Home / โรแมนติก / รักซ่อนใจ / เล่ห์กลซ่อนใจ 4

Share

เล่ห์กลซ่อนใจ 4

last update Last Updated: 2025-02-06 01:51:48

หลังจากที่พัสกรบอกให้ลูกน้องสนิทไปพักผ่อน ส่วนเขาก็จัดการอุ้มพาผู้หญิงอวดดีแถมยังปากเก่งกลับบ้านพักส่วนตัวของเขาท้ายหาดทันที จัดการเปิดประตูเข้าไปยังบ้านพักเดินตรงเข้าไปยังห้องนอนของเขาทันที  ค่อย ๆ วางร่างบางของหญิงสาวลงบนเตียงของเขาอย่างเบามืออย่างอ่อนโยน จัดท่าทางในการนอนให้สาวเจ้าขี้เซาที่ถูกผู้ชายที่พึ่งเจอกันไม่นานพาเข้าห้องยังไม่รู้ตัว

“แม่คุณเอ้ย...นี่นอนหรือซ้อมตายกันหึ” ชายหนุ่มยืนเท้าสะเอวมองคนที่นอนหลับตาพริ้งอย่างสบายใจ สายตาคมมองไปยังร่างบางที่นอนหลับอยู่บนเตียงพบกระเป๋าสะบายคล้องคออยู่จึงโน้มตัวประคองหญิงสาวขึ้นมาค่อย ๆ ปลอดเอากระเป๋าออกอย่างเบามือ แล้ววางหญิงสาวลงดังเดิม  ห่มผ้าให้หญิงสาวและส่วนตัวของเขานั้นเดินหายเข้าไปในห้องน้ำไม่นานก็ออกมาในชุดนอนสีเทาอ่อนเดิน

“จะนอนตรงไหนดีวะเนี่ย” บ้านพักส่วนตัวของเขามีเพียงหนึ่งห้องนอน หนึ่งห้องน้ำและหนึ่งห้องนั่งเล่นเท่านั้น อันนที่จริงมันก็เหมือนห้องพักรีสอร์ทธรรมดาทั่วไปเพียงแต่ไม่อนุญาตให้ใครมาใช้งานก็เท่านั้น

               อย่างไรก็ตามเขาไม่มีทางออกไปนอนร้อนข้างนอกหรอก นี่บ้านของเขา ห้องนอนของเขา เตียงนี้ก็ของเขา

ชายหนุ่มเดินไปยังเตียงกว้างแล้วค่อยล้มตัวลงนอนดวงตาคมค่อย ๆ ปิดลงอย่างช้า

“หมอนข้างจ๋า”

ไม่นานพัสกรก็ได้ยินเสียงครางอือดังอยู่ข้าง ๆแต่แล้วแขนเรียวของกัญญ์วราที่นอนอยู่ข้างกายค่อย ๆ วาดลงมาทับเข้ากับแผงอกแกร่งก่อนขยับหน้ามาซบอกเบาๆราวกับหมอนข้างที่เธอนั้นนอนกอดทุกคืน

ชายหนุ่มพยายามยกแขนเรียวออกแต่หญิงสาวก็กลับมาพาดที่เดิมจนชายหนุ่มนั้นถอดใจ แต่กลิ่นกายหอม ๆ ของคนข้างกายนั้นทำให้เลือดในกายปั่นป่วนจนต้องคอยท่องพุธโธ ธัมโม สังโฆ ในใจอย่างช้าราวกับสงบจิตใจที่ปั่นป่วนจนต้องข่มจิตข่มใจจนหลับไหลทั้งที่ในกายนั้นร้อนดั่งไฟสุมอก

               หาดทรายสีขาวสะอาดตาประกอบกับเสียงเกลียวคลื่นลมทะเลซัดสาดแสงแดดอ่อน ๆ ยามเช้าสาดส่องทำให้กัญญ์วรารู้สึกตัวลืมตาตื่นขึ้นมาในเจ้าของอีกวัน มือบางค่อย ๆ ลูบคลำ ๆ ไปราวกับว่าเธอกำลังนอนหนุ่นกับอะไรสักอย่างแต่ที่แน่ ๆ มันไม่น่าจะใช่หมอนใบนุ่ม

               ขนตาแพรหนากะพริบถี่ ๆ เพื่อปรับความคมชัดของภาพที่เห็นนั้นพบว่าตัวของเธอเองนั้นนอนซบอกแกร่งของใครบางคนอยู่ใบหน้าหวานค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมองคนที่กำลังหลับอยู่ก็ตกใจ

               เธอมานอนอยู่กับเขาได้อย่างไร ทำใมถึงมาอยู่ตรงนี้ได้

               กรี๊ดดดดด

               “อร้ายคุณพัสกร  คุณมานอนกอดฉันได้ยังไง”

               เสียงกรีดร้องแสบแก้วหูทำให้พัสกรที่กำลังนอนฝันหวานหลับสบายต้องตื่นขึ้นมา

               “โอ้ย อะไรของคุณ...จะโวยวายทำไมวะคนจะหลับจะนอน” คนที่ข่มตาหลับเพียงไม่กี่ชั่วโมงเอ่ยออกอย่างหัวเสีย

กัญญ์วรารีบสำรวจความเรียบร้อยของตัวเองว่าไม่มีอะไรที่บุบสลายหรือไม่ เมื่อคนที่เธอปลุกนั้นไม่มีท่าทีว่าจะตื่นขึ้นมาแต่อย่างใด

“นี่คุณพัสกร…ฉันบอกให้ตื่น” หญิงสาวปลุกชายหนุ่มอีกครั้งแต่ก็ไม่เป็นผล เท้าเล็กยันถีบเข้าให้กับร่างสูงทำให้ชายหนุ่มนั้นตกจากเตียงกว้าง

“โอ้ย…นี่คุณมาถีบผมทำไม”

“ก็ฉันบอกให้คุณตื่น...ทำไมคุณไม่ตื่น” หญิงสาวแหวใส่ทันที

“ผมตื่นแล้ว…มีอะไร! คุณมาโวยวายอะไรทำไมแต่เช้า”

“ที่นี่ที่ไหน…แล้วทำไมฉันถึงมานอนกับคุณบนเตียง แล้วคุณมานอนกอดฉันทำไม” สาวเจ้าเอ่ยถามร่ายยาวจนคนฟังนั้นต้องลุกขึ้นมาเท้าสะเอวมองหน้าหญิงสาวที่นั่งอยู่บนเตียงแล้วดึงผ้าห่มปิดกาย

“ถามเยอะไปไหมคุณ...จะให้ผมตอบคำถามไหนก่อนดีล่ะ”

“ก็ตอบมาทุกคำถามนั่นแหละ” ร่างบางเชิดหน้าถามชายหนุ่มที่จ้องมองเธออย่างไม่วางตา

“ที่นี่คือรีสอร์ทของผม ห้องนี้ก็ห้องนอนของผม อีกอย่างผมไม่ได้นอนกอดคุณ คุณนั่นแหละที่มากอดผมเอง”

“ฉันเนี่ยนะนอนกอดคุณ เป็นไปไม่ได้” หญิงสาวชีเข้าที่ใบหน้าของตนด้วยความสงสัย

“เออใช่...เมื่อคืนคุณละเมอเพ้อถึงหมอนข้างจ๋าอย่างนั้นอย่างนี้แล้วก็มานอนกอดผม  ผมกว่าจะได้นอนเกือบเช้า แล้วคุณก็มาถีบผมอีก หมดคำถามแล้วใช่ไหม” หญิงสาวพยักหน้ารับ

“ไม่ต้องนงไม่นอนแม่งแล้ว”

ชายหนุ่มมองหน้าหญิงสาวเล็กน้อยก่อนเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ ในระหว่างที่ชายหนุ่มนั้นไปอาบน้ำ  ร่างบางเดินสำรวจภายในบ้านพักหลังที่ไม่เล็กและไม่ใหญ่จนเกินไปมองออกไปยังด้านนอกหน้าต่าง แสงแดดอ่อนกระทบกับผิวน้ำทะเลสีครามสวยสด มือบางเปิดหน้าต่างออกลมทะเลเย็นสบายพัดผ่านมากระทบผิวกายทำให้ร่างบางนั้นหลับตาลงอย่างช้า ๆ

หลังจากพัสกรอาบน้ำเรียบร้อย ชายหนุ่มสวมเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีขาว สาวกางเกงสีเทาขาสามส่วนในลุคที่แสนสบาย

“จะยืนเป็นนางเอกเอ็มวีอีกนานมั้ยคุณ”

“อะไรของคุณไม่ทราบ” คนที่กำลังเพลิดเพลินกับลมทะเลแสนสบายกลับต้องชะงักหยุดลงแล้วหันไปมองตามต้นเสียงด้วยความขัดใจ

“ไปอาบน้ำได้แล้วคุณ วันนี้ผมจะพาไปดูไซต์งาน”

“ค่ะ….แต่ว่าฉันไม่มีชุดที่จะเปลี่ยน”

“แล้วทำไมคุณไม่เตรียมให้พร้อม”

“ก็คุณเล่นลากฉันมากะทันหันขนาดนี้ ใครมันจะไปตั้งตัวทันกัน และอีกอย่างฉันก็บอกคุณไปแล้วว่าฉันจะมาเอง....คุณก็ไม่ฟัง”

“คุณเข้าไปอาบน้ำเถอะ เดี๋ยวผมให้คนเอาชุดมาให้ จะได้รีบไปทานอาหารเช้าแล้วจะได้ไปทำงานกัน”

“ค่ะ” เสียงหวานตอบกระแทกเสียงใส่ก่อนเดินผ่านชายหนุ่มกลับเข้าไปในห้องนอนดังเดิม ชายหนุ่มจึงต่อสายโทรหาลูกน้องคนสนิทให้นำของมาให้เขา และไม่นานของที่สั่งก็มาถึงยังบ้านพักสวนตัวของเขา

“นี่ครับของที่คุณภีมสั่ง ผมให้พนักงานไปจัดการมาให้เรียบร้อยแล้วครับ”

“ขอบใจมาก” ชายหนุ่มขอบคุณลูกน้องคนสนิท ก่อนบอกให้พ่อครัวเตรียมอาหารเช้า ส่วนตัวเขานั้นเดินเอา เสื้อผ้าที่สั่งเตรียมไว้เอามาให้หญิงสาว

“คุณกัญญ์วรา....เสื้อผ้าของคุณผมวางไว้บนเตียงแล้วนะ”

“ขอบคุณค่ะ” เสียงหญิงสาวตะโกนก้องออกมาจากในห้องน้ำ หลังจากนั้นชายหนุ่มก็ออกไปรอหญิงสาวอยู่นอกบ้านพัก

 ไม่นานนักหญิงสาวก็ออกมาในชุดที่ชายหนุ่มเตรียมไว้ให้จาก นั้นพัสกรพาหญิงสาวไปทานอาหารเช้าและหลังจากนั้นจึงพาหญิงสาวไปดูสถานที่รีสอร์ทของเขาที่สร้างเพิ่มขึ้นรวมทั้งบ้านพักตากอากาศของเขาที่สร้างใหม่ไปพร้อม ๆ กับต่อเติมรีสอร์ท ภายในมือเรียวสวยของกัญญ์วรานั้นมี ipad pro รุ่นล่าสุดที่มักจะพกติดตัวอยู่ตลอดเวลาหญิงสาวมักจะเอาไว้ใช้ทำงานนอกสถานที่เพราะมันสะดวกสบายกับการทำงานของเธอ

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Related chapters

  • รักซ่อนใจ   เล่ห์กลซ่อนใจ 5

    หลังจากที่ทั้งพัสกรและกัญญ์วรานั้นรับประทานอาหารเช้าที่ให้พ่อครัวของรีสอร์ทเตรียมไว้ให้เรียบร้อยแล้วนั้น ชายหนุ่มจึงเดินนำหน้าหญิงสาวพาเดินเรียบไปยังชายหาดในเขตของเขาที่กำลังต่อเติมและจะสร้างเสร็จในอีกไม่ช้านี้แต่เมื่อมาถึงสถานที่จึงแล้วกัญญ์วราจึงเริ่มลงมือถ่ายรูปในส่วนต่าง ๆ ทีจำเป็นต้องใช้ในการออกแบบและตกแต่งภายในบ้านพักไม่ว่าจะเป็นประตูทางเข้า ห้องนั่งเล่น ห้องนอน ห้องน้ำหรือแม้กระทั่งระเบียงที่ยื่นออกมารับสายลมและแสงแดดก็ตามทีทุกอย่างถูกบันทึกลงใน ipad pro เครื่องโปรดของเธอก่อนจะหันไปถามเจ้าของรีสอร์ทหนุ่มหล่อที่กำลังที่ยืนกอดอกมองการกระทำเธออยู่ทางด้านหลัง“คุณต้องการให้ห้องพักของคุณเป็นแบบไหนโทนสีแนวไหนคะ ฉันจะได้ออกแบบตามที่คุณต้องการ ”“ผมอยากได้ห้องทีโทนสีสบายตาอยู่แล้ว ให้ความรู้สึกเหมือนเราได้มาพักผ่อนน่ะจริง ๆ” ชายหนุ่มมองไปรอบ ๆ อีกครั้งก่อนจะพูดความต้องการของตนอีกครั้ง“ห้องแรกห้องนั่งเล่นผมอยากให้โทนสีห้องสบายๆ พักผ่อนได้ทั้งวันไม่เบื่อ ห้องนอนผมอยากให้เป็นโทนสีเทาครีมสลับผสมให้กลมกลืนกันคุณช่วยจัดการออกแบบให้ผมได้ไหม”กัญญ

    Last Updated : 2025-02-13
  • รักซ่อนใจ   เล่ห์กลซ่อนใจ 6

    ห้าเดือนผ่านไปหลังจากที่กัญญ์วราถูกลากออกไปดูสถานที่จริงกับเขาเมื่อเดือนก่อน หลังจากที่กลับมาทั้งสองก็ออกไปพบปะกันบ้างเพื่อที่จะอัพเดตงานแต่สองเดือนให้หลังมานี้หญิงสาวมักหลบหน้าหลบตาชายหนุ่มเสมอ ในบางครั้งที่นัดอัพเดตงานหญิงสาวมักจะมีข้ออ้างเสมอและฝากงานที่เธอทำนั้นให้กับผู้ช่วยของเธอไปพบลูกค้าหนุ่มพร้อมกับเจ้านายแทนและวันนี้ก็คงเป็นเช่นเดิมที่เธอจะฝากผู้ช่วยของเธอไปพบแทน งานของพัสกรนั้นคืบหน้าไปแล้วเกือบหกสิบเปอร์เซ็นต์ แต่ทุกครั้งที่ไปพบงานที่เธอทำนั้นมักจะถูกตีกลับมาเสมอโดยที่เขานั้นให้เหตุผลว่าไม่ชอบในส่วนนั่น ต้องปรับในส่วนนี้ เอาตรงนั้นตรงนี้ออกบ้าง สิ่งที่ต้องแก้ไขส่วนใหญ่มักจะเป็นในส่วนของบ้านพักของเขา ส่วนของรีสอร์ทนั้นเรียบร้อยตั้งแต่สองเดือนที่ผ่านมาแล้วแต่ก็ไม่รู้ว้าพัสกรอยากจะเปลี่ยนแปลงอะไรบ้างหรือไม่“พี่แก้วตารอบนี้จะให้อายออกไปพบคุณพัสกรพร้อมกับบอสอีกแล้วเหรอคะ” ผู้ช่วยสาวถามด้วยน้ำเสียงเนือย ๆ เป็นกังวล“มีอะไรรึเปล่าทำไมทำน้ำเสียงเป็นแบบนั้นล่ะ”“ก็คุณพัสกรสิคะพี่แก้ว งานที่พี่แก้วแก้ไปก็ตรงจุดทุก

    Last Updated : 2025-02-13
  • รักซ่อนใจ   เล่ห์กลซ่อนใจ 7

    กัญญ์วรากลับมาห้องทำงานและจัดการแก้แบบที่พัสกรต้องการอีกครั้งหลังจากที่ตกลงกันไปตอนแรกจำนวนห้องพักที่สร้างใหม่สิบสองห้องจะใช้แบบและการตกแต่งไปในรูปแบบเดียวกัน แต่ที่คุยล่าสุดเขาอยากให้ปรับรูปแบบของห้องพักให้มีหลากหลายสไตล์คละเคล้ากันไป หญิงสาวจึงจัดการดูแบบเดิมที่เธอทำและปรับใหม่อีกครั้งจนเวลาล่วงเลยมาในช่วงเวลาเลิกงาน“อายขอตัวกลับก่อนนะคะพี่แก้ว” ผู้ช่วยสาวเปิดประตูเข้ามาและบอกหญิงสาว หญิงสาวพยักหน้ารับ“แล้วพี่แก้วกลับตอนไหนคะ”“อีกสักพักพี่ก็กลับแล้ว อายกลับดี ๆ นะ” ลับหลังผู้ช่วยสาวหญิงสาวจัดการงานของตนอีกเล็กน้อยก่อนจะเก็บของกลับบ้านร่างบางเดินมายังหน้าบริษัท วันนี้หญิงสาวนั้นไม่ได้ขับรถยนต์ส่วนตัวของตนนั้นมา เธอจึงเดินมายังหน้าบริษัทเพื่อที่จะเรียกรถแท็กซี่ที่จะเดินทางกลับคอนโดของเธอ แต่ในระหว่างที่เธอนั้นเดินก้มหน้าก้มตาหาของในกระเป๋าร่างบางนั้นก็ปะทะชนกับอะไรบางอย่างทำให้หญิงสาวนั้นเงยหน้าขึ้นมาก็พบกับร่างสูงของลูกน้องคนสนิทของพัสกร“อุ๊ย”“เอ่อ…คุณนิค มีอะไรกับฉันหรือเปล่าคะ” หญิงสาวถามอย่างสุภาพกับคนตรงหน้า“ผมไม่ม

    Last Updated : 2025-02-14
  • รักซ่อนใจ   เล่ห์กลซ่อนใจ 8

    สองเดือนก่อนหน้าสองเดือนก่อนหน้านี้ กัญญ์วราออกแบบห้องรอบสุดท้ายเรียบร้อยตามที่ชายหนุ่มต้องการ เมื่อเขาชอบเธอก็พลอยโล่งอกดีใจที่ไม่ต้องมานั่งแก้งานในจุดเดิม ๆ ซ้ำไปมาตามใจลูกค้าหนุ่มเรียบร้อยแล้วแต่เขาก็หารเองให้เอทำงานให้อย่างคนเอาแต่ใจอยู่ร่ำไป ในบ่อยครั้งที่เธอนั้นจะเดินทางกลับกรุงเทพ หลังจากที่คอยมาดูความเคลื่อนไหวของงาน ทุกครั้งเมื่อถึงวันกำหนดที่เธอต้องการจะกลับจะคอยมีข้อความจากเจ้านายหนุ่มอย่างทินกรถูกส่งมาทุกครั้งอย่างรู้เวลาบอกให้เธอดูงานดูแลความเรียบร้อยให้ดีบ่อยครั้ง และทุกครั้งข้ออ้างและคำสั่งมักจะแตกต่างกันออกไปเสมอราวกับมีใครคอยบงการอยู่อย่างใดอย่างนั้นในวันนี้เธอได้พักฝนอย่างเต็มที่หลังจากที่ต้องแก้งานอยู่หลายวัน หญิงสาวจึงอยากพักผ่อนโดยการไปนั่งดื่มแอลกฮอลล์ชิล ๆ อยู่ภายในบาร์ของทางรีสอร์ทของพัสกรที่เธอนั้นพึ่งรู้เมื่อไม่นานนี้ว่ามีที่แบบนี้อยู่ด้วยแต่ดีหน่อยที่วันนี้พัสกรออกไปงานเลี้ยง สำคัญกว่าจะกลับก็คงดึกจะได้ไม่ต้องเจอคนบ้าอำนาจอย่างเขาแล้วทำให้เธอหงุดหงิดบ่อยครั้งกัญญ์วราสวมเสื้อเชิดแ

    Last Updated : 2025-02-14
  • รักซ่อนใจ   เล่ห์กลซ่อนใจ 9

    “ปล่อยฉันนะคุณพัสกร … คุณจะพาฉันไปไหน” หญิงสาวโวยวายและพยายามบิดข้อมือให้หลุดจากการเกาะกุมจากชายหนุ่ม ขืนตัวสุดแรงแต่ก็ไม่เป็นผล “อย่าดิ้นเดินตามมาดี ๆ ” ชายหนุ่มสั่งเสียงแข็งแววตาดุดัน “ฉันไม่ไปฉันจะไปที่อื่น” ร่างบางยังคงดื้อดึง “ทำไมดื้อแบบนี้วะ…ไม่เห็นเหมือนคืนนั้นเลย” ว่าแล้วชายหนุ่มจับหญิงสาวขึ้นพาดบ่าเดินตรงไปยังบ้านพักทันที ทันใดนั้นที่เปิดประตูห้องเข้าไปนั้น ร่างสูงรีบเดินดิ่งเขาไปในห้องนอนทันที ชายหนุ่มโยนหญิงสาวลงบนเตียงนุ่มก่อนที่ร่างสูงจะตามขึ้นมาคร่อมเหนือร่างบางเพื่อกักตัวหญิงสาวเอาไว้ไม่ให้กระดิกตัวไปไหน กัญญ์วราจ้องมองการกระทำของพัสกรอย่างหวาดหวั่น&n

    Last Updated : 2025-02-15
  • รักซ่อนใจ   เล่ห์กลซ่อนใจ 10

    หนึ่งสัปดาห์ต่อมากหลังกลับมาจากกระบี่ที่ไปดูงาน วันนี้เป็นวันหยุดของกัญญ์วรา หญิงสาวอยากพักผ่อนโดยการไปเดินช๊อปปิ้งซื้อของตามประสาผู้หญิงบ้างเพราะช่วงหลัง ๆ เธอนั้นไม่ค่อยได้มาเดินที่ห้างสรรพสินค้าเลย ต้องทำงานให้กับบริษัท ไหนจะแก้งานให้กับลูกค้าที่แสนเรื่องมากอย่างพัสกร ยังไม่รวมที่ต้องเทียวไปเทียวมาระหว่างกรุงเทพกับกระบี่อีก กัญญ์วรานั้นแต่ตัวอยู่ในชุดสบาย ๆ ไม่ยุ่งยากในการเลือกมากนัก ไม่นานสาวใบหน้าหวานก็เดินลงมายังลานจอดรถภายใต้คอนโดที่เธอพักอาศัยตรงไปห้างสรรพสินค้าชั้นนำที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลเธอเดินซื้อของเข้าร้านนั้นมาร้านนี้เลือกซื้อของจำอิ่มใจแล้วหญิงสาวเดินลงไปยังซุปเปอร์มาร์เก็ตที่อยู่ข้างล่างของห้างแห่งนี้ร่างบางกำลังเดินซื้อของใช้ส่วนตัวและของใช้ภายในบ้านที่ต้องซื้ออยู่หลายอย่างและยังไม่ลืมที่จะซื้อผักสด เนื้อสัตว์ เพื่อไปทำอาหารไว้ทานตอนเย็นนี้ ข้าวของมากมายถูกถ่ายจากรถเข็นไปยังท้ายรถจากนั้นหญิงสาวก็ขับรถกลับบ้านของเธอทันทีทันทีที่หญิงสาวหอบข้าวของต่าง ๆ ขึ้นมาบนห้องก็พบคนที่เธอนั้นพยาย

    Last Updated : 2025-02-15
  • รักซ่อนใจ   เล่ห์กลซ่อนใจ 11

    ผู้คนมากมายภายในบริษัทของทินกรต่างวุ่นวายกับงานของตนแต่แล้วก็มีพนักงานส่งของปรากฏตัวขึ้นพร้อมดอกกุหลาบสีแดงช่อโตในมือ ทำให้พนักงานทั้งหลายต่างมองไปยังประตูเป็นตาเดียวกัน ทำให้พนักงานสาวคนหนึ่งกำลังเดินไปหาพนักงานส่งดอกไม้คนนั้น “ขอโทษนะครับ บริษัทนี้มีคนที่ชื่อ คุณกัญญ์วราไหมครับ” พนักงานส่งดอกไม้เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสุภาพ “อ๋อ…มีค่ะ” “รบกวนคุณผู้หญิงเซ็นต์รับให้ผมหน่อยได้ไหมครับ” “ได้ค่ะ” พนักงานสาวตอบก่อนลงมือเขียนเอกสารที่ส่งให้และรับดอกไม้ ไม่วายที่จะชื่นชมช่อดอกไม้ที่อยู่ในมือ พลันสายตาเห็นการ์ดใบเล็กที่สอดอยู่ ‘ดอกไม้สวยๆของคุณ

    Last Updated : 2025-02-16
  • รักซ่อนใจ   เล่ห์กลซ่อนใจ 12

    “อย่าดื้อได้มั้ย” บอกเสียงเข้มแบบไม่ต้องการคำตอบแต่กับใช้ริมฝีปากจูบปิดเสียงคนดื้อให้เงียบทันทีไม่นานคนมีประสบการณ์มากกว่าก็ปราบพยศคนตัวเล็กได้สำเร็จเขาใช้ความช่ำชองหลอกล่อทำให้เธอเคลิ้มไปกับทุกสัมผัสแสนร้ายกาจของคนเจ้าเล่ห์อย่างเขา อย่างไม่สามารถถอนตัวขึ้นได้เขาทั้งเรียกร้องและตักตวงความสุขจากร่างบางอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยผิดกับอีกคนที่แทบจะอยากหายตัวไปจากตรงนี้เพราะโดนเขารังแกอย่างไม่รู้จักพอ“พ..พอแล้ว!!...พรุ่งนี้แก้วต้องทำงานนะ”ร่างบางร้องห้ามคนเอาแต่ใจที่เริ่มมายุ่มย่ามกับร่างกายของเธออีกครั้งหลังจากเพิ่งโดนเขาเอาเปรียบไปเมื่อครู่นี้“ไม่พอ…ไปสาย ๆ ก็ได้”เขาตอบอย่างเอาแต่ใจแล้วใช้มือลูบไล้ไปทั่วร่างกายหล่อนอย่างถือสิทธิ์“แต่แก้วเหนื่อยแล้วนะ…พอเถอะนะคะพี่ภีม”เช้าวันใหม่ใบหน้าหล่อเหลาของพัสกรนั้นเกยแนบอยู่กับหน้าอกหน้าใจของคนที่หลับใหลอยู่ มองใบหน้าหวานอย่างหลงใหล เรากับคนที่กำลังหลงเมียตัวเองขนตาหนาเป็นแพรขยับน้อย ๆ เมื่อรู้สึกว่ากำลังมีอะไรมากวนกับร่างกายของเธอร่างบางค่อย ๆ ลืมตาขึ้นพบกับคนที่เอาเปรียบเธอเมื่อคืนก

    Last Updated : 2025-02-16

Latest chapter

  • รักซ่อนใจ   โอบรักซ่อนใจ - ตอนพิเศษ

    มีอยู่คืนหนึ่งโอบกุลไม่กลับบ้านแล้วไม่ยอมโทรกลับมาบอกว่าจะกลับบ้านเกินเวลาโดยปกติคนติดเมียอย่างเขาจะยอมห่างอกเมียจนเพื่อนของชายหนุ่มนั้นอดแซวไม่ได้ วันนั้นก่อนที่เธอนั้นจะขึ้นนอนเพราะเกวลินเบื่อที่จะเขาโอบกุลกลับบ้านเต็มทนแล้ว แต่แล้วเธอก็เปิดเข้าแอพพลิแคชั่นยอดฮิตติดอันดับโลกที่มีผู้คนมากมายใช้งาน จากนั้นเธอก็เข้าไปในไอจีสตอรี่แล้วเลื่อๆปัดๆไปมา เห็นเพื่อนของชายหนุ่มลงเรื่องราวไว้เมื่อครึ่งชั่วโมงก่อน จึงกดเข้าดูแต่แล้วสายตาหวานของเกวลินเห็นร่างของโอบกลุสามีของเธอกำลังนั่งกอดกดสาวสวยอยู่ภายในสถานบันเทิงแห่งนั้น“อิพี่โอบ ไม่ยอมกลับบ้าน แต่กลับไปนัวสาว มันน่านักนะ” มือบางกำโทรศัพท์เครื่องหรูราคาแพงด้วยความขุ่นเคือง ก่อนจะเดินขึ้นชั้นสองแต่ วรรณวารีลงมาจากชั้นบนเห็นหน้าของเกวลินงอง้ำจนนางต้องถามหญิงสาว“เกลเป็นอะไรไปลูก” หญิงสาวมองหน้าแม่ของสามี“ก็พี่โอบสิคะ ไม่ยอมกลับบ้าน” หญิงสาวยังไม่ทันจะเอ่ยจบประโยควรรณวารี“ก็ปกติของพี่เขานิลูก พี่เขาทำงานตอนนี้อาจจะไปพบลูกค้าก็ได้”“ไปพบลูกค้าตอนสี่ทุ่มเนี้ยนะคะ แล้วเมื่อกี้นี้เกลเล่นไอจีเห็นพี่โอบกับลังกอดผ

  • รักซ่อนใจ   โอบรักซ่อนใจ 10

    “ว่าไงนะ เกวลินยังไม่กลับ”โอบกุลเอ่ยถามป้านอมแต่ต้องหันควับทันที่เมื่อได้ยินทำใหผู้เป็นพ่อเป็นอม่อดตกใจกับอาการร้อนรนของลูกชายจนอดยิ้มไม่ได้“จะตกใจทำไมตาโอบ น้องแค่ยังไม่กลับบ้าน”“แต่แม่ครับ…นี่มันจะสามทุ่มแล้วนะครับ เกลออกจากบริษัทตั้งแต่เที่ยง ตอนนี้ยังไม่ถึงบ้านเกิดอะไรขึ้นรึเปล่าก็ไม่รู้” ท่าทางร้อนรนกระวนกระวายอย่างเห็นได้ชัดของโอบกุล“ทำไมวันนี้ดูเป็นห่วงน้องแปลกๆมีอะไรจะบอกพ่อกับแม่มั้ย”“ไม่มีครับ” ชายหนุ่มเฉไฉ“ถ้าโอบไม่บอก…แม่ก็ไม่บอกเหมือนกันว่าน้องอยู่ไหน”โอบกุลนิ่งไปครู่หนึ่งชั่งใจว่าจะบอกความสัมพันธ์ของเธอกับเขาดีไหม ก่อนที่จะถอนหายใจเฮือกใหญ่และเล่าเรื่องทุกอย่างและความสัมพันธ์ให้บิดาและมารดาได้รับทราบ หลังจากนั้นเขาก็โดนบิดาสวดเสียยกใหญ่ที่ทำมิดีมิร้ายน้องแบบนั้น“เอาจริงๆนะตาโอบ…แม่รู้เรื่องของโอบกับยัยเกลมาสักพักแล้ว แม่ไม่อยากก้าวก่าย แม่แค่รอเวลาให้โอบกับเกลเข้ามาบอกแม่เองเท่านั้น เรื่องความรักแม่ไม่ได้ว่าแต่ต้องทำให้มันถูกต้อง”“ผมขอโทษครับคุณพ่อคุณแม่ แล้วเกลอยู่ไหนครับแม่”นางส่ายหน้า

  • รักซ่อนใจ   โอบรักซ่อนใจ 9

    “วันนี้คุณโอบดูอารมณ์ดีจังนะ พวกแกว่ามั้ย”“ใช่ๆ ฉันสังเกตพักหลังๆที่คุณเกลเข้ามาทำงานคุณโอบก็อารมณ์ดีเป็นพิเศษวันนี้ก็เดินผิวปากเข้าเข้าห้องทำงานไปเลย” คำซูบซิบนินทาเจ้านายดังขึ้นอย่างเนือยๆไม่นานนักเกวลินก็เดินตามหลังโอบกูลเข้ามาภายในบริษัท การแต่งตัวของหญิงสาวนั้นเปลี่ยนไปจากเดิมเล็กน้อย เรียกได้ว่าเซ็กซี่ขึ้นเป็นเท่าตัว เธอสวมเสื้อแกาะอกสีขาวสวมเบลเซอร์สีเทา กางเกงสีเดียวกันกับเสื้อ เดินเข้ามาโดยแจกจ่ายยิ้มให้กะบทุกคนในตอนนั้น พนักงานต่างรับรู้ว่าเธอคือน้องสาวแต่ไม่รู้เบื้องลึกมากกว่านั้น พนักงานผู้ชายตอนที่เกวลินนั้นเข้ามาทำงานแรกๆนั้นต่างถูกแซวและขายจนมจีบอย่างจ้าละหวั่น แต่ก็ถูกสายตาดุดันของโอบกูลแทนแน่นอนว่าเขานั้นหวง หวงเมียตัวเองและยิ่งเห็นการแต่งตัวมาทำงานของเธอนั้นทำให้เขานั้นแทบอยู่ไม่สุข ยัยตัวแสบตังใจใส่ชุดนี้มายั่วเขาหรือยังไง แถมเดินเข้ามาภายในบริษัทสายตาใครต่อใครก็คงต้องจ้องมองเธอ มันน่านักนะ&nb

  • รักซ่อนใจ   โอบรักซ่อนใจ 8

    ท้องฟ้าสีครามสวยสดผสมกับเกลียวคลื่นที่สาดซัดขึ้นมาที่ฝั่ง สายลมอ่อนๆ พัดผ่านกายทำให้เกวลินนั่งนิ่งอยู่บนฝืนทรายเนียนละเอียด บรรยากาศรายล้อมทำให้เธอนั้นรู้สึกผ่อนคลายเหลือเกิน หญิงสาวนั่งถอนหายใจอยู่พักใหญ่ นัยต์ตาหวานทอดยาวไปยังท้องทะเลที่ทอดยาวสุดลูกหูลูกตา ยากที่จะคาดเดาในบางครั้งว่ามันจะไปจบหรือสิ้นสุดที่ใดเช่นเดียวกับความสัมพันธ์ของเธอและโอบกุลผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นพี่ชาย ที่ต้องคอยหลบ ๆ ซ่อน ๆ สายตาจากสายตาผู้คน จนในบางครั้งเธอนั้นอึดอัดเหลือเกินเสียงถอนลมหายใจอย่างหนักหน่วงราวกับหาทางออกให้ความสัมพันธ์นี้ครั้งแล้วครั้งเล่าของหญิงสาวนัน้ทำให้ไม่ได้สังเกตุสภาพแวดล้อมข้างกายตนว่ามีร่างสูงของใครบางคนเดินเข้ามาทรุดกายนั่งบนผืนทราบข้างๆเธออย่างเงียบเชียบจ้องมองใบหน้าหวานอยู่หลายนาที“มองอะไรคะ”ร่างเล็กที่นั่งมองทอดยาวไปยังท้องทะเลแต่ความรู้สึกเหมือนมีใครกำลังจ้องมองเธออยู่ และเมื่อหันไปก็เป็นอย่างที่คิดจริงๆคือโอบกุลกำลังจ้องเธออยู่“มองความสวยเมีย”ไม่วายส่งยิ้มอบอุ่นให้เธอแถมด้วยวาจาหยอกล้อหญิงสาวจนมีอาการขวยเขินไม่น้อย เพราะเวลาที

  • รักซ่อนใจ   โอบรักซ่อนใจ 7

    ความสัมพันธ์ของโอบกุลและเกลวินที่คนในบ้านนั้นมองเห็นคือความสัมพันธ์พี่น้องที่พัฒนาไปได้สวยไม่เหมือนแต่ก่อน แต่ความจริงแล้วทั้งสองมีสถานะที่ไม่อาจให้คนในบ้านล่วงรู้ได้ทุกคืนโอบกุลแอบเข้ามาหาเกวลิน ตักตวงความสุขจากร่างบางอยู่ร่ำไป จนหญิงสาวเองนั้นกลัวถ้าเข้าเข้ามาหาเธอแบบนี้อยู่บ่อยครั้ง สิ่งที่เขาสั่งเธอให้ปกปิดในทุก ๆ คืนนั้นจะปิดไม่อยู่เป็นแน่ทุกครั้งที่อยู่ต่อหน้าคนในบ้านไม่ว่าจะเป็น วรรณวารี ชัดชัย รวมถึงเหล่าแม่บ้านทั้งหลาย เธอจำเป็นต้องเว้นระยะห่างออกจากเขาบ้าง แต่ไม่วายเพราะการกระทำของหนุ่มสาวทั้งสองนั้นทำให้วรรณวารีอดสงสัยในตัวบุตรชายและหลานสาวไม่ได้“ยัยเกลอยู่ไหนเหรอมะลิ” นางหันไปถามแม่บ้านที่นำน้ำมาวางให้“คุณเกล มะลิเห็นรดน้ำต้นไม้อยู่ในสวนค่ะ”“ไปตามหาหาฉันหน่อยสิ” มะลิพยักหน้ารับก่อนจะเดินไปทำตามคำสั่งของผู้เป็นนายทันที“มีอะไรจะคุยกับยัยเกลหรือคุณ” ผู้เป็นสามีหันไปถามภรรยา“มีเรื่องอยากทำและสงสัยนิดหน่อย” ชัดชัยมองหน้าภรรยาก่อนจะมองไปยังประตูเมื่อบุตรชายเดินเข้ามาพอดี“ทำไมวันนี้กลับไวจังล่ะตาโอบ” นางเอ่ยถามบุตร

  • รักซ่อนใจ   โอบรักซ่อนใจ 6

    หลายวันผ่านมานับจากคืนนั้นเกวลินก็เอาแต่หลบหน้าหลบตาจากชายหนุ่มอยู่บ่อยครั้ง ถึงแม้ว่าเวลาทำงานเขาจะย้ายเธอให้มาทำงานใกล้ๆเขา จากที่ทำงานอยู่หน้าห้องตอนนี้เขาย้ายโต๊ะเธอมาอยู่ภายในห้องกับเขาเรียบร้อยทำให้หญิงสาวอึดอัดไม่น้อยเมื่อกลับถึงบ้านเธอก็ตรงขึ้นห้องทันที่เมื่อถึงเวลาค่อยลงมา โอบกุลและเกวลินเจอกันเพียงบางเวลาเท่านั้นคุยกันแทบจะนับคำได้ ในวันนี้โอบกุลทานอาหารค่ำเรียบร้อยเดินเลี่ยงออกมาก่อนโดยให้เหตุผลว่าเขามีงานต้องจัดการหลังจากที่เกวลินจัดการเก็บของทุกอย่างในครัวเรียบร้อย ทุกคนในบ้านต่างพากันแยกย้าย ๆ ไปอยู่ในที่ของตนเอง หญิงสาวก็เช่นกันกลับเข้ามาในห้องโดยไม่ลืมที่จะล็อกห้องของตนเป็นประจำทุกครั้ง แค่แล้วหลังจากที่เงยหน้าจากหน้าจอโทรศัพท์ก็ต้องตกใจเมื่อพบคนที่เดินออกมาจากห้องครัวเมื่อครึ่งชั่วโมงก่อน กำลังนอนกระดิกเท้า มือสอดรองศีรษะอย่างสบายใจราวกับห้องนี้คือห้องของตัวเองเสียงอย่างนั้น&

  • รักซ่อนใจ   โอบรักซ่อนใจ 5

    เข้าวันใหม่“อื้อ…อย่ากวนน่าคนจะนอน” เกวลินครางออกมาเมื่อเหมือนมีอะไรบางอย่างมายุ่งวุ่นวายกับหน้าอกหน้าใจของหญิงสาว“ดื่น…เกลตื่น” ร่างสูงคลอเคลียซอกคอหองกรุ่นปลุกปั้นอารมณ์พิศวาสในกายของหญิงสาวอีกครั้ง“จะทำอะไรอีก...เกลยังง่วงอยู่เลยนะปลาย” ร่างบางงัวเงียตอบกับโดยคิดว่าข้างกายนั้นเป็นเพื่อนของเธอ“เกล…ฉันหิว”ทันใดนั้นดวงตาหวานที่งัวเงียอยู่กลับเบิกโพลงขึ้นทัใดที่ได้ยินเสียงนั้น เสียงชั่งคุ้นเหลือเกินคงไม่ใช่คุณโอบหรอกนะ“เกลฉันหิว” เสียงแหบพร่านั้นดังขึ้นมาอีกครั้งจากทางด้านหลังของเธอมือหนาเริ่มเค้นคลึงอกอวบจนมือบางพยายามปัดป้องมือหนาออกจากอกของเธอร่างสูงพลิกกายขึ้นครอมร่างบางโยมีผ้าห่มคลุมกายของทั้งสองเอาไว้ทว่าทันที่ที่เห็นว่าคนตรงหน้าเป็นใคร ร่างบางสะบัดดีดดิ้นให้พ้นจากร่างสูงแต่ไม่เป็นผล ยิ่งเธอดิ้นมาเท่าไร เขาก็ยิ่งบีเข้าที่ข้อมือเธอแรงเท่านั้น“อย่าทำเป็นสะดีดสะดิ้งไปหน่อยเลย”“เจ็บปล่อยนะ ไอ้บ้า ไอ้คุณ...”ริมฝีปากบางระเรื่อถูกใช้ริมฝีปากของเขากักปกปิดเสียงด่าทอหวานๆไว้จนมิดทำให้ร่างเล็ก

  • รักซ่อนใจ   โอบรักซ่อนใจ 4

    ร้านอาหารบรรยากาศดีกึ่งผับกึ่งสถานที่นั่งชิวเหมาะแก่การพบปะสังสรรกันเสียมากกว่า มีดนตรีสดเคร้าคลอเบาๆตามสไตล์ ร่างบางเดินเข้ามาภายในร้านมองหาโต๊ะเพื่อนสนิท การแต่งตัวของหญิงสาวในคืนนี้เธอนั้นไม้ได้ถามปลายฟ้าว่าแต่ตัวโทนไหนร่างบางจึงเลือกชุดที่จะเข้ากับสถานที่สี่สุด เสื้อซีทรูสีดำบางเบาสวมทับกับบราสีทำนั้นไม่ได้ทำให้โป๊มากนัก สวมตัดกับกางเกงยีนสีเข้มรองเท้าผ้าใบ ในสมัยนี้ไม่ค่อยมีคนนิยามใส่ร้องเท้าจำพวกร้องเท่าส้นสูงกันแล้วถึงมีจะน้อยมามักใส่ในงานสำคัญ แต่กับเกวลินที่ต้องใส่รองเท้าส้นสูงตอนที่ทำงาน แต่วันปกติธรรมดาหรือวันเที่ยว เธอมักจะสวมใส่อะไรที่สบายๆที่สุดไม่ยุ่งยากกับชีวิตประจำวัน แค่งานที่ทำก็ยุ่งมากพอแล้ว คืนนี้ขอสนุกกับเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันมานานบ้าง“แฮปปี้เบิร์ดเดย์นะนะปลาย มีความสุขมาก ๆ แล้วก็ขอใหสวยวันสวยคืน” หญิงสาวเอ่ยอวยพรก่อนจะยื่นกล่องของขวัญที่เธอนั้นตั้งใจเลือกมาให้เพื่อนสนิท จากนั้นกลุ่มเพื่อนสาวก็พากันนั่งดื่ม และคุยกันตามประสาคนที่ไม่ได้เจอกันนาน โดยที่ไม่รู้เลยว่ามีสายตาของใครบางคนนั้นจ้องร่างที่ใส่วางตาทว่ามีชายแปลกหน้าคนหนึ่งเดินเ

  • รักซ่อนใจ   โอบรักซ่อนใจ 3

    หลายสัปดาห์ผ่านไปหลังจากที่เกวลินนั้นขอออกไปหางานทำจากผู้เป็นป้านั้นท่านไม่ยอม จึงให้เธอมาทำงานกับโอบกุลแทน ในคราแรกโอบกุลนั้นไม่ยอมให้เธอมาเป็นผู้ช่วยของเขา โดยให้เหตุผลว่าหญิงสาวเพิ่งจะเข้ามาทำงานใหม่ ให้ไปฝึกงานกับแผนกต่าง ๆ ที่อยู่ภายในบริษัทของเขา มันจึงไม่แปลกถ้าหากว่าเธอนั้นจะกลับบ้านพร้อมกับวรรณวารีและสามี ทุกคนในบริษัทต่างรับรู้ว่าเกวลินเธอเป็นเพียงลูกของเพื่อนนางเท่านั้น เธอย้ายไปทำงานกับผู้คนมากมายหลากหลายแผนก แต่สิ่งที่เธอนั้นทำได้ดีที่สุดคืองานบริหารจากต่างประเทศ เก่งในการวางแผนและตัวเลข เธอมีความสุขที่ได้ทำมันแต่บางครั้งมันก็น่าปวดหัวเหลือเกิน มันทำให้เธอนั้นคิดแต่เรื่องงานไม่คิดถึงเรื่องอื่น ๆ ทุกครั้งหลังเลิกงานโอบกุลมักจะนำงานกลับมาด้วยโยนงานมาให้เธอทำบอกว่าเด็กฝึกงานควรทำทุกอย่างที่เจ้านายสั่งเธอก็ต้องนั้นทำอย่างไม่เกี่ยงงอนหญิงสาวชอบลงมานั่งทำงานที่ห้องนั่งเล่นหรือไม่ก็ห้องครัว ร่างบางตั้งใจทำงานตรงหน้าให้เสร็จจากนั้นหอบงานที่ทำเรียบร้อยแล้วขึ้นชั้นสองอาบน้ำพักผ่อนตามเวลาของเธอตจะได้ไม่ตื่นสาย เพราะหลังจากนี้เธอต้องไปเป็นผู้ช่วยขอ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status