"Wala." Tipid kong sagot. "Menda, nag-uusap kami, you can go." Sambit naman ni, Anderson. "What? Ano tingin niyo sa akin tanga? Isa pa, baka nakakalimutan mo may nangyari na sa atin Anderson. Kaya kahit anong gawin mo, hindi pa rin ako lalayo sayo. Balang araw, malalaman mo rin naman kung may responsibility ka sa akin o wala. Just a big surprise, and abangan mo 'yon, Anderson." Biglang may dumapo na kaba sa dibdib ko. Anong surpresa ang sinasabi niya. "Just leave." "Okay, I will leave now. But soon, never. So, Nelia, just take your time with him. Baka soon, hindi na kayo magsama pa." Madiin na boses nito. Maya-maya pa, tuluyan siyang lumabas ng kwarto. Ikinatahimik naming lahat ang ginawa niya. "I'm very sorry, for her behavior. Ahmm, I'm sorry my dearest friend, kung ganun ang naging galaw ng anak ko." Paghingi ng tawad ng Ina ni, Menda. Ang layo talaga ng ugali nila. Kulang na lang isipin ko na ampon lang si Menda ehh. "It's okay, I think it's just normal. Lalo na may pin
Terakhir Diperbarui : 2025-04-20 Baca selengkapnya