Semua Bab ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ: Bab 21 - Bab 30

เซียวอี้เซียนได้แต่ยิ้มแห้งๆ นางสงสารเซียวอี้เซียนคนเดิมยิ่งนัก นางจะรู้ไหมว่านางมีคนรักมากมาย เหตุใดต้องโทษตนเองจนสุดท้ายชีวิตตนเองก็รักษาไม่ได้ ดรุณีน้อยยิ้มให้หญิงชราก่อนจะเอ่ย"ท่านย่า ในยามนั้นท่านปู่เมาจึงรับปากเขาไป มาตอนนี้คิดๆดูแล้วคืนนั้นท่านปู่ถูกสองพี่น้องสกุลจ้าวมอมเหล้าหรือเปล่าเพื่อหลอกล่อให้รับปาก""เฮ้อ..คนจากไปชาก็เย็นชืด สองพี่น้องสกุลจ้าวจิตใจชั่วร้าย เซี่ยนเซี่ยนหลานต้องระวังตัวเอาไว้ให้ดีล่ะ อีกอย่างแต่งงานไปแล้วเรื่องหลังบ้านต้องระวัง รีบมีบุตรเสียเพื่อจะได้มัดใจสามี หากรั้งนานเกินไปหนิงอ๋องอาจหาคนมาอุ้มท้องแทนเจ้า""ท่านย่า ต่อให้หลานคลอดบุตรชายออกมาสิบคน หากบุรุษไร้ใจรั้งเช่นไรก็มิอาจรั้งได้นะเจ้าคะ""เซี่ยนเซี่ยน...ดับไฟใต้กะทะไม่สู้ถอนฟืนออกจากเตาเสีย จงอย่าประมาท ว่าแต่เรื่องบิดาของเจ้าเหตุใดคิดว่าเขาจะได้รับตำแหน่งกัน""ทำท่านย่าเป็นห่วงแล้วหลานอกตัญญูยิ่งนัก เอ่อ..ท่านย่าเจ้าคะ ตอนที่ท่านปู่ยังอยู่มักเรียกข้าไปสอนตำราและการทำงาน เนื่องจากท่านพ่อสุขภาพไม่ดี ท่านปู่ไม่อยากให้วิชาที่ท่านปู่ศึกษามาต้องสูญหายจึงยอมให้หลานเรียนรู้ หลานทำบางอย่างก็เพื่อให้เรายืน

คนของตำหนักอ๋องส่งรายการสินสอดให้กับไป๋จินหวน นางรับเอามาก่อนจะได้ยินเสียงพระชายาเอ่ยสำทับ"เซียวฮูหยิน..รายการสินสอดนั้นเป็นเพียงเพชรนิลจินดาทั่วไปไม่กี่แสนตำลึงท่านนำไปเก็บเถอะ ส่วนที่ประกาศคือสินสอดที่ข้ากับท่านอ๋องตั้งใจนำมาแต่งสะใภ้น่ะ พ่อบ้านหวางประกาศเถอะ""พ่ะย่ะค่ะพระชายา รายการสินสอดมีดังนี้ เงินตำลึงจำนวนสองล้านตำลึงทอง ร้านค้าคูหาตรอกอี้ผิงทั้งตรอกจำนวนยี่สิบห้อง ที่ดินทิศตะวันออกแปดร้อยหมู่ ร้านขายเครื่องเรือนตรอกผิงอันสามห้อง ร้านธัญพืชสองห้อง นายท่านเซียวผ้าไหม เครื่องประดับล้ำค่า ภาพวาด โสมชั้นดีสำหรับบำรุงไท่ฮูหยินล้วนอยู่ในรายการที่มอบแด่เซียวฮูหยินเรียบร้อยแล้วขอรับ"ทันทีที่พ่อบ้านจวนอ๋องประกาศรายการสินสอดชิ้นใหญ่จบก็มีเสียงฮือฮาที่หน้าจวน ตรอกอี้ผิงทั้งตรอกเป็นที่ดินพระชายา ห้องทั้งยี่สิบห้องหากขายไปทำเงินได้ไม่ต่ำกว่าห้าล้านตำลึง ไหนจะร้านเครื่องเรือนและร้านธัญพืชที่ตำหนักชินอ๋องผูกขาดการค้าอีก เสียงซุบซิบดังอื้ออึงทันที"คุณหนูเซียวช่างมีวาสนายิ่งนักเจ้าว่าหรือไม่""นั่นน่ะสิ วันก่อนข้าได้ยินคนสกุลหลิวกับสกุลจ้าวดูหมิ่นนางอยู่เลย มาวันนี้ได้เป็นพระชายาอีกทั้งสิน

สองพ่อลูกคุยกันอีกพักหนึ่ง เซียวหงก็ลุกขึ้น บุตรสาวเข้ามาประคองเขาทั้งคู่เดินลงมาจากศาลาก่อนจะไปยังเรือนกลางเพื่อรับมื้อค่ำ ไป๋จินหวงและไท่ฮูหยินที่ตอนนี้ยิ้มหน้าบาน เพราะสินสอดที่ทางตำหนักอ๋องส่งมานั้นมากมายจนเก็บแทบไม่หมด ยังมีเงินตำลึงอีกสองล้านตำลึงที่ทางหนิงอ๋องส่งมาในหีบไม้เพื่อให้เซียวอี้เซียนนำไปเป็นสินเดิมของตนเองอีกด้วยฝ่าบาทพระราชทานสินเดิมให้นางติดตัวกว่าหนึ่งล้านตำลึงทอง รวมถึงที่ดินและร้านค้า ทรงพระเมตตานางยิ่งนัก มีเพียงเซียวอี้เซียนที่รู้ดีว่าฮ่องเต้ทำำเช่นนี้ทำไม หึๆ สิ่งที่นางให้ลู่กงกงนำไปในวันที่มาประกาศราชโองการเป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับแผ่นดินต้าฉิน หนึ่งล้านตำลึงทองนี่คือซื้อมันสมองของนางจะได้ไม่ติดหนี้บุญคุณนาง และทรงอาศัยจังหวะที่นางจะแต่งงานเป็นทางผ่านในการส่งมอบ ใช้ข้ออ้างว่าให้เป็นสินเดิมนางติดตัว สองพ่อลูกทักทายทั้งสองคนที่กำลังมีความสุขกันอยู่"ท่านย่า ท่านแม่พวกท่านดีใจอันใดกันอยู่หรือเจ้าคะ"เซียวอี้เซียนเลื่อนเก้าอี้ให้บิดา ทั้งสี่คนนั่งกินมื้อค่ำกันไปคุยกันไปแต่ไม่มีใครเอ่ยเรื่องสำคัญ เพราะยังคงไม่สามารถไว้ใจผู้ใดได้ กระทั่งมื้อค่ำผ่านไป มารดาก็พาท่านย่า

ปลายยามเหมาเซียวอี้เซียนตื่นแต่เช้าเพื่อนำชุดใหม่ไปให้ท่านพ่อ วันนี้เซียวหงสวมชุดสีน้ำเงินอ่อน เซียวอี้เซียนที่เห็นบิดาโกนหนวดเรียบร้อยก็ตะลึง ท่านพ่อของนางหล่อเหลาเพียงนี้ มิน่าท่านแม่งามเพียงนั้นจึงมารักท่านพ่อได้ ที่แท้ท่านพ่อก็ซ่อนรูปทองเอาไว้นี่เอง ก่อนจะเอาชุดใหม่ให้กับบิดา"ท่านพ่อของข้ารูปงามยิ่งนัก มิน่าท่านแม่ที่เป็นบุตรสาวอดีตราชเลขาจึงได้ยอมตกลงปลงใจแต่งกับท่าน""เซียนเอ๋อร์ ลูกแกล้งพ่ออีกแล้ว""เจ้าเด็กคนนี้ นินทาแม่หรือ"มารดาที่เดินมาถึงก็เอ่ยแก่บุตรสาวด้วยน้ำเสียงรักใคร่ เซียวอี้เซียนยิ้มหวานให้มารดา นางวางถาดไม้ที่ใส่เสื้อไว้บนโต๊ะก่อนจะเดินมากอดแขนมารดา แนบใบหน้างามกับแขนเรียวของนางอย่างเอาใจ"ท่านแม่คนงาม ลูกเอ่ยชมชอบท่านทั้งสิ้นเจ้าค่ะ วันนี้ท่านพ่อจะไปรับตำแหน่งแล้ว"เซียวอี้เซียนปล่อยแขนมารดาก่อนจะเดินมาข้างหน้าของทั้งคู่ นางวางมือสองข้างที่ข้างเอวด้านซ้ายย่อตัวลงมาคารวะทั้งคู่เอ่ยด้วยน้ำเสียงซุกซน"ข้าน้อยเซียวอี้เซียน คารวะท่านเจ้ากรมโยธา กับฮูหยินท่านเจ้ากรมเจ้าค่ะ คิกๆๆ ท่านแม่ตอนนี้ท่านเป็นฮูหยินท่านเจ้ากรมแล้วนะเจ้าคะ"เซียวหงลูบศีรษะบุตรสาวเบาๆ มารดามาช่วย

หลี่ฉุนเฟิงไปไม่นานก็กลับมาพร้อมกับลู่เสวียน "กระหม่อมลู่เสวียนถวายพระพระพรชายา ท่านให้นายกองหลี่ไปตามข้าน้อยมีธุระอันใดหรือพ่ะย่ะค่ะ""เฮ้อพวกท่านนี่นะ ช่างเถอะๆ พวกมันเป็นโจรภูเขา ท่านอาทั้งสองเค้นถามแล้วจึงรู้ว่ารังอยู่ที่ไหน ท่านไปตอนนี้น่าจะกวาดล้างได้ อีกทั้งอาจช่วยหญิงสาวที่ถูกจับไปหรือทรัพย์สินชาวบ้านที่ถูกปล้นอีกด้วย"ลู่เสวียนมองหน้าทั้งสามคน พวกเขาพยักหน้าก่อนจะส่งกระดาษให้ดู อาจงมาถึงก็กระซิบข้างหูนาง โจรทั้งสองสลบไปแล้ว เซียวอี้เซียนสั่งให้แก้มัด "แก้มัดพวกมันเอาไปในโลงแล้วใส่ปิดให้สนิท คนส่งศพเล่าอยู่ที่ใด ตั้งขบวนได้แล้วกว่าจะถึงจวนสกุลจ้าวคงหมดลมพอดี เสี่ยวฮวาไปเตรียมรถม้า ใต้เท้าลู่ท่านล่วงหน้าไปก่อน หลังจากท่านไปแล้วข้าค่อยออกเดินทาง กันมิให้คนไปส่งข่าวสกุลจ้าว"ทั้งหมดแยกย้ายกันไปตามคำสั่ง เซียวอี้เซียนใส่ชุดไว้ทุกข์ทับกับชุดสีแดงเพลิงก่อนจะออกทางประตูข้างขึ้นรถม้ามุ่งหน้าทิศใต้ของเมืองหลวง นางให้พี่น้องสกุลหลี่อยู่ที่จวน เซียวอี้เซียนแน่ใจว่าพวกเขาต้องมาหาและดูว่านางสบายดีหรือไม่ นางไม่อยู่จวนก็ให้พวกเขาเล่นปาหี่ให้พอเซียวอี้เซียนไป