รักซ่อนใจ의 모든 챕터: 챕터 1 - 챕터 10

จริงมันก็เป็นความสะเพร่าของเธอเองที่ไม่ยอมอ่านสัญญาให้ละเอียดเสียก่อน“แต่ถ้าบริษัทเราไม่ทำเราต้องจ่ายให้เขาหลายล้านเลยนะแก้ว”“แต่ทำงานกับคนแบบนี้ตั้งสี่เดือนแถมเปลี่ยนอินทิเรียก็ไม่ได้ แก้วไม่ตายเลยเหรอพี่ทิน”“แก้ว พี่เข้าใจแก้วนะ แต่…” ทินกรวางมือลงบนไหล่มนของหญิงสาว“แก้วรู้ค่ะ ถ้าแก้วไม่ทำ บริษัทก็จะเสียหาย พี่ทินกับคนในบริษัทก็จะเดือดร้อน ดังนั้นแก้วยอมทำก็ได้ค่ะ” เสียงหวานพูดจบก็ถอนหายใจยาว ๆ และส่ายศีรษะไปมา “ขอบใจนะแก้ว”ไม่นานท่านประธานหนุ่มเจ้าของโรงแรมเดินกลับเข้ามาภายในห้องทำงานของตนพร้อมกับรอยยิ้ม“คุยกันเรียบร้อยแล้วหรือยังครับคุณทินกร คุณกัญญ์วรา” รอยยิ้มมุมปากของเจ้าของใบหน้าเจ้าเล่ห์ถูกส่งให้หญิงสาวหญิงสาวหน้าหวานหันมาตอบกลับชายหนุ่มเสียงแข็ง“ค่ะ…ตกลงฉันจะทำงานนี้ให้กับคุณ” ชายหนุ่มได้ยินดังนันจึงพยักหน้าและยิ้มออกมาราวกับผู้ชนะ“ขอบคุณนะครับคุณทินกร ส่วนคุณกัญญ์วรา อีกหนึ่งสัปดาห์ผมจะให้คนไปรับที่คุณบริษัท เราจะต้องไปดูไซต์งานด้วยที่กระบี่หนึ่งอาทิตย์”“ทำไมคุณต้องส่งคนไปรับ ฉันมีรถฉันขับรถไปเองได้”“แก้วใจเย็น ๆ ลูกค้าท่องไว้” ทินกรกระซิบให้สาวข้างกายแต่สาวข้าง

หลังจากที่พัสกรบอกให้ลูกน้องสนิทไปพักผ่อน ส่วนเขาก็จัดการอุ้มพาผู้หญิงอวดดีแถมยังปากเก่งกลับบ้านพักส่วนตัวของเขาท้ายหาดทันที จัดการเปิดประตูเข้าไปยังบ้านพักเดินตรงเข้าไปยังห้องนอนของเขาทันที ค่อย ๆ วางร่างบางของหญิงสาวลงบนเตียงของเขาอย่างเบามืออย่างอ่อนโยน จัดท่าทางในการนอนให้สาวเจ้าขี้เซาที่ถูกผู้ชายที่พึ่งเจอกันไม่นานพาเข้าห้องยังไม่รู้ตัว“แม่คุณเอ้ย...นี่นอนหรือซ้อมตายกันหึ” ชายหนุ่มยืนเท้าสะเอวมองคนที่นอนหลับตาพริ้งอย่างสบายใจ สายตาคมมองไปยังร่างบางที่นอนหลับอยู่บนเตียงพบกระเป๋าสะบายคล้องคออยู่จึงโน้มตัวประคองหญิงสาวขึ้นมาค่อย ๆ ปลอดเอากระเป๋าออกอย่างเบามือ แล้ววางหญิงสาวลงดังเดิม ห่มผ้าให้หญิงสาวและส่วนตัวของเขานั้นเดินหายเข้าไปในห้องน้ำไม่นานก็ออกมาในชุดนอนสีเทาอ่อนเดิน“จะนอนตรงไหนดีวะเนี่ย” บ้านพักส่วนตัวของเขามีเพียงหนึ่งห้องนอน หนึ่งห้องน้ำและหนึ่งห้องนั่งเล่นเท่านั้น อันนที่จริงมันก็เหมือนห้องพักรีสอร์ทธรรมดาทั่วไปเพียงแต่ไม่อนุญาตให้ใครมาใช้งานก็เท่านั้น อย่างไรก็ตามเขาไม่มีทางออกไปนอนร้อนข้างนอกหรอก นี่บ้านของเขา ห้องนอนของเขา เตียงนี้ก็ของเขาชายหนุ่มเด

ห้าเดือนผ่านไปหลังจากที่กัญญ์วราถูกลากออกไปดูสถานที่จริงกับเขาเมื่อเดือนก่อน หลังจากที่กลับมาทั้งสองก็ออกไปพบปะกันบ้างเพื่อที่จะอัพเดตงานแต่สองเดือนให้หลังมานี้หญิงสาวมักหลบหน้าหลบตาชายหนุ่มเสมอ ในบางครั้งที่นัดอัพเดตงานหญิงสาวมักจะมีข้ออ้างเสมอและฝากงานที่เธอทำนั้นให้กับผู้ช่วยของเธอไปพบลูกค้าหนุ่มพร้อมกับเจ้านายแทนและวันนี้ก็คงเป็นเช่นเดิมที่เธอจะฝากผู้ช่วยของเธอไปพบแทน งานของพัสกรนั้นคืบหน้าไปแล้วเกือบหกสิบเปอร์เซ็นต์ แต่ทุกครั้งที่ไปพบงานที่เธอทำนั้นมักจะถูกตีกลับมาเสมอ โดยที่เขานั้นให้เหตุผลว่าไม่ชอบในส่วนนั่น ต้องปรับในส่วนนี้ เอาตรงนั้นตรงนี้ออกบ้าง สิ่งที่ต้องแก้ไขส่วนใหญ่มักจะเป็นในส่วนของบ้านพักของเขา ส่วนของรีสอร์ทนั้นเรียบร้อยตั้งแต่สองเดือนที่ผ่านมาแล้วแต่ก็ไม่รู้ว้าพัสกรอยากจะเปลี่ยนแปลงอะไรบ้างหรือไม่“พี่แก้วตารอบนี้จะให้อายออกไปพบคุณพัสกรพร้อมกับบอสอีกแล้วเหรอคะ” ผู้ช่วยสาวถามด้วยน้ำเสียงเนือย ๆ เป็นกังวล“มีอะไรรึเปล่าทำไมทำน้ำเสียงเป็นแบบนั้นล่ะ”“ก็คุณพัสกรสิคะพี่แก้ว งานที่พี่แก้วแก้ไปก็ตรงจุดทุก

สองเดือนก่อนหน้าสองเดือนก่อนหน้านี้ กัญญ์วราออกแบบห้องรอบสุดท้ายเรียบร้อยตามที่ชายหนุ่มต้องการ เมื่อเขาชอบเธอก็พลอยโล่งอกดีใจที่ไม่ต้องมานั่งแก้งานในจุดเดิม ๆ ซ้ำไปมาตามใจลูกค้าหนุ่มเรียบร้อยแล้วแต่เขาก็หารเองให้เอทำงานให้อย่างคนเอาแต่ใจอยู่ร่ำไป ในบ่อยครั้งที่เธอนั้นจะเดินทางกลับกรุงเทพ หลังจากที่คอยมาดูความเคลื่อนไหวของงาน  ทุกครั้งเมื่อถึงวันกำหนดที่เธอต้องการจะกลับจะคอยมีข้อความจากเจ้านายหนุ่มอย่างทินกร ถูกส่งมาทุกครั้งอย่างรู้เวลาบอกให้เธอดูงานดูแลความเรียบร้อยให้ดีบ่อยครั้ง และทุกครั้งข้ออ้างและคำสั่งมักจะแตกต่างกันออกไปเสมอราวกับมีใครคอยบงการอยู่อย่างใดอย่างนั้น ในวันนี้เธอได้พักฝนอย่างเต็มที่หลังจากที่ต้องแก้งานอยู่หลายวัน หญิงสาวจึงอยากพักผ่อนโดยการไปนั่งดื่มแอลกฮอลล์ชิล ๆ อยู่ภายในบาร์ของทางรีสอร์ทของพัสกรที่เธอนั้นพึ่งรู้เมื่อไม่นานนี้ว่ามีที่แบบนี้อยู่ด้วยแต่ดีหน่อยที่วันนี้พัสกรออกไปงานเลี้ยง สำคัญกว่าจะกลับก็คงดึกจะได้ไม่ต้องเจอคนบ้าอำนาจอย่างเขาแล้วทำให้เธอหงุดหงิดบ่อยครั้ง  กัญญ์วราสวมเสื้อเชิดแ

หนึ่งสัปดาห์ต่อมากหลังกลับมาจากกระบี่ที่ไปดูงาน วันนี้เป็นวันหยุดของกัญญ์วรา หญิงสาวอยากพักผ่อนโดยการไปเดินช๊อปปิ้งซื้อของตามประสาผู้หญิงบ้าง เพราะช่วงหลัง ๆ เธอนั้นไม่ค่อยได้มาเดินที่ห้างสรรพสินค้าเลย ต้องทำงานให้กับบริษัท ไหนจะแก้งานให้กับลูกค้าที่แสนเรื่องมากอย่างพัสกร ยังไม่รวมที่ต้องเทียวไปเทียวมาระหว่างกรุงเทพกับกระบี่อีก         กัญญ์วรานั้นแต่ตัวอยู่ในชุดสบาย ๆ ไม่ยุ่งยากในการเลือกมากนัก ไม่นานสาวใบหน้าหวานก็เดินลงมายังลานจอดรถภายใต้คอนโดที่เธอพักอาศัยตรงไปห้างสรรพสินค้าชั้นนำที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล เธอเดินซื้อของเข้าร้านนั้นมาร้านนี้เลือกซื้อของจำอิ่มใจแล้วหญิงสาวเดินลงไปยังซุปเปอร์มาร์เก็ตที่อยู่ข้างล่างของห้างแห่งนี้ร่างบางกำลังเดินซื้อของใช้ส่วนตัวและของใช้ภายในบ้านที่ต้องซื้ออยู่หลายอย่างและยังไม่ลืมที่จะซื้อผักสด เนื้อสัตว์ เพื่อไปทำอาหารไว้ทานตอนเย็นนี้ ข้าวของมากมายถูกถ่ายจากรถเข็นไปยังท้ายรถจากนั้นหญิงสาวก็ขับรถกลับบ้านของเธอทันทีทันทีที่หญิงสาวหอบข้าวของต่าง ๆ ขึ้นมาบนห้องก็พบคนที่เธอนั้นพยาย