บททั้งหมดของ fwb นายมาเฟีย: บทที่ 1 - บทที่ 10

หลังจากเพื่อนสาวเธอกลับไป เธอนั่งเอนหลังกับโซฟาตัวโปรดพร้อมคิดทบทวนกับสิ่งที่เธอเลือก "เธอจะไม่เสียใจกับสิ่งที่เธอเลือกจริง ๆ ใช่ไหมฟ้า" เธอพึมพำกับตัวเอง บนโลกนี้เธอไม่ต้องการอะไรแล้ว หลังจากผิดหวังเรื่องความรักมาหลาย ๆ ครั้ง บวกกับเธอมักจะเป็นที่ปรึกษาเรื่องความรักให้กับหลาย ๆ คน เธอจึงรับรู้ได้ว่าการใช้ชีวิตคู่จริง ๆ มันไม่ได้มีความสุขขนาดนั้น ติ่ง ~~~~~~~~~~~ เสียงเตือนจากแอปดังขึ้น "คืนนี้เจอกันที่ โรงแรม xx นะฟ้า " ข้อความในแอปเด้งขึ้นมาทำให้เธอตื่นจากภวังค์ "โอเค เจอกัน" นับว่าเธอค่อนข้างใจกล้ามากกับเรื่องนี้เมื่อเธอตัดสินใจที่จะทำแล้ว เธอไม่มีความกลัวอะไรทั้งนั้น เธอไม่ได้รู้รายละเอียดคนในแอปมาก เธอรู้เพียงแค่ว่าเค้าชื่อ ออฟ เท่านั้นแล้วเค้ากับเธอก็คุยและทำข้อตกลงกันเรียบร้อย ต่างคนต่างไม่เคยเจอ ต่างคนต่างไม่รู้จักหน้าตา ต่างคนต่างเก็บเป็นความลับ เรียกได้ว่า ต่างคนต่างเสี่ยง 22.00 ณ โรงแรม xxx "เออ วันนี้กูได้คนจากแอปมาคนหนึ่ง เดี๋ยวกูเสร็จแล้ว มึงก็เข้ามาต่อนะ อย่าลืมเก็บคลิปไว้ด้วยล่ะ เผื่อเอาไว้ครั้งหน้า " เสียงชายคนหนึ่งคุยโทรศัพท์ ท่าทางตื่นเต้น ใกล้ ๆ กับโต๊ะที่เค้

"ตื่นแล้วหรือคะคุณ" เสียงป้าแม่บ้านเอ่ยขึ้นเมือเห็นว่าเธอลืมตา เธอตื่นจากพวัง พร้อมสำรวจร่างกายตัวเอง ใช่! เสื้อผ้าเธอถูกเปลี่ยน"ไม่ต้องตกใจนะคะ ป้าเป็นคนเปลี่ยนให้คุณเอง เมื่อคืนคุยอาการหนักมาก เจ้านายของป้าเลยอุ้มคุณมาแช่ตัว ""แช่ตัวหรือคะ?" เธอสับสนในสิ่งที่ป้าพูด"ใช่ค่ะ คุณน่าจะโดนวางยามา เจ้านายป้าช่วยคุณไว้ " เธอนั่งเรียบเเรียงเหตุการณ์เมื่อคืนเท่าที่จะจำได้ ใช่และเธอจำได้แค่เพียงเธออยู่ในลิฟต์กับออฟเท่านั้น นี้ออฟพยายามจะวางยาเธอเหรอ! "คุณป้าค่ะ หนูขอบคุณมากนะคะ ที่ช่วยดูแลหนู ตอนนี้หนูอยู่ที่ไหนหรือคะ " "หนูอยู่ที่ แถว xxx นะ ""คุณป้าค่ะ หนูฝากขอบคุณเจ้านายของป้าด้วยนะคะ ขอบคณจากใจจริงเลยที่ช่วยหนู " เธอกล่าวขอบคุณจากใจจริงทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเค้าคือใคร "เจ้านายป้าอยู่ที่ไหนหรือคะ เดี๋ยวหนูขออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว หนุอยากไปขอบคุณเค้า""ป้าเตรียมของใช้ กับเสื้อผ้าของคุณไว้แล้วนะ อยู่ในห้องน้ำ เสื้อผ้าคุณใส่ชุดนั้นได้เลย ""ขอบคุณค่ะ คุณป้า " เธอกล่าวขอบคุณพร้อมทั้งเตรียมลุกขึ้นเก็บที่นอน "ไม่ต้อง ๆ เดี๋ยวป้าจัดการเอง คุณทำป้าตกใจนะ ปกติเจ้านายป้าไม่เคยพาผู้หญ

"ตื่นแล้วเหรอ" เค้าพยุงเธอขึ้นจากโซฟา เธอหันมองรอบ ๆ อย่างมึนงง นี้ไม่ใช่ห้องของเธอ ยังไม่ทันที่เธอจะได้สติร้อยเปอร์เซ็นต์ เสียงของเค้าปลุกเธอจากภวังค์"ไปอาบน้ำสิ ฉันให้คนเตรียมเครื่องใช้ส่วนตัวไว้ให้แล้ว ส่วนเสื้อผ้าใส่ของฉันไปก่อน" เค้าเอ่ยปากขึ้นพร้อมยื่นชุดของเค้าให้เธอ "ค่ะ คือว่าเดี๋ยวฉันเรียกรถกลับคอนโดเองก็ได้" เธอตอบกลับอย่างเกรงใจ"เธอรู้หรอว่าตอนนี้เราอยู่ที่ไหน อย่าดื้อได้ไหม ฉันเหนื่อย" เค้าพูดดุเธอเบา ๆ ไม่ได้จริงจังอะไร "ด่ะ ได้ค่ะ " เธอตอบกลับอย่างว่าง่ายเพื่อไม่ให้เร้าอารมณ์เสียไปมากกว่านี้ เธอใช้เวลาร่วม 30 นาทีในการอาบน้ำสระผมโดยที่เธอไม่ได้มีความคิดอะไรในหัว เพียงแค่ต้องการพักผ่อนเท่านั้นเพราะคืนนี้เธอเจอเรื่องร้าย ๆ มามากพอแล้ว เมื่อเธอแต่งตัวเสร็จออกมาจากห้องน้ำก็ไม่เห็นร่างคนตัวสูงเมื่อกี้ แต่เสียงได้ยินเสียงอาบน้ำมาจากอีกห้องหนึ่ง เธอไม่ได้อยากรู้ อยากเห็นอะไรมากนัก ทำเพียงแต่ได้นั่งรอที่โซฟา เมื่อไม่ได้ยินเสียงน้ำ เธอก็เข้าใจว่าคนตัวสูงคงอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้ว เธอเอนลงนอนบนโซฟาเพราะตอนนี้ร่างกายของเธอพร้อมหลับตาลงตลอดเวลา "ง่วงแล้วเหรอ" เสียงของเค้าปล

"ตื่นแล้วเหรอ" เค้าพูดกับเธอหลังจากห้องน้ำ ตอนนี้เวลาเกือบบ่ายโมงแล้ว ใช่เมื่อคืนเค้ากับเธอหนักพอสมควรเลย "ค่ะ ฉันขอเสื้อผ้าฉันหน่อยได้ไหมคะ ""เตรียมไว้ให้แล้ว อยู่ในห้องแต่งตัว" เค้าพูดพร้อมปรายตาไปมองที่ห้องแต่งตัว "ขอบคุณค่ะ " เธอกำลังจะลุกขึ้นไปอาบน้ำ แต่ก็ต้องปวดร้าวไปทั้งตัว เมื่อคืนเค้าหนักหน่วงกับเธอเหลือเกิน เธอนึกแอบเคืองเค้าที่ไม่ถนอมอะไรเธอเลย แอบหันไปค้อนเค้านึดหนึ่งก็ต้องสะดุดกับซิกแพคของเค้า ใช่ตอนนี้ตัวเค้าเปียกหมาด ๆ มันดูยั่วยวนใจเธอเหลือเกิน เมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อคืนก็ทำให้เธอรู้สึกมวนท้องขึ้นมา "มองทำไม อยากจัดต่อ" เค้าถามเธอพลางยิ้มแบบมีเลศนัย "ไม่" เธอรีบเอาผ้านวมห่มตัวแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำ "อายทำไม เมื่อคืนฉันสำรวจทุกซอกทุกมุมแล้ว" เค้าตะโกนแกล้งเธอ"ตาบ้า" เธอวิ่งเข้าปิดประตูห้องน้ำ รู้สึกหน้าร้อนผ่าว ผ่านไปร่วมชั่วโมง เธออาบน้ำแต่งตัวเสร็จพร้อมเดินออกมาหาเค้าที่โซฟา "เมื่อคืนโซฟาไม่ใช่ตัวนี้นิ" เธอถามเค้าอยากแปลกใจ "ใช่ ฉันให้คนมาเปลี่ยนเมื่อเช้า เลือดเธอเปื้อนโซฟา แต่ไม่ต้องห่วงนะ รอบนี้สีเข้มขึ้นล่ะ " เค้ามองเธอแล้วอมยิ้มอย่างมีเลศนัยเธอไม่ตอบอะไรเค้

ตื้ด ๆ ตึง ๆ ~~~~เสียงเพลง สถานบันเทิง ดังก้อง อย่างสนุกสนาน "ดื่มให้เต็มที่ ไม่รู้ยายฟ้าเป็นอะไร ขอปลอบใจแบบนี้แล้วกัน " พี่เก่งพูดพร้อมชูแก้วขึ้น หลังจากเห็นเธอร้องไห้ไม่หยุดเลยพาเธอมาสถานบันเทิงเพื่อให้เธอรู้สึกดีขึ้น "เอ้า หมดแก้ว ไม่เมา ไม่กลับ" คราวนี้เป็นเธอเองที่ยกแก้วขึ้นมาชนกับในทีมร่วมสิบคน คราวนี้มาเยอะเป็นพิเศษ เพราะพรุ่งนี้ตรงกับหยุด และเป็นการชวนที่ไม่ได้มีเรื่องงานมาเกี่ยวข้อง "ยายฟ้า แกเป็นอะไรวันนี้ดื่มหนักอย่างกับคนอกหัก" พี่เก่งพูดกับเธอสู้กับเสียงเพลงที่ดัง "ไม่อกหัก ไม่ได้เป็นอะไรกัน จะอกหักได้ไง " เธอตอบกลับด้วยอาการเริ่มมึน "อ้าว แกอกหักใช่ไหมเนี้ยสรุป" "ไม่อกหัก ชนแก้วพี่เก่ง " เธอดื่มโดยที่ไม่หยุดพักเหมือนคนอยากเมาให้เต็มที่"เดี๋ยว ๆ ก่อนที่จะเมาเอาของมาไว้ที่ฉันให้หมด ก่อนที่แกจะเมาไปมากกว่านี้" พี่เก่งพูดกับเธอด้วยความเป็นห่วง พร้อมหยิบของไปดูแลให้เธอ "ยายฟ้าแกเมามากแล้ว ข้อความเข้ารัว ๆ ฉันเปิดดูไม่ได้" เวลาล่วงเลยมาเกือบชั่วโมงล่ะตอนนี้เธอก็เริ่มเมามากแล้ว "พี่เก่งเรียกรถให้ฟ้าที ม่ายหว่าย แล้ว " เธอพูดสติอันเหลือน้อย "เดี๋ยวฉันไปส่งเอง แป๊บ