All Chapters of One Night with my Obsessed Billionaire Partner : Chapter 71 - Chapter 73

"Ahm, later I have a meeting. But, hindi naman masyadong importante so it's okay for me, to stay with you." Ngayong ayos na si, Pengpeng. Ayos lang din sa akin na unahin niya naman ang trabaho niya. "Love, hindi naman sa ano ahh. Pero kasi, minsan kailangan din natin na unahin ang ibang bagay kaysa sa ating dalawa. Ayos lang naman sa akin, basta huwag ka lang gumawa ng bagay na makakasakit sa akin. Love, asikasuhin mo rin ang trabaho mo, ang family mo. Importante din 'yon bukod sa akin." Mahinahon kong tugon sa kaniya. DAVID POV. Hindi ako nakapunta sa hospital, dahil nandito ako ngayon sa presinto. Kailangan kong unahin na maasikaso ngayon si, Mylene. Dahil, bukas na ang huling paglilitis. Mas naisip ko rin na mas mabuting kasama ko si Mylene pagbisita kay, Pengpeng. Kaya ngayon pa lang kailangan kong gawin ang lahat para mailabas na dito ang kaibigan ko. Tiyak na hinihintay niyang makita si, Mylene. Dahil si Mylene naman ang palagi niyang nakakasama. By the way, masyado akong

"Ano naman 'yan Attorney Gab? For sure, wala naman kwenta ang ang bagay na 'yan." Hambog pa rin ang lalaking 'to. "Your honor, may hawak po akong mahalagang ebedensiya sa kamay ko. Kung maaari ay panoorin niyong lahat ito." Nakangiting tugon ni Attorney Gab, habang itinaas ito. Kalaunan lang, kinuha ito ng isang secretary at parang ikinonek sa isang malaking screen kung saan ay makikita ng lahat. Nang tuluyan na itong mag play, lahat ay ikinagulat. Nakaguhit sa mukha ng lalaking 'yon ang mas lalong pagkatakot, pati na rin pagka-dismaya ng kanyang attorney. Tila'y bumahid ang galit ng maraming tao habang nakikita ang video na 'to. Kahit din naman kami ni, Dave. Sa wakas nakita na rin nila ito. "Ano 'yan? Ibig sabihin hindi si miss Mylene ang pumatay?""Sandali, paano naman nangyari 'yan? Hindi ba't may ebedensiya na?""Nagkamali tayo ng hinusgahan, ito na ang maliwanag na ebedensiya! Pero, sabi nila wala naman raw CCTV sa mga oras na 'yon, kaya paano?""Tama, kailangan niyo pa rin i