All Chapters of One Night with my Obsessed Billionaire Partner : Chapter 11 - Chapter 20

NELIA POV. Maayos naman ang lahat dito sa company. Ang pinagkaiba nga lang, masyadong protected si Anderson sa 'kin. Parang loko, secretary nga lang niya kanina ang lumapit sa 'kin pinagselosan pa agad. Kawawa tuloy ang secretary, kasi pinagalitan niya nang wala sa oras. Tapos ngayon, naririto naman kami sa loob ng kwarto ng opisina niya."Nelia, honey, mag-ready ka na, may importanteng lalakarin tayo.""HUH? Saan naman tayo pupunta? Hindi pa ba tayo uuwi? Parang gabi na kasi, isa pa diba delekado ngayon sa labas?" "Honey, ang bilis mo naman makalimot? I told you lately, we have a dinner with my relatives. I'm not going if you're not with me." "AHM, Oo nga pala, sorry nakalimutan ko agad." Napasapo ako sa aking noo sabay sabi sa isipan na kung bakit masyado ka ngayon makakalimutin, self. Mag-focus ka nga. "Honey. what are you doing? DON'T HURT YOURSELF." Lumapit siya sa 'kin at hinimas ang noo ko sabay halik niya dito."Sorry," mahina kong tugon, ngunit malambing naman ito. "Don

"Ano ba naman 'yan sis, late ka na naman. Bakit na late ka, Nelia? Hmm?" Taas ng isang kilay ni, Pengpeng."Wala, na traffic lang naman ako.""Traffic? So, you mean? hindi ka din nohh, inihahatid ni, Anderson? Hindi ka hinatid dito? Why? Busy ba? Sa trabaho o sa babae?""Tumigil ka nga diyan, Mylene, niratrat mo na ehh, tirahan mo ako, kasi isang salita lang.""Hay naku bakla ka, kung magsalita ka nga diyan. Mas raratrat pa, Sige na, sabihin mo na kung ano ang nais mong sabihin sa kaibigan natin. Ratratin mo na habang may pagkakataon pa.""Ohh siya, oo na. Well, well, well, Nelia. Bakit hindi mo man lang sinabi sa amin na isa pa lang CEO si, Anderson, huh?""Hindi naman kayo nagtanong, ehh," sabay ngisi ko."Ay wow, kailangan pa ba 'yon?""Oo naman, para masagutan ko ang katanungan niyo ni, Mylene. Magtanong kasi kayo sa umpisa pa lang." "Ay aba ang batang 'to.""Anong bata? Matanda na ako ahh.""Ayy oo nga pala, senior citizen ka na." Nagtawanan silang dalawa ni Mylene, samantalang

ANDERSON POV. "What did you say?" "Bro, wala lang." "Tsk! Kidding me? You disturb me because of nothing? Ohh, Xyrus, tell me now what you need?" Alam naman natin na tumatawag ka lang if you have a need." "Bro, I need a girl or a woman." "For what reason?" "Model, bro." "A model? Then, huwag kang maghanap sa akin, dahil wala ako no'n" "Don't lie bro, because you have." "And who? Tell me." "Sino pa ba bro, of course, si Nelia." "What??? No! Her body is private. Ako lang ang pwedeng makakita sa katawan niya. Humanap ka ng iba! Tang *na!" He's calling because of that damn shit! What is he thinking? Papayag na lang ako basta-basta. Is he a jerk, what the fuck, I can't. After our intimate moment, I headed to my office. I didn't want to disturb my beloved's sleep anymore. I hope she won't be angry that I left without saying goodbye. I have a lot of responsibilities right now. And to make matters more complicated, there's Grandma. I don't understand why she strongly

NELIA POV. Wala ngayon si Anderson, tanging kasama ko bahay ngayon sina Menda, at si Lola. Hindi ko magawang lumabas ng kwarto dahil ayaw ko nang gulo. Alam ko rin naman, na iingay lang kapag bumaba pa ako. Subalit, kanina pang humahapdi ang tummy ko. Nais ko nang kumain, ngunit nasa ibaba ang kusina. Huhuhu, ano ba naman ito. Teka nga lang SELF! Matapang ka, matapang na matapang ka. Kaya, walang dahilan para nag-alinlangan ka. Isa pa, wala din naman silang pakealam sayo diba? Kaya, kalma lang kaya mo ito. Huminga ako nang malalim, habang nakahawak ako sa tiyan ko. Hindi ko na talaga kaya ang gutom, kailangan ko nang kumain. Kawawa na rin ang alaga kong mga bulate sa loob ng tiyan ko. Gutom na gutom na sila, baka mamaya lamang loob ko na ang kainin nila, huhuhu. Nang bumaba ako, tumumbad agad sila. Nagkukwentuhan nang masaya. Mweheheh, sana all masaya. Mabuti na lang nakatalikod sila, kaya magdahan-dahan na lamang ako sa paghakbang hanggang sa matunton ko ang pagkain sa kusina. Hmm.

"You make me really angry, huh? Malalim ang tingin sa akin ni, Anderson. Napalunok laway na lamang ako. Napaatras ako at napatingin sa likuran ko. Akmang tatakbo ako, ngunit paano ko gagawin kung nakaharang ang mga malalaking tao na 'to. Baka mamaya, mapisa lamang ako kapag mahawakan nila. Ano na ngayon ang gagawin ko, huling-huli na talaga ako. Ayaw ko ma-grounded, huhuhu."Where did you think you were going? Masyado nang malalim ang gabi, ang lakas ng loob mo para takasan ako. You're gonna pay this!""Huh? Ano? Nagpahangin lang ako, hindi naman ako tatakas ehh, uuwi na ako. Kaya, huwag mo muna akong bigyan ng punishment, please..." Lumapit siya sa akin, at bigla akong binuhat. Hindi ko na magawang pumalag, dahil gigil na gigil ang kanyang itsura. Nang nakarating kami sa loob ng mansion. Nadatnan namin na nakatingin sa amin sina Lola at Menda. Subalit, hindi na ito pinansin pa ni, Anderson. Dinala niya ako sa kwarto, sabay lock ng pinto."Ano nag gagawin mo?" pagtatakang tanong k