พ่อดีใจ” “ไม่แกล้งหร
