Semua Bab fwb นายมาเฟีย: Bab 11 - Bab 20

“สวัสดีค่ะ คุณญาดา” ปลายฟ้าทักทายสาวสวยที่เดินเข้ามาด้วยความมั่นใจ ญาดาเป็นผู้หญิงที่มั่นใจและมีรูปร่างหน้าตาที่สวยดึงดูดสายตา ยิ่งวันนี้เธอแต่งตัวรัดรูปด้วยเรสสีดำ พร้อมทาปากแดงยิ่งเป็นจุดสนใจในร้านอาหารแห่งนี้“สวัสดีค่ะ” เธอใช้น้ำเสียงทักทายอย่างไม่เป็นมิตร พร้อมกับนั่งลงตรงหน้าเธอ“ฉันขอไม่อ้อมค้อมนะคะ” ญาดาเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงปนคำสั่ง“เธอเป็นอะไรกับ ลูคัส” ญาดาพูดพร้อมโยนรูปถ่ายบนโต๊ะ รูปถ่ายที่โยนมานั้นมีหลายรูป ไม่ว่าจะเป็นรูปที่ลูคัสอุ้มเธอออกจากสถานบันเทิงตอนเธอมีปัญหากับออฟ รูปที่เธอกับเค้าไปกินข้าวด้วยกันที่โรงแรม และรูปสุดท้าย คงเป็นรูปที่เธอถูกอุ้มมาเมื่อคืน“คุณแอบตามคุณลูคัสเหรอ” เธอพูดอย่างแผ่วเบาพร้อมหยิบรูปขึ้นมาดู อย่างมือไม้สั่น“ใช่ ฉันตามเค้า ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเธอเป็นอะไรกับเค้า แต่อย่างเธอ มากสุดก็แค่ของเล่นของเค้าแหละ ฉันขอเตือนในฐานะผู้หญิงด้วยกันนะ เลิกยุ่งกับเค้าสะ เธอกับเค้ามันต่างกัน”“อ่อ ฉันขอเตือน ถ้าเธอยังไม่เลิกยุ่งกับเค้า หน้าที่การงานเธอ ครอบครัว คนรอบข้างเธอ ฉันคงไม่รับรองความปลอดภัยนะ จำไว้ถ้าฉันไม่ได้ ก็ไม่ควรมีใครได้เค้า”“และอย่าคาดหวังจะฟ้องเ

“โง่ เหรอ! ทำไมสั่งแค่นี้ ทำไมยังไม่เข้าใจอีก” เสียงตะโกนของ ญาดา ลั่นในที่ประชุม หญิงสาวจีบปากจีบคอ ด่าให้เธอรู้สึกเสียหน้า พร้อมทั้งด้อยค่าเธอ“ฉันก็ทำตามที่คุณสั่งทุกอย่างนะคะ คุณญาดา ต้องการอะไรเพิ่มเติมแจ้งมาได้เลยนะคะ” เธอพยายามกดอารมณ์เพราะอยู่ในสถานที่ทำงาน“ฉันพูด ฉันแจ้งไปแล้ว จะไม่พูดซ้ำ” ญาดาตะคอกอย่างคนอยากเอาชนะ“ใช่ค่ะ คุณแจ้งมาแล้ว แล้วฉันก็ตอบกลับ เมล์ของคุณไปแล้วว่าใช่ตามที่คุณต้องการไหม แล้วคุณก็ตอบกลับมาชัดเจนว่าต้องการแล้วค่ะ” เธอตอกกลับ พร้อมโชว์เมล์ให้ทุกคนในที่ประชุมดู ว่าสิ่งที่เธอทำตรงตามเมล์ที่แจ้งกลับไปทุกประการ“แล้วอย่างไง ก็ฉันต้องการอีกแบบ จะไม่ทำให้ใช่ไหม” เมื่อเห็นว่าเธอมีหลักฐานชัดเจน ญาดาอ่อนเสียงลง แต่ก็ยังคงอยากเอาชนะอยู่“แต่ผมว่า แค่นี้ก็ใช้แล้วนะครับ แล้วฟ้าเองก็ทำตรงตามที่ญาดาแจ้งมา ถ้าต้องการเพิ่มเติมจริง ๆ พูดดี ๆ กันก็ได้นะนิ” เสียงที่แทรกมาไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็น โรเซอร์ เพื่อนสนิทอีกคนของลูคัสที่เป็นหุ้นส่วนเดียวกับโปรเจคของญาดาในตอนนี้“แต่” ญาดาเตรียมวีนขึ้นมาอีก“ไม่มีแต่ครับ จบตามนี้ งานที่ฟ้าทำมาดีมากครับ ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติม ผมจะแจ

“โง่ เหรอ! ทำไมสั่งแค่นี้ ทำไมยังไม่เข้าใจอีก” เสียงตะโกนของ ญาดา ลั่นในที่ประชุม หญิงสาวจีบปากจีบคอ ด่าให้เธอรู้สึกเสียหน้า พร้อมทั้งด้อยค่าเธอ“ฉันก็ทำตามที่คุณสั่งทุกอย่างนะคะ คุณญาดา ต้องการอะไรเพิ่มเติมแจ้งมาได้เลยนะคะ” เธอพยายามกดอารมณ์เพราะอยู่ในสถานที่ทำงาน“ฉันพูด ฉันแจ้งไปแล้ว จะไม่พูดซ้ำ” ญาดาตะคอกอย่างคนอยากเอาชนะ“ใช่ค่ะ คุณแจ้งมาแล้ว แล้วฉันก็ตอบกลับ เมล์ของคุณไปแล้วว่าใช่ตามที่คุณต้องการไหม แล้วคุณก็ตอบกลับมาชัดเจนว่าต้องการแล้วค่ะ” เธอตอกกลับ พร้อมโชว์เมล์ให้ทุกคนในที่ประชุมดู ว่าสิ่งที่เธอทำตรงตามเมล์ที่แจ้งกลับไปทุกประการ“แล้วอย่างไง ก็ฉันต้องการอีกแบบ จะไม่ทำให้ใช่ไหม” เมื่อเห็นว่าเธอมีหลักฐานชัดเจน ญาดาอ่อนเสียงลง แต่ก็ยังคงอยากเอาชนะอยู่“แต่ผมว่า แค่นี้ก็ใช้แล้วนะครับ แล้วฟ้าเองก็ทำตรงตามที่ญาดาแจ้งมา ถ้าต้องการเพิ่มเติมจริง ๆ พูดดี ๆ กันก็ได้นะนิ” เสียงที่แทรกมาไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็น โรเซอร์ เพื่อนสนิทอีกคนของลูคัสที่เป็นหุ้นส่วนเดียวกับโปรเจคของญาดาในตอนนี้“แต่” ญาดาเตรียมวีนขึ้นมาอีก“ไม่มีแต่ครับ จบตามนี้ งานที่ฟ้าทำมาดีมากครับ ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติม ผมจะแจ

“ขอบคุณทุกคนมากนะคะ นี้ก็ทำงานร่วมกันมาเกือบ 3 อาทิตย์แล้ว งานผ่านไปได้ด้วยดีเลย”เสียงญาดากล่าวขอบคุณในที่ประชุม พร้อมเสียงปรบมือของพนักงานในทีม“คือ ญาดาต้องขอบคุณ คุณออฟเป็นอย่างมากที่เข้ามาช่วยดูโปรเจคนี้ แล้วก็ขอบคุณทางคุณเก่งที่ให้ความร่วมมือนะคะ”“เพื่อเป็นรางวัลที่โปรเจคเราไปได้ด้วยดี ญาดาเลยมีรางวัลให้ทุก ๆคนค่ะ เป็นการทำงานนอกสถานที่ ซึ่งญาดาจะเป็นคนออกค่าใช้จ่ายให้ทั้งหมดเองค่ะ ถือสะว่าไปพักผ่อน และก็ได้งานไปด้วยนะคะทุกคน” ญาดายิ้มอย่างภาคภูมิใจที่ได้จัดสรรโปรเจคนี้ แต่เรื่องทำงานนอกสถานที่ เธอรวบรัด ตัดตอนโดยที่ไม่ได้ถามความสมัครใจของคนในทีมเลยด้วยซ้ำ“คุณญาดาจะพาไปไหน เหรอคะ แล้วกี่วัน ไปวันไหน” พี่เก่งเอ่ยถามขึ้น“ไปภูเก็ตค่ะ ไปอาทิตย์หน้าค่ะ” ญาดาตอบด้วยความมั่นใจว่าทุกคนจะชอบรางวัลนี้ณ สนามบิน“ไม่เป็นไรนะคะทุกคน ถือสะว่าพวกเราได้ไปพักผ่อน” เธอปลอบใจพี่เก่ง กับน้อง ๆในทีม ที่นั่งซึมอยู่ภายในสนามบิน“พักผ่อนกับผีอะไรล่ะ จะพาพวกเราไม่ให้หลับให้นอนมากกว่า เดิมก็งานหนักอยู่แล้ว นี้ให้ไปรวมกันอีก สงสัยก็อยากให้ทำงานทั้งวันทั้งคืน” พี่เก่งพูดอย่างอารมณ์เสียเพราะตั้งแต่โปรเ

ปึก! เสียงเค้าเหวี่ยงหมัดลงบนกำแพงเหมือนต้องการระบายความโกรธ ซึ่งมันห่างจากหน้าเธอไปนิดเดียว“คุณ!” สิ่งที่ตกใจไม่ใช่เพราะมันใกล้กับหน้าของเธอ แต่เธอตกใจเพราะตอนนี้กำปั้นของเค้ามันแดงและมีเลือดซิบออกมา“เจ็บไหม” เธอถามเค้าพร้อมกับเอามือมาโอบอุ้มด้วยฝ่ามือเล็ก ๆ ของเธอเพื่อระบายความเจ็บ“อย่าทำแบบนี้ได้ไหม คุณทำให้ฉันกลัว” เธอพูดปนเสียงสะอื้น มือเธอกอบกุมมือเค้าพร้อมเอามาแนบที่หน้าหวังให้เค้าเบาความเจ็บลง“คุณ ฟังฉันบ้างได้ไหม” เธอสบตากับเค้าเพราะอยากให้เค้าฟังเสียงของเธอ เพราะว่าไม่ได้เคลียร์ใจกันมันเลยทำให้ความสัมพันธ์ของเธอและเค้ามาถึงจุดนี้“ขอร้อง ฟังฉัน ฉันจะพูดความจริงทุก ๆ อย่าง” เมื่อเค้าได้เห็นคำขอร้องของเธอ อารมณ์ที่มันคุกรุ่นเมื่อกี้ มันเริ่มเย็น เค้าสูดลมหายใจลึก ๆ พร้อมกับมองหน้าเธอ ที่ตอนนี้น้าตามันเอ่อล้นออกมาอาบแก้มทั้งสองข้าง“คุณพูดมา” เค้าพูดขึ้น พร้อมดึงตัวเธอเข้ามานั่งเผชิญหน้ากันบนโซฟาภายในห้อง“ฉันไม่เคยนอกใจคุณ ฉันไม่เคยมองใครเลยนอกจากคุณ ส่วนรูปพวกนั้นเค้าต้องการให้คุณเข้าใจฉันผิด ฉันไม่รู้หรอกนะ ว่าเค้าต้องการอะไร แต่ฉันไม่ได้หักหลังหรือทำอะไรไม่ดี ลับหลังคุณ