ตอนที่ 4/2“อึก ฮื้ออออ~”ลีลี่ยังนั่งกุมหน้าเอาแต่กรีดร้องด้วยความกลัว เธอไม่สนใจจะเงยหน้าขึ้นมามองสิ่งที่เกิดขึ้นเลย เป็นเพราะใจไม่กล้ามากพอ หากสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้เป็นเรื่องลี้ลับ เธอคงได้ช็อคตายลงตรงนี้“นี่! หยุดร้อง!”“อึก... ฮืออ อย่าเข้ามานะ ไปผุดไปเกิดเถอะนะ เดี๋ยวลี่จะทำบุญไปให้”“โอ๊ย! หนวกหู ลี่... นี่เฮียเอง”“….”หือ ใครนะ?จากที่ร้องเสียงสั่นเครือ จนนาทีต่อมาก็เริ่มตั้งสติ เสียงที่พูดเมื่อครู่นี้มันค่อนข้างจะคุ้นหู“เฮียเอง”จนอีกฝ่ายแสดงตัวขึ้นมาอีกที คนที่อยู่ในอาการตระหนกจกใจจึงค่อยๆ ชะเง้อใบหน้าออกมามองลีลี่พยายามรวบรวมความกล้าหันหน้าไปตามเงาที่พาดหัวของตัวเองผ่านจากด้านหลัง ก่อนจะพบว่าคนที่เดินเข้ามาทำให้ตนเองขวัญเสียที่แท้จริงแล้ว...เขาคือเฮียอรรถหมั่บ!“เฮีย!” ร่างบางโผล่เข้ากอดอีกฝ่ายด้วยความเร็ว จนคนที่ยืนนิ่งจากตอนแรก เริ่มเซถลาถอยหลังอย่าเรียกว่ากอดเลย ลีลี่แทบจะขี่คอเขาได้อยู่แล้วตัวสั่นเป็นลูกหมาไม่ต่างจากฝูงที่อยู่ใต้เสาไฟฟ้านั้นเท่าไหร่“อึก ฮืออออ เฮีย... ลี่กลัว ฮึก!” ทั้งร้องทั้งซบอกหนา คราวนี้ไม่ได้หวังเพียงแค่อยากใกล้ชิดอีกฝ่าย ทว่าเธอกลัวมาก
Terakhir Diperbarui : 2025-02-15 Baca selengkapnya