Share

ตาเฒ่าหลงตนเอง

last update Last Updated: 2025-03-02 14:21:28

หยางเทียนหลงเปลี่ยนจากอมยิ้มเป็นสีหน้าจริงจังก่อนจะนั่งลง มองหน้าสตรีตรงหน้าอย่างนับถือ นางรู้ว่างานแต่งงานครั้งนี้เขามีผลประโยชน์แอบแฝง เดิมเขาไม่ได้ต้องการเมียจริงๆแต่ตอนนี้เขาเปลี่ยนความคิดแล้วนางนี่แหละคู่ควรที่สุดที่จะเป็นแม่ของลูกเขา ไหนๆก็แต่งแล้วทำให้นางรักเขาคงไม่ยากนักหรอก ตอนนี้เอาเรื่องตรงหน้าก่อน

"ข้าขอเอ่ยตามตรง เอาเป็นว่าข้าชอบเจ้านะคุณหนูเซียว เจ้าจริงใจและกว้างเปิดเผยงั้นข้าจะพูดตรงๆ ข้าต้องการแผนผังก่อสร้างเมืองจำลองที่ปู่เจ้าวาดแบบร่างเอาไว้ แต่นี่ไม่เกี่ยวกับที่ข้าแต่งเจ้ามา"

"หม่อมฉันทราบ เพราะด้วยฝีมือย่องเบาของพระองค์หากต้องการขโมยคงไม่ยาก ตรัสมาเถอะเพคะว่าต้องการอะไร"

"ข้าต้องการบิดาเจ้ามาเป็นคนคุมการก่อสร้าง แต่เขาห่วงใยเจ้ามากเกินไปไม่ยอมสานต่อเจตนารมณ์ท่านปู่ของเจ้า คุณหนูเซียวบิดาเจ้านับไปก็แก่กว่าข้าเพียงห้าปี ข้านับเป็นน้องชายของเขาได้เลย เรื่องทุกอย่างของเขาจึงมิพ้นหูตาของข้าเท่าไหร่นัก"

"หึ..ตาแก่เอ๊ย แก่แล้วยังหลงตัวเอง"

"หืม...ว่าอะไรนะเซี่ยนเซี่ยน"

"เปล่าเพคะ ท่านอ๋องเอาเป็นว่าหม่อมฉันขอบพระทัยที่กู้หน้าคืนให้กับสกุลเซียว พรุ่งนี้ในท้องพระโรงทรงสนับส
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ   ทรงแสนรู้จริงๆ

    สองพ่อลูกคุยกันอีกพักหนึ่ง เซียวหงก็ลุกขึ้น บุตรสาวเข้ามาประคองเขาทั้งคู่เดินลงมาจากศาลาก่อนจะไปยังเรือนกลางเพื่อรับมื้อค่ำ ไป๋จินหวงและไท่ฮูหยินที่ตอนนี้ยิ้มหน้าบาน เพราะสินสอดที่ทางตำหนักอ๋องส่งมานั้นมากมายจนเก็บแทบไม่หมด ยังมีเงินตำลึงอีกสองล้านตำลึงที่ทางหนิงอ๋องส่งมาในหีบไม้เพื่อให้เซียวอี้เซียนนำไปเป็นสินเดิมของตนเองอีกด้วยฝ่าบาทพระราชทานสินเดิมให้นางติดตัวกว่าหนึ่งล้านตำลึงทอง รวมถึงที่ดินและร้านค้า ทรงพระเมตตานางยิ่งนัก มีเพียงเซียวอี้เซียนที่รู้ดีว่าฮ่องเต้ทำำเช่นนี้ทำไม หึๆ สิ่งที่นางให้ลู่กงกงนำไปในวันที่มาประกาศราชโองการเป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับแผ่นดินต้าฉิน หนึ่งล้านตำลึงทองนี่คือซื้อมันสมองของนางจะได้ไม่ติดหนี้บุญคุณนาง และทรงอาศัยจังหวะที่นางจะแต่งงานเป็นทางผ่านในการส่งมอบ ใช้ข้ออ้างว่าให้เป็นสินเดิมนางติดตัว สองพ่อลูกทักทายทั้งสองคนที่กำลังมีความสุขกันอยู่"ท่านย่า ท่านแม่พวกท่านดีใจอันใดกันอยู่หรือเจ้าคะ"เซียวอี้เซียนเลื่อนเก้าอี้ให้บิดา ทั้งสี่คนนั่งกินมื้อค่ำกันไปคุยกันไปแต่ไม่มีใครเอ่ยเรื่องสำคัญ เพราะยังคงไม่สามารถไว้ใจผู้ใดได้ กระทั่งมื้อค่ำผ่านไป มารดาก็พาท่านย่า

    Last Updated : 2025-03-02
  • ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ   จ่ายค่าเข้าชมมาด้วย

    คนตัวโตไปแล้ว เซียวอี้เซียนขนลุกตอนที่ลมหายใจเขาปะทะที่ซอกคอ แม้ว่าเขาจะจากไปแล้วแต่กลิ่นกายและไอร้อนของเขายังเหลืออยู่ นางนอนเอาผ้าปิดหน้าก่อนนจะกรี๊ดเบาๆเหมือนสาวๆที่คลั่งดาราหรือเน็ตไอดอล ในยุคที่นางจากมาหลังจากที่หยางเทียนหลงไปแล้ว เซียวอี้เซียนก็นอนหลับ ตกดึกนางรู้สึกว่ามีบางอย่างเคลื่อนไหวอยู่ด้านนอกห้อง ไม่น่าจะใช่เขา หยางเทียนหลงเคลื่อนไหวเบามาก ถึงตัวนางแล้วนางยังไม่รับรู้เลย นี่ไม่ใช่เขาแน่นอน เซียวอี้เซียนลูกจากที่นอนก่อนจะเดินเข้าห้องเล็ก มีทางออกจากทางด้านหลัง ตอนมาใหม่ๆนางสร้างไว้เองเพราะไม่ไว้ใจคนสกุลจ้าว พยายามเงี่ยหูฟังจึงได้ยิน"เจ้าพ่นยาสลบหรือยัง หึได้ยินว่านางงามมากนัก คืนนี้พวกเราได้ขึ้นสวรรค์แน่ๆ""ชู่เบาๆสิ สาวใช้ของนางก็หน้าตาน่ารัก เอาไปด้วย หึเป็นศัตรูกับสกุลจ้าว นางช่างไม่เจียม""คิดว่าเป็นคู่หมายหนิงอ๋องแล้วจะรอดหรือ หากนางเป็นเมียข้ากับเจ้าแล้วหนิงอ๋องยังจะอยากได้นางอยู่อีกหรือ ฮ่าๆ พ่นยาสลบได้แล้ว"คนร้ายด้านนอกเจาะรูก่อนจะสอดท่อไม้ไผ่เข้ามาในห้อง เซียวอี้เซียนออกมาจากห้องเล็ก นางใช้ผ้าปิดจมูกก่อนจะเอาเศษผ้าอุดรูปล้องไม้ไผ่ ทั้งคู่เป่าเท่าไหร่ก็รู้สึกว่

    Last Updated : 2025-03-02
  • ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ   บิดาไปรับตำแหน่ง

    ปลายยามเหมาเซียวอี้เซียนตื่นแต่เช้าเพื่อนำชุดใหม่ไปให้ท่านพ่อ วันนี้เซียวหงสวมชุดสีน้ำเงินอ่อน เซียวอี้เซียนที่เห็นบิดาโกนหนวดเรียบร้อยก็ตะลึง ท่านพ่อของนางหล่อเหลาเพียงนี้ มิน่าท่านแม่งามเพียงนั้นจึงมารักท่านพ่อได้ ที่แท้ท่านพ่อก็ซ่อนรูปทองเอาไว้นี่เอง ก่อนจะเอาชุดใหม่ให้กับบิดา"ท่านพ่อของข้ารูปงามยิ่งนัก มิน่าท่านแม่ที่เป็นบุตรสาวอดีตราชเลขาจึงได้ยอมตกลงปลงใจแต่งกับท่าน""เซียนเอ๋อร์ ลูกแกล้งพ่ออีกแล้ว""เจ้าเด็กคนนี้ นินทาแม่หรือ"มารดาที่เดินมาถึงก็เอ่ยแก่บุตรสาวด้วยน้ำเสียงรักใคร่ เซียวอี้เซียนยิ้มหวานให้มารดา นางวางถาดไม้ที่ใส่เสื้อไว้บนโต๊ะก่อนจะเดินมากอดแขนมารดา แนบใบหน้างามกับแขนเรียวของนางอย่างเอาใจ"ท่านแม่คนงาม ลูกเอ่ยชมชอบท่านทั้งสิ้นเจ้าค่ะ วันนี้ท่านพ่อจะไปรับตำแหน่งแล้ว"เซียวอี้เซียนปล่อยแขนมารดาก่อนจะเดินมาข้างหน้าของทั้งคู่ นางวางมือสองข้างที่ข้างเอวด้านซ้ายย่อตัวลงมาคารวะทั้งคู่เอ่ยด้วยน้ำเสียงซุกซน"ข้าน้อยเซียวอี้เซียน คารวะท่านเจ้ากรมโยธา กับฮูหยินท่านเจ้ากรมเจ้าค่ะ คิกๆๆ ท่านแม่ตอนนี้ท่านเป็นฮูหยินท่านเจ้ากรมแล้วนะเจ้าคะ"เซียวหงลูบศีรษะบุตรสาวเบาๆ มารดามาช่วย

    Last Updated : 2025-03-02
  • ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ   สอบปากคำคนร้าย

    เซียวอี้เซียนส่งบิดาเข้าวังเรียบร้อยแล้วก็เตรียมจัดการกับคนที่มาเยี่ยมเยียนนางเมื่อคืน ต้องจัดการเรื่องตรงหน้าให้เรียบร้อยก่อนที่บิดาจะกลับมา บ่าวมารายงานว่ามีคนมาขอพบ ซึ่งนางเองก็แปลกใจ"คุณหนูขอรับมีบุรุษสามคนมาขอพบท่านขอรับ""บอกหรือไม่ว่าเป็นใครมีธุระอันใด""มิได้บอกขอรับ แต่ดูจากการแต่งกายเหมือนมาจากตำหนักอ๋องขอรับ""อืม..อาจงเจ้าไปจัดการชักรอกพวกมันขึ้นมาตากแดดสักหน่อย เดี๋ยวจะเปื่อยเสียก่อน""เอ่อ..ขอรับคุณหนู" อาจงรับคำสั่งเรียบร้อยก็ไปจัดการสองคนที่บังอาจคิดไม่ดีกับคุณหนูของตน เซียวอี้เซียนเดินไปยังโถงหน้า นางเห็นคนสามคนยืนหันหลังให้อยู่ เมื่อไปถึงนางก็เอ่ยทัก"มิทราบว่าพวกท่านเป็นใคร มาหาข้ามีธุระอันใด"ทั้งสามหันกลับมา เซียวอี้เซียนเห็นบุรุษวัยเดียวกับบิดา ใส่ชุดองครักษ์เหมือนกับคนของหยางเทียนหลง ทั้งสามคนทำความเคารพนาง"ถวายพระพรพระชายาพ่ะย่ะค่ะ""เฮ้อ...ท่านอาท่านนี้ข้ากับหนิงอ๋องยังมิได้เข้าพิธี คำว่าพระชายาอย่าเพิ่งรีบเอ่ยขานออกมาเลย พวกท่านมาหาข้ามีธุระอันใด คงมิได้มาเพื่อทักทายหรอกกระมัง"เสี่ยวฮวาเลื่อนเก้าอี้ให้คุณหนูของตนนั่ง เซียวอี้เซียนผา

    Last Updated : 2025-03-02
  • ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ   ส่งคืนคน

    หลี่ฉุนเฟิงไปไม่นานก็กลับมาพร้อมกับลู่เสวียน "กระหม่อมลู่เสวียนถวายพระพระพรชายา ท่านให้นายกองหลี่ไปตามข้าน้อยมีธุระอันใดหรือพ่ะย่ะค่ะ""เฮ้อพวกท่านนี่นะ ช่างเถอะๆ พวกมันเป็นโจรภูเขา ท่านอาทั้งสองเค้นถามแล้วจึงรู้ว่ารังอยู่ที่ไหน ท่านไปตอนนี้น่าจะกวาดล้างได้ อีกทั้งอาจช่วยหญิงสาวที่ถูกจับไปหรือทรัพย์สินชาวบ้านที่ถูกปล้นอีกด้วย"ลู่เสวียนมองหน้าทั้งสามคน พวกเขาพยักหน้าก่อนจะส่งกระดาษให้ดู อาจงมาถึงก็กระซิบข้างหูนาง โจรทั้งสองสลบไปแล้ว เซียวอี้เซียนสั่งให้แก้มัด "แก้มัดพวกมันเอาไปในโลงแล้วใส่ปิดให้สนิท คนส่งศพเล่าอยู่ที่ใด ตั้งขบวนได้แล้วกว่าจะถึงจวนสกุลจ้าวคงหมดลมพอดี เสี่ยวฮวาไปเตรียมรถม้า ใต้เท้าลู่ท่านล่วงหน้าไปก่อน หลังจากท่านไปแล้วข้าค่อยออกเดินทาง กันมิให้คนไปส่งข่าวสกุลจ้าว"ทั้งหมดแยกย้ายกันไปตามคำสั่ง เซียวอี้เซียนใส่ชุดไว้ทุกข์ทับกับชุดสีแดงเพลิงก่อนจะออกทางประตูข้างขึ้นรถม้ามุ่งหน้าทิศใต้ของเมืองหลวง นางให้พี่น้องสกุลหลี่อยู่ที่จวน เซียวอี้เซียนแน่ใจว่าพวกเขาต้องมาหาและดูว่านางสบายดีหรือไม่ นางไม่อยู่จวนก็ให้พวกเขาเล่นปาหี่ให้พอเซียวอี้เซียนไป

    Last Updated : 2025-03-02
  • ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ   ใครจะกล้าลงมือกับนาง

    เซียวอี้เซียนนั่งกินขนมอย่างใจเย็น ทางด้านบ่าวสกุลจ้าวตั้งใจจะใช้กำลังกับนางแต่อยู่ๆกลับมีทหารจวนชินอ๋องเกือบห้าสิบคนมายืนคุ้มครองนาง ชาวบ้านต่างตกใจ นี่ขนาดนางยังไม่แต่งเข้า ชินอ๋องกลับคุ้มครองว่าที่สะใภ้ถึงเพียงนี้ ดูท่าแล้วข่าวลือที่ว่านางแต่งงานบังหน้าให้กับหนิงอ๋องคงไม่ใช่เสียแล้ว เพราะหนึ่งในทหารที่มาใหม่คือองครักษ์ข้างกายชินอ๋อง"พระชายา..กระหม่อมเวินสือซุนเป็นองครักษ์ซ้ายของชินอ๋อง ท่านอ๋องเกรงว่าจะมีพวกชอบใช้กำลังข่มขู่คนอื่นจึงมีรับสั่งให้กระหม่อมมาคุ้มครองพระองค์พ่ะย่ะค่ะ""อ้อ..ยินดีที่ได้รู้จักองครักษ์เวิน รบกวนท่านแล้ว"เวินสือซุนเดินไปยืนคนละข้างกับจินฝาน เท่ากับว่าข้างกายนางยามนี้ข้างขวาคือจินฝานองครักษ์ของหนิงอ๋องว่าที่สวามี ส่วนข้างซ้ายคือเวินสือซุนองครักษ์ของว่าที่พ่อสามี ใครเล่าจะกล้าลงมือ จ้าวลี่พยุงร่างแก่ๆก่อนจะเอ่ยออกมา"นายท่านเข้าวังตั้งแต่เช้า คุณหนูเซียวเชิญกลับไปก่อน ส่วนโลงศพนี้รบกวนท่านขนกลับไปด้วย""หากข้ายืนยันจะรอเล่า พ่อบ้านจ้าว""หึ..สตรีดีมิตามตื้อบุรุษ""โอ่ว...บุรุษที่ว่าคือตาแก่ใกล้ตายอย่างจ้าวอันกับจ้าวอันป๋อ หรือคนอายุสั้นอย่

    Last Updated : 2025-03-02
  • ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ   จวนเสนาช่างใจกว้างยิ่งนัก

    จ้าวอันรู้สึกไม่ดี นางเด็กนี่จะมาไม้ไหนกันแน่ เขาไม่ทันได้ตั้งตัวเซียวอี้เซียนก็เอ่ยในสิ่งที่เขาสงสัยออกมา"อ้อที่แท้เป็นเช่นนี้...ในโลงศพนั่นเป็นศพของโจรภูเขา ข้าเห็นว่าที่ตัวของพวกมันมีป้ายแสดงฐานะของสกุลจ้าวอยู่เลยเอาคนมาคืนน่ะ แปลว่าข้าคืนได้ถูกที่ จะว่าไปจวนเสนาซ้ายช่างใจกว้างนัก ราษฎรกำลังอดอยาก แต่จวนเสนาซ้ายกลับมีเงินทองเหลือเฟือเลี้ยงดูคนเหล่านี้ ว่าแต่เงินเหล่านั้นมาจากที่ใดกันหรือ จุ๊ๆๆๆ ช่างใจกว้างยิ่งนักนับถือๆ "จ้าวอันหน้าแดงจนคล้ำ นางเด็กนี่เอาศพของพวกมันกลับมาส่งเขา ประกาศให้คนรับรู้ว่าสกุลจ้าวเลี้ยงโจรภูเขาเอาไว้ ราชสำนักพยายามปราบปรามเท่าไหร่ก็ไม่หมด ที่แท้เพราะพวกเขาคอยปกป้องส่งข่าว นางเด็กอี้เซียนคนนี้ต้องการอาศัยชาวบ้านป่าวประกาศ กระพือแรงเกรี้ยวกราดของผู้คน ช่างเจ้าเล่ห์นัก"เจ้าหมายความว่าอย่างไร คนสองคนนี้ไม่เกี่ยวอันใดกับสกุลจ้าว ป้ายฐานะแม้ปลอมแปลงไม่ได้แต่อาจขโมยได้ ข้าไม่เคยเห็นหน้าพวกมัน""ชู่ๆๆ ท่านเสนา..ข้ายังมิได้เปิดโลงศพท่านจะรู้ได้อย่างไรว่าเคยเห็นหน้าพวกมันหรือไม่""หึ..เจ้าอย่ามาใส่ความสกุลจ้าว อีกอย่างใช่โจรภูเขาจริงหรื

    Last Updated : 2025-03-02
  • ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ   จ้าวเหวินลงมือ

    สกุลจ้าวตอนนี้ร้อนดั่งอยู่ในกองเพลิง หลิวเย่วขนสินเดิมกลับบ้าน จ้าวเฉิงลงนามในใบหย่าให้นาง ไท่ฮูหยินกระอักเลือดกองโตออกมาจนสลบไป นี่มันวันอัปมงคลอันใดกัน เพราะนางเด็กโชคร้ายนั่นแบกโลงศพมาตั้งหน้าจวนสกุลจ้าวหรือ ใช่ต้องใช่แน่ๆ หลังจากที่เซียวอี้เซียนไปแล้วคุณชายใหญ่ของจวนก็เสพสมกับสาวใช้ไม่สนใจเรื่องใดอีก กระทั่งเขาพอใจจึงออกจากห้อง เห็นสตรีอ้อนแอ้นคนหนึ่งกำลังนั่งรับลมก็เดินมาหาก่อนจะคว้าข้อมือนางขึ้นมา กระชากร่างบางเข้าหาตัว พยายามที่จะล่วงเกินนาง ริมฝีปากหนาพยายามที่จะจูบนาง แต่จูไห่เฉาดิ้นรนก่อนจะสลัดหลุด"คุณชายใหญ่ท่านทำอะไรกัน""หึ..แค่นางโลมคนหนึ่งทำตัวสูงส่ง ข้าอยากนอนกับเจ้าใครกล้าขวาง"เพียะ!!ฝ่ามือเรียวตบลงที่ใบหน้าหล่อเหลาทันที จ้าวเฉิงตาลูกวาว นางแพศยานี่กล้าตบหน้าเขาเชียวหรือ เขาลากร่างบางเพื่อจะไปยังห้องที่เขาใช้สำหรับหาความสุข จ้าวเหวินมาถึงก็คว้าแขนจูไห่เฉาก่อนจะผลักอกพี่ชาย จ้าวเฉิงเสียหลักล้มลง ใครจะคิดว่าจ้าวเฟิงกับเยี่ยหรานจะกลับมาพอดีทันเห็นภาพตรงหน้า บุรุษที่เพิ่งมาตวาดเสียงก้อง"จ้าวเหวิน..เจ้าทำอะไรนั่นพี่ชายเจ้านะ"จ้าวเหวินหันไปตามเสี

    Last Updated : 2025-03-02

Latest chapter

  • ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ   ข้อตกลงกับสกุลหลิว

    สองชายชรามองหน้ากันทันที บ้านก็ไขายไม่ออก คนเช่าก็ไม่มีมานับแต่เกิดเรื่อง มาวันนี้นางยังจะเอาแต่ใจให้คนมาอาศัยในบ้านที่พวกเขาลงทุนอีก เซียวอี้เซียนคนนี้เหตุใดถึงได้กล่าวเรื่องไร้ยางอายเช่นนี้ออกมาได้กัน หลิวเว่ยกล่าวกับนางด้วยน้ำเสียงมีอารมณ์นิดหน่อย"พระชายา บ้านเหล่านั้นตอนมาจำนองทรุดโทรมอย่างมาก เมื่อเจ้าของไถ่คืนไม่ไหวพวกเราก็ต้องซ่อมแซมเพื่อขายต่อหรือปล่อยเช่า ค่าซ่อมแซมแน่นอนว่าใช้เงินตำลึงไม่น้อยนะพ่ะย่ะค่ะ""จริงของหลิวเว่ย พระชายาสกุลหลิวมีรายได้มาจากการให้เช่าบ้านและปล่อยกู้ ยามนี้หากไม่มีบ้านให้เช่าลำพังเงินเดือนเจ้ากรมกับอดีตเจ้ากรมคงไม่พอเลี้ยงคนกว่าร้อยชีวิตนะพ่ะย่ะค่ะ"สองพี่น้องสกุลหลิวเอ่ยออกมา หลิวต่งเองก็ให้ไม่พอใจเท่าไหร่ นางบอกว่าจะมาเจรจานี่มันเป็นการเจรจาที่ไหนกันนางตั้งใจมาแล้วชัดๆ กระทั่งเซียวอี้เซียนยกยิ้มมุมปากก่อนจะส่งสัญญาณ แม่นมจางและชุ่ยเหยียนรู้ว่าพระชายาต้องการสิ่งใดจึงเดินมาส่งม้วนกระดาษให้กับหลิวหลางเมื่อชายชรารับมาอ่านก็ตาเบิกโพลง นี่มันค่าตอบแทนมากถึงเพียงนี้เชียวหรือ ที่สำคัญตำแหน่งที่นางมอบให้เขานั้นนับว่าสูงกว่าตำแหน่งอำมาตย์ฝ่า

  • ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ   มาเจราจา

    เซียวอี้เซียนที่สั่งให้ลงโทษสองแม่ลูกสกุลจ้าวก็เดินผ่านร่างของทั้งคู่ไปโดยไม่ใส่ใจ ไม่นานเรื่องที่เยี่ยหรานและจ้าวเฉิงดูหมิ่นพระชายาหนิงอ๋องและถูกศาลราชวงศ์ลงโทษด้วยตนเองก็กระจายไปทั่วเมืองหลวง ปากต่อปากจากเพียงแค่ดูหมิ่นพระชายากลับขยายไปว่าจ้าวเฉิงลงมือทำร้ายพระชายา หลิวต่งคุณชายใหญ่ให้การช่วยเหลือกลับถูกจ้าวเฉิงชี้หน้าด่าทอ และกลับกล่าวหาว่าพระชายาไม่อาจตัดใจจากเขาได้จึงตามมาหาเรื่องหลิวเย่วถึงจวน สุดท้ายสองแม่ลูกถูกสั่งโบยตามกฎหมายต้าฉิน ทางด้านสองพี่น้องสกุลจ้าวที่อยู่ในวัง กำลังทำงานยังไม่รู้ว่าสะใภ้กับหลานชายบาดเจ็บเจียนตายและอยู่ในคุกหลวง เซียวอี้เซียนเดินตามหลิวต่งเข้าไปยังศาลากลางสระบัวที่หลิวหลางนั่งรออยู่ เซียวอี้เซียนอมยิ้มไม่ยอมมาต้อนรับ อยากให้นางยอมก้มหัวให้เพราะเรื่องที่ถูกยึดทรัพย์ครั้งก่อนตาแก่นี่สูญเสียไม่น้อยและคงโกรธนางแต่เพราะฐานะนางตอนนี้อยากเอาคืนนางก็ทำไม่ได้ หลิวหลางเห็นนางเดินมาแต่ยังคงวางท่า ก็แค่เด็กเมื่อวานซืนอวดอำนาจอันใดกัน แต่เขารู้กาลเทศะดีกว่าสองแม่ลูกสกุลจ้าวนั่นจึงลุกขึ้นยืน ทำความเคารพนางตามธรรมเนียม"กระหม่อมหลิวหลางถวายพ

  • ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ    ในที่สุดก็ตื่นสักที

    เซียวอี้เซียนกับหยางเทียนหลงกลับมาถึงจวนอ๋องก็เกือบยามซวีแล้ว ท่านอ๋องกับพระชายาแจ้งว่าอีกสามวันจะออกไปท่องเที่ยว สองสามีภรรยารู้ดีว่าเสด็จพ่อกับเสด็จแม่เอาเรื่องท่องเที่ยวมาบังหน้าเพื่อตามหาคนหยางเทียนหลงส่งเซียวอี้เซียนเข้านอนจากนั้นก็ไปห้องหนังสือฟังรายงานจาก จินฮวนซึ่งเป็นพี่ชายจินฝานและเป็นองครักษ์เพียงหนึ่งเดียวของเขาที่ไม่มีใครรู้จัก หากพูดถึงเรื่องวรยุทธเขาเองยังเป็นรองจินฮวนด้วยซ้ำ"มีอะไรรายงานหรือไม่""ท่านอ๋อง วันนี้มีองครักษ์จากตำหนักองค์ชายใหญ่ไปเฝ้าที่จวนเซียวเกือบยี่สิบคน แต่พวกเขาไม่อาจหลบพ้นคนของท่านอ๋องกับคนของฝ่าบาทได้พ่ะย่ะค่ะ""แล้วเรื่องอื่นๆเล่าสืบได้อะไรอีก""เหมือนสนมจางจะมีความสัมพันธ์กับองค์ชายใหญ่พ่ะย่ะค่ะ""หืม คบชู้หรือเป็นไปได้อย่างไรกัน เสด็จลุงมิใช่คนโง่เขลา แม้พระองค์จะไม่เคยพลิกป้ายนางแต่อย่างไรนางก็ไม่น่าจะเสี่ยงเช่นนี้""นางเป็นคนของราชวงศ์เก่า ฝ่าบาทแต่งนางเข้ามาเพราะสงสารไม่เช่นนั้นนางจะต้องถูกประหารตามธรรมเนียม ยามนั้นนางเพิ่งจะอายุสิบสองปี อีกอย่างฝ่าบาทไม่ได้ต้องการนางจริงๆ แต่งเพราะปกป้องนางพระองค์ก็ทราบนี่พ่ะย่ะค่ะ""อืม ข้

  • ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ   องค์ชายใหญ่

    เซียวอี้เซียนที่ตอนนี้เพิ่งจะกลับถึงจวนก็ปรากฏว่าหยางเทียนหลงมารอแล้ว หน้าตาดูโกรธนิดๆ เขารู้ดีว่านางอยากแหวกหญ้าให้งูตื่น แต่จำเป็นต้องเอาตัวเองไปเป็นเหยื่อล่อไหม มิเช่นนั้นหากชาวบ้านที่เชื่อคำโกหกลุกฮือขึ้นมานางจะมีอันตรายเซียวอี้เซียนโบกมือให้สาวใช้และองครักษ์ออกไปจากบริเวณจนหมด นางมาถึงก็ยกแขนเรียวคล้องคอของคนตัวโตเอาไว้ เอ่ยด้วยน้ำเสียงออดอ้อนอย่างรู้สึกผิด"พี่เทียนหลง เซี่ยนเซี่ยนผิดไปแล้ว วันหลังจะไม่ทำเช่นนี้อีกแล้วเพคะ""ยังจะมีวันหลังอีกหรือเด็กเกเร ก่อนเข้าวังพี่บอกว่าอย่างไร แบบนี้ต้องลงโทษหนักๆแล้ว""ไม่มีวันหลังแล้วเพคะ อะ อื้อ"หยางเทียนหลงรวบร่างบางมาหาก่อนจะก้มหน้าลงจุมพิตนางอย่างหิวโหยเพื่อลงโทษที่นางขัดคำสั่งเขา ออกไปข้างนอกโดยพลการ องค์ชายใหญ่ไม่เหมือนตาเฒ่าสกุลจ้าว เล่ห์เหลี่ยมมากกว่า และมีคนใช้สอยมากกว่า กระทั่งเขาถอนจุมพิตออกจึงเอ่ยเสียงเข้มแฝงไปด้วยความห่วงใย"ต่อไปอย่าทำอะไรโดยไม่บอกอีก พอรู้ว่าเจ้าไปข้างนอกเพื่อล่อเหยื่อพี่อยากจะบินออกจากห้องทรงอักษรเลยเชียว เซี่ยนเซี่ยน หยางต่งมิใช่ตาแก่จ้าวสองพี่น้องนั่น เขามีเล่ห์เหลี่ยมมากมาย พี่ก

  • ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ   ในที่สุดปลาก็เบ็ด

    เซียวอี้เซียนยืนขึ้นหลีกทางให้ซุนเจิ้นหนาน ไม่นานเขาก็พยักหน้า มีหมอหญิงสองคนมาตรวจ สตรีนางนั้นไม่ต้องการให้ตรวจนางดิ้นรน กระทั่งมีลูกธนูยิงมา จินฝานสกัดไว้ได้พอดี นางจึงไม่ตาย ใบหน้าซีดเผือด นี่มันฆ่าคนปิดปากหรือไหนว่าแค่แสดงละครไง ก่อนจะหันไปหาภรรยาของจ้าวลี่"เจ้าๆๆ จะฆ่าคนปิดปากหรือ เงินค่าจ้างมาใส่ร้ายเพียงแค่ยี่สิบตำลึง แต่พอไม่สำเร็จก็จะฆ่าคนปิดปาก ยายเฒ่าเจ้าๆๆ พวกคนโกหกหลอกลวง แม่นาง เป็นนางๆที่เอาเสื้อชุดนี้มาให้ เป็นนางที่ให้ข้ามาใส่ร้ายร้านของท่าน ข้าแค่รับเงินแล้วก็ทำงานเท่านั้น"เซียวอี้เซียนยิ้มร้าย และแน่นอนอยู่ในสายตาบุรุษอีกคนทั้งหมด นางฉลาดมากนัก ธนูดอกนั้นไม่ได้จะปลิดชีพ แต่ยิงมาเพื่อทำให้สตรีคนนั้นหวาดกลัวจนคิดไปว่าคนที่จ้างวานมาต้องการฆ่าปิดปากตนจึงเผลอพูดออกมาทั้งหมด มือธนูอยู่ที่ใดกัน หยางเทียนหลงมีองครักษ์คุ้มครองพระชายาของเขากี่คนกันแน่ สตรีในชุดน้ำเงินหน้าซีดก่อนจะเอ่ยกลับไปนางปฏิเสธทุกอย่าง ทำไมมีการฆ่าปิดปาก ทำไมไม่มีใครบอกนางก่อน เซียวอี้เซียนเดินไปหาสตรีที่ถูกกล่าวหาว่าจ้างวานก่อนจะนั่งยองๆใช้มือที่เล็กแต่แข็งแรงราวกับ

  • ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ   ใส่ร้าย

    สามคนเดินเล่นในตลาด เสี่ยวจงเอารถม้าไปจอดรอ เสี่ยวฮวาวิ่งไปหาขนมกินตลอดทาง เซียวอี้เซียนที่เดินเลือกของอยู่ก็ตรงไปร้านขายธัญพืช นางเจอคนที่ไม่คิดว่าจะได้เจอ กระทั่งหลิวเย่วเดินมาหาก่อนจะเอ่ยทักทาย"พระชายา ไม่เจอเสียนานสบายดีหรือไม่เพคะ""อ้อ คุณหนูหลิว ท่านสบายดีหรือไม่ สุขภาพเป็นอย่างไรบ้าง""ก็ดีเพคะ เรื่องจดหมายที่ส่งมาหม่อมฉันได้อ่านแล้ว""ท่านตัดสินใจอย่างไรหรือคุณหนูหลิว""เดิมทีหม่อมฉันรังเกียจท่านที่งดงามมากกว่า จึงหลอกล่อให้ท่านแต่งกายราวกับคนไว้ทุกข์ตลอดเวลา มาบัดนี้ถึงรู้ว่าความงามมิอาจมัดใจบุรุษเช่นจ้าวเฉิงได้ เมื่อมีของใหม่เขาก็พร้อมทิ้งขว้างคนเก่า""อย่าให้ค่าคนเช่นนั้นเลย จริงอยู่เด็กไร้บิดาอาจไม่ดี แต่บิดาเช่นจ้าวเฉิง..เฮ้อ...ท่านอยากให้บุตรของท่านเรียกคนเช่นนั้นว่าพ่อจริงๆหรือ ดูตัวอย่างจ้าวเฉิงสินี่คือการเลี้ยงดูจากสกุลจ้าว คุณหนูหลิวสกุลจ้าวไร้ผู้สืบทอด คุณชายรองทิ้งแซ่จ้าวไปใช้แซ่มารดาแล้ว หากเด็กในครรภ์ของท่านเป็นบุรุษนับว่าดีไป หากเป็นบุตรสาวเล่า ท่านยังจะกลับไปกลับมาสกุลหลิวและสกุลจ้าวได้หรือ มิกลัวว่าจะทำให้บรรพบุรุษของท่านนอนสะดุ้ง

  • ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ   แผนที่ใหม่

    หยางเทียนหลงที่กำลังพูดคุยกับเด็กชายสกุลเฉิน เด็กน้อยพยายามที่จะให้เขาช่วยตามหาสกุลเซียว หยางเทียนหลงมองหน้ากับเซียวอี้เซียน ก่อนที่นางจะเอ่ยถามเด็กชาย"เจ้าบอกว่าอยากตามหาคนสกุลเซียวหรือ""ขอรับพี่สาว ข้าตามหาท่านปู่เซียวหาน"หยางเทียนหลงกับเซียวอี้เซียนถอนหายใจก่อนจะเอ่ยกับเด็กน้อยที่นอนอยู่"ข้าแซ่เซียว เป็นหลานสาวคนเดียวของท่านปู่เซียวหาน ท่านปู่หายไปสองปีแล้วมีคนบอกว่าท่านปู่ของข้าตายไปแล้วแต่ข้าไม่เคยเชื่อเช่นนั้น""พี่สาว ท่านแซ่เซียวจริงๆหรือ คงมิได้หลอกลวงข้าหรอกกระมัง""เจ้าหนู ข้าแซ่เซียวจริงๆ บิดาข้าคือเซียวหง มารดาของข้าคือไป๋จินหวน ท่านปู่เจ้าคงเอ่ยถึงบ้างกระมัง""เซียวหงหรือ..ข้าเคยเจอท่านอาเซียวคนนั้นเมื่อสามปีก่อน ตอนนั้นท่านปู่หานพาเขาไปหาท่านปู่ของข้าเพื่อพูดคุย เขายังสนทนากับบิดาของข้าเลยขอรับ""บิดาของข้าไปดูสถานที่สร้างเมืองหลวงใหม่หรือ สถานที่สร้าง มิใช่หมู่บ้านอี้ห่างเมืองหลวงนี้ไปสองร้อยลี้หรอกหรือ""มิใช่ขอรับ สถานที่สร้างเมืองหลวงแห่งใหม่ ห่างไปสองร้อยห้าสิบลี้ขอรับ คือว่า บ้านของข้าถูกคนค้น ฮึกๆๆคนในตระกูลถูกฆ่าตาย เพราะพวกเขาต

  • ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ   หรานซิ่วเอ๋อร์

    เซียวอี้เซียนที่พยายามเอามือตนเองออกจากการกอบกุมของสตรีอีกคน หรานซิ่วเอ๋อร์รู้ตัวจึงปล่อยมือบาง ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิด ที่เซียวอี้เซียนแน่ใจว่านางมิได้รู้สึกผิดจริงๆอย่างที่กล่าวออกมา"ขอประทานอภัยเพคะ พระนางอย่าถือสาหม่อมฉันเลย จริงสิเพคะหม่อมฉันได้ยินว่าอีกไม่กี่วันพระนางจะไปไหว้พระ หม่อมฉันอยากตามเสด็จไปด้วยเสียจริงๆ อยากไปขอพรให้ท่านย่าที่กำลังป่วยอยู่""แต่ข้าได้ข่าวมาว่าท่านต้องเข้าวังมิใช่หรือ เวลานี้เริ่มเย็นแล้วคุณหนูรองถ้าเช่นนั้นข้าคงต้องกลับจวนก่อน หากท่านอ๋องกลับมาไม่เจอข้าที่จวน จะทรงกังวลพระทัยได้"เซียวอี้เซียนเดินจากไป เสี่ยวฮวาเดินตามหลัง หรานซิ่วเอ๋อร์มองสาวน้อยในชุดสาวใช้สีเขียวสลับขาว เพียงแค่สาวใช้ตัวน้อยยังงามเพียงนี้ สกุลเซียวซ่อนสาวงามไว้มากมายเท่าไหร่กันนะ หรานซิ่วเอ๋อร์นึกถึงใบหน้างดงามของฉีฮุ่ยหมิ่นอีกคนที่อยู่ในวัง หยางเทียนหลง หยางเฟยหยางพวกเจ้าบุรุษน่าตายสองคนนี่ มีสิทธิ์อันใดได้ครอบครองสาวงามถึงเพียงนี้กัน กระทั่งคนข้างกายของนางเตือนว่าคนขององค์ชายใหญ่กำลังเดินมา หรานซิ่วเอ๋อร์จึงได้หยุดความคิดทุกอย่างหยางเฮ

  • ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ   จินฝานจีบสาว

    เสี่ยวฮวาเตรียมขนมกับน้ำไว้ให้เด็กๆ ตอนนี้นางนั่งกินขนมแกว่งชิงช้าเล่นที่สวนดอกไม้เพื่อรอพระชายาของนาง มีบางคนกำลังเดินมาหา เขานั่งลงบนชิงช้าตัวเดียวกับนาง"ท่านอาจิน ท่านไม่ไปเฝ้าท่านอ๋องหรือเจ้าคะ อีกอย่างชิงช้าเล็กเพียงนี้ นั่งสองคนมันเบียดกันท่านตัวโตยิ่งนัก""เจ้านั่งตักข้าสิ จะได้ไม่เบียด อีกอย่างท่านอ๋องมีเรื่องสำคัญจะคุยกับสองพี่น้องสกุลเฉิน จึงให้ข้ามาเฝ้าด้านนอก นั่นเจ้ากินอะไรอยู่เสี่ยวฮวาน้อย ""ท่านอาจิน เฮ้อ ข้าเชื่อท่านเลย นี่เป็นขนมที่พระชายาทรงทำเอาไว้เพื่อมาเยี่ยมสองพี่น้อง แล้วก็แจกเจ้าขอทานน้อยเหล่านั้น จริงสิ ท่านเรียกข้าเซียวเสี่ยวฮวาเถอะ เสี่ยวฮวาน้อยเหมือนกับว่าข้าอายุสามขวบ ฟังแล้วดูยังไม่โต ข้าปักปิ่นแล้วนะ""งั้นเจ้าก็ออกเรือนได้แล้วสิ""ตามธรรมเนียมน่ะใช่ แต่ว่าข้าไม่แต่งงานหรอก ข้าจะเลี้ยงซื่อจื่อกับท่านหญิงให้พระชายาของข้า""แต่ข้าอยากแต่งนี่ ข้าอยากมีลูกชายลูกสาวหลายๆคน"เสี่ยวฮวาก้มหน้า ท่านอาจินพูดอะไรกันนั่น หมายความว่าอย่างไร เขาอยากมีลูกก็ไปหาภรรยาของตนสิ มาบอกนางทำไม"อืม..ท่านก็ไปบอกภรรยาท่านสิ มาบอกข้าทำไม""เส

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status